Ο ΜΗΝΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

   

                                      

                                                  Ο ΜΗΝΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Ο Νοέμβριος είναι ο ενδέκατος μήνας του Γρηγοριανού ημερολογίου, με διάρκεια 30 ημερών. Το όνομά του είναι ο εξελληνισμένος τύπος του λατινικού November, (από το novem, που σημαίνει εννέα 9).
Στους αρχαίους Ρωμαίους το έτος άρχιζε από το μήνα Μάρτιο, αλλά αργότερα όταν προστέθηκαν και οι μήνες Ιανουάριος και Φεβρουάριος (από τον αυτοκράτορα Νουμά Πομπήλιο), ο Νοέμβριος πέρασε τελικά στην 11η θέση, αν και τελικά κράτησε την αρχική του ονομασία.

1. Βροχάρης, γιατί πέφτουν πολλές βροχές.

2. Σποριάς ή Σπορίτης, εξαιτίας της σποράς.

3. Μεσοσπορίτης, γιατί μέχρι 21 Νοεμβρίου πρέπει να έχει τελειώσει τουλάχιστον η μισή σπορά.

4. Κρασομηνάς, λέγεται στα μέρη που τότε ανοίγουν τα κρασιά και Τρυγομηνάς εκεί που αργεί ο τρυγητός.

5. Σκιγιάτης, γιατί μεγαλώνει η νύχτα και η γη σκιάζεται (φοβάται)

6. Χαμένο,επειδή η διάρκεια της ημέρας είναι μικρή κι η δουλειά χάνεται.

7. Παχνιστής, γιατί κλείνουν τα ζώα στο παχνί και

8. Νιαστής, επειδή γίνονται τα τελευταία οργώματα (νεάσματα)

Το μήνα αυτό έχουμε και πολλές γιορτές.

1 –Κοσμά και Δαμιανού

3 –Αγίου Γεωργίου του Σποριάρη

8 –Ταξιάρχη Μιχαήλ

9 –Αγίου Νεκταρίου

11-Αγίου Μηνά

14-Αγίου Φιλίππου και Κωνασταντίνου Υδραίου

21-Εισόδια της Θεοτόκου

25-Αγίας Αικατερίνης

26-Αγίου Στυλιανού

30-Αγίου Ανδρέα

Ο Νοέμβριος είναι ο ενδέκατος μήνας του Γρηγοριανού ημερολογίου, με διάρκεια 30 ημερών. Το όνομά του είναι ο εξελληνισμένος τύπος του λατινικού November, (από το novem, που σημαίνει εννέα 9).
Στους αρχαίους Ρωμαίους το έτος άρχιζε από το μήνα Μάρτιο, αλλά αργότερα όταν προστέθηκαν και οι μήνες Ιανουάριος και Φεβρουάριος (από τον αυτοκράτορα Νουμά Πομπήλιο), ο Νοέμβριος πέρασε τελικά στην 11η θέση, αν και τελικά κράτησε την αρχική του ονομασία.

1. Βροχάρης, γιατί πέφτουν πολλές βροχές.

2. Σποριάς ή Σπορίτης, εξαιτίας της σποράς.

3. Μεσοσπορίτης, γιατί μέχρι 21 Νοεμβρίου πρέπει να έχει τελειώσει τουλάχιστον η μισή σπορά.

4. Κρασομηνάς, λέγεται στα μέρη που τότε ανοίγουν τα κρασιά και Τρυγομηνάς εκεί που αργεί ο τρυγητός.

5. Σκιγιάτης, γιατί μεγαλώνει η νύχτα και η γη σκιάζεται (φοβάται)

6. Χαμένο,επειδή η διάρκεια της ημέρας είναι μικρή κι η δουλειά χάνεται.

7. Παχνιστής, γιατί κλείνουν τα ζώα στο παχνί και

8. Νιαστής, επειδή γίνονται τα τελευταία οργώματα 

Ο ΄Αγιος Κωνσταντίνος Υδραίος ,Πολιούχος της Ρόδου.

