Όταν φτάσαμε στο χωριό αντικρίσαμε κάτι το καταπληκτικό ,που θα ξάφνιαζε κάθε επισκέπτη ,όχι όμως και εμάς που το ζούμε χρόνια. Το χωριό θύμιζε Ελβετικό τοπίο. Ο Πουνέντης που λαλεί, όπως έλεγαν οι παλιοί , είχε σκεπάσει τα πάντα και σε απόσταση λίγων μέτρων δεν έβλεπες τίποτα. Το τοπίο ταίριαζε με την πένθιμη ημέρα.
Το βράδυ η εκκλησία ήταν κατάμεστη από κόσμο. Τόσο η κατάνυξη της γιορτής , όσο και οι μελωδίες των ψαλτών , μας έκανε να γίνουμε μέρος της γιορτής . Αυτό που μας εντυπωσίασε περισσότερο ,ήταν η παρουσία ενός επιβλητικού ιερέα ,καλλίφωνου ,σεβαστού ,που σε καθήλωνε. Η παρουσία του Παπα-Γεώργιου Μάτση ,από την Κρεμαστή ,που χρόνια λειτουργούσε στην Αμερική, άφησε το δικό της στίγμα τη φετινή Μ. Εβδομάδα.
Τα εγκώμια όπως κάθε χρόνο ,ψάλθηκαν από 4 ομάδες , ο κόσμος συμμετείχε και η περιφορά του Επιταφίου σε όλο το χωριό ,με τις φωτιές αναμμένες στους δρόμους , έκανε την ατμόσφαιρα πιο εντυπωσιακή. Οι νοικοκυρές ,μπροστά από τα σπίτια τους , με αναμμένα τα θυμιατήρια και άλλες έρραναν τον Επιτάφιο.
Το Μ. Σάββατο η εκκλησία πάλι γεμάτη από κόσμο ,τηρώντας το έθιμο των θρονιών. Τα θρονιά χτυπήθηκαν τόσο δυνατά ,που του βουητό τους ,έφτασε μέχρι τον ΄Αδη και έκανε τους νεκρούς να νιώσουν την Ανάσταση του Χριστού. Στο τέλος κοινώνησαν πολλοί και οι ευχές έδιναν και έπαιρναν.
Το βράδυ η εκκλησία ήταν κατάμεστη από κόσμο. Τόσο η κατάνυξη της γιορτής , όσο και οι μελωδίες των ψαλτών , μας έκανε να γίνουμε μέρος της γιορτής . Αυτό που μας εντυπωσίασε περισσότερο ,ήταν η παρουσία ενός επιβλητικού ιερέα ,καλλίφωνου ,σεβαστού ,που σε καθήλωνε. Η παρουσία του Παπα-Γεώργιου Μάτση ,από την Κρεμαστή ,που χρόνια λειτουργούσε στην Αμερική, άφησε το δικό της στίγμα τη φετινή Μ. Εβδομάδα.
Τα εγκώμια όπως κάθε χρόνο ,ψάλθηκαν από 4 ομάδες , ο κόσμος συμμετείχε και η περιφορά του Επιταφίου σε όλο το χωριό ,με τις φωτιές αναμμένες στους δρόμους , έκανε την ατμόσφαιρα πιο εντυπωσιακή. Οι νοικοκυρές ,μπροστά από τα σπίτια τους , με αναμμένα τα θυμιατήρια και άλλες έρραναν τον Επιτάφιο.
Το Μ. Σάββατο η εκκλησία πάλι γεμάτη από κόσμο ,τηρώντας το έθιμο των θρονιών. Τα θρονιά χτυπήθηκαν τόσο δυνατά ,που του βουητό τους ,έφτασε μέχρι τον ΄Αδη και έκανε τους νεκρούς να νιώσουν την Ανάσταση του Χριστού. Στο τέλος κοινώνησαν πολλοί και οι ευχές έδιναν και έπαιρναν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου