"ΔΙΑΒΑΖΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΛΑΜΠΑΣ..."

                                                                         

                                                                

                                    ΔΙΑΒΑΖΑΜΕ  ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ  ΛΑΜΠΑΣ…..

Δύσκολα τα σχολικά μας χρόνια . Σχολείο ,δουλειές που μας ανέθεταν οι γονείς μας  και λίγος χρόνος για παιχνίδι.  Τετράδια και βιβλία λιγοστά και ιδίως τα βιβλία τα αγοράζαμε ή οι πιο παλιοί μας έδιναν τα βιβλία τους .

    Ο χρόνος που μας απέμενε για να διαβάσουμε ήταν το βράδυ. Κάποιοι που είχαν βιβλία ήταν περιζήτητοι. Βρισκόμασταν πολλά παιδιά μαζί και προσπαθούσαμε να διαβάσουμε για την άλλη μέρα. Ο Θεός να το πει διάβασμα….. Επίσης όταν παρέδιδε ο δάσκαλος τα βοηθητικά μαθήματα  Ιστορία, Φυσική και άλλα ανοίγαμε τα αυτιά μας ,για να αρπάξουμε…το μάθημα. Ήμουν καλός σε αυτό ,όπως και σε όλα τα μαθήματα. 

                                                                 

  Δίναμε ραντεβού σε ένα σπίτι για το βράδυ και όλη η παρέα κουβαλούσε τα σύνεργα. Καθισμένοι γύρα από ένα σουφρά ,έπιπλο που τρώγαμε και οι μανάδες έπλαθαν τα κουλούρια ή την κουλουρία ,κατάχαμα ,προσπαθούσαμε να διαβάσουμε. Στη μέση του σουφρά βρισκόταν η λάμπα ,το μόνο φωτιστικό την εποχή εκείνη, με πετρέλαιο και γυαλί, που φώτιζε αμυδρά. Αρχίζαμε από τα γραπτά ,Ελληνικά και Μαθηματικά και μετά τα προφορικά. Οι πιο καλοί έλυναν τις ασκήσεις και οι άλλοι αντέγραφαν . Στα προφορικά ,διάβαζε ο ένας  από το μοναδικό βιβλίο και οι άλλοι άκουγαν. Στο τέλος  ο καλύτερος έκανε τη διήγηση και κάπου εκεί τέλειωνε το «Νυχτερινό Σχολείο»….

                                                                                  

    Πόσες φορές δε σπάγαμε το γυαλί της λάμπας  και πόσες φορές δεν καταφέραμε να μην καούμε….Αξέχαστα χρόνια. Και όμως καταφέραμε να μάθουμε γράμματα κάτω από αυτές τις συνθήκες και να προκόψουμε.

   

" ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΣ ΣΤΗ ΣΥΜΗ-2ο-"

                                                           
                                    

                                                     

¨" ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ-ΣΥΜΗ -1ο¨-"

                                               

                                                                     

"ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ"

                                                                      

                                                        H   Σχολική   ζωή

Τα σχολικά χρόνια ήταν δύσκολα ,αλλά τα θυμάμαι με νοσταλγία  και αγάπη. Οι δάσκαλοι αυστηροί ,οι γονείς το ίδιο και η συμμετοχή των παιδιών αποτελεσματική.

Θυμάμαι ,καθαρίστρια δεν υπήρχε , Αναλαμβάναμε τα μεγάλα παιδιά να καθαρίζουμε τις τάξεις ,τα θρανία και το Γραφείο του σχολείου. Δύο δύο καθαρίζαμε τη μέρα που όριζε ο δάσκαλος. 