 

                                                              

                                       Ο ΄Αγιος Κωνσταντίνος Υδραίος ,Πολιούχος της Ρόδου.

Γεννήθηκε στην Ύδρα και ο πατέρας του ονομαζόταν Μιχαήλ και η μητέρα του Μαρίνα. Δεκαοκτώ χρονών έφυγε από την Ύδρα και πήγε στη Ρόδο, κοντά στον τούρκο ηγεμόνα Χασάν Καπετάν. Εκεί ο Κωνσταντίνος παρασύρθηκε και εξισλαμίστηκε, με το όνομα Χασάν και για τρία χρόνια απολάμβανε μεγάλες τιμές. Αργότερα όμως συναισθάνθηκε το ολίσθημά του και άρχισε να μετανοεί. Έκανε ελεημοσύνες και έκλαψε πικρά. Τελικά, για να εξιλεωθεί αποφάσισε να μαρτυρήσει. Βρήκε λοιπόν πνευματικό, εξομολογήθηκε και ζήτησε την ευχή του να μαρτυρήσει. Ο πνευματικός του όμως τον απέτρεψε, διότι φοβήθηκε το νεαρό της ηλικίας του. Ο Κωνσταντίνος έκανε υπακοή, εγκατέλειψε τη Ρόδο και πήγε στην πόλη Κρίμι, κατόπιν στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί στο Άγιον Όρος. Στη μονή Ιβήρων προετοιμάστηκε για το μαρτύριο και αφού πήρε την ευχή των πατέρων ήλθε στη Ρόδο. Εκεί παρουσιάστηκε στον ηγεμόνα και με θάρρος ομολόγησε τον Χριστό. Τα βασανιστήρια που ακολούθησαν ήταν φρικτά. τελικά στον απαγχόνισαν στις 14 Νοεμβρίου 1800. Απαγχονίστηκε στη θέση Κολώνα και κατ΄΄αλλους στο Μανδράκι. ΄Ηταν 30 χρονών όταν τον κρέμασαν στον πλάτανο. Τον επόμενο χρόνο ένας δυνατός ανεμοστρόβιλος έριξε κάτω τον πλάτανο και μετά από λίγο χρονικό διάστημα πέθανε και ο διοικητής Χασάν Μπέης. Ο τότε Μητροπολίτης Ρόδου Αγάπιος ζήτησε το ΄Αγιο λείψανό του και το έθαψαν με τιμές πίσω από το Ναό των Εισοδίων στο Νιοχώρι.

Μετά από 3 χρόνια ήρθε στη Ρόδο η μητέρα του Αγίου και πήρε το λείψανό του και το μετέφερε στην ΄Υδρα στο μοναστήρι της Παναγίας όπου υπάρχει μέχρι σήμερα σε χρυσή θήκη. Ο τότε ιερέας του Νιοχωρίου Παπαγιάννης κράτησε την ωλένη του χεριού του μάρτυρα που φυλάγεται μέχρι σήμερα. Μετά από 1 αιώνα το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον κατέταξε στη χορεία των Αγίων και όρισε να εορτάζεται η μνήμη του στις 14 Νοεμβρίου.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

 

                                                           

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

Το 1960 ανεγέρθηκε το μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου σε απόσταση 2 χιλιο­μέτρων από το χωριό. Το δάπεδο φέρει μαρμάρινες πλάκες και τέμπλο κτιστό .Υπάρχει στέρνα με νερό «φλεσκίνα» ,όπως λένε οι Μεσαναγρενοί. Το Μονα­στήρι λειτουργείται στη χάρη του Αγίου στις 9 του Νοέμβρη. Οι Μεσαναγρενοί τι­μούν τον Άγιο και έρχονται στο χωρίο ,όταν γιορτάζει. Κτίστηκε με δαπάνες όλων των χωριανών.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΗ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

 

                           

Αρκετός κόσμος τόσο στην παραμονή την Πέμπτη ,όσο και ανήμερα την Παρασκευή στη γιορτή του Ταξιάρχη. Η Εκκλησιαστική Επιτροπή φρόντισε τα πάντα  και ο κόσμος έμεινε ευχαριστημένος. 

