Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

" Η γιορτή των Τριών Ιεραρχών "


Η εκκλησία μας και η παιδεία γιορτάζουν σήμερα τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών .Οι τρεις επιφανείς ΄Αγιοι ο Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο Νανζιανζηνός ,αναδείχθηκαν οι πιο σημαντικοί εκκλησιαστικοί πατέρες . Και οι τρεις έδειξαν προσήλωση στη χριστιανική θρησκεία και η ζωή τους ήταν γεμάτη από αγώνες . Τα συγγράμματά τους έδωσαν αίγλη στη χριστιανική παιδεία.
Τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών καθιέρωσε ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αλέξιος Κομνηνός το 1.100 μ.Χ. για να τιμηθούν οι Τρεις μεγάλοι ΄Αγιοι της εκκλησίας και να σταματήσουν οι έριδες μεταξύ των πιστών με το ποιος από τους Τρεις είναι ο πιο σπουδαίος. Το 1842 το πανεπιστήμιο Αθηνών καθιέρωσε την εορτή των Τριών Ιεραρχών , ως ημέρα αφιερωμένη στην παιδεία και στα γράμματα.
Ο Μέγας Βασίλειος είχε σπουδάσει φιλοσοφία ,ιατρική, αστρονομία και νομικές επιστήμες. Ο Ι. ο Χρυσόστομος ήταν γνώστης της Ιουδαϊκής και Ελληνικής γραμματείας ,άριστος ρήτορας και συγγραφέας. Ο Γρηγόριος Θεολόγος ,ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές και λογοτέχνες.
Είναι οι προστάτες της Παιδείας ,γιατί πρώτευσαν σε όλους τους τομείς της πνευματικής ζωής, δίδασκαν καθημερινά διαφωτίζοντας τους νέους, συνέγραψαν θαυμάσια συγγράμματα, τα οποία ξεπέρασαν τη φθορά του χρόνου και είναι πάντα επίκαιρα, δίδασκαν με το παράδειγμά τους και με την ενάρετη ζωή τους.
Σε μια εποχή που οι πνευματικές αξίες έχουν υποτιμηθεί και κυριαρχούν οι υλικές ,χρειαζόμαστε τέτοιους Αγίους , σοφούς, ειλικρινείς και ασυμβίβαστους , για να οδηγήσουν τους νέους μας στο σωστό τρόπο ζωής .

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

" Η βάπτιση στο Μεσαναγρό"


Οι παλιοί Μεσαναγρενοί έλεγαν ότι έπρεπε στη ζωή του κάποιος να βαπτίσει ,για να είναι εντάξει με τα θρησκευτικά του καθήκοντα. ΄Ολοι λοιπόν είχαν τα βαπτιστήρια ,τους κουμπάρους και καμάρωναν . Υπήρχαν ορισμένα έθιμα τα οποία έπρεπε να τηρούνται και από τις δυό μεριές. ΄Οποιος έμπαινε νουνός σε ένα παιδί έπρεπε να το παντρέψει και να του βαπτίσει και τα παιδιά του.
Η βάπτιση γινόταν στο καθολικό ,στον Ταξιάρχη και συνήθως ήταν καλεσμένο όλο το χωριό. Το όνομα που θα έπαιρνε το παιδί ακολουθούσε και αυτό τους κανόνες. Αν ήταν αγόρι έπαιρνε το όνομα του παππού από τον πατέρα και αν ήταν κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τη μητέρα. Οι νονοί αγόραζαν τα ρούχα του παιδιού και οι γονείς έκαναν διάφορα δώρα στους νονούς. Ακολουθούσε τραπέζι που έπαιρναν μέρος όλοι οι συγγενείς.
Τα τρία πρώτα χρόνια ,κάθε Πάσχα ,οι νονοί αγόραζαν τα ρούχα και τη λαμπάδα του βαπτιστικού και οι γονείς έσφαζαν κατσίκια που έδιναν στους νονούς. ΄Ηταν ο «λαμπριάτης». Κάθε φορά που το παιδί μεταλάβαινε, έπρεπε να πάρει την ευχή του νονού φιλώντας το χέρι του και ο νουνός το φίλευε λεφτά και διάφορα δώρα. Ακόμη και οι μεγάλοι όταν μεταλάβαιναν φιλούσαν το χέρι του νουνού. Συνήθιζαν να βαπτίζουν παιδιά του ιδίου φύλου για ευνόητους λόγους . Παιδιά που είχε βαπτίσει ο ίδιος νουνός ήταν « καλαδέλφια» και δεν έπρεπε να παντρευτούν .Υπήρχαν κάποιοι που για διάφορους λόγους βάπτιζαν πολλά παιδιά. Οι λόγοι συνήθως ήταν οικονομικοί , πολλοί συγγενείς και πολιτικοί. Αν οι νουνοί δεν μπορούσαν να βαπτίσουν, το καθήκον αυτό αναλάμβαναν τα παιδιά τους.


Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

" Οι στρατίνοι του Μεσαναγρού"


Αν και το χωριό είναι ορεινό ,έχει όμως πολλές προσβάσεις με τα γύρω χωριά. Συνδέεται με τη Λαχανιά , Κατταβιά και Αρνίθα. Σήμερα ο δρόμος με τη Λαχανιά είναι άσφαλτος καθώς και ο δρόμος που οδηγεί στο Σκιάδι και στον Κάμπο. Παλιά όλοι οι δρόμοι ήταν χωμάτινοι και έπρεπε να συντηρούνται.
Οι Ιταλοί που τους έφτιαξαν είχαν τους στρατίνους για να τους συντηρούν . Στράτα (δρόμος) ,Στρατίνος ο συντηρητής του δρόμου. ΄Ετσι απέμειναν και οι τρεις στρατίνοι. Καθημερινά είτε με τα γαϊδουράκια τους είτε με ποδήλατο ,ξεκινούσαν για τη δουλειά . Τα σύνεργά τους ήταν το καρότσι ,το φτυάρι ,η τσάπα και ο σύρτης. Αυτοί οι άνθρωποι με τα πενιχρά μέσα που διέθεταν , κατάφερναν να συντηρούν τους δρόμους και να μη δημιουργείται κανένα πρόβλημα. Η συντήρηση διέφερε από εποχή σε εποχή. Άλλη το καλοκαίρι και άλλη το χειμώνα. Καθάριζαν τις κουνέτες ( το κοίλωμα γύρω από το δρόμο που κυλά το νερό) ,έριχναν χώμα στο δρόμο, καθάριζαν τα ξερά χόρτα γύρω γύρω και έκλειναν τις λακούβες. Υπήρχε και ο κάπος που περνούσε κατά τακτά χρονικά διαστήματα και τους έλεγχε. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν φιλότιμοι, εργατικοί και καλοί στη δουλειά τους. Δεν υπήρχε περίπτωση ο δρόμος τους να μην είναι εντάξει. Μέχρι που υπήρχαν οι άνθρωποι αυτοί, οι δρόμοι ήταν πάντα βατοί και προσπελάσιμοι εύκολα. Όταν ένας ένας έπαιρναν σύνταξη και έφευγαν ,οι δρόμοι εγκαταλείφθηκαν και άρχισαν οι γκρίνιες από τους οδηγούς.
Σήμερα το επάγγελμα του στρατίνου δεν υπάρχει . Χάθηκε όπως χάθηκαν τόσα και τόσα πράγματα. Πότε πότε ένα γκρέϊτερ περνά, στρώνει τους δρόμους που ακόμα είναι χωμάτινοι και οι διαμαρτυρίες των οδηγών συχνές. Άλλες εποχές ,άλλα έθιμα και άλλες νοοτροπίες. ΄Ετσι είναι η ζωή. Τώρα πότε ήταν καλύτερα , τότε ή τώρα, είναι άλλη υπόθεση . Πάντως, εμείς που τα ζήσαμε αυτά ,πάντα τα νοσταλγούμε.

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

" Οι ονομαστικές γιορτές"




Οι ονομαστικές γιορτές ήταν κάτι το ιδιαίτερο . Οι γιορτές αυτές σπούσαν τη μονοτονία και ο κόσμος γλεντούσε. Συνήθως γλέντι γινόταν στη γιορτή του πατέρα. Κάποια ονόματα που τα είχαν πολλοί έδιναν άλλο χρώμα στο χωριό. Π.χ.όταν γιόρταζαν οι Γιάννηδες το γλέντι έδινε και έπαιρνε.
Από μέρες πριν η νοικοκυρά ετοίμαζε το σπίτι ,τα γλυκά και ψώνιζε για τα φαγητά που θα έφτιαχνε. Μόλις βράδιαζε την ημέρα της γιορτής ξεκινούσαν και οι επισκέψεις. Δεν πήγαιναν οικογενειακώς, αλλά συνήθως παρέες ανδρών γύριζαν από σπίτι σε σπίτι έπιναν ,έτρωγαν και γλεντούσαν. Την εποχή εκείνη υπήρχαν και οργανοπαίχτες .Βιολί ,λαούτο ,σαντούρι. Μέχρι και κουτάλια χτυπούσε κάποιος. Παρέες παρέες γύριζαν τραγουδώντας στους δρόμους του χωριού ,μέχρι το πρωί. Δεν έπρεπε να μείνει κάποιος που γιόρταζε και να μην το επισκεφθούν. ΄Επρεπε να πάνε σε όλους.
Τα ποτά ήταν συνήθως κρασί και ούζο. Κάποιοι που δεν άντεχαν το ποτό μεθούσαν και τότε άρχιζαν τα παρατράγουδα. ΄Επρεπε οι άλλοι να τον κουβαλάνε και να τον προσέχουν . Όταν τα πράγματα έφταναν στο Αμήν και ο μεθυσμένος δεν μπορούσε ούτε να περπατήσει, τον ξάπλωναν πάνω σε μια ξύλινη σκάλα και τον οδηγούσαν σπίτι του. ΄Εβλεπες μια παρέα από ανθρώπους κεφάτους να τραγουδάνε ,να λένε αστεία και να κρατούν ξαπλωμένο πάνω στη σκάλα το μεθυσμένο. ΄Ολοι οι μικροί τρέχαμε γύρω να δούμε το θέαμα και παρακολουθούσαμε με δέος τις απίθανες αυτές εικόνες.
Το γλέντι συνεχιζόταν μέχρι το πρωί και ο ήλιος έβρισκε πολλές παρέες ακόμα να τραγουδάνε και να γλεντούν.

