Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

" Το χωριό αδειάζει"




Πρώτα έφυγαν οι μετανάστες στην Αυστραλία και Αμερική, εξωτερική μετανάστευση και μετά άρχισε η εσωτερική μετανάστευση. Στα τέλη του -50 ,αρχές του -60 άρχισε η φυγή προς την πόλη της Ρόδου. Μέχρι τότε κανένα παιδί δεν πήγαινε στο Γυμνάσιο ,όταν τέλειωνε το Δημοτικό. Κάποιοι που πήγαν πριν, έφτασαν μέχρι το Γυμνάσιο του Γενναδίου. Μετά το Γυμνάσιο έκλεισε και τα παιδιά έπρεπε να πηγαίνουν στην πόλη της Ρόδου. ΄Οσα παιδιά ζητούσαν να πάνε Γυμνάσιο συναντούσαν δυσκολίες από τους γονείς τους. Πού θα πάτε μόνοι σας ,τα οικονομικά δε βοηθούν και ένα σωρό δικαιολογίες. Θυμάμαι όταν τέλειωσα το Δημοτικό, στην επιμονή μου να πάω Γυμνάσιο ,η μάνα μου ο Θεός να τη συγχωρήσει , μέχρι και το δάσκαλο επιστράτευσε για να με πείσει ότι δεν είμαι έτοιμος για να πάω. Με κάλεσε λοιπόν ο δάσκαλος και μου είπε.- ΄Ακου δεν τα ξέρεις καλά. θα κάτσεις άλλη μια χρονιά στην ΄Εκτη για να τα μάθεις ,δε θα μας κάνεις ρεζίλι στο Γυμνάσιο…΄Ετσι έκανα την ΄Εκτη τάξη δυο φορές και μετά πήγα Γυμνάσιο.
΄Ισως ήμουν από τους πρώτους που ήρθα στο Βενετόκλειο Γυμνάσιο. Σιγά σιγά και άλλα παιδιά έφυγαν από το χωριό και ήρθαν στην πόλη της Ρόδου. Στην αρχή μέναμε οικότροφοι σε κάποιο γνωστό σπίτι και αργότερα όταν ερχόταν και ο αδελφός μας ,αναγκαστικά ερχόταν και η μητέρα. Νοικιάζαμε ένα μικρό σπίτι και ο πατέρας έμενε στο χωριό για να ασχολείται με τη γεωργία και τα ζώα. ΄Όταν όμως αναπτύχθηκε ο τουρισμός και ήθελαν εργατικά χέρια ,πολλοί Μεσαναγρενοί έφυγαν από το χωριό και ήρθαν στην Ρόδο και το χειμώνα έσπερναν και τα χωράφια τους. ΄Ετσι στην πόλη της Ρόδου υπάρχουν οι περισσότεροι χωριανοί.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

" Ανεράδες και φαντάσματα"