  Συγχαρητήρια σε όσους βοήθησαν , ευχόμαστε Χρόνια πολλά σε όλους  και παρακαλούμε τους Μεσαναγρενούς της Ρόδου  να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις που γίνονται στο χωριό.

                 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

                                                                                

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΗ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ ,ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΣΤΙΣ 8 ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ

 

                                                                      

Η ανέγερσή του ολοκληρώθηκε το 1861. Πιθανολογείται ότι κτίστηκε πάνω στα ερείπια μικρότερου ναού του Αγίου Γεωργίου. Λέγεται ότι κανένας κάτοικος του χωριού δεν τολμούσε να χαλάσει το μικρό ναό και το έργο αυτό ανέλαβε ο ηγούμενος της Μονής Σκιάδι. Πρόσφατα έχει αγιογραφηθεί με συνδρομές των κατοίκων. Αξιόλογα είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλου που βρίσκεται η εικόνα του Αγίου Γεωργίου, ενώ αριστερά η εικόνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ. Είναι ο πολιούχος του χωριού και γιορτάζει στις 8 Νοεμβρίου. Οι κάτοικοι όπου και αν βρίσκονται θα στείλουν το τάμα τους ή στη χάρη του θα έρθουν να προσκυνήσουν. Στα παλιά χρόνια, τα τάματα ήταν γη ή δέντρα και ιδιαίτερα ελιές. Μέχρι σήμερα κανένας δεν τολμάει να κόψει δέντρο που ανήκει στον Παραλιμιώτη, όπως λένε οι χωριανοί. Για την Εκκλησιαστική Επιτροπή Μεσαναγρού και τις δραστηριότητές της, απευθυνθήκαμε σε ένα από τα μέλη της, τον Μιχάλη Αρνίτταλη, που διετέλεσε Επίτροπος τόσο στον Ταξιάρχη, όσο και στη Μονή Σκιάδι, πάνω από είκοσι χρόνια. Να πώς ο Μιχάλης μας αφηγήθηκε τα χρόνια αυτά: «Διορίστηκα το 1993 ως Επίτροπος στο χωριό, στον Ταξιάρχη. Μαζί με τα άλλα μέλη της Επιτροπής κάναμε ένα πρόγραμμα, για να κάνουμε διάφορα έργα στο ναό. Πρώτα πρώτα φτιάξαμε τη σκεπή της Εκκλησίας που έβαζε υγρασία, επιδιορθώσαμε τα θρονιά και τοποθετήσαμε ηλεκτρικές καμπάνες στο καμπαναριό. Η εκκλησία δεν ήταν αγιογραφημένη και αποφασίσαμε να αγιογραφηθεί. Το κόστος, όμως, ήταν μεγάλο, για την εκκλησία. Γυρίσαμε σπίτι σπίτι στο χωριό, αλλά και στην πόλη της Ρόδου και πείσαμε τους Μεσαναγρενούς να αναλάβουν το κόστος μιας εικόνας. Και έτσι έγινε. Κάθε χωριανός ανέλαβε όποια εικόνα ήθελε και σε λίγο διάστημα η εκκλησία αγιογραφήθηκε. Μετά διαμορφώσαμε τον προαύλιο χώρο του ναού, τοποθετήθηκαν πλάκες όχι μόνο στην αυλή, αλλά και στο χώρο του χοροστασίου. Το χοροστάσι ανακαινίσθηκε, καθώς και το ιατρείο που βρισκόταν στον ίδιο χώρο. Στον Άγιο Θωμά προσθέσαμε τουαλέτες, αλλάξαμε την πίστα για τον χορό και φτιάξαμε μια αποθήκη, για τα τραπέζια και τις καρέκλες. Το χωριό μας έχει πολλά Μοναστήρια, 16 τον αριθμό μαζί με τις εκκλησιές και όλα αυτά χρειάζονται συντήρηση. Τα συντηρήσαμε και μέχρι σήμερα, βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Πέρα από τα έργα αυτά η Εκκλησιαστική Επιτροπή συμμετείχε στις κοινωνικές εκδηλώσεις του χωριού και μαζί με τους άλλους φορείς έδινε το παρόν. Εκτός από τη συμμετοχή μου στην Εκκλησιαστική Επιτροπή του Μεσαναγρού, ήμουν Επίτροπος και στη Μονή Σκιάδι. Επί της εποχής του μακαριστού Σπυρίδωνα έκανα τρία έτη, άλλα 4 χρόνια στην εποχή του μακαριστού Απόστολου και 8 χρόνια στην εποχή του Σεβασμιώτατου Αμφιλόχιου. Σήμερα, χαίρομαι όταν βλέπω όλα αυτά που έγιναν, αλλά χαίρομαι που το παράδειγμά μου ακολούθησε ο γιος μου Μανόλης, που είναι και αυτός Επίτροπος αρκετά χρόνια»

