Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

" Συγχαρητήρια στα παιδιά που εισήχθησαν στα Πανεπιστήμια"


           
 Συγχαρητήρια στα παιδιά που εισήχθησαν στα Πανεπιστήμια
Μπορεί να είμαστε ένα μικρό χωριουδάκι, αλλά σε πολλά θέματα συμπεριφερόμαστε σαν μεγάλο χωριό και έχουμε παράδοση. Ιδιαίτερα οι νέοι μας ,διακρίνονται σε πολλούς τομείς. Σήμερα από το χωριουδάκι αυτό έχουν βγει αρκετοί εκπαιδευτικοί, οικονομολόγοι ,γιατροί ,ελεύθεροι επαγγελματίες ,αλλά πάνω από όλα καλοί και φιλόξενοι άνθρωποι.

Τα τελευταία χρόνια πολλά παιδιά εισάγονται στα Πανεπιστήμια και μάλιστα και με καλή σειρά. Τη φετινή χρονιά εισάγονται  2 παιδιά .

1) Τσιρίγκα         Ασημίνα

2) Βατενού         Δήμητρα


Σ υ γ χ α ρ η τ ή ρ ι α

Στα παιδιά αυτά ,ευχόμαστε καλές σπουδές ,καλή διαμονή και πάνω από όλα υγεία. Αυτή τη στιγμή κάνατε ένα από τα πολλά βήματα που χρειάζονται και ευχόμαστε να συνεχίσετε έτσι. Και μη ξεχνάτε οι σπουδές δεν είναι το παν , αν δε συνοδεύονται από ένα ηθικό και συγκροτημένο χαρακτήρα.

Στα παιδιά που δεν εισήχθησαν κουράγιο ,η ζωή είναι μπροστά σας και δε σταματά εδώ. Πολλές φορές μια αποτυχία είναι η αρχή μιας μεγάλης επιτυχίας.



Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

"Το αλώνισμα "



Όταν τέλειωνε το θέρος και τα στάχυα έφταναν στο αλώνι ,άρχιζε έναςάλλος αγώνας., το αλώνισμα. Κάθε οικογένεια είχε το αλώνι της κοντά στο χωριό.Όλα τα αλώνια ήταν στρογγυλά και το ένακοντά στο άλλο. Την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν αλωνιστικές μηχανές και τοαλώνισμα γινόταν με τα ζώα.
Από πολύ νωρίς όλη η οικογένεια ήταν στοαλώνι. ΄Εβαζαν τα ζώα το ένα δίπλα στο άλλο και πάντα τα οδηγούσε κάποιος .΄Εριχναν τα στάχυα στο αλώνι και ο αγώνας άρχιζε. Πόσους γύρους έκαναν τα ζώακαι οι άνθρωποι γύρω γύρω στο αλώνι, δεν μπορούσα να φανταστώ. Στους μικρούςαυτό φαινόταν και παιχνίδι. Με ένα μικρό διάλειμμα αυτό συνεχιζόταν μέχρι ναβασιλέψει ο ήλιος. Τα στάχυα με το πάτημα των ζώων έλιωναν και φαινόταν τοσιτάρι. Τά μάζευαν στις άκρες και έριχναν άλλα στάχυα και αυτό γινότανσυνέχεια.
Συνήθως ο πατέρας κρατώντας το τιριάχτυλο(εργαλείο γεωργικό) , όταν φυσούσε αέρας ,σήκωνε ψηλά τα άχυρα να τα πάρει ο αέρας και να μείνει το στάρι. Τοσιτάρι έμπαινε στα σακιά ,φορτώνονταν στα ζώα και μεταφέρονταν στα σπίτια. Απόεκεί έμπαινε στις πάγκες πουαποθηκευόταν. ΄Εβλεπες καθημερινά ένα ολόκληρο χωριό να βρίσκεται στα αλώνια,να παλεύει , να συναγωνίζεται και να τοχαίρεται. ΄Οποιος τελείωνε νωρίτερα βοηθούσε και τους συγγενείς.
Το άχυρο έπρεπε να μεταφερθεί στιςαποθήκες ,στα κελάρια, για τα ζώα. Η μητέρα ήταν στο αλώνι και γέμιζε τις σάκεςμε άχυρο ,τις φόρτωνε στο γαϊδουράκι και τα παιδιά οδηγώντας το ζώο έφταναν στοκελάρι. Εκεί περίμενε ο πατέρας .Ξεφόρτωνε τις σάκες και τις ανέβαζε στο δώμα της αποθήκης. Στο δώμα υπήρχε μιατρύπα που από εκεί έριχνε το άχυρο μέσα.Εμείς τα παιδιά πέφταμε μέσα στη αποθήκη από την τρύπα και πατούσαμε το άχυρο για να κάτσει. ΄Ηταν από τα πιοαγαπημένα μας παιχνίδια.
Αργότερα ήρθαν οι θεριζοαλωνιστικές μηχανέςπου απάλλαξαν τους γεωργούς από ταδύσκολα και ο γεωργός έπαιρνε το σιτάριέτοιμο μέσα στο χωράφι. Αυτό όμως χάλασε την αλληλεγγύη , την ομαδικότητα ,τηνπαράδοση.
Σήμερα πάνε όλα αυτά. Οι γεωργοί παίρνουνεπιδοτήσεις για να μη σπέρνουν, τα χωράφια χερσεύουν ,τα αλώνια έγιναν οικόπεδα και χτίζονται σπίτια και εγώ να αναπολώ όλα αυτά και ο εγγονός μου να μηνπιστεύει ότι κάποτε γινόντουσαν . ΄Ετσι είναι η ζωή. Είναι αυτό πρόοδος ,είναικαλύτερες μέρες ,πιστέψτε με δεν μπορώ να το καταλάβω…

