ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

   

                                                                       

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ ,ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΜΑΪΟΥ

 

                                       

                                                           

                                                  ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ

Στα ερείπια παλαιοτέρων ναών , ο αρχαιότερος των οποίων εκτιμάται πως ανήκε στον τύπο της παλαιοχριστιανικής βασιλικής ,είναι χτισμένο το μοναστηράκι του Αποστόλου Θωμά, που βρίσκεται περίπου 4 χλμ. ΝΑ, του οικισμού του Μεσαναγρού. Στη γιορτή του συγκεντρώνονται κάθε χρόνο πλήθος πιστών από όλο το νησί της Ρόδου ,την Κυριακή του Αντιπάσχα, που πανηγυρίζουν με γνήσιο παραδοσιακό τρόπο ,κάτω από τα σκιερά κωνοφόρα δέντρα.

Πρόκειται για μικρών διαστάσεων ,κεραμοσκέπαστο κτίσμα με σταυροειδή κάτοψη που καλύπτεται με κτιστή καμάρα. Εσωτερικά οι τοίχοι φέρουν αγιογραφίες της παλαιολόγιας ζωγραφικής του ΙΕ αιώνα, αλλά και μεταγενέστερες ,που ιστορούν σκηνές από την Καινή Διαθήκη ,όπως μορφές διαφόρων Αγίων και ζώνες με φυτικό διάκοσμο.

Εντυπωσιακή είναι στην κόγχη του Ιερού η δέηση στο Χριστό των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ στο επάνω τμήμα , ενώ στο κάτω ιεράρχες με ειλητά δέονται « έμπροσθεν θυσιαστηρίου» Την Αγία Τράπεζα αποτελούν μαρμάρινα μέλη προερχόμενα προφανώς από προγενέστερη παλαιολιθική. Αρκετά πρόσωπα των Αγίων έχουν υποστεί καταστροφές από το χρόνο κι από θρησκευτικό μένος αλλοθρήσκων .

Εξωτερικά το μοναστήρι είναι πάντα φρεσκοβαμμένο .Το προαύλιο είναι ψηλότερο από το δάπεδο του μοναστηριού , γεγονός που μικραίνει το ύψος της εισόδου κι επιβάλλει στον προσκυνητή να εισέλθει σκυφτός ,αφού κατέβει δύο σκαλοπάτια.

Γιορτάζει την Κυριακή μετά το Πάσχα .Πλήθος πιστών από όλο το νησί ,έρχεται να προσκυνήσει, να διασκεδάσει , να επισκεφτεί τον καταρράκτη του Αγίου Θωμά ,μοναδικό στο νησί και να προσκυνήσει την Παναγιά Σκιαδενή ,που φτάνει στο πανηγύρι το απόγευμα από τη Λαχανιά .Οι Μεσαναγρενοί ,αλλά και όσοι προσκυνητές επιθυμούν ,συμμετέχουν στη μεταφορά που γίνεται πεζή και διαρκεί 1 ώρα και 10 λεπτά περίπου.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ -ΠΛΗΜΜΥΡΙΑΝΗ

 

                                                                 

 

                                                           

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ -ΠΛΗΜΜΥΡΙΑΝΗ

Βρίσκεται στην περιοχή Εβγάλες και είναι ετοιμόρροπο. Κτίστηκε το 18 αιώνα και δίπλα υπάρχει πηγή που περνάει κάτω από το μοναστήρι. Το νερό αυτό εθεωρείτο αγιασμένο και την ημέρα της γιορτής ,οι πιστοί όταν έβγαζε ο παπάς τα ΄Αγια, έπαιρναν νερό από την πηγή και άλειφαν τα χέρια τους και το πρόσωπο .Από το νερό αυτό που θεωρείται Αγίασμα οι χωρικοί πότιζαν τους κήπους τους. Ακριβώς λίγα μέτρα πιο πάνω έχει ανεγερθεί ένα καινούριο μοναστηράκι με το ίδιο όνομα που γιορτάζει την Παρασκευή της Διακαινησίμου. Μια μαρμάρινη εντοιχισμένη επιγραφή ,δεξιά της εισόδου ,αναφέρει. « ΕΙΣ ΜΝΗΜΗ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ Ι. ΓΕΩΡΓΑ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΝ ΕΤΕΙ ΣΩΤΗΡΙΩ 1989» Το μοναστηράκι είναι ασβεστωμένο εξωτερικά και εσωτερικά και διαθέτει τέμπλο με αγιογραφημένες τις συνήθεις εικόνες. Το δάπεδο είναι επενδυμένο με πλακίδια εμαγιέ ,ενώ ο σολέας με μαρμάρινες πλάκες. Μετά το τέλος της λειτουργίας σύμφωνα με το έθιμο ,όλα τα παιδιά που βρίσκονται εκεί περνούν τρεις φορές από το παράθυρο της εκκλησίας .

Σήμερα λειτουργείται από την οικογένεια του κ. Ιωάννη Καραγιάννη και από την οικογένεια του Ι. Γεωργά ,τακτικά την Παρασκευή της Διακαινησίμου.

 

                                                                  

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΤΕ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ ,ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ "

    ΕΛΑΤΕ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΩΜΑ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ, ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

        Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να πάτε σε κάποιο μέρος, που πολλές φορές δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και ο επισκέπτης απογοητεύεται και γίνεται δύσπιστος..

  Εμείς θα σας πείσουμε ,γιατί πρέπει να έρθετε στο πανηγύρι του Αγίου Θωμά στον Μεσαναγρό…..

1-     Ο Μεσαναγρός είναι θρησκευτικός τόπος από τα παλιά χρόνια ,με πολλές εκκλησιές και μοναστήρια .Σήμερα υπάρχουν 16 εκκλησιές και Μοναστήρια .Είναι το χωριό στο νησί ,με τους περισσότερους θρησκευτικούς τόπους.

2-     Το Πανηγύρι γίνεται την ημέρα και η τοποθεσία είναι καταπληκτική και πανέμορφη.

3-     Συγχρόνως θα εκκλησιαστείτε και θα διασκεδάσετε .

4-     Θα νιώσετε την περίφημη Μεσαναγρενή φιλοξενία και θα γευθείτε  ψητό κατσικάκι από τα βουνά του Μεσαναγρού και τα περίφημα «ντολμαδάκια».

     5-    Θα επισκεφθείτε τον καταρράκτη του Αγίου Θωμά ,μοναδικό πάνω στο νησί. Βρίσκεται σε ένα πανέμορφο τοπίο ,γεμάτο κυπαρίσσια και πεύκα και νερά που τρέχουν ακόμη.

  6-  Θα προσκυνήσετε την εικόνα της Παναγιάς  Σκιαδενής ,που έρχεται στις 5μ.μ. στο πανηγύρι, από Λαχανιά.

Θα μπορούσαμε να γράψουμε και άλλους χίλιους δυο λόγους , για να σας πείσουμε. Αν οι λόγοι που αναφέραμε παραπάνω δεν σας πείθουν, ελάτε από περιέργεια…..Σίγουρα θα ξανάλθετε……

                                                                      ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ

                                                          ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

                                                            ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ

Ο ΄Αγιος Γεώργιος Μεσαναγρού που γιορτάζει αύριο

 

                                                        

Ο ΄Αγιος Γεώργιος Μεσαναγρού που γιορτάζει αύριο

Σε απόσταση 2 χλμ. από το χωριό υψώνεται το μονόχωρο ,κάτασπρο και καμαρο­σκέπαστο μοναστηράκι του Αγίου Γεωργίου, το οποίο αναγέρθηκε περί το ΙΗ΄ αιώνα. ,πάνω στα ερείπια παλαιότερου. Στο εσωτερικό του αξιοπρόσεκτη είναι η Αγία Τράπεζα που στηρίζεται σε παλαιοχριστιανικό κιονίσκο. Λειτουργείται στη χάρη του.

΄Αλλες εποχές η ημέρα αυτή ήταν ξεχωριστή για τους Μεσαναγρενούς. Τη γιόρτα­ζαν με μεγαλοπρέπεια και γλέντια. Μετά την Θεία Λειτουργία και την περιφορά της εικόνας γύρω από το μοναστήρι έστρωναν τα κιλίμια κατάχαμα και πάνω άπλωναν τα φαγητά . Γινόταν χορός που κρατούσε μέχρι το απόγευμα. Οι παρέες η μια κοντά στην άλλη γλεντούσαν ,αντάλλαζαν ευχές ,χόρευαν και δοκίμαζαν μεζέδες . Τα φα­γητά μαγειρεμένα από την αυγή ,νόστιμα συμπληρώνονταν από τα ψητά κρέατα και το ουζάκι. Οι βοσκοί που είχαν τάματα στον ΄Αγιο ,κατσίκια τυριά με τις προσφορές τους έδιναν ένα άλλο χρώμα στο Πανηγύρι. Τα παιδιά έπαιζαν τριγύρω και συμμε­τείχαν σε όλα αυτά.

Πολλές φορές , όταν η γιορτή έπεφτε τη Μεγάλη εβδομάδα, μεταφερόταν τη Λα­μπρή Δευτέρα και έτσι το διήμερο Πάσχα -΄Αγιος Γεώργιος έδινε άλλο χρώμα στο χωριό. Ακόμα και σήμερα την ημέρα της γιορτής όσοι είμαστε εκεί αναπολούμε όλα αυτά και είναι σα να τα ζούμε. Εκεί χόρευαν ,εκεί καθόταν πάντα αυτή η οικογένεια ,εκεί παίζαμε τα παιχνίδια μας. ΄Ολο αυτό το όμορφο βουητό, ακόμα αντηχεί στα αυτιά μου όμορφα ,νοσταλγικά και με κάνει να είμαι ευτυχισμένος που έζησα αυτές τις στιγμές.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ -ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

 

                                     

Χριστός Ανέστη! Νέοι, γέροι και κόρες,
Όλοι, μικροί μεγάλοι, ετοιμαστείτε∙
Μέσα στες εκκλησίες τες δαφνοφόρες
Με το φως της χαράς συμμαζωχτείτε∙

Ανοίξτε αγκαλιές ειρηνοφόρες
ομπροστά στους Αγίους και φιληθείτε∙
Φιληθείτε γλυκά χείλη με χείλη,
Πέστε: Χριστός Ανέστη, εχθροί και φίλοι.

( Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ)

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ -ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΜΗΝΑΣ

 

                                                 

                                       H Πρωτομαγιά

Πρωτομαγιά ονομάζεται η πρώτη μέρα του Μάη, η οποία είναι αργία σε πολλές χώρες. Η Πρωτομαγιά είναι συνώνυμη με τους αγώνες του εργατικού κινήματος.

Η σημασία της πρωτομαγιάς οφείλεται στο ότι η πρώτη μέρα του Μάη βρίσκεται ανάμεσα στην Εαρινή Ισημερία και το Θερινό Ηλιοστάσιο ,δηλαδή στην αρχή της ΄Ανοιξης.

Η Πρωτομαγιά , καθιερώθηκε ως εργατική ,στις 20 Ιουλίου 1889, σε ανάμνηση του ξεσηκωμού των εργατών του Σικάγο την 1^η Μάη 1886, που διεκδικούσαν το οκτάωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Κατέληξε σε αιματοχυσία λίγες μέρες αργότερα , με την επέμβαση της αστυνομίας.

Σήμερα την ημέρα της πρωτομαγιάς γίνονται εκδηλώσεις των εργατικών κινη­μάτων προς τιμήν των εργαζομένων που διεκδίκησαν τα δικαιώματα που απολαμ­βάνουμε .

Θέλεις ο χρόνος ,θέλεις και η εποχή ,πολλοί καταφεύγουν στην εξοχή, για να πε­ράσουν μια μέρα ευχάριστα.

Στον Μεσαναγρό ,ήταν η ημέρα που οι χωριανοί έβγαιναν από το χωριό και πή­γαιναν στις μάντρες(στάνες). Ακόμα και τα παιδιά του Σχολείου πήγαιναν .Από την προηγούμενη μέρα τα παιδιά έφτιαχναν στεφάνια από λουλούδια και το πρωί όλα μαζί ξεκινούσαν από το Σχολείο κρατώντας τα. Στο δρόμο τραγουδούσαν τραγούδια αφιερωμένα στο Μάη. ( Ο Μάϊος μας έφτασε…) ,( Λουλούδια ας διαλλέξουμε και ρόδα και κρίνα…) . Στις μάντρες οι βοσκοί είχαν ετοιμάσει τα γιαπράκια (ντολ­μάδες),το γάλα ,τη γριά (τσίπα πάνω από το γάλα), τα τυριά και το ψητό κρέας. ΄Ολοι διασκέδαζαν μέχρι το απόγευμα που το γλέντι τέλειωνε.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ Μ. ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

 

                                                           

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ Μ. ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

Μ. ΔΕΥΤΕΡΑ…………………………..5 μ.μ.

Μ. ΤΡΙΤΗ…………………………….. 7 π.μ………………5.μ.μ.

Μ. ΤΕΤΑΡΤΗ………………………….7 π.μ………………9.30 π.μ. (Ευχέλαιο)

Μ. ΠΕΜΠΤΗ………………………….7 π.μ.                        7 μ.μ.

Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ…………………….12 (Μεσημέρι)….. …7 μ.μ.

Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ……………………….. 7 π.μ……………..11 μ.μ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ…………….10 π.μ.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ……………...7 μ.μ.( Εσπερινός στον ΑΓ. Ραφαήλ)

Από την Εκκλησιαστική Επιτροπή Μεσαναγρού

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

 

                                                                         

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

Οι προετοιμασίες για το Πάσχα άρχιζαν από την προηγούμενη Κυριακή των Βαϊων. Την ημέρα εκείνη ο Παπάς στην εκκλησία μοίραζε σταυρούς από Βάγια στους πιστούς. Το μεσημέρι χτυπούσε η καμπάνα για να πάνε οι γυναίκες του χωριού να καθαρίσουν και να ντύσουν πένθιμα την εκκλησία. Όταν το βράδυ χτυπούσε η καμπάνα και πηγαίναμε ,βλέπαμε κάτι διαφορετικό. ΄Ολες οι εικόνες ήταν ντυμένες στα μαύρα. Είναι κάτι που μου έχει μείνει. Και μόνο που το έβλεπες αυτό ,μέσα σου βαθιά πίστευες ότι από σήμερα η εβδομάδα που ακολουθεί θα είναι πένθιμη.

Κάθε μέρα της Μεγάλης βδομάδας έχει ακόμα και τώρα κάτι το ξεχωριστό. Μας το υπενθύμιζαν οι γονείς μας. Σήμερα Κυριακή των Βαϊων θα βγάλουν το μικρό Χρι­στό και πρέπει την ώρα εκείνη να είμαστε εκεί. Τη Μεγάλη Τρίτη πρέπει να ακού­σουμε το τροπάρι της Κασσιανής ,τη Μεγάλη Τετάρτη θα γίνει το Ευχέλαιο, τη Με­γάλη Πέμπτη τα δώδεκα Ευαγγέλια ,τη Μεγάλη Παρασκευή τα Εγκώμια ,το Μεγάλο Σάββατο θα χτυπήσουμε τα θρονιά και την Κυριακή ,το Πάσχα. Ομορφες μέρες. Κάποιες στιγμές όμως και κάποια γεγονότα μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη. Τη Με­γάλη Πέμπτη οι γυναίκες του χωριού ξενυχτούσαν στην εκκλησία ψάλλοντας τα Πάθη του Χριστού και το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής γύριζαν το χωριό μάζευαν λουλούδια και μετά στόλιζαν τον επιτάφιο. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής λέγαμε τα Εγκώμια. Πως γινόταν κάθε χρόνο να φτιάχνονται 4 ομάδες για να τα πού­με , είναι κάτι που γινόταν εθιμικά και γίνεται και σήμερα ,όσο λίγοι και αν είναι οι πιστοί. 2 ομάδες οι ψάλτες, αριστερός, δεξιός ,μια οι άνδρες και μια οι γυναίκες. Είχαμε και κόντρες ποια ομάδα τα λέει καλύτερα ή ποια ομάδα θα πει τα πιο ωραία λόγια. π.χ. ΄Ερρανα τον τάφο…, Ω γλυκύ μου έαρ…Κάποια ομάδα που ήταν η σειρά της να πει κάτι άλλο το άφηνε και έλεγε ένα από τα παραπάνω. ΄Αλλαζε τη σειρά. Η ομάδα που έπρεπε να το πει το ξαναεπαναλάμβανε και επενέβαινε ο Παπάς για να βάλει τάξη.

