Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

"ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ ,ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΣΗΜΕΡΑ"




                                                             






                                                  Ιερά Μονή Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου

Στη θέση Ασπροπηλιά ,1,5 χιλ. έξω από το χωριό βρίσκεται το μονόχωρο ,καμαροσκέπαστο μοναστηράκι της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου. Δεξιά της εισόδου, μια μαρμάρινη εντοιχισμένη επιγραφή μαρτυρεί. « ΔΑΠΑΝΗ ΟΣΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ  ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΙ ΕΥΡΥΔΙΚΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΡΑ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ ΑΥΤΩΝ  ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΣ  31-8-1981.
    Το μοναστηράκι που πλαισιώνεται από τσιμεντοστρωμένη αυλή και αυλότοιχο ,είναι καλοσυντηρημένο . Εντυπωσιακό είναι το κωδονοστάσιο που βρίσκεται στην είσοδο της αυλής. Το εσωτερικό του μοναστηριού είναι όλο ασβεστωμένο εκτός από την οροφή όπου υπάρχει τοιχογραφία του Παντοκράτορα . Το μοναστήρι λειτουργείται τακτικά στη χάρη της Οσίας και περιστασιακά. Κάθε χρόνο γίνεται εσπερινός και θεία λειτουργία. Αρκετοί Μεσαναγρενοί  και από την πόλη της Ρόδου πηγαίνουν να προσκυνήσουν και να ανάψουν ένα κεράκι . Μετά την εκκλησία οι πιστοί μοιράζουν κομμάτια από μήλα , μαζί με τους άρτους.
Σήμερα που γιορτάζει είναι μια ευκαιρία  οι Μεσαναγρενοί της Ρόδου να επισκεφθούν το χωριό και να προσευχηθούν στην Οσία  Ειρήνη .

                                                                 

Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

" Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ, ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΣΗΜΕΡΑ"





                                                                        




                                    Η Αγία Παρασκευή στο Μεσαναγρό ,που γιορτάζει σήμερα

Στα Λουριά και σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το χωριό ,στην κορυφή ενός υψώματος , βρίσκεται το μονόχωρο , καμαροσκέπαστο και ευρύχωρο μοναστηράκι της Αγίας Παρασκευής. Το μοναστηράκι είναι ασβεστωμένο εσωτερικά και εξωτερικά και πλαισιωμένο από κράσπεδο με μπετόν. Στην είσοδο του μια μαρμάρινη επιγραφή αναφέρει. « Ι. Ν. ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΘΕΝ ΔΑΠΑΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΥΨΗΛΑΝΤΗ 1975».
                                        

Το τέμπλο του είναι κτιστό και φέρει τις συνήθεις εικόνες. Στους ασβεστωμένους τοίχους με το σταμπωτό , φυτικό διάκοσμο ,βρίσκονται αναρτημένα εικονίσματα και μια μεγάλη εικόνα της Αγίας Παρασκευής , αφιέρωμα της κτητόρισσας. Η κόγχη του ευρύχωρου ιερού είναι χρωματισμένη σε ανοιχτή απόχρωση του γαλάζιου. Το μοναστηράκι λειτουργείται τακτικά την ημέρα της Αγίας Παρασκευής .  Πιστεύω ότι και φέτος οι χωριανοί θα πάνε ,θα ανάψουν τα κεράκια ,θα θυμιάσουν  καιθαπροσευχηθούν .
     
                                                                                                                                                                                        ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΣΕΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

"ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑς ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"



                                                                      


    ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ  ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ
                                                        ΕΝΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ  ΧΩΡΙΟ
Μεσαναγρός –Του Ανταποκριτού μας
Κατόπιν υπερεικοσαειμέρου εντατικής γεωργικής εργασίας , προς εκτέλεσιν  της οποίας εκινητοποιήθησαν προς όλας τας κατευθύνσεις , όλαι αι εγχώριαι δυνάμεις, έληξε αισίως ο δι ειδικών μηχανημάτων  ενεργούμενος πλέον αλωνισμός των σιτηρών, στην μικράν μεν  και ολιγάριθμον , αλλά μεγάλην εις  δημιουργικήν δράσιν και ενέργειαν Κοινότητα Μεσαναγρού.
Το αλωνιστικόν συγκρότημά της ,αξιοζήλευτος επίδειξης κατακτηθείσα εσχάτως , δια της αγαστής συμπνοίας και αλληλεγγύης  των φιλοπροόδων μελών του αυτόθι σφύζοντος Γεωργικού Πιστωτικού Συνεταιρισμού , παύει πλέον  από του να δονή την ατμόσφαιραν με τους εκκωφαντικούς βόμβους  του και εισέρχεται την περίοδον της ησυχίας και της αναμονής.
Οι κάτοικοι ικανοποιημένοι από την πλουσίαν εφετεινήν εσοδείαν τους, ζωηροί και εύθυμοι  ,με το χαμόγελο στα χείλη και με τη φλόγα της δουλειάς στην καρδιά, ξαποσταμένοι πια από τους κόπους και τους μόχθους τους καταβληθέντας δια την συγκομιδήν  και εναποθήκευσιν του πολυτίμου θησαυρού των , επαναλαμβάνουν μετά ζέστης και προθυμίας τας συνηθισμένας  εποχιακάς των ασχολίας.
Η ζωή και η κίνησης , τα δύο ταύτα κίνητρα προόδου, βαδίζουν χειροπιαστά επί της λεωφόρου, προς τον σκοπόν να επιτευχθεί μελλοντικώς ανώτερον πνευματικόν και βιωτικόν επίπεδον.
« Η ζωή με την ζωήν και δια την ζωήν »λέγει κάποιος μεγάλος παιδαγωγός και η αρχή αύτη εφυτεύθη εις το ευλογημένο τούτο χωριό. ΄Εν εύγε λοιπόν οφείλεται στους αγρότας του μικρού τούτου συνοικισμού της υπαίθρου, όχι μόνον δια την φιλεργίαν και την δραστηριότητά των ,αλλά και δια το προοδευτικόν των πνεύμα , το οποίον πράγματι τους ώθησεν να επιτελέσουν εντός της τελευταίας πενταετίας κοινωφελή έργα ,προκαλούντα την έκπληξην και τον θαυμασμόν των διαφόρων επισκεπτών  ,επισύροντα συνάμα και τον δίκαιον έπαινον.
  Από την Εφημερίδα Ροδιακήν –Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 1951 –Η ΄Υπαιθρος της Ρόδου

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

"ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΣΗΜΕΡΑ"




                                                    




                                                            Ιερά  Μονή Προφήτη Ηλία


Στην κορυφή ομώνυμου υψώματος ,2,5 χιλ. έξω του οικισμού του Μεσαναγρού , βρίσκεται το Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία.. Πρόκειται για μονόχωρο κτίσμα  μετρίων διαστάσεων με επικλινή κεραμοσκεπή . Η β. και Ν. πλευρά του στηρίζονται με ισχυρά τοιχία αντιστήριξης που προσδίδουν μια αρχιτεκτονική πρωτοτυπία στο λατρευτικό αυτό τόπο. Τα τοιχεία έχουν κατασκευαστεί επειδή το μοναστηράκι υφίσταται αλεπάλληλες καθιζήσεις .Πιθανολογείται μάλιστα από κατοίκους του χωριού ότι στη θέση του προϋπήρχε ναός στα ερείπια του οποίου η νεολαία του χωριού με ταχικές εργασίες και με « ΔΑΠΑΝΗ ΗΛΙΑ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΕΚ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ 12-6-1947» ,όπως μαρτυρεί σχετική εντοιχισμένη επιγραφή , ανεγέρθηκε  το υφιστάμενο μοναστήρι . ΄Εκτοτε συχνές ανακαινιστικές εργασίες συντήρησης  έχουν γίνει μέχρι και πρόσφατα.

                                                           

    Το εσωτερικό του Μοναστηριού είναι ασβεστωμένο και οι τοίχοι του φέρουν διάφορα εικονίσματα. Το τέμπλο του είναι κτιστό και φέρει τις συνήθεις εικόνες. Το δάπεδο καλύπτεται με πλίνθους. Το μοναστήρι λειτουργείται τακτικά στη χάρη του Προφήτη Ηλία.

                                                                    

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016

" Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ"




                                                                           



Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ

Επί τουρκοκρατίας η Εκκλησία διατήρησε  κάποια προνόμια. Στην αρχή δεν επέτρεπαν να κτίζονται καινούριες εκκλησιές  ,αλλά αργότερα επέτρεπαν τη συντήρησή τους. Ο Μητροπολίτης ήταν ο αρχηγός όλων των χριστιανών και είχε δικαίωμα  να λύνει προβλήματα που αφορούσαν ,προίκα, κληρονομιές ,διαθήκες, διαζύγια κ.α.
     Κάθε εκκλησία είχε τον κώδικά της και τηρούσε και ληξιαρχικά βιβλία. Χάρη σε όλα αυτά  διασώθηκε ολόκληρη η ιστορία μιας μεγάλης περιόδου. Η ζωή τότε περιστρεφόταν γύρω από την εκκλησία.
  Ο Μητροπολίτης επισκεπτόταν το χωριό τουλάχιστον μια φορά  τον χρόνο και η επίσκεψη του έπαιρνε πανηγυρικό χαραχτήρα. ¨Ολο το χωριό συμμετείχε στην υποδοχή του και από μέρες  γίνονταν  οι κατάλληλες προετοιμασίες. Την ημέρα που ερχόταν στο χωριό  οι δρόμοι στρώνονταν με μυρτιές ,οι νοικοκυρές  έκαναν διάφορα σχήματα με ασβέστη  ,ιδίως κύκλους , στους πέτρινους δρόμους  και όλοι βρίσκονταν στην είσοδο του χωριού. Προεστοί ,δάσκαλοι, μαθητές  και οι γυναίκες κρατούσαν θυμιαστήρες , όταν η πομπή περνούσε μπροστά από τα  σπίτια τους.  Ο Δεσπότης έμενε στο καλύτερο σπίτι του χωριού και μετά τον εσπερινό ακολουθούσε δείπνο  με όλες τις αρχές του χωριού και αργότερα έλυνε διάφορα προβλήματα των χωριανών.
   Την επόμενη μέρα γινόταν η Θεία Λειτουργία και το κήρυγμα από τον ίδιο τον Δεσπότη.
Αυτό συνεχίστηκε και επί    Ιταλοκρατίας  και θυμάμαι και μέχρι τα παιδικά μας χρόνια ,τη δεκαετία του -50.
   Ο Δεσπότης όριζε την Εκκλησιαστική Επιτροπή και της  είχε παραχωράσει ορισμένες αρμοδιότητες. Συντήρηση ναού, εξεύρεση πόρων ,λύση μικροπροβλημάτων ανάμεσα στους χωριανούς ,διαφύλαξη της Εκκλησιαστικής περιουσίας και  πληρωμή των Δασκάλων που υπηρετούσαν στο χωριό.