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ

 

                                                                          

                                          ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ  ΕΠΙΤΡΟΠΗ  ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ

    Η Εκκλησιαστική Επιτροπή της ενορίας  του χωριού μας  εν όψει της εορτής του Πολιούχου  μας Ταξιάρχη  Μιχαήλ την ερχόμενη εβδομάδα , 8 Νοεμβρίου ,ημέρα Παρασκευή ,  αποφάσισε τη δρομολόγηση  λεωφορείου για την μεταφορά των πιστών που επιθυμούν να παρευρίσκονται  στον Εσπερινό ,ημέρα Πέμπτη και ώρα 4.00μ.μ. από την Πλατεία του Σαν Φραγκίσκου.    

                                        Από την Εκκλησιαστική Επιτροπή

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 

                                                            

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Στην κορυφή ενός υψώματος και σε απόσταση 3 χιλιομέτρων περίπου ,βρίσκεται το μοναστηράκι του Αγίου. Το τέμπλο του είναι κτιστό ,οι τοίχοι ασβεστωμένοι και πάνω τους βρίσκονται διάφορα εικονίσματα. Το μοναστηράκι λειτουργείται στη γιορ­τή του Αγίου στις 26 Οκτωβρίου.

Ανεβαίνοντας στο Μοναστήρι βλέπεις τη θάλασσα ,Καρπάθιο Πέλαγος και τα μέρη του Γενναδίου . Η θέα είναι φανταστική .Στα πόδια σου απλώνονται πολλές περιοχές του Μεσαναγρού. Αντικρίζεις το χωριό , τον Προφήτη Ηλία, τον Κάμπο , τα Λουριά, τις Αυτολές και ακόμα και σύνορα Κατταβενά. Το μάτι σου δε χορταίνει να βλέπει και να θαυμάζει τις ομορφιές που απλόχερα έχει χαρίσει η φύση.

Σήμερα όσοι βρίσκονται στο χωριό, θα πάνε στη Θεία Λειτουργία ,για να προσευ­χηθούν. Το Μοναστήρι κτίστηκε από τον Νικήτα Χατζηκώστα .

ΑΝΕΒΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΚΟΡΦΗ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΣΚΙΑΔΙ

 

                                                                           