" Η Αγία Σοφία"
Όπως σε κάθε τόπο έτσι και στο Μεσαναγρό οι άνθρωποι ήταν προληπτικοί, πίστευαν σε διάφορες δοξασίες και φοβόντουσαν τις «ανεράδες»και τα φαντάσματα. Θυμάμαι μικρός ακόμα , όταν κάποιος πέθαινε, οι χωριανοί κλείνονταν από νωρίς στα σπίτια τους και κυκλοφορούσαν φήμες για φαντάσματα που είδαν κάποιοι και ανεράδες που μίλησαν και κυνήγησαν κάποιους.
Οι φήμες αυτές κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα και μεγάλωναν τους φόβους μικρών και μεγάλων. – Ο Κώστας χτες βράδυ γυρίζοντας από το χωράφι είδε το συγχωρεμένο μπροστά του και μάλιστα του μίλησε . Μάλιστα κάποιοι περιέγραφαν πώς ήταν ντυμένος ,πώς περπατούσε και πόσο θεόρατος ήταν. Κάποιοι άλλοι έλεγαν ότι άκουσαν τις φωνές ή τα κλάματα των ανεράδων που μοιρολογούσαν . Τίποτα από αυτά δεν επαληθεύτηκαν, αλλά ο φόβος που μας δημιουργούσαν, σε πολλούς έμεινε μέχρι σήμερα.
Κάποτε τα βράδια κάποιος πετροβολούσε τους χωριανούς και μάλιστα χτύπησε και κάποιους. ΄Ολοι το απέδωσαν στα φαντάσματα και τα βράδια ήταν εφιαλτικά. Πού να βγεις να παίξεις κρυφτό, όταν οι πέτρες σφύριζαν δίπλα σου…Παρά τις προσπάθειες να πιάσουν το δράστη τίποτα δεν έγινε και οι ανεράδες βρήκαν τον μπελά τους… Χρόνια αργότερα ένας χωριανός ομολόγησε ότι ήταν αυτός ο δράστης και το έκανε για πλάκα.
΄Ημαστε μια παρέα από μικρά παιδιά και πήγαμε να ποτίσουμε τα «φυτολοϊκά »στην περιοχή «Περνός» . ΄Ηταν παραμονή της Αγίας Σοφίας , 17 του Σεπτέμβρη και γιόρταζε το νεκροταφείο του χωριού. Ήταν σούρουπο και την ώρα εκείνη χτύπησε η καμπάνα της εκκλησίας για τον εσπερινό. Αμέσως στο διπλανό ποταμάκι ‘αρχισαν να ακούονται θόρυβοι από τενεκέδες που χτυπούσαν . Με το παιδικό μας μυαλό συνδυάσαμε το νεκροταφείο που γιόρταζε ,τις ανεράδες και μας έπιασε πανικός. Μάταια περιμέναμε να σταματήσει ο θόρυβος. Παρατήσαμε στη μέση το πότισμα και όπως μας είχαν ορμηνέψει οι παλιοί ,δεν περάσαμε το ποταμάκι ,αλλά πήγαμε σε ένα μοναστήρι που ήταν δίπλα, τον ΄Αη –Γιώργη, ανάψαμε τα καντήλια και φύγαμε στο χωριό. Οι γονείς μας απέδωσαν όλα αυτά στις ανεράδες. Πιστεύω όμως ότι ένας μεγάλος και για να μας φοβερίξει τα έκανε όλα αυτά.
Πέρασαν χρόνια για να ξεπεράσουμε τους φόβους αυτούς. Σήμερα όλα αυτά χάθηκαν ,σβήστηκαν και οι ανεράδες ,νεράιδες ,είναι μόνο στα παραμύθια.

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

" ΄Ετοιμη η αίθουσα γυναικών "
















Μετά την αίθουσα που δημιούργησε ο Πολιτιστικός Σύλλογος με τη βοήθεια του Δήμου στο σχολείο ,για παιδιά και μεγάλους ,άλλη μια αίθουσα έγινε με τη συνεργασία του Δήμου ,της Εκκλησιαστικής Επιτροπής και του Πολιτιστικού Συλλόγου. Η αίθουσα αυτή είναι για τις γυναίκες του χωριού. Βρίσκεται στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας και είναι ο παλιός ξενώνας. ΄Ηταν μια αποθήκη εγκαταλελειμμένη και με τη συνεργασία των παραπάνω φορέων έγινε κάτι ξεχωριστό.
Η αίθουσα έχει κουζίνα, ψυγείο ,τηλεόραση και πιστεύουμε ότι θα είναι το στέκι των γυναικών. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιείται για μαγείρεμα, όταν γίνονται στο χώρο οι εκδηλώσεις του Πολιτιστικού Συλλόγου. ΄Ηδη η αίθουσα λειτουργεί εδώ και δύο Κυριακές και μετά την εκκλησία όλοι μπορούν να απολαύσουν τον καφέ τους και το πρωινό τους.
Αποδείχθηκε για μια άλλη φορά ότι όπου υπάρχει θέληση ,τα πάντα μπορούν να γίνουν. Αποδείχθηκε επίσης ότι η συνεργασία αποδίδει καρπούς και τα αποτελέσματα είναι ορατά.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος ευχαριστεί το Δήμο Νότιας Ρόδου ,την Εκκλησιαστική Επιτροπή και όλους όσοι συνέβαλαν ,για να γίνει αυτή η αίθουσα.