Το βράδυ γυρίζαμε τον Επιτάφιο σε όλο το χωριό. ΄Ηταν τιμή να κρατήσεις τον Επιτάφιο. Όταν πλησίαζε η ώρα έπρεπε να είσαι κοντά για να πάρεις θέση. Μόλις έβγαιναν έξω από την εκκλησία ,όλο το χωριό περνούσε κάτω από τον Επιτάφιο 3 φορές. Να περάσεις τρεις φορές ,όχι μια ,είναι κακό. Από την ώρα εκείνη άρχιζαν να πέφτουν και τα πρώτα βαρελότα. Σε ορισμένες θέσεις όπως στα Αλώνια, στις Κα­στάνιενας , και στη διακλάδωση προς Αρνίθα ,οι νέοι άναβαν φωτιές και έκαιγαν λάστιχα ή ξύλα.

Το πρωινό του Μεγάλου Σαββάτου ήταν ξεχωριστό. Χτυπούσαμε τα θρονιά. Ξυ­πνούσαμε πρωί για να πιάσουμε θρονί .Μόλις ο Παπάς έδινε το σύνθημα γινόταν

« χαλασμός Κυρίου». Ο Θόρυβος από το χτύπημα των θρονιών ακουγόταν σε πολύ μεγάλη απόσταση. Το Μεγάλο Σάββατο ήταν η ημέρα που όλο το χωριό μεταλάβαι­νε.

Μετά την εκκλησία οι νέοι του χωριού αναλάμβαναν να μαζέψουν ξύλα για τον «Καλαφουνό » και να φτιάξουν τον Ιούδα. ΄Ολοι μαζί γυρίζαμε το χωριό ή πηγαίναμε έξω από το χωριό για να φέρουμε ξύλα. Τα στοιβάζαμε έξω από την εκκλησία και φτιάχναμε τον Καλαφουνό. Ο Ιούδας κάθε χρόνο άλλαζε μορφή ανάλογα με τα πολι­τικά γεγονότα ή οτιδήποτε άλλο συνέβαινε. Γεμίζαμε με άχυρα το παντελόνι, το σα­κάκι , του φορούσαμε σκούφο και η μορφή του ταίριαζε με την περίπτωση. Θυμάμαι κάποια χρόνια η μορφή του να είναι ο « Κίσιγκερ» , ο Χάρτινκ κ.α. Τον κρεμούσαμε στο καμπαναριό ,του περνούσαμε στο λαιμό χρήματα και τον καίγαμε στη Δεύτερη Ανάσταση.

Ο ΛΑΖΑΡΟΣ

 

                                                            

                                                               ΛΑΖΑΡΟΣ

Την παραμονή του Λαζάρου έκλειναν τα σχολεία λόγω των διακοπών του Πάσχα. Αρκετές μέρες πριν οι δάσκαλοι μας προετοίμαζαν για το Λάζαρο και τα εγκώμια.

Πόσες πρόβες γίνονταν δε θυμάμαι .Ειδικά για το Λάζαρο ο αγώνας ποιος θα ντυθεί Λάζαρος, ήταν μεγάλος. Για να ντυθείς Λάζαρος έπρεπε να έχεις πολλά προσόντα και πάνω από όλα καλή φωνή. ΄Οποιος ήθελε έπρεπε να ξέρει τα λόγια απόξω και να τρα­γουδήσει μπροστά σε όλους και οι δάσκαλοι αποφάσιζαν.