Ο δρόμος για να ανεβούμε στην κορυφή του βουνού Σκιάδι υπήρχε, αλλά όχι σε καλή κατάσταση. Την ημέρα, λοιπόν, των εκλογών μάθαμε ότι μπορούμε να ανεβούμε και το προσπαθήσαμε. Ο δρόμος βελτιώθηκε και χρειάζεται ακόμη λίγη προσπάθεια, για να γίνει καλύτερος. Η διαδρομή εξαίσια. Ανεβήκαμε στην κορυφή και το μάτι μας δεν ήξερε πού να πρωτοκοιτάξει. Μια γαλήνη σε κυριεύει και σε κάνει να νιώθεις διαφορετικά. Στην κορυφή, που παλιά ήταν τόπος λατρείας, διακρίνονται ερείπια παλιού ναού. Και όπως γράφει ο Αρχαιολόγος Ι. Βολανάκης και φίλος του χωριού: «Σε απόσταση 4 χιλ., στην κορυφή υψώματος 560 μ., διατηρούνται τα ερείπια παλαιού ναϋδρίου, στους τοίχους του οποίου διακρίνονται λείψανα από τοιχογραφίες. Το ναΰδριο αυτό κτίστηκε στη θέση ή πλησίον παλαιοχριστιανικού ναού, όπως φαίνεται από τα λείψανα παλαιών τοίχων και από διατηρούμενα μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη. Η θέση λέγεται Σταυρός ή Άγιος Ιωάννης. Υπάρχει, επίσης, φλεσκίνα, για τη συλλογή νερού». Και τι δε βλέπει το μάτι μας. Κάτω ακριβώς, είναι η Μονή Σκιάδι και πιο πέρα, απλώνεται η θάλασσα του Μεσαναγρενού Κάμπου. Κάπου εκεί βρίσκεται και το «Πετροκάραβο», που πέτρωσε η Παναγιά η Σκιαδενή, μαζί με τους πειρατές. Δεξιά διακρίνονται τα χωριά Απολακκιά, Μονόλιθος και Σιάνα. Από την άλλη μεριά, η ματιά μας φτάνει μέχρι το χωριό Λάρδος. Διακρίνονται, επίσης, ο Γενναδενός κάμπος, τα Σκληπενά μέρη και ακριβώς κάτω από τα πόδια μας, ο Μεσαναγρός. Προς τη μεριά της Αρνίθας, υψώνεται επιβλητικά, το Μεσαναγρενό αιολικό πάρκο. Αν πας απόγευμα, θα απολαύσεις το καλύτερο ηλιοβασίλεμα στον κόσμο. Όλα σου φαίνονται πολύχρωμα, ο ήλιος χάνεται στη θάλασσα και ένα σκοτεινό πέπλο σκεπάζει τα πάντα. Μελανό σημείο, η εγκατάσταση κεραιών, ακόμη και κοντά στα αρχαιολογικά μνημεία. Οι κεραίες αυτές πρέπει να ξηλωθούν, γιατί η παρουσία τους δείχνει ανευθυνότητα και όχι σεβασμό στα μνημεία που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας. Αν βρεθείτε στον Μεσαναγρό, μη διστάσετε να ανεβείτε στην κορυφή του βουνού Σκιάδι. Θα μείνετε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Θα ζήσετε ανεπανάληπτες στιγμές και θα νιώσετε αισθήματα πρωτόγνωρα. 

ΦΛΕΣΚΙΝΕΣ -ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΝΕΡΟΥ

                                                                        