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

"Θέρρος -τρύγος πόλεμος"








Όταν πλησίαζε το καλοκαίρι ,τα σημάδια για να το καταλάβειςήταν πολλά. Τα παιδιά βγάζαμε τα παπούτσια ,περπατούσαμε ξυπόλητοι ,άρχιζαν οι καλοκαιρινές δουλειές, πλησίαζαν οι εξετάσεις και το χωριόάδειαζε. Δεν υπήρχαν αυτοκίνητα, ούτε θεριστικές μηχανές και οι αποστάσεις ήτανμεγάλες. Ολόκληρη η οικογένεια έμενε στα χωράφια. Όταν θέριζαν ένα χωράφι,πήγαιναν σε κάποιο άλλο , μέχρι να τελειώσουν το θέρος, να «ποθερίσουν ».
Οι μεγάλοι θέριζαν με τα χέρια.Κρατούσαν το δρεπάνι και θέριζαν τα χρυσοκίτρινα στάχυα. Οι άντρες τα έκαναν«γομάρια» και τα έδεναν με λυγαριές, «λύες». ΄Εβλεπες άντρες ,γυναίκεςστη σειρά σκυφτοί από το πρωί ως το βράδυ ,να θερίζουν αδιάκοπα. Τα μεσημέρικάτω από τη σκιά ενός δέντρου, αν υπήρχε,όλη η οικογένεια απολάμβανε το φαϊ πουέφτιαχνε η μητέρα. Η μητέρα είχε όλα τα σύνεργα, τσουκάλια, πιάτα ,τρόφιμα.΄Αναβε φωτιά με ξύλα ,έφτιαχνε με πέτρες «σιεριστιά», για να καθίσει πάνω η«τσούκα» ,τσουκάλι και ταυτόχρονα μαγείρευε και θέριζε. Πιο νόστιμο φαγητό απόαυτό του χωραφιού δεν υπήρχε. Θέλεις η κούραση ,θέλεις τα αγνά υλικά ,το φαγητό αυτό ήταν πεντανόστιμο. Πολλέςφορές όταν η δουλειά ήταν πολλή και η μητέρα δεν προλάβαινε να μαγειρέψει ,η«σαλά»,σαλάτα αντικαθιστούσε το φαγητό. Μέσα σε μια μεγάλη γαβάθα όλοι μαζίτρώγαμε ,βουτώντας το ψωμί. Πόσες φωτιέςάναβαν κατακαλόκαιρο κάθε μέρα ,δεν μπορώ να σας πω. Μπορώ να σας πω όμως ότιποτέ δεν έπιασε φωτιά και να κινδυνέψειδάσος. ΄Ηταν για μένα πράγμα ανεξήγητο. Τα βράδια μου έχουν μείνει αξέχαστα.Δίπλα από τα στάχυα και κάτω από τονέναστρο ουρανό ,όλη η οικογένεια κοιμόταν ευτυχισμένη. Ξυπνούσες και έβλεπες τααστέρια ψηλά στον ουρανό και τον ήλιο να ανατέλλει.