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

"Τα κηπούλια του Μεσαναγρού"




Τα κηπούλια στο Μεσαναγρό είναι οι κήποι. Οι άνθρωποι ήταν φτωχοί, το νερό λίγο και τα προς το ζην δύσκολα. Όπου υπήρχε νερό τρεχούμενο ,πηγές ή πηγάδια .έφτιαχναν και ένα κηπούλι. Το περιτριγύριζαν .το καλλιεργούσαν και φύτευαν τα κηπευτικά τους. Κηπούλια υπήρχαν στις Αυτολές, στον ΄Ασσαλο, στις Ευγάλες , στη Σκάλα. στην Μπη ,στα Πλακιά και στον Περνό. Οι τοποθεσίες αυτές είχαν άλλες πολύ και άλλες λιγότερο νερό. Σήμερα οι περισσότερες έχουν στεγνώσει από την ξηρασία.
Όπως σε πολλά πράγματα υπήρχαν κανόνες ,έτσι και εδώ υπήρχαν και μάλιστα αυστηροί. ΄Ολοι όσοι είχαν κηπούλια τα « έβρισκαν » και όριζαν τις ώρες που θα πότιζε ο καθένας. Πολλές φορές πότιζαν και όλο το εικοσιτετράωρο, για να προλάβουν να ποτίσουν όλοι.
Τα προϊόντα λίγα ,γιατί και η έκταση λίγη ,αλλά χρήσιμα και με αυτά έτρεφαν την οικογένεια. Εκείνα τα κηπευτικά ήταν τα πιο νόστιμα του κόσμου. Θέλεις τα αγνά υλικά που χρησιμοποιούσαν ,κοπριά , αψέκαστα ,θέλεις το μεράκι του καθενός ,τα έκαναν ξεχωριστά. Όταν ο πατέρας γύριζε το καλοκαίρι με γεμάτο το σακούλι ,το σπίτι μύριζε από τις ξεχωριστές μυρουδιές των κηπευτικών. Στα καφενεία ,μικροί εμείς ,ακούγαμε κάποιους να διηγούνται ότι τη νύχτα που πότιζαν ,ιδίως στις Ευγάλες ,το Αλάι( ανεράδες) ,ξεσήκωναν τον κόσμο από το θόρυβο που έκαναν. Σαν να χαλούσαν τοίχοι . Η φαντασία μας οργίαζε και θέλαμε να μάθουμε περισσότερα ρωτώντας τους μεγαλύτερους.
Η πιο δύσκολη περιοχή ήταν της Σκάλας. Εκεί τα κηπούλια βρίσκονταν σχεδόν μέσα στον ποταμό. Είναι ακριβώς κάτω από το γνωστό καταρράκτη του Αγίου Θωμά. Θυμάμαι πολλές φορές το χειμώνα ,την έγνοια των κατοίκων που είχαν κηπούλια εκεί, όταν έβρεχε πολύ. «΄Εκανε αφάτι και πήρε τα κηπούλια έλεγαν». Η δύναμη και η επιμονή των ανθρώπων τα ξανάφτιαχνε ,αν και ήξεραν ότι τον επόμενο χειμώνα ίσως πάλι το νερό θα τα κατάστρεφε.
Σήμερα όλα αυτά τα κηπούλια υπάρχουν ,ακαλλιέργητα ,τα δέντρα ξερά και οι χαβούζες άδειες από νερό. Αντέχουν στο πέρασμα του χρόνου ,για να θυμίζουν στους νεότερους , πώς οι πρόγονοί τους κατόρθωναν να επιζούν κάτω από δύσκολες συνθήκες.

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

" Ο Μεσαναγρενός ΄Αρκεφτας,ένα είδος κέδρου"