Στο χωριό δεν υπήρχε πολύ νερό και οι κάτοικοι προσπαθούσαν να το μαζέψουν με πολλούς τρόπους. Νερό έπαιρναν από πηγές επιφανειακές, που υπήρχαν άφθονες, από πηγάδια και μάζευαν και το νερό της βροχής, όπου δεν υπήρχε άλλος τρόπος να βρεθεί. Το νερό της βροχής το μάζευαν σε Φλεσκίνες – δεξαμενές, σκεπασμένες από επάνω. Συνήθως, τέτοιες φλεσκίνες βρίσκονταν σε αυλές Μοναστηριών, για να εξυπηρετούνται τα Μοναστήρια. Οι περισσότερες ήταν κυκλικές, λιθόκτιστες, με μίγμα λάσπης, ασβέστη και κορασανιού, σκεπασμένες, με ένα άνοιγμα από πάνω, για να αντλούν το νερό. Το νερό το έβγαζαν με έναν κουβά ή πήλινο δοχείο, δεμένο με σχοινί, αν είχε  πολύ βάθος. Τέτοιες φλεσκίνες υπήρχαν στον Άϊ-Γιάννη, στον Άγιο Μηνά, στα Τοπάρια, στις Ζωοπές και η βαθύτερη, στο Μονοδένδρι. Για αυτή λένε, πως όταν έριχναν πέτρα εντός, δε γινόταν αισθητός ο ήχος της, πότε φτάνει στον πυθμένα. Στα τελευταία χρόνια φλεσκίνες υπάρχουν στην Αγία Σοφία (Νεκροταφείο) και στην Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, με διαφορετική μορφή. Η φλεσκίνα που βρίσκεται στο Σταυρό, στην κορυφή του βουνού Σκιάδι, που πρόσφατα επισκέφθηκα, διατηρείται. Δεν είναι σκεπασμένη και οι βοσκοί έριξαν μέσα πέτρες και χώματα, για να μπορούν να βγαίνουν τα ζώα που μπαίνουν μέσα. Πρέπει το Τοπικό Συμβούλιο να συντηρήσει τις φλεσκίνες, όπου υπάρχουν και να τις προφυλάξει από καταστροφές. 

Τι λένε οι επισκέπτες για τον Μεσαναγρό

 

                                                                               

                                                                                                     

Τι λένε οι επισκέπτες για τον Μεσαναγρό 

Φεύγοντας από την Λαχανιά και περνώντας ανάμεσα από μια θαυμάσια διαδρομή συναντάμε τον Μεσαναγρό. Ενδιαφέρον για τον επισκέπτη στην πλατεία του χωριού έχει η εκκλησία «Κοίμησης της Θεοτόκου» χτισμένη τον 13ομ.χ.αιώνα στη θέση του μεσαίου κλίτους μεγάλης τρίκλιτης παλαιοχριστιανικής βασιλικής του 6ου μ.Χ. αιώνα.

Η θέα από κάθε σημείο της περιοχής είναι μαγευτική. Ο επισκέπτης έχει πολλές εναλλακτικές επιλογές διαδρομών με θέα από ψηλά προς όλα τα σημεία του ορίζοντα. Ενδιαφέρον έχει η επίσκεψη στη περιοχή «Σκάλα» του Αγίου Θωμά, τοπίο με καταρράκτες, δάσος με κωνοφόρα, πλούσια πανίδα και χλωρίδα. Το ανέβασμα στο ύψωμα Σταυρός δίνει την δυνατότητα να δει κανείς και τις δύο θάλασσες που βρέχουν τη Νότια Ρόδο, της ανατολικής πλευράς και της δυτικής πλευράς. Οι αγροτικοί δρόμοι που υπάρχουν οδηγούν προς τη Μονή Σκιαδενής και τα χωριά Αρνίθα Απολακκιά και Κατταβιά

.
Λίγα χιλιόμετρα από τον Μεσαναγρό στη κορυφή υψώματος δεσπόζει η Μονή Παναγίας Σκιαδενής, βυζαντινό μοναστήρι με μεταβυζαντινή προσθήκη του ΙΖ΄ αιώνα, χώρος ιδιαίτερα κατανυκτικός που  προσφέρει στον επισκέπτη ήσυχες στιγμές. Από τον περίβολο του μοναστηριού ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει την μοναδική πανοραμική θέα προς το Αιγαίο, με την Κάρπαθο να φαντάζει στο βάθος του ορίζοντα. Στο μέσον της θάλασσας στέκεται μαρμαρωμένη  βραχονησίδα, όμοια με καράβι, που ο μύθος λέει πως όταν κάποτε οι πειρατές θέλησαν να πλησιάσουν για να λεηλατήσουν την περιοχή, η Παναγία η Σκιαδενή μαρμάρωσε αυτούς και το καράβι τους.