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

"Παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού"







Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που αποτελεί το πλέον αποδεκτό κείμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως, υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου του 1989. Την έχουν επικυρώσει 191 κράτη, εκτός των ΗΠΑ και της Σομαλίας, και τα 54 άρθρα της καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών που χωρίζονται σε 4 τομείς: Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Το επίσημο κείμενο της Διακήρυξης αυτής έγινε στις πέντε επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ (Αγγλική, Γαλλική, Ισπανική, Κινεζική και Ρωσική).
Παρά τα διεθνή κείμενα προστασίας των παιδιών, που σε πολλές χώρες αποτελούν κενό γράμμα, εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να υποφέρουν από τη φτώχεια και να στερούνται της στοιχειώδους σχολικής εκπαίδευσης, εκατοντάδες χιλιάδες υφίστανται τις τραγικές συνέπειες συρράξεων και οικονομικού χάους, δεκάδες χιλιάδες ακρωτηριάζονται στους πολέμους και πολλά ακόμη ορφανεύουν ή και σκοτώνονται από τον ιό του AIDS και από άλλες ασθένειες. Τα στοιχεία και οι αριθμοί είναι καταπέλτης στο εφησυχασμό της συνείδησης

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

" Ψήφισμα"


ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ

« Ο ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ»



Ψ ή φ ι σ μ α

Τo Δ. Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Μεσαναγρού « Ο Ταξιάρχης» στο θλιβερό άγγελμα του θανάτου
του Καραγιάννη Αθανάσιου του Ανδρέα

Καταγόμενου από το Μεσαναγρό ,εξαίρετου επιστήμονα και γυναικολόγου στη Ρόδο επί 50 χρόνια και επίτιμου Προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου μας, συνήλθε εκτάκτως και αποφάσισε τα παρακάτω.
- Να εκφράσει τα ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά του
- Να παραστεί το Δ. Σ. στη νεκρώσιμη ακολουθία που θα τελεστεί την Τετάρτη 18 Νοεμβρίου στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού Ρόδου
- Να καταθέσει στεφάνι στη μνήμη του εκλιπόντος
- Να δημοσιεύσει το παρόν στον τοπικό τύπο .
Για το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου

Ο Πρόεδρος

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

" ΄Εφυγε από κοντά μας ο γιατρός μας Αθανάσιος Καραγιάννης"











Η Ρόδος σήμερα πενθεί, γιατί έχασε τον ακούραστο εργάτη της επιστήμης του Ιπποκράτη , το γιατρό μας Θανάση Καραγιάννη. Πενθεί ,γιατί δεν έχασε μόνο το γιατρό της , αλλά και τον άνθρωπο που έφερε στον κόσμο πάνω από 50.000 παιδιά στη μαιευτική Κλινική του.
Ο αείμνηστος Θανάσης Καραγιάννης γεννήθηκε στο Μεσαναγρό της Ρόδου από γονείς αγρότες. Φοίτησε στο εκεί Δημοτικό Σχολείο, συνέχεια στο Βενετόκλειο Γυμνάσιο και το 1935 γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πίζας. Το 1941-1946 εργάστηκε σε μαιευτική κλινική της Ρώμης ,όπου πήρε την ειδικότητα του μαιευτήρα γυναικολόγου.
Το 1946 επέστρεψε στη Ρόδο και οργάνωσε μαιευτική κλινική ,στο Θέρμαι. Το 1947 μετακόμισε η κλινική στο Γενικό Νοσοκομείο της Ρόδου και το 1950 άνοιξε δική του κλινική στο σημερινό κτήριο που στεγαζόταν το Ξενοδοχείο IRENE. Το 1956 δημιούργησε την κλινική Καραγιάννη « Ο ΄Αγιος Ελευθέριος».
Παντρεύτηκε το 1947 την κ. Ειρήνη Παπαθανασίου από τη Λαχανιά και απέκτησαν 3 παιδιά . Τον Ανδρέα, το Δημήτρη και την ΄Αννα που είναι μηχανικοί και πολλά εγγόνια.
Ασχολήθηκε και με τον τουρισμό. Το 1965 έκτισε το Ξενοδοχείο IRENE στην πόλη της Ρόδου ,το οποίο ήταν από τα πρώτα που έγιναν στην πόλη. Το 1975 συμμετείχε στην εταιρεία που έκτισε το Ξενοδοχείο Ηλέκτρα Παλλάς στην Ιαλυσό και το 1985 το Ξενοδοχείο Ειρήνη στα Κολύμπια.
Μέχρι τα βαθιά γεράματά του εργαζόταν και πάντα παρακολουθούσε τα συμβαίνοντα στην κλινική του. Συμβούλευε όλους τους νέους γιατρούς που εργάζονταν μαζί του και μπορούμε να πούμε ότι ήταν ο δάσκαλός τους. Το προσωπικό της κλινικής τον ένιωθε όχι σαν εργοδότη ,αλλά σαν πατέρα.
Πέρα από την επιστημονική του κατάρτιση υπήρξε και ένας πραγματικά καλός άνθρωπος με τη σημασία της λέξης. Οι γυναίκες που γέννησαν στην κλινική του ένιωθαν σιγουριά και του είχαν απεριόριστη εμπιστοσύνη. Πολλές ήταν οι γυναίκες που γέννησαν στην κλινική του δωρεάν ,γιατί αδυνατούσαν να πληρώσουν. Δεν υπήρχε άνθρωπος που θα ζητούσε τη βοήθειά του και θα έφευγε αβοήθητος. Βοήθησε ιδρύματα, εκκλησίες ,συλλόγους ,φοιτητές . Αγαπούσε το Μεσαναγρό και πάντα ενδιαφερόταν για τα συμβαίνοντα εκεί και βοηθούσε στη λύση προβλημάτων. Βοήθησε τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μεσαναγρού σε όλες του τις εκδηλώσεις και προσπάθειες για βελτίωση της ζωής των χωριανών. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσαναγρού τον ανακήρυξε Επίτιμο Πρόεδρό του και τον τίμησε για την προσφορά του , σε εκδήλωση που έγινε στο χωριό .
Σήμερα η σύζυγος του ,τα παιδιά του ,τα εγγόνια του ,όλη η Ρόδος ,θρηνούν το χαμό του. Θρηνούν ,γιατί πραγματικά χάθηκε ένας καλός άνθρωπος ,που πάντα προσέφερε στο συνάνθρωπο χωρίς να περιμένει ανταπόδοση . ΄Ολοι εμείς που το γνωρίσαμε , απευθύνουμε το ίστατο αντίο. Νιώθουμε ότι από δω και πέρα κάτι θα λείπει στον καθένα μας. Ξέρουμε όμως ότι στις δύσκολες στιγμές ,η μνήμη του θα μας συντροφεύει και θα μας δυναμώνει

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

" ΄Ηθη και έθιμα του Μεσαναγρού"


