Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

" Καλή Χρονιά"


Με την ευκαιρία της έλευσης του νέου χρόνου, σας ευχόμαστε υγεία, ευτυχία και κάθε επιθυμία σας να γίνει πραγματικότητα.Αγαπήστε τους γύρω σας , προσφέρετε αγάπη ,καλοσύνη, ελπίδα. ΄Ενα μικρό δωράκι ,ένα λουλούδι ,μια επίσκεψη ,δίνουν όλα τα παραπάνω. Κάνουν τον άλλο να νιώθει ότι ακόμη υπάρχουν άνθρωποι ,υπάρχει χαρά. ' Ετσι θα νιώσετε καλύτερα και θα ατενίσετε το νέο χρόνο με αισιοδοξία.


Χρόνια σας Πολλά

.........................................................

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

"Εκδηλώσεις στη Νότια Ρόδο"

Φράγμα Απολακκιάς
Φράγμα Απολακκιάς


Επίσκεψη του Υπουργού κ.Αριστοτέλη Παυλίδη στο Μεσαναγρό


Παρουσίαση του βιβλίου " ¨Αγιος Γεώργιος Βάρδας"



Βράβευση παιδιών που πέρασαν στα Πανεπιστήμια



Εκδήλωση στο φράγμα Απολακκιάς










Στις 27 Δεκεμβρίου ,ημέρα Σάββατο και στις 3 η ώρα, στο φράγμα Απολακκιάς παρουσιάστηκε το βιβλίο " ¨Αγιος Γεώργιος Βάρδας "του Δρ Ιωάννη Βολανάκη,εφόρου αρχαιοτήτων. Την εκδήλωση οργάνωσε ο Δήμος Νότιας Ρόδου. Το βιβλίο παρουσίασε ο δάσκαλος Κώστας Γιάννουστας . Παρέστησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρόδου κ. Κύριλος ,ο Δήμαρχος Ν. Ρόδου κ. Μανόλης Σαββής και πλήθος κόσμου.





Στην ίδια εκδήλωση βραβεύτηκαν τα παιδιά που φοιτούσαν στο Λύκειο Γενναδίου και τα παιδιά που κατάγονται από τη Ν. Ρόδο και πέρασαν στα ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα. ΄Ηταν μια 'ομορφη εκδήλωση, που την έκανε πιο εντυπωσιακή το φυσικό περιβάλλον και η θέα του φράγματος.










Επίσκεψη του Υπουργού Αριστοτέλη Παυλίδη στο Μεσαναγρό










Στις 28 Δεκεμβρίου ,ημέρα Κυριακή ,επισκέφθηκε το Μεσαναγρό ο Υπουργός κ. Αριστοτέλης Παυλίδης, για να παρακολουθήσει τις εργασίες που γίνονται στο Μουσείο Διαχρονικής Ιστορίας Ν. Ρόδου.Ως γνωστό το έργο επιχορηγήθηκε από τον κ. Υπουργό , όταν ήταν Υπουργός Αιγαίου. Το έργο βρίσκεται προς το τέλος του και όπως είπε ο Δήμαρχος κ. Μανόλης Σαββής , θα γίνει μελέτη που θα αφορά τη λειτουργία του Μουσείου.










Συνεδρίαση Τοπικού Συμβουλίου Μεσαναγρού










Στις 18 Ιανουαρίου 2009, ημέρα Κυριακή και ώρα 11.00 θα συνεδριάσει το Τοπικό Συμβούλιο με τα παρακάτω θέματα.





Κτήματα Κάμπου





Πορεία εργασιών Μουσείου Διαχρονικής Ιστορίας Ν. Ρόδου





Στη συνεδρίαση θα παραστούν ο Δήμαρχος και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου.





Το Τοπικό Συμβούλιο ,καλεί όλους τους Μεσαναγρενούς να πάρουν μέρος ,να εκφέρουν τις απόψεις τους και να βοηθήσουν στη λύση των προβλημάτων του χωριού.

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

" Πρωτοχρονιά στο Μεσαναγρό"


Η Πρωτοχρονιά είχε κάτι το ξεχωριστό . Θέλεις η αλλαγή του χρόνου, θέλεις οι δοξασίες πως η καλή χρονιά φαινόταν από την πρώτη μέρα της , έκανε την ημέρα αυτή πιο χαρούμενη , αλλά και τους ανθρώπους πιο προσεκτικούς.