Τα παιδιά και αυτά δούλευαν.Θέριζαν , κουβαλούσαν νερό και έκαναν τις μεταφορές. Τα δεμάτια από το στάριέπρεπε να μεταφερθούν στο χωριό, στα αλώνια. ΄Ηταν η εποχή που άρχιζαν και οιεξετάσεις στο Δημοτικό. Πρωί-πρωί μας φόρτωναν με δεμάτια τα ζώα ,συνήθωςγαϊδουράκια και μουλάρια., καθίζαμε στη μέση και ξεκινούσαμε για το χωριό.΄Επρεπε να πάμε να ξεφορτώσουμε τα δεμάτια, να πάμε στο σχολείο και το μεσημέρινα γυρίσουμε στο χωράφι, να μας ξαναφορτώσουν τα ζώα και το βράδυ να γυρίσουμεξανά πίσω. Παρέες-παρέες τα παιδιά που τα χωράφια γειτόνευαν ,κάναμε όλα αυτάτα δρομολόγια. Τι κούρσες κάναμε για τοποιος θα βγει πρώτος ,δε λέγεται. Το χειρότερο πράγμα στη μεταφορά ,ήταν ναγείρει από τη μια πλευρά το δεμάτι ,τοζώο να μην προχωρά και συ να προσπαθείς να το ισορροπήσεις με τις μικρές σουδυνάμεις. Αν δεν τα κατάφερνες ,έλυνες τα σκοινιά και άφηνες τα δεμάτια για ναέρθουν οι μεγάλοι. Το τι κόλπα κάναμε για να φτάσει το φορτίο δε λέγεται. Μαςέμαθαν να βάζουμε πέτρες στο αντίθετα δεμάτι για να ισορροπεί ή να χαλαρώνουμετα σκοινιά .
Στο τελευταίο χωράφι γινόταν οαγιασμός. ΄Αφηναν ένα κομμάτι αθέριστοκαι συνήθως ο πατέρας με το δρεπάνι θερίζοντας ,έκανε το σχήμα του σταυρού. ΄Εσπαγαν και μια «σουρά», στάμνακαι ο ένας κυνηγούσε τον άλλο για να το βρέξει. Μετά όλοι μαζί γύριζαν στο χωριό κουρασμένοι ,αλλά και χαρούμενοι που εξασφάλισαν τη σοδειά τηςχρονιάς.










Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

" Μιλάτε Μεσαναγρενά"


Κουλούκι…………………………μικρό σκυλάκι
Κουλουμπώ………………………κολυμπώ
κουμαράς………………………   .κουμπαράς
κουμάρι…………………………   τζόγοςκυμαριά…………………………   κουμαριά
κουμπάνια………………………    προμήθεια
κουνάρα…………………………   καρπός πεύκου
κούννα…………………………… καρπός
κούππα…………………………     προύμυτα
κουρσούνι ………………………   βαρύ
κουτουρού………………………   τυχαία
κούτρα…………………………… kεφάλι
κόφτω……………………………  τρέχω
κρούκελλος……………………… σιδερένιοα αντικείμενο
κωλαντρίζω………………………  αναβάλλω
κωλορίζι…………………………   βλαστός δίπλα στη ρίζα
λαϊνι……………………………… λαγίνι
λαμένω…………………………… περιμένω
λαμπαδίνα……………………        λάμπα
λαός………………………………  λαγός λαουριά… μεγάλος λαγός
λαρδί……………………………… χοιρινό λιπαρό κρέας
λεφάσσω…………………………   λαχανιάζω
λεσπέρης…………………………   γεωργός
λιμασμένος………………………    πεινασμένος
λιμπίζομαι…………………………  επιθυμώ
λοκοπώ……………………………   καθαρίζω το χωράφι από χόρτα. θάμνους
λόπια………………………………   φασόλια