Η ζωή κυλούσε μονότονα και μόνο στις γιορτές άλλαζε κάτι. Όλα γινόντουσαν με σεβασμό ,μεράκι και αγάπη. Οι πιο παλιοί πάντα είχαν τον πρώτο λόγο. Οι ηλικιωμένοι απολάμβαναν το σεβασμό όλων και οι συγγενικοί δεσμοί ήταν πολύ σφικτοί. Από μικρούς μας μάθαιναν να σεβόμαστε όλα αυτά και να τηρούμε τα ήθη και έθιμα.
Θυμάμαι ορισμένες στιγμές που είτε μας άρεσε είτε όχι , αυτό που έπρεπε να γίνει θα γινόταν. Τις μεγάλες γιορτές ,Χριστούγεννα, Πάσχα και της Παναγιάς ,όλο το χωριό μεταλάβαινε. ΄Επρεπε λοιπόν πριν πάμε στην εκκλησία να τηρηθεί η διαδικασία. Να πλυθούμε, να ντυθούμε με καθαρά ρούχα και μετά να πάρουμε την ευχή των γονιών μας και των νονών μας ,φιλώντας το χέρι τους. Ξεκινώντας από τον πατέρα, τη μητέρα ,παππού ,γιαγιά και μετά τους νονούς. Ανάλογα πόσους είχες ,έπρεπε να πας σπίτι τους πρωί πρωί να τους φιλήσεις το χέρι. Οι περισσότεροι κοιμόντουσαν και σε δεχόντουσαν ξαπλωμένοι. Τους φιλούσες το χέρι και η νοικοκυρά σε φίλευε με γλυκά και ο νονός με χρήματα.. Περίμενες λοιπόν να δεις πόσα θα έπαιρνες. Μόλις έβγαινες από το σπίτι έβλεπες το ποσό και ανάλογη ήταν η αντίδρασή σου . Ακόμα και οι γονείς σου σε ρωτούσαν πόσα πήρες. Τώρα όλο αυτό ήταν σεβασμός ή συμφέρον ,λόγω των χρημάτων που περιμέναμε..
Στο δρόμο πάντα καλημερίζαμε όποιους συναντούσαμε και όταν καθόμασταν έπρεπε να σηκωθούμε για να κάτσουν οι μεγαλύτεροι. Πιστέψτε με όλα αυτά τα τηρώ μέχρι σήμερα. Κάναμε θελήματα στους μεγαλύτερους ,βοηθούσαμε τις γιαγιάδες φέρνοντάς τους νερό από τη βρύση με τη στάμνα ,τους ψωνίζαμε και σε αντάλλαγμα ,τα βράδια μας έλεγαν τα καλύτερα παραμύθια που έχω ακούσει ποτέ. Κάποιοι που δεν τηρούσαν κάτι από το άγραφο δίκαιο, τους περίμενε η τιμωρία από τους γονείς τους αλλά πιο πολύ από το δάσκαλο.
Στο φαγητό και εκεί υπήρχε τάξη. ΄Ολη η οικογένεια καθισμένη γύρω από του «σουφρά» , ξύλινο , στρογγυλό ,χαμηλό έπιπλο ,περιμέναμε τη μητέρα να σερβίρει. Τα πράγματα ήταν απλά . Σε μια μεγάλη γαβάθα ήταν το φαγητό και σε μια άλλη η «σαλά» ,σαλάτα. Τρώγαμε όλοι μαζί από το ίδιο σκεύος και ο πιο γρήγορος όπως φαντάζεστε, έτρωγε το περισσότερο. Πριν ξεκινήσουμε, κάποιος έπρεπε να κάνει προσευχή , ο πατέρας να κόψει το ψωμί σταυρώνοντάς το τρεις φορές και μετά το έκοβε φέτες και η όλη ιεροτελεστία ξεκινούσε. Κανένας δε μιλούσε για να προλάβει φαγητό και πάντα κάποιος έμενε παραπονεμένος. Εκείνη η( σαλά ) μου έχει μείνει αξέχαστη. Θέλεις η ντομάτα που εμείς την παράγαμε , το τυρί μας ,το κρεμμύδι, το αγγούρι ,όλα αγνά προϊόντα ,την έκαναν πεντανόστιμη. Το ρεζουμέ της όλης κατάστασης ,ήταν το ζουμί που έμενε στη γαβάθα. Βουτούσαμε το ψωμί και η νοστιμιά του δεν περιγράφεται. Τις γιορτές όμως καθίζαμε στο τραπέζι πιο επίσημα ,πιο γιορτινά.



Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

"Ο ΄Αγιος Κωνσταντίνος ο Υδραίος,πολιούχος της Ρόδου"