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016

"ΚΑΜΑΡΑ Η ΜΕΣΙΑΣ"


                                                                            





                                                      Καμάρα  ή Μεσιάς

Στο χωριό τα σπίτια είναι κτισμένα με δύο τρόπους. Με δύο διαφορετικές τεχνοτροπίες  θα έλεγα . Σπίτια καμαρωτά ,κτισμένα με καμάρα  και σπίτια με μεσιά.
Ο μεσιάς  είναι ένα χοντρό μεγάλο ξύλο, από κυπαρίσι, που τοποθετείται στη μέση του σπιτιού ,για να κρατά τα κορφάδια,για αυτό και λέγεται και μεσιάς.
  Τα περισσότερα σπίτια του χωριού είναι καμαρωτά και αρκετά ήταν με μεσιά. Αν μου λέγατε να έκανα επιλογή ανάμεσα στις δύο τεχνοτροπίες , αν και μεγάλωσα σε καμαρωτό σπίτι , σίγουρα θα δυσκολευόμουν. Κάθε σπίτι έχει και τις δικές του χάρες.. Τόσο η καμάρα ,όσο και ο μεσιάς , στηρίζουν τα κορφάδια  και βρίσκονται στη μέση του σπιτιού.
 Η καμάρα για να κτιστεί θέλει .έμπειρους τεχνίτες , ειδικές πέτρες και γενικά είναι πιο περίπλοκη από το μεσιά. Χρειάζεται τέχνη και ειδικά η τοποθέτηση της πέτρας « κλειδί» που κρατά την καμάρα. Αν αφαιρεθεί αυτή η πέτρα ,η καμάρα καταρρέει μαζί με όλη τη στέγη. Πόσα ατυχήματα δεν έγιναν από άγνοια, όταν επισκευάζονται σπίτια …Μια καλά κτισμένη καμάρα κρατάει χρόνια ,ακόμα και αιώνες. Θα έχετε παρατηρήσει ότι σε παλιά ερειπωμένα σπίτια το μόνο μέρος του σπιτιού που μένει ανέπαφο ,όρθιο θα έλεγα ,είναι η καμάρα. Για αυτό και τα καμαρωτά σπίτια είναι πιο ανθεκτικά στους σεισμούς. Τα τελευταία χρόνια στα σπίτια , η καμάρα ,ξεσουβατίζεται , αναδεικνύεται η πέτρα και είναι το πιο εντυπωσιακό μέρος του σπιτιού.

                                                          

Ο μεσιάς  ,είναι ξύλο από κυπαρίσσι ,χοντρό και βαρύ. Πάντα προσπαθούσα να φανταστώ ,πώς αυτό το ξύλο μεταφερόταν από τα κοντινά δάση ,για να τοποθετηθεί στα σπίτια. Με ζώα θα ήταν δύσκολο ,γιατί οι δρόμοι ήταν στενοί ,ένα ζώο θα ήταν αδύνατο να το μεταφέρει ,το ξύλο βαρύ και μακρύ και δύσκολο. Πιστεύω ότι θα μεταφερόταν από τους άντρες του χωριού ,κρατώντας το στους ώμους .Το ξύλο τοποθετείτο στη μέση του σπιτιού, στηριγμένο καλά και πάνω του τοποθετούσαν τα κορφάδια και  από τις δυο μεριές. Αυτή η  δύσκολη μεταφορά ,ίσως ανάγκασε τους χωριανούς στα νεότερα χρόνια να κτίζουν ως επί το πλείστον σπίτια καμαρωτά.
    Σήμερα τα σπίτια στο χωριό ανακαινίζονται και πολλοί χωριανοί σέβονται την παράδοση και τα διατηρούν τα σπίτια τους «παραδοσιακά» ,όπως παραδοσιακό είναι και το χωριό.