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

" Βλέποντας τον κόσμο από την κορυφή του βουνού Σκιάδι"

 " Ο Μεσαναγρός σε όλο του το μεγαλείο"
 " Η θάλασσα του Κάμπου ,ένα απέραντο γαλάζιο"
 " Στ. Καραγιάννης,Απ.Καραγιάννης, κατέκτησαν την κορυφή του βουνού"
 " ¨Οτι απέμεινε από τα Μοναστήρια ,που καταστράφηκαν"
 " Αιολικό πάρκο Μεσαναγρού,προσφορά στην ενέργεια"
 " Η ψηλότερη κορυφή του βουνού "
 " Η φλεσκίνα -αποθήκη νερού.Οι βοσκοί έριξαν πέτρες για να μπορούν τα ζώα να βγαίνουν έξω"
 " Βουνό και θάλασσα ,δένουν αρμονικά"

 " Κ.Καραγιάνη ,απολαμβάνει τη θέα από ψηλά"
 " Οι κεραίες τοποθετήθηκαν για να ομορφύνουν το τοπίο!!!!!!! Τα χάλια μας."
 " Κάποτε το βουνό ήταν ένα απέραντο δάσος ,όπως όλο το χωριό.100 χρόνια έκαναν οι Τούρκοι να το βρουν , για αυτό το λόγο"
" Ελάτε στο Μεσαναγρό,ανεβείτε στην κορυφή του Σκιαδιού και θα ζήσετε το κάτι άλλο"

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

"Ανεβείτε στην κορυφή του βουνού "Σκιάδι" στο Μεσαναγρό.΄Ολος ο κόσμος στα πόδια σας"

 " Ο Μεσαναγρός, όπως φαίνεται από την κορυφή του βουνού "Σκιάδι"
 " Η φλεσκίνα. Εδώ μάζευαν το νερό της βροχής"
 "Αιολικό πάρκο Μεσαναγρού ,όπως φαίνεται από ψηλά"
" Ανεβείτα στο βουνό.΄Ολος ο κόσμος θα είναι στα πόδια σας"
"