Ο Κέδρος είναι κωνοφόρο αειθαλές δέντρο που ανήκει στην οικογένεια των Πευκοειδών . Γνωστότερα είδη είναι ο κέδρος του Λιβάνου . Δάση από Κέδρους συναντάμε στην Κύπρο και στην Ελλάδα.
Τα φύλλα του είναι βελονοειδή και παραμένουν τα ίδια στο δέντρο από 3 έως 6 χρόνια. Οι θηλυκού κώνοι του Κέδρου έχουν πράσινο ή πορφυρό χρώμα. Κέδρους συναντάμε σε ελατοδάση , διότι παρέχουν σκιά στα έλατα , για να μεγαλώσουν στα πρώτα στάδια της ζωής του. Ο Κέδρος δε χρειάζεται πολύ νερό για να αναπτυχθεί. Οι Εβραίοι το θεωρούσαν σα σύμβολο της δύναμης και του μεγαλείου.
Στη Ρόδο υπάρχουν ορισμένα είδη Κέδρου. Στο Μεσαναγρό είδος Κέδρου συναντάται με το όνομα ΄Αρκεφτας και βρίσκεται στην περιοχή Κάμπος. Τα δέντρα βρίσκονται κοντά στη θάλασσα ακόμη και στην άμμο. ΄Αλλα είναι ψηλότερα ,δέντρα και άλλα είναι χαμηλότερα και είναι θάμνοι. Πριν γίνουν χωράφια οι εκτάσεις του Κάμπου ,γύρω στο 1950 ,οι ΄Αρκεφτοι ήταν περισσότεροι . Σήμερα υπάρχουν αρκετοί στις άκρες των χωραφιών ,στα βουναλάκια γύρω γύρω και στην παραλία .Οι γεωργοί τα προσέχουν και πιστεύουμε ότι είναι ένα είδος που πρέπει να προστατευθεί ιδιαίτερα .

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

" Γεωργοί ή κτηνοτρόφοι"




Το χωριό ορεινό ,οι κάτοικοι αρκετοί και η ζωή δύσκολη. Οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν και γεωργοί, αλλά και κτηνοτρόφοι. Πάντα θυμάμαι μικρός, τους καυγάδες ανάμεσά τους. Καυγάδες ,που χώριζαν οικογένειες ,αλλά και φιλίες χρόνων.
Η ορεινή περιοχή προς τη μεριά του Βατίου ,τα Περενά ,ήταν ο κυρίως χώρος για τους κτηνοτρόφους. Κάθε οικογένεια είχε τη μάντρα της . Εκεί μαζεύονταν οι κατσίκες για να φάνε και στα μαντρούλια έμεναν τα μικρά τους τις πρώτες μέρες. Οι κάτοικοι που είχαν και τις δυο ιδιότητες , το πρωί πήγαιναν στη μάντρα και το απόγευμα ασχολούνταν με τη γεωργία. Πολλές φορές η οικογένεια μοιραζόταν ,για να τα φέρουν βόλτα.
Υπήρχε και ο Αγροφύλακας ,ο φύλακας των αγρών , ο τηρητής των νόμων. ΄Ηταν ο φόβος και ο τρόμος ιδίως των κτηνοτρόφων ,γιατί αν σου έκανε μήνυση έπρεπε να τρέχεις στα δικαστήρια ,να ξοδευτείς και άντε να βρεις άκρη. Αυτοί που έκαναν ζημιές ήταν ιδίως οι κτηνοτρόφοι και λίγες φορές κάποια ζώα των γεωργών, αν τους ξέφευγαν. Ο Δήμαρχος με το Συμβούλιο όριζαν το « Μετόχι» και τους χώρους βοσκής.
Υπήρχε μια γραμμή που χώριζε αυτά τα δύο. Πολλές φορές τα κατσίκια πεινασμένα και βλέποντας τα πράσινα σπαρτά ,ξέφευγαν και έμπαιναν στα σπαρμένα. Ο Αγροφύλακας ήταν υποχρεωμένος να συλλάβει τα ζωντανά για να αποδειχθεί ο ένοχος. ΄Εστηνε λοιπόν καρτέρι με το σκυλί του και το όπλο του και περίμενε. Τα ζώα « γλυκαμένα» ,γιατί είχαν φάει τις προηγούμενες μέρες ξαναπήγαιναν και ο Αγροφύλακας κάποια τα έπιανε. Τα αναγνώριζε από τα σημάδια που είχαν στα αυτιά ,για αναγνώριση. Κάθε βοσκός είχε τα σημάδια αναγνώρισης των ζώων του. Τα ζώα που πιάνονταν οδηγούνταν στο « Τοκάτι» ,φυλακή ζώων . Εκαλείτο ο κτηνοτρόφος ότι τα ζώα του είχαν κάνει ζημιές και ο εκτιμητής έπρεπε να βγάλει την αποζημίωση . Πολλές φορές τα « έβρισκαν », ο κτηνοτρόφος πλήρωνε και όλα καλά . Αν όμως υπήρχαν αντιρρήσεις ,τότε γινόταν μήνυση και το δικαστήριο θα αποφάζιζε.
Πόσοι καυγάδες δεν έγιναν με τους αγροφύλακες, τους βοσκούς και τους γεωργούς. Ομηρικοί μπορώ να πω. Πολλές φορές υπήρχαν διαφορές και με τα γειτονικά χωριά . Τα ζώα έκαναν ζημιές στα σύνορα και οι καυγάδες με τους αγροφύλακες συχνοί και η διατάραξη σχέσεων ανάμεσα στα χωριά πολλές φορές έφερνε τριβές. Τα αντίπαλα χωριά σατίριζαν τις προστριβές αυτές. Κάποτε οι κατσίκες ενός βοσκού Μεσαναγρενού ,έκαναν ζημιές στα χωράφια ενός Αρνιθενού. Ο Αγροφύλακας της Αρνίθας έστησε καρτέρι και έπιασε κάποια κατσίκια . Ο Βοσκός έκανε επίθεση για να τα ελευθερώσει. Να πως διηγούνται το συμβάν του καυγά. Μετά την επίθεση του βοσκού « Ο Αγροφύλαξ εξάρας τον λάζο(κλαδευτήρι) εκ της οσφύος αυτού ,έτρεψε εις φυγήν τον τραχύ Μεσανάγριο».
Πόσες και πόσες ιστορίες δε διηγούνται οι παλιοί. ¨Ολες σατυρικές ,υπερβολικές και πάνω από όλα ανθρώπινες . Ιστορίες ,που σήμερα δε θυμίζουν τίποτα ιδίως στους νεότερους , αλλά μας περιγράφουν γεγονότα της εποχής.