Ο Λάζαρος ξεχώριζε από τα άλλα παιδιά, γιατί ήταν ντυμένος με στολή που έδινε η εκκλησία, φορούσε στο κεφάλι στεφάνι από λουλούδια , κρατούσε την εικόνα του Λαζάρου και φορούσε τις περισσότερες αρμαθιές από λουλούδια. Την παραμονή όλα τα παιδιά του σχολείου ξεχύνονταν στα χωράφια κρατώντας ένα καλάθι. Αφού γεμίζαμε το καλάθι ,πηγαίναμε σπίτι και φτιάχναμε όσες περισσότερες αρμαθιές μπορούσαμε.

Το πρωί μετά την εκκλησία όλα τα παιδιά με τις αρμαθιές τα λουλούδια περασμένες στο σώμα μας ,ο Λάζαρος ντυμένος πιο όμορφα από όλους ,μαζί και οι δάσκαλοι ξε­κινούσαμε να πούμε το Λάζαρο. Τα μεγαλύτερα παιδιά της ΄Εκτης κρατούσαν το κα­λάθι που μέσα βάζαμε τα αυγά που μας έδιναν οι νοικοκυρές.

Πηγαίναμε λοιπόν από σπίτι σε σπίτι όμορφα ,με τάξη και τραγουδούσαμε. Στην αρχή όλοι μαζί και όταν έφτανε η σειρά που ο Λάζαρος έπρεπε να πει τα λόγια του γονάτιζε κάτω από τις εικόνες του σπιτιού και έψαλλε. « Είδα φόβους είδα τρόμους είδα βάσανα και πόνους….»

Σας παραθέτουμε το Λάζαρο όπως τον τραγουδούσαμε τότε.

Σήμερον έρχεται ο Χριστός ο επουράνιος Θεός

Εν τη πόλει Βηθανία Μάρθα κλαίει και Μαρία

Λάζαρο τον αδερφό της και γλυκύ τον καρδιακό της.

Τρεις ημέρες το θρηνούσαν και τον εμοιρολογούσαν.

Την ημέρα την Τετάρτη κίνησε ο Χριστός για νάρθει

Και εβγήκε η Μαρία έξω από τη Βηθανία.

Και εμπρός του γονυκλεί και τους πόδας του φιλεί.

Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου δε θα απέθνησκε ο αδελφός μου

Μα και τώρα εγώ πιστεύω και καλότατα ηξεύρω

Πως εσύ εάν θελήσεις και νεκρούς θα αναστήσεις.

Δεν επίστευε η Μαρία ,αγομένη στα μνημεία.

Και παρευθύς εδράμασι τον τάφο του εδείξασι.

Τότε ο Χριστός δακρύζει και τον ΄Αδη φοβερίζει.

΄Αδη τάρταρε και χάρε Λάζαρο θα σου τον πάρω.

Και παρευθύς από τον ΄Αδη ως εξαίσιο σημάδι

Λάζαρος απελυτρώθη ανεστήθη και σηκώθη

Ζωντανός σαβανωμένος και με το κερί ζωσμένος.

Δόξα τω Θεώ φωνάζει και το Λάζαρο ξετάζει.

Πες μας Λάζαρε τι είδες εις τον ΄Αδη που επήγες.

-Είδα φόβους ,είδα τρόμους ,είδα βάσανα και πόνους

Δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι

Της καρδίας των χειλέων και μη με ρωτάτε πλέον.

Και μεις του χρόνου θάρθουμε στα σπίτια σας χαρούμενοι

Για να σας ευχηθούμε και το Λάζαρο να πούμε.

Και του χρόνου

Μετά οι νοικοκυρές μας φίλευαν ,μας έδιναν αυγά και μας εύχονταν.

Αυτό γινόταν σε κάθε σπίτι. Στο τέλος τα καλάθια γέμιζαν αυγά που πήγαιναν για ιερό σκοπό. Οι δάσκαλοι τα έστελναν σε ιδρύματα στην πόλη της Ρόδου. Και νιώθα­με περήφανοι όταν μετά τις διακοπές ο δάσκαλος μας διάβαζε το ευχαριστήριο γράμ­μα αυτών που τα έπαιρναν.

.

Η