Γεννήθηκε στην Ύδρα και ο πατέρας του ονομαζόταν Μιχαήλ και η μητέρα του Μαρίνα. Δεκαοκτώ χρονών έφυγε από την Ύδρα και πήγε στη Ρόδο, κοντά στον τούρκο ηγεμόνα Χασάν Καπετάν. Εκεί ο Κωνσταντίνος παρασύρθηκε και εξισλαμίστηκε, με το όνομα Χασάν και για τρία χρόνια απολάμβανε μεγάλες τιμές. Αργότερα όμως συναισθάνθηκε το ολίσθημά του και άρχισε να μετανοεί. Έκανε ελεημοσύνες και έκλαψε πικρά. Τελικά, για να εξιλεωθεί αποφάσισε να μαρτυρήσει. Βρήκε λοιπόν πνευματικό, εξομολογήθηκε και ζήτησε την ευχή του να μαρτυρήσει. Ο πνευματικός του όμως τον απέτρεψε, διότι φοβήθηκε το νεαρό της ηλικίας του. Ο Κωνσταντίνος έκανε υπακοή, εγκατέλειψε τη Ρόδο και πήγε στην πόλη Κρίμι, κατόπιν στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί στο Άγιον Όρος. Στη μονή Ιβήρων προετοιμάστηκε για το μαρτύριο και αφού πήρε την ευχή των πατέρων ήλθε στη Ρόδο. Εκεί παρουσιάστηκε στον ηγεμόνα και με θάρρος ομολόγησε τον Χριστό. Τα βασανιστήρια που ακολούθησαν ήταν φρικτά. τελικά τον απαγχόνισαν στις 14 Νοεμβρίου 1800. Απαγχονίστηκε στη θέση Κολώνα και κατ΄΄αλλους στο Μανδράκι. ΄Ηταν 30 χρονών όταν τον κρέμασαν στον πλάτανο. Τον επόμενο χρόνο ένας δυνατός ανεμοστρόβιλος έριξε κάτω τον πλάτανο και μετά από λίγο χρονικό διάστημα πέθανε και ο διοικητής Χασάν Μπέης. Ο τότε Μητροπολίτης Ρόδου Αγάπιος ζήτησε το ΄Αγιο λείψανό του και το έθαψαν με τιμές πίσω από το Ναό των Εισοδίων στο Νιοχώρι.
Μετά από 3 χρόνια ήρθε στη Ρόδο η μητέρα του Αγίου και πήρε το λείψανό του και το μετέφερε στην ΄Υδρα στο μοναστήρι της Παναγίας όπου υπάρχει μέχρι σήμερα σε χρυσή θήκη. Ο τότε ιερέας του Νιοχωρίου Παπαγιάννης κράτησε την ωλένη του χεριού του μάρτυρα που φυλάγεται μέχρι σήμερα. Μετά από 1 αιώνα το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον κατέταξε στη χορεία των Αγίων και όρισε να εορτάζεται η μνήμη του στις 14 Νοεμβρίου.

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

" Εικόνες από τη γιορτή του Ταξιάρχη"

" Ο κόσμος πολύς ακόμα και έξω από την εκκλησία"

" Εικόνα από τη δεξίωση που παρέθεσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος"
" Πάντα πρόθυμες να βοηθήσουν παντού. "



' " Ο Διευθυντής του Δήμου πάντα χαμογελαστός και έτοιμος να προσφέρει"


" Το δίδυμο Βασιλά -Γκιόκα στο ψήσιμο. Τελικά είναι καλοί ψήστες"




Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

" Πρόσκληση από το παρατηρητήριο οδικής ασφάλειας Ρόδου ΕΥΘΥΤΑ"


Από το παρατηρητήριο οδικής ασφάλειας Ρόδου ΕΥΘΥΤΑ ,πήραμε την πρόσκληση συτή και εκτιμώντας τον αγώνα των ανθρώπων αυτών για την οδική ασφάλεια και την εξάλειψη των τροχαίων ατυχημάτων , πρέπει όλοι μας να παίρνουμε μέρος στις εκδηλώσεις , γιατί η συμμετοχή μας γιγαντώνει τις προσπάθειες που γίνονται και ευαισθητοποιεί όλο και περισσότερους ανθρώπους .

Στις 15 του Νοέμβρη πρέπει όλοι να είμαστε εκεί. Αξίζει τον κόπο.