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

"'Ομορφες στιγμές από τις περσινές εκδηλώσεις του Πολιτιστικού Συλλόγου Μεσαναγρού"

" Γιορτή Τουρισμού.Μέλη Πολιτιστικού Συλλόγου"
" Γιορτή Ταξιάρχη"

" Η καινούρια αίθουσα για τις γυναίκες"



" ΄Αγιος Θωμάς"


" Συνάντηση γυναικών από Μεσαναγρό στο Ακταίο"




" Γεύσεις Παράδοσης.Καλοκαιρινή εκδήλωση"

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

" Απολογισμός Πολιτιστικού Συλλόγου Μεσαναγρού "Ο Ταξιάρχης"

" Εικόνα από την εκδήλωση "Γεύσεις Παράδοσης"

" Αποκριάτικη χοροεσπερίδα"
" Επίσκεψη Αρχαιολόγων στο χωριό"


" Πανηγύρι Αγίου Θωμά"



Το Γενάρη που πέρασε ,έγιναν οι εκλογές στον Πολιτιστικό Σύλλογο Μεσαναγρού και εκλέχτηκε το νέο Διοικητικό Συμβούλιο που έχει ως εξής.
Πρόεδρος ,Γιάννης Καραγιάννης, Αντιπρόεδρος Μανόλης Αρνίτταλης, Γραμματέας Ειρήνη Βατενού, Ταμίας Μαρία Καραγιάννη , Μέλη Ειρήνη Καραγιάννη, Νεκτάριος Σταματάκης και Φώτης Γιωργάς.
Μπορούμε να πούμε ότι ο απολογισμός υπήρξε θετικός. Το Δ.Σ. ασχολήθηκε με πολλά θέματα που αφορούν το χωριό και ιδίως με τα Πολιτιστικά.
Σας παραθέτουμε τις δράσεις του Συλόγου.
1- Αποκριάτικη χοροεσπερίδα ,στο Κέντρο Μιμάκος με τη συμμετοχή πολλών χωριανών και επισήμων.
2- Ο Σύλλογος οργάνωσε το Πανηγύρι του Αγίου Θωμά και ανέλαβε το καφενείο για την εξυπηρέτηση των προσκυνητών.
3- Φιλοξένησε και ξενάγησε κλιμάκιο Αρχαιολόγων από τη Θεσσαλονίκη που ήρθαν στη Ρόδο για το Μουσείο. Το κλιμάκιο επισκέφτηκε το χωριό ,την έδρα του Δήμου στο Γεννάδι και του Λαογραφικό Μουσείο του Ασκληπιειού.
4- Οργάνωσε την καλοκαιρινή εκδήλωση στο χωριό με θέμα « Γεύσεις Παράδοσης». Η εκδήλωση περιελάμβανε φαγητά ,κουλουρία, ντολμάδες , γλυκά και γλέντι. Στην αίθουσα του χοροστασίου υπήρχε έκθεση με κείμενα και φωτογραφίες από την ιστορία του χωριού. Στην εκδήλωση πήρε μέρος και χορευτικό από τον πολιτιστικό Σύλλογο Παραδεισίου.
5- ΄Εγινε συνάντηση γυναικών που κατάγονται από το Μεσαναγρό στο Ακταίο και συζητήθηκαν θέματα που αφορούν το χωριό. Στην εκδήλωση παρευρέθηκε και ο Δήμαρχος Νότιας Ρόδου κ.Μ. Σαββής.
6- Ο Σύλλογος με την εκκλησιαστική επιτροπή, οργάνωσαν το Πανηγύρι της Παναγιάς Σκιαδενής ,πολιούχου του Δήμου.
7- Τέλος του Σεπτέμβρη ο Σύλλογός μας πήρε μέρος στη γιορτή Τουρισμού, στο Γεννάδι .Υπήρχε περίπτερο που διαφήμιζε το χωριό και στους ξένους προσφέρθηκαν διάφορα εδέσματα. Ταυτόχρονα γινόταν επίδειξη παρασκευής του Μεσαναγρενού ψωμιού. Μπορούμε να πούμε ότι το περίπτερό μας ήταν το καλύτερο από όλα τα χωριά.
8- Στις 8 του Νοέμβρη ,γιορτή του Πολιούχου του χωριού Ταξιάρχη ,ο Πολιτιστικός Σύλλογος διέθεσε λεωφορείο για να μεταφέρει από την πόλη της Ρόδου στο χωριό προσκυνητές. Επίσης τόσο το βράδυ ,όσο και το πρωί δεξιώθηκε πάνω από τριακόσια άτομα.
9- Σε συνεργασία με το Δήμο Νότιας Ρόδου και την Εκκλησιαστική Επιτροπή φτιάχτηκε μια αίθουσα δίπλα από την εκκλησία για τις γυναίκες του χωριού. Η αίθουσα επιπλώθηκε ,δημιουργήθηκε κουζίνα, μπήκε τηλεόραση ,καφετιέρες ,θέρμανση και θα είναι το στέκι των γυναικών. Είναι η δεύτερη αίθουσα μετά την αίθουσα για παιδιά που έχει γίνει πριν .