Την παραμονή, οι νοικοκυρές έφτιαχναν τη βασιλόπιτα ,ετοίμαζαν τα φαγητά και τα γλυκά και τα σπίτια έλαμπαν. Μόλις βράδιαζε, οι δάσκαλοι,η Σχολική Εφορεία και τα παιδιά ,έβγαιναν για τα κάλαντα. Τραγουδούσαν τα κάλαντα που σώζονται μέχρι σήμερα.


Εμείς οι νέοι νέα γενεά

με θάρρος και με ελπίδα

ας πούμε την πρωτοχρονιά

τη λατρευτή πατρίδα.

...................................................

Δώστε όλοι τον οβολό σας

είναι μέγας ο σκοπός

ηθικότατος εν γένει

και εκπαιδευτικός.

........................................................

Χρόνια πολλά να ζήσετε

με άκρα ευτυχία

κι οι δάσκαλοι κι οι μαθητές

σας εύχονται υγεία.

......................................................

Δώστε όλοι τον οβολό σας

είναι μέγας ο σκοπός

ηθικότατος εν γένει

και εκπαιδευτικός.


...................................................

Στις 12 η ώρα όταν άλλαζε η ώρα, οι κοπέλες του χωριού πήγαιναν στη βρύση να πάρουν το καινούριο νερό με στάμνες και να το φέρουν σπίτι. ΄Οσοι είχαν όπλα πυροβολούσαν ,κτυπούσαν οι καμπάνες ,έσβηναν τα φώτα και όσοι έπαιζαν πόκα σταματούσαν ,για να πάνε στα σπίτια τους να πουν τα χρόνια πολλά και καλή χρονιά με τους δικούς τους και να ξαναγυρίσουν πάλι στο τραπέζι.

Η αυγή της Πρωτοχρονιάς ήταν ξεχωριστή για τα παιδιά,γιατί κάνοντας το ποδαρικό ,ότι χρήματα παίρνανε ήταν δικά τους. ΄Επρεπε να ξυπνήσουν νωρίς ,να εντοπίσουν τα σπίτια που θα έδιναν περισσότερα χρήματα και να έχουν γεμίσει τις τσέπες τους με πέτρες. Χτυούσαν λοιπόν τις πόρτες και οι νοικοκυραίοι ρωτούσαν ποιος είναι. Αν σε θεωρούσαν χρουσόύζη δε σου άνοιγαν και σου έλεγαν να περάσεις αργότερα, για να μπεί στο σπίτι τους πρώτα αυτός που θεωρούσαν γουρλή. Αν σου άνοιγαν ,έμπαινες ,πετούσες μέσα στο σπίτι την πέτρα,λέγοντας.

Καλή μέρα ,΄Αι Βασίλη

ούλο μάλαμα κι ασήμι

χίλια καλά στο σπίτι σας

χίλια κιλά στα αλώνι σας

τα θηλυκά στη μάντρα σας

τα αρσενικά στα σπίτια σας

κλου κλου οι πούλες σας

και του χρόνου.

Στο τέλος σε φίλευαν δίνοντας σου γλυκά και χρήματα.


΄Οταν χτυπούσε η καμπάνα , όλο το χωριό μαζεύονταν στη εκκλησία, γίνονταν δοξολογία και το μεσημέρι μετά το πλούσιο τραπέζι , έκοβαν τη βασιλόπιτα. Την έκοβε ο πατέρας, τη σταύρωνε και έδινε στον καθένα το κομμάτι του. Πρώτα στο Χριστό, στην Παναγία, στον ΄Αγιο Βασίλη , στο σπίτι και με τη σειρά σε ΄ολα τα μέλη της οικογένειας.

Το βράδυ πήγαιναν σε όσους γιόρταζαν να τους ευχηθούν , έπιναν , τραγουδούσαν και όλοι πήγαιναν στο χοραστάσι για να χορέψουν. Οι χοροί έδιναν και έπαιρναν μέχρι το πρωί.