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

"Εικόνες από τη γιορτή του Πολιούχου Μεσαναγρού Ταξιάρχη Μιχαήλ"

" Δήμαρχος,Αντιδήμαρχοι,Πρόεδρος Τοπικού, Διευθυντές ,όλοι παρόντες"
" Εικόνα από τη δεξίωση μετά τον Εσπερινό"

" ΟΙ Προσκυνητές απολαμβάνουν τα εδέσματα που πρόσφερε ο Πολιτιστικός Σύλλογος"



"Τα πάντα έτοιμα . Οι Μεσαναγρενοί φημίζονται για τη φιλοξενία τους "


" Η παλιά γενιά δίπλα δίπλα με τη νέα γενιά"





" Μερικές από τις γυναίκες που είναι η ψυχή των εκδηλώσεων"




Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

"Με μεγάλη λαμπρότητα γιορτάστηκε η γιορτή του Πολιούχου του Μεσαναγρού Ταξιάρχη Μιχαήλ"

" Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρόδου κ.κ. Κύριλλος χοροστατεί στον εσπερινό"
" Η περιφορά της εικόνας του Πολιούχου του χωριού Ταξιάρχη "


" Εικόνα από τον εσπερινό του Σαββάτου "


" Ο κόσμος στην εκκλησία πολύς"


" Εικόνα από τον εσπερινό"





" Η εκκλησιά σημαιοστολισμένη"




Με μεγάλη λαμπρότητα γιορτάστηκε η γιορτή του Πολιούχου του Μεσαναγρού Ταξιάρχη Μιχαήλ. Στον εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρόδου κ.κ. Κύριλλος. Παρευρέθηκαν ο Δήμαρχος Νότιας Ρόδου κ. Μ. Σαββής, οι Αντιδήμαρχοι κ.κ. Μ. Παλαιολόγος και Σ. Χριστοδούλου , ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου κ. Τσ. Χατζηκώστας και πλήθος κόσμου. Πράγματι ο κόσμος ήταν πολύς και σε αυτό συνετέλεσε το Σαββατοκύριακο και το λεωφορείο που διέθεσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσαναγρού.
Μετά τον εσπερινό η Εκκλησιαστική Επιτροπή και ο Πολιτιστικός Σύλλογος δεξιώθηκαν τους καλεσμένους στην αίθουσα του χοροστασίου. Πιστεύουμε ότι ο κόσμος έφυγε ευχαριστημένος από τη φιλοξενία .Την Κυριακή έγινε η θεία λειτουργία ,περιφορά της εικόνας του Ταξιάρχη και ακολούθησε και πάλι δεξίωση για όλους τους προσκυνητές.
΄Ηταν ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο . Το χωριό γέμισε κόσμο ,ζωντάνεψε και οι παιδικές φωνές ακούστηκαν στα σοκάκια του χωριού.

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

" Ελάτε στο Μεσαναγρό που γιορτάζει τον Πολιούχο του Ταξιάρχη Μιχαήλ"

" Το πανηγύρι του Αγίου Θωμά ,γνωστό σε όλο το νησί"
" Η ομορφιά της φύσης σε όλο της το μεγαλείο"


' Από την καλοκαιρινή εκδήλωση στο χωριό"


' Εσωτερικό Μεσαναγρενού σπιτιού"



" ΄Ενα από τα πιο όμορφα σπίτια του χωριού"




" Η Μονή Σκιάδι"





" Το χωριό Μεσαναγρός"





Στις 8 του Νοέμβρη ο Μεσαναγρός γιορτάζει τον Πολιούχο του Ταξιάρχη Μιχαήλ. Το Σάββατο στον Εσπερινό θα χοροστατήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρόδου κ.κ. Κύριλλος. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσαναγρού συμμετέχει στη γιορτή και καλεί όλους τους Μεσαναγρενούς να έρθουν στο χωριό. Για το σκοπό αυτό λεωφορείο θα ξεκινήσει από τον Σαν Φραγκίσκο στις 4 το απόγευμα για το χωριό και θα επιστρέψει μετά τον εσπερινό. Μετά τον Εσπερινό θα ακολουθήσει δεξίωση για όλους τους καλεσμένους στο χοραστάσιο.
Την Κυριακή θα γίνει θεία λειτουργία και μετά θα ακολουθήσει και πάλι δεξίωση προσφορά του Πολιτιστικού Συλλόγου.
Φίλοι μας ,ελάτε να γνωρίσετε ένα από τα πιο παραδοσιακά χωριά της Νότιας Ρόδου ,να δείτε τις εκκλησιές του, τα όμορφα παραδοσιακά σπίτια του, να απολαύσετε τα υπέροχα τοπία του , να γνωρίσετε τους φιλόξενους κατοίκους του και να ζήσετε όμορφες και ανεπανάληπτες στιγμές ,μακριά από την πόλη , κοντά στη φύση και στην απλότητα.