    Την εποχή εκείνη, το πρωί παίρναμε ρόφημα, γάλα  και  στις 10 η ώρα ένα κομμάτι τυρί και βούτυρο. Το γάλα το παρασκευάζαμε τα μεγάλα παιδιά. Κουζίνες ή πετρογκάζ δεν υπήρχαν και έπρεπε η φωτιά να ανάβει με ξύλα. Όλα τα παιδιά του σχολείου κουβαλούσαμε ξύλα από τα σπίτια μας  για το σκοπό αυτό. Δύο  δύο ,ένα αγόρι και ένα κορίτσι ,πρωί πρωί ,έπρεπε να ετοιμάσουμε το γάλα , για να μοιραστεί στην πρωινή προσευχή.   Ξυπνούσαμε πολύ πρωί ,παίρναμε τη τσούκα (μεγάλο τσουκάλι) ,πηγαίναμε να πάρουμε νερό από τη βρύση ,ανάβαμε τη φωτιά με τα ξύλα και παίρναμε  τη σκόνη του γάλακτος  στην κατάλληλη δόση ,τη ρίχναμε στο νερό που έβραζε και με την κουτάλα ταράζαμε το μίγμα, για να μη βολιάσει. Όταν χτυπούσε  το κουδούνι  μετά την προσευχή ,όλα τα παιδιά στη σειρά με το κατσαρολάκι μας στο χέρι ,παίρναμε το γάλα μας . Ο δάσκαλος έκανε έλεγχο αν το πίναμε όλοι. Την εποχή εκείνη το ρόφημα αυτό ήταν για μας το πιο νόστιμο που υπήρχε.

      Πριν χτυπήσει το κουδούνι κάποια παιδιά έπρεπε να πάνε στο γραφείο να κόψουν το τυρί σε μερίδες και να ετοιμάσουν το βούτυρο. Όλα αυτά  ήταν μέσα σε τενεκέδες. ΄Επρεπε να ζυγίζονται  και να είναι καθαρά . Μόλις χτυπούσε το κουδούνι ,τα παιδιά στη σειρά έπαιρναν το μερίδιό τους ,έτρωγαν παρέες παρέες και έπαιζαν διάφορα παιχνίδια. Σε κάποιους  δεν άρεσαν όλα αυτά και προσπαθούσαν να τα αποφύγουν .Το άγρυπνο μάτι του δασκάλου όμως τους παρακολουθούσε  και τους ανάγκαζε να ακολουθήσουν το πρόγραμμα.

      Αργότερα ήρθε το φαγητό στο σχολείο σε καθημερινή βάση και  οι χυμοί    . Όλα αυτά βοήθησαν την εποχή εκείνη τα μικρά παιδιά και ήταν μια ανάσα στη διατροφή μας. Βλέπετε οι γονείς μας γεωργοί και κτηνοτρόφοι ,έφευγαν από το πρωί στις δουλειές τους και γύριζαν αργά το βράδυ.

                                                                               

"ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

                                                     

                                                   Η Αγία  Σοφία που Γιόρταζε το Σάββατο.
                                                                     

    Το Νεκροταφείο πεντακάθαρο και όλοι φρόντισαν για τα μνήματα των δικών τους.

                                                                                 

                                         Αρκετός κόσμος μέσα και έξω από το Μοναστήρι

                                                                      

         Ο Διαμαντής και ο Νικόλας από Απολακκιά ,πέρασαν το Σαββατοκύριακο στον Μεσαναγρό

                                                                     

                  Ξεναγήθηκαν, με το όχημα παντός καιρού ,από το Διακογιάννη και Σταυρή

                                                                            

              Επισκέφθηκαν την κορυφή του βουνού Σκιάδι και απόλαυσαν την όμορφη θέα

                                                                            

                                                     Σπίτι με την πανέμορφη αυλή του

                                                                         

                                                 Η Λέσχη στην είσοδο του χωριού

                                                                      

                                           Αυτό το δένδρο το καλοκαίρι είναι παράδεισος

"ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

Αρκετός κόσμος παρευρέθηκε στη γιορτη της Αγίας Σοφίας στον Μεσαναγρό. Είναι βλέπετε και το Νεκροταφείο του χωριού και οι Μεσαναγρενοί τιμούν τους νεκρούς τους. Καθαρίζουν όλα τα μνήματα, τα στολίζουν με λουλούδια και αυτό γίνεται σε όλα . Πρωί πρωί όλα τα καντήλια είναι αναμμένα και όταν τελειώσει η Θεία Λειτουργία ο καθένας μπροστά από το μνήμα του δικού του ανθρώπου ,περιμένει τον Παπά να κάμει Τρισάγιο.