  Μελανό σημείο οι κεραίες.            "                                                                                                                                                            Ο δρόμος για να ανεβούμε στην κορυφή του βουνού Σκιάδι υπήρχε , αλλά όχι σε καλή κατάσταση. Την ημέρα λοιπόν των εκλογών μάθαμε ότι μπορούμε να ανεβούμε  και το προσπαθήσαμε. Ο δρόμος βελτιώθηκε και χρειάζεται ακόμη λίγη προσπάθεια , για να γίνει καλύτερος. Η διαδρομή εξαίσια  . Ανεβήκαμε στην κορυφή και το μάτι μας δεν ήξερε πού να πρωτοκοιτάξει. Μια γαλήνη σε κυριεύει και σε  κάνει να νιώθεις διαφορετικά.
 Στην κορυφή ,που παλιά ήταν τόπος λατρείας , διακρίνονται ερείπια  παλιού ναού. Και όπως γράφει ο Αρχαιολόγος Ι. Βολανάκης  και φίλος του χωριού..(  Σε απόσταση 4 χιλ. ,στην κορυφή υψώματος-560μ. διατηρούνται τα ερείπια παλαιού ναϋδρίου , στους τοίχους του οποίου διακρίνονται λείψανα από τοιχογραφίες. Το ναϋδριο αυτό κτίστηκε στη θέση ή πλησίον παλαιοχριστιανικού  ναού, όπως φαίνεται από τα λείψανα παλαιών τοίχων και από διατηρούμενα μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη. Η θέση λέγεται Σταυρός ή ΄Αγιος Ιωάννης .).
 Υπάρχει επίσης  «Φλεσκίνα » ,είδος μικρού πηγαδιού ,για τη συλλογή νερού.
Και τι δε βλέπει το μάτι μας. Κάτω ακριβώς ,είναι η Μονή Σκιάδι και πιο πέρα απλώνεται η θάλασσα του Μεσαναγρενού Κάμπου. Κάπου εκεί βρίσκεται και το «Πετροκάραβο» ,που πέτρωσε η Παναγιά Σκιαδενή ,μαζί με τους πειρατές. Δεξιά διακρίνονται τα χωριά Απολακκιά, Μονόλιθος και Σιάνα. Από την άλλη μεριά , η ματιά μας φτάνει μέχρι το χωριό Λάρδος. Διακρίνονται επίσης ο Γενναδενός κάμπος ,τα  Σκληπενά  μέρη και ακριβώς κάτω από τα πόδια μας ,ο Μεσαναγρός. Προς τη μεριά της  Αρνίθας ,υψώνεται επιβλητικά ,το Μεσαναγρενό  Αιολικό πάρκο.
Αν πας απόγευμα ,θα απολαύσεις το καλύτερο ηλιοβασίλεμα στον κόσμο. Όλα σου φαίνονται πολύχρωμα , ο ήλιος χάνεται στη θάλασσα  και ένα σκοτεινό πέπλο σκεπάζει τα πάντα.
Μελανό σημείο , η εγκατάσταση κεραιών ,ακόμη και κοντά στα Αρχαιολογικά μνημεία. Οι κεραίες αυτές πρέπει να ξηλωθούν ,γιατί η παρουσία τους δείχνει ανευθυνότητα και όχι σεβασμό στα μνημεία που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας.
  Αν βρεθείτε στο Μεσαναγρό , μη διστάσετε να ανεβείτε στην κορυφή  του βουνού «Σκιάδι» και θα μείνετε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Θα ζήσετε ανεπανάληπτες  στιγμές  και θα νιώσετε αισθήματα πρωτόγνωρα .

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

" Εικόνες από τις Βουλευτικές Εκλογές στο Μεσαναγρό"

 " Μιχάλης Ξίπας , πάντα παρών "
 " Παρέες παρέες συζητούν ..."
 " Λέσχη . Ο τόπος συνάντησης"
 " Είσοδος χωριού."
 " ΄Ενας ένας δίνει το παρόν..."
 " Και αυτοί............στην πρέφα τους.......Οι καλύτεροι..."
 " Ένα καφεδάκι από τα χέρια του Τσαμπίκου και αλλάζεις και κόμμα........"
" Δροσιά  και αεράκι φρέσκο Μεσαναγρενό...."

Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

"Αποτελέσματα Βουλευτικών Εκλογών στο Μεσαναγρό(17-6-2012)


΄Ηρεμα και σε καλό κλίμα διεξήχθησαν οι εκλογές στο Μεσαναγρό. Ψήφισαν λιγότεροι από την προηγούμενη φορά .181 πριν  168 σήμερα . Άλλες εποχές ψήφιζαν
230 περίπου.

                     Τα αποτελέσματα έχουν ως εξής.
Ψήφισαν …………………………168  Προηγούμενα……181
 ΄Ελαβαν

Ν.Δ………………………………  62………………………52

ΠΑΣΟΚ…………………………  46………………………58

ΣΥΡΙΖΑ…………………………  23………………………..9

ΑΝΕΞΑΡΤ ΕΛΛΗΝΕΣ…………    7……………………….23

ΚΚΕ………………………………1………………………...2

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ……………………9………………………...5

ΔΗΜ.ΑΡΙΣΤΕΡΑ………………  12……………………….11

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ………  1………………………   5

ΚΚΕΜΛ…………………………1………………………..-

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ ΚΙΝ………… 1…………………………-

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ………… .1…………………………-