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

" 8 Νοεμβρίου γιορτάζει ο Πολιούχος του χωριού Ταξιάρχης Μιχαήλ"











Στις 8 Νοεμβρίου γιορτάζει ο Πολιούχος του χωριού Ταξιάρχης Μιχαήλ. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσαναγρού " Ο Ταξιάρχης " ,που πήρε το όνομά του από τον ΄Αγιο, συμμετέχει στη γιορτή και καλεί όλους τους Μεσαναγρενούς που βρίσκονται στην πόλη της Ρόδου να έρθουν στο χωριό για να γιορτάσουμε όλοι μαζί. Βλέπετε η συγκυρία,η γιορτή πέφτει Κυριακή, βοηθάει. Καλούμε επίσης και όλους τους φίλους μας να έρθουν στο χωριό . Για το σκοπό αυτό ,ο Πολιτιστικός Σύλλογος διαθέτει δωρεάν λεωφορείο για να μεταφέρει τους προσκυνητές. Το λεωφορείο θα ξεκινήσει από το Σαν Φραγκίσκο στις 4 η ώρα του Σαββάτου για το χωριό και θα επιστρέψει στην πόλη μετά τον εσπερινό.
Μετά τον εσπερινό ο Πολιτιστικός Σύλλογος θα δεξιωθεί όλους τους προσκυνητές στην αίθουσα του χοροστασίου. Το ίδιο θα γίνει και την Κυριακή μετά τη θεία λειτουργία.
Στον εσπερινό θα χοροστατήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρόδου κ.κ. Κύριλλος.
Παράκλησή μας προς όλους τους χωριανούς να συμμετάσχουν και να τιμήσουν με την παρουσία τους τη γιορτή.

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

"Η εκκλησία του Ταξιάρχη Μιχαήλ ,πολιούχου του Μεσαναγρού ,που γιορτάζει στις 8 του Νοέμβρη"

¨Ο Ιερός ναός Ταξιαρχών "
" Η εικόνα του Ταξιάρχη"

" Εσωτερικό του ναού"


Η ανέγερση του ολοκληρώθηκε το 1861.Πιθανολογείται ότι κτίστηκε πάνω στα ερείπια μικρότερου ναού του Αγίου Γεωργίου. Λέγεται ότι κανένας κάτοικος του χωριού δεν τολμούσε να χαλάσει το μικρό ναό και το έργο αυτό ανέλαβε ο ηγούμενος της Μονής Σκιάδι. Πρόσφατα έχει Αγιογραφηθεί με συνδρομές των κατοίκων .Αξιόλογα είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο ο δεσποτικός θρόνος και ο άμβωνας. Ιδιαιτερότητα αποτελεί ότι στα δεξιά του τέμπλου βρίσκεται η εικόνα του Αγίου Γεωργίου ενώ αριστερά η εικόνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ. Είναι ο πολιούχος του χωριού και γιορτάζει στις 8 Νοεμβρίου. Οι κάτοικοι όπου και αν βρίσκονται θα στείλουν το τάμα τους ή στη χάρη του θα έρθουν να προσκυνήσουν. Στα παλιά χρόνια τα τάματα ήταν γη ή δέντρα και ιδιαίτερα ελιές. Μέχρι σήμερα κανένας δεν τολμάει να κόψει δέντρο που ανήκει στον Παραλιμιώτη όπως λένε οι χωριανοί.
Ο Ιερός ναός των Ταξιαρχών συγκεντρώνει στοργικά στον ιερό χώρο του όλους τους Μεσαναγρενούς και κάθε χρόνο στη γιορτή του όπου και αν βρίσκονται θα πάνε να προσκυνήσουν και να αφήσουν τα τάματά τους.