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

" Επιστολή του Σχολικού Συμβούλου Θόδωρα Παπανδρέου στο blog μας"


ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Τ. ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΡΟΔΟΥ

Ρόδος 9-1-2010

Αγαπητέ φίλε Γιάννη.

Διάβασα με προσοχή τα γεμάτα αγάπη ,γνώση και παιδαγωγική χροιά σχόλια σου ,σχετικά με τιμητική εκδήλωση , που πραγματοποίησε για το πρόσωπό μου ο Δήμος Νότιας Ρόδου και ειλικρινά συγκινήθηκα βαθύτατα…
Οι χαρακτηρισμοί και οι έπαινοι σου για μένα υπερβάλλουν την πραγματικότητα αφενός, διότι την επαγγελματική Οδύσσεια που ακολούθησα εγώ, νομίζω και είμαι βέβαιος την πέρασες κι εσύ, άσχετα αν η μετριοφροσύνη σου ,πιστώνει την ιστορία σου στον κορβανά των κατορθωμάτων σου κι αφετέρου παρουσίασες με αυτή σου τη χειρονομία το σπάνιο ,ειλικρινή και δημιουργικό χαρακτήρα σου.
Είναι τιμή μου και καύχημά μου ,που είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ έστω και για λίγο μαζί σου και είχα την τύχη να διαγνώσω τα πολλά χαρίσματά σου και την εξαίρετη προσωπικότητά σου , αρετές και προτερήματα που κοσμούν ένα ταλαντούχο εκπαιδευτικό κι ένα σπάνιο άνθρωπο.
Επιθυμώ να σε διαβεβαιώσω ,πως η ολιγόχρονη συνεργασία μας ,μου έδωσε το δικαίωμα της αντικειμενικής σύγκρισης ανθρώπων ,με αποτέλεσμα να διαπιστώσω τη σφαιρικότητα των γνώσεών σου ,τις ευαισθησίες σου προς καθετί ωραίο και προοδευτικό ,τον ανεπανάληπτο χαρακτήρα σου και προ πάντων την αποτελεσματικότητά σου σε οποιοδήποτε πρόβλημα.
Είσαι γεννημένος εκπαιδευτικός ,φίλος ανεκτίμητος και άνθρωπος με αρετές κι ευγενικά συναισθήματα και δυστυχώς είναι λυπηρό ,τέτοιοι εκπαιδευτικοί να συνταξιοδοτούνται.
Όμως, όπως πληροφορούμαι ,συνεχίζεις το κοινωνικό ,ηθικό και πολιτιστικό έργο σου στην ιδιαίτερη πατρίδα σου ,γεγονός που με κάνει αισιόδοξο ,διότι και στους τομείς αυτούς σίγουρα θα τελεσφορήσεις.
Είναι λοιπόν τυχεροί οι συγχωριανοί σου Μεσαναγρενοί που σε έχουν κοντά τους και μακάρι και άλλα χωριά να είχαν στο κοινωνικό τους στρατόπεδο ανθρώπους σαν κι εσένα.
Εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου στον δικαιόκριτο Κύριο να σου χαρίζει υγεία και μακροημέρευση για το καλό της οικογένειάς σου και του χωριού σου γενικότερα,

Με αγάπη κι εκτίμηση

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ



Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

"Τιμήθηκε από το Δήμο Νότιας Ρόδου,ο δάσκαλος,ο Σχολικός Σύμβουλος και πάνω από όλα ο άνθρωπος Θεόδωρος Παπανδρέου"

" Ο Θόδωρας Παπανδρέου με το Δήμαρχο Νότιας Ρόδου "
" Ο Δήμαρχος Νότιας Ρόδου κ.Σαββής Μ. προσφωνεί τον τιμηθέντα"


" Ο Δήμαρχος και ο δάσκαλος Θόδωρας Παπανδρέου"


" Η αίθουσα κατάμεστη από κόσμο"


Σε μια σεμνή τελετή που έγινε στην Απολακκιά, στις 3 Γενάρη , ο Δήμος Νότιας Ρόδου τίμησε το δάσκαλο Θεόδωρο Παπανδρέου ,που κατάγεται από το χωριό. Η παρουσίαση του έργου του Θεόδωρου Παπανδρέου έγινε με ένα τρόπο που ξέφυγε από τα τετριμμένα. Δηλαδή ομιλίες κλπ. Η ζωή και το έργο του παρουσιάστηκαν ζωντανά με εικόνα ,μέσα από τα σύγχρονα μέσα τεχνολογίας και πραγματικά κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον όλων όσων παρευρέθησαν.
Ο Θόδωρας Παπανδρέου γεννήθηκε στην Απολακκιά ,από φτωχή οικογένεια . Αγαπούσε τα γράμματα και μετά το Δημοτικό ,φοίτησε στην Πατμιάδα Σχολή και στο Βενετόκλειο Γυμνάσιο. Εισήχθη στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ρόδου, από όπου αποφοίτησε και κατόπιν διορίστηκε δάσκαλος. Η δίψα του για μόρφωση τον οδήγησε στην Μετεκπαίδευση και αργότερα έγινε Διευθυντής σε Σχολεία της Ρόδου και Σχολικός Σύμβουλος. Είναι πολυγραφότατος και έχει εκδώσει αρκετά βιβλία με θέμα την εκπαίδευση. Σήμερα είναι εντεταλμένος Σύμβουλος στο Κολλέγιο « Πυθαγόρας».
Γνωρίζει Βυζαντινή μουσική και υπήρξε ιεροψάλτης σε πολλές εκκλησίες.
Είχα την τύχη να συνυπηρετήσουμε ως Διευθυντές Δημοτικών Σχολείων στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ρόδου. Ο Θόδωρας στο 8ο Δημοτικό Σχολείο και εγώ στα Πειραματικά Σχολεία Πανεπιστημίου Αιγαίου. Η συνεργασία μας υπήρξε άψογη, σε ένα χώρο που υπάρχουν αρκετά σχολεία και πολλά προβλήματα. Καταφέραμε να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα με υπομονή ,σύνεση και πάνω από όλα με χιούμορ .
Ο Θόδωρας πάνω από όλα είναι άνθρωπος. Αγαπά τη ζωή και τους ανθρώπους. ΄Εχει το δικό του τρόπο να σε κερδίζει . Οι νέοι δάσκαλοι τον έβλεπαν σαν πατέρα που τους βοηθούσε στα πρώτα βήματά τους. Πάντα είχε ένα καλό λόγο και μια συμβουλή να τους δώσεις , ως Σχολικός Σύμβουλος και ως Διευθυντής.
Εμείς του ευχόμαστε να συνεχίσει έτσι όσο μπορεί ,γιατί η εκπαίδευση χρειάζεται τέτοιους ανθρώπους.

Να΄σαι καλά Θόδωρα , υγιής και πάντα να διατηρείς το νεανικό σφρίγος και την αγάπη σου για την εκπαίδευση.

Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

" Τα Φώτα στο Μεσαναγρό"


Τα Φώτα ήταν ξεχωριστή γιορτή. Την παραμονή έλεγαν τα παρακάτω κάλαντα ,από σπίτι σε σπίτι.

Ο μήνας έχει αύριο 6 Ιανουαρίου

κι όλοι μας εορτάζουμε

τα Φώτα του Κυρίου.

΄Ολοι οι παπάδες περπατούν

με το σταυρό στο χέρι

και μπαίνουν μες στα σπίτια μας

και λεν τον Ιορδάνη

βοήθεια να έχετε το Μέγα Ιωάννη.

Εγώ είμαι δούλος σου Χριστέ

κι ήρθες να σε βαπτίσω

την άχραντή σου κορυφή δεν ημπορώ να αγγίξω.

Κι άπλωσε ο Πρόδρομος με το δεξί του χέρι

κι ανοίχτηκαν οι ουρανοί και βγήκε περιστέρι.

Τ΄άγιο πνεύμα ήτανε κι ήρθε να μαρτυρήσει

ότι ο Χριστός γεννήθηκε σε Ανατολή και Δύση.

Να βαφτιστούνε τα νερά σε πέλαγο να μπούνε

και να αρμενίζουν με χαρά και να δοξολογούνε.

Και την Αγία Φωτεινή την επερικυκλώσαν

και κάτω στα Γυμνάσια μέγας σφαγάς εδώσαν.

Απάνω από την πόρτα σας έχει μια περιστέρα

κι ανοίξετε την πόρτα σας να πούμε καλησπέρα.

Το πρωί ο παπάς ευλογούσε τα νερά και όλοι έπαιρναν τον Αγιασμό στα σπίτια τους. Στο τέλος της εκκλησίας οι γεροντότεροι "φώτιζαν " τους νεότερους ,καίγοντας τούφες μαλιών σε σχήμα σταυρού. Μετά ο παπάς μαζί με τα παιδιά ,γύριζε τα σπίτια του χωριού ψάλλοντας "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε " και ευλογούσε τον κόσμο.

Στις 7 του Γενάρη ,τελευταία μέρα των γιορτών ,γιόρταζαν οι Γιάννηδες και το χωριό είχε πολλούς. Πάλι γλέντια και χοροί και μετά άρχιζε η καθημερινότητα ,τα σχολεία και η γλυκιά προσμονή των επόμενων γιορτών.


Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

" Τιμήθηκαν από το Δήμο Νότιας Ρόδου τα παιδιά που εισήχθησαν στα Πανεπιστήμια"

" Βράβευση Κρεμλή Αναστασίας. Το βραβείο παίρνει η γιαγια της"
" Ο Δήμαρχος Νότιας Ρόδου και ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου"

" Βράβευση Πελεκάνου Τσαμπίκας. Το βραβείο παίρνει η θεία της"



" Βράβευση Τσαμπίκου Τούτση. Το βραβείο παίρνει ο πατέρας του"



" Βράβευση Κωνσταντίνας βατενού"




" Βράβευση Κατερίνας Σταματάκη"






" Βράβευση Βαγγέλη Καραγιάννη"





" Βράβευση Μιχάλη καραγιάννη"







Το Σάββατο, 3 του Γενάρη ,τιμήθηκαν από το Δήμο Νότιας Ρόδου ,όπως γίνεται κάθε χρόνο ,τα παιδιά που εισήχθησαν στα Πανεπιστήμια. Πράγματι ο αριθμός των εισαχθέντων που η καταγωγή τους είναι από τη Νότια Ρόδο είναι εντυπωσιακός. Σε μια κατάμεστη αίθουσα, οι φοιτητές και των 10 χωριών μας τιμήθηκαν ,αλλά και βρέθηκαν όλοι μαζί.
Εμείς θα σταθούμε στα παιδιά που η καταγωγή τους είναι από το Μεσαναγρό. Αν και είμαστε μικρό χωριουδάκι ,ο αριθμός των παιδιών που εισάγονται κάθε χρόνο είναι παραπάνω από ικανοποιητικός.
Οι εισαχθέντες στα Πανεπιστήμια από Μεσαναγρό είναι.
1- Καραγιάννης Μιχαήλ
2- Πελεκάνου Τσαμπίκα
3- Σταματάκη Κατερίνα
4- Καραγιάννης Ευάγγελος
5- Τούτσης Τσαμπίκος
6- Βατενού Κωνσταντίνα
7- Κρεμλή Αναστασία

Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά






Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010

" Εικόνες από τα εγκαίνια του Περιφερειακού Ιατρείου Δ.Δ. Απολακκιάς"

" Ο βουλευτής κ. Στ. Κουσουρνάς "

" Ο Νομάρχης Γ. Μαχαιρίδης"
" Ο Δήμαρχος Μ. Σαββής"



" Το εσωτερικό του Ιατρείου"


" Ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Κ. Γιάννουστας"




" Το Γραφείο του Ιατρείου"
Με την παρουσία πολύ κόσμου έγιναν τα εγκαίνια του Περιφερειακού Ιατρείου Δημοτικού Διαμερίσματος Απολακκιάς. Παρευρέθησαν ο Βουλευτής κ. Κουσουρνάς , ο Νομάρχης κ. Μαχαιρίδης και ο Δήμαρχος Νότιας Ρόδου κ. Σαββής . Είναι ένα όμορφο κτήριο καλά εξοπλισμένο ,που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες του χωριού. Το κτήριο έγινε, αλλά όπως λένε οι Απολακκιάτες λείπει ο γιατρός. Πιστεύουμε ότι και το πρόβλημα ααυτό να λυθεί σύντομα.




Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

" Η πρώτη Πρωτοχρονιά"


Η πρώτη πρωτοχρονιά γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 45 π.Χ. στην παγκόσμια ιστορία ,καθώς άρχισε να εφαρμόζεται το Ιουλιανό ημερολόγιο. Ο Ιούλιος Καίσαρας αποφάσισε να κάνει ριζικές αλλαγές . Το Ρωμαϊκό ημερολόγιο ακολουθούσε το Σεληνιακό κύκλο. Ο Καίσαρας ζήτησε τη βοήθεια του Αστρονόμου Sosigenes. Αυτός ακολούθησε το ηλιακό έτος. ΄Ετσι υπολογίστηκε ότι ο χρόνος αποτελείται από 365 ημέρες και ¼ ημέρας. Ο Καίσαρας πρόσθεσε 67 ημέρες στο 45 π.Χ. ,κάνοντας έτσι το 46 π.Χ. να αρχίσει την 1η Ιανουαρίου. Επίσης κάθε 4 χρόνια ,το Φεβρουάριο, πρόσθεσε μια ημέρα.
Το 1570 ο Πάπας Γρηγόριος ανέθεσε στον αστρονόμο Christopher Clavius να κατασκευάσει ένα νέο ημερολόγιο. Το 1582 εφαρμόστηκε το Γρηγοριανό ημερολόγιο, παραλείποντας 10 ημέρες για εκείνο το έτος.
Από τότε σε ΄ολο τον κόσμο γιορτάζουν την άφιξη του νέου έτους την 1η Ιανουαρίου.

Χ Ρ Ο Ν Ι Α Π Ο Λ Λ Α και Κ Α Λ Η Χ Ρ Ο Ν Ι Α Μ Ε Υ Γ Ε Ι Α