Καλή χρονιά σε όλους ,με υγεία και ευτυχία και οι παλιοί να διηγούνται όλα αυτά στους πιο νέους για να συνεχίζεται η παράδοση,





Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

" Καλά Χριστούγεννα"

Σας ευχόμαστε Καλά Χριστούγεννα ,με υγεία και Ειρήνη

Χρόνια σας πολλά και να μη ξεχνάμε πως δίπλα μας υπάρχουν συνάνθρωποι που ίσως τις ΄Αγιες αυτές ημέρες δεν περνάνε καλά και έχουν την ανάγκη μας. Δεν μπορούμε να περνάμε εμείς καλά αν και οι συνάνθρωποί μας δε νιώθουν καλά. Γι αυτό ας τους βοηθήσουμε ,με όποιο τρόπο μπορούμε.
Χ Ρ Ο Ν Ι Α Σ Α Σ Π Ο Λ Λ Α

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

" ... Και επί γης Ειρήνη"


Χριστούγεννα .Μέρα χαράς αλλά και προβληματισμού.Θα έρθει η Ειρήνη κάποτε στον κόσμο .. . Θα ζήσουν όλοι οι άνθρωποι κάτω από τις ίδιες συνθήκες... Θα πάψουν οι διαχωρισμοί,το μίσος, ο φόβος...Θα μπορέσουν οι νέοι να ατενίζουν με αισιοδοξία το μέλλον...Πέρασαν 2008 χρόνια από τη γέννηση του Χριστού και όλα αυτά τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.

Το πρόβλημα είναι επίκαιρο και καίει.Χιλιάδες νέοι ξεχύθηκαν στους δρόμους, για να ζητήσουν τα αυτονόητα. Αυθόρμητα, άδολα , ζητούν αυτά που τους ανήκουν. Και εμείς οι μεγάλοι τους αντιμετωπίζουμε με δυσπιστία, φόβο και αυστηρότητα.Τους αντιμετωπίζουμε με τα Μ.Α.Τ. και συκοφαντούμε ότι ωραίο υπάρχει αυτή τη στιγμή στον κόσμο.

Ας ανοίξουμε τα μάτια μας, ας δούμε την πραγματικότητα, ας παλέψουμε δίπλα τους, ας τους στηρίξουμε , ας λύσουμε τα προβλήματά τους και ας γίνουμε και εμείς παιδιά.

Και τότε το...επί γης Ειρήνη, θα επικρατήσει σε όλο τον κόσμο και τα Χριστούγεννα θα είναι η γιορτή της Αγάπης και της Ειρήνης.


ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ


Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

" Χριστούγεννα στο Μεσαναγρό"

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή σαν κινηματογραφική ταινία περνούν από το μυαλό μας οι Χριστουγεννιάτικες γιορτές. Μέρες ξεχωριστές , μέρες αναμνήσεων ,μέρες ανεπανάληπτες.

Οι μέρες αυτές ήταν ξεχωριστές για τα παιδιά.Πώς και πώς τις περιμένανε. ΄Ενα μήνα πριν έβλεπε κανείς τις προετοιμασίες σ΄όλα τα σπίτια. ΄Ολοι βιάζονταν να τελειώσουν οι γεωργικές εργασίες ,ελιές, σπορά, για να απολαύσουν μετά τις γιορτές. Ακόμα και στο σχολείο οι δάσκαλοι μάθαιναν τα κάλαντα στα παιδιά ,για να είναι έτοιμα να τα ψάλλουν.Οι νοικοκυρές καθάριζαν τα σπίτια ,τα άσπριζαν και τα τζάκια ειχαν την τιμητική τους. ΄Ολοι οι δρόμοι του χωριού ειχαν τα περίφημα σχέδια -κύκλους από ασβέστη - που γίνονταν στα χαρμόσυνα γεγονότα. Το χωριό έλαμπε.

Κάθε σπίτι έσφαζε το χοίρο του και όλη η οικογένεια συμμετείχε στην ιεροτελεστία αυτή. Οι νοικοκυρές τακτοποιούσαν το κρέας ,το λίπος,έφτιαχναν τον "καβρουμά",τσιγαρισμένα μικρά κομμάτια κρέας που τα τοποθετούσαν στους πηδιακούς και από εκεί έπαιρναν για να φτιάξουν τα φαγητά τους. Βλέπετα την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν ψυγεία. ¨Επαιρνα χωριστά τα " τσιρίγκια", το δέρμα του χοίρου με λίπος ,τους "κολοσαφάες",τα 'εντερα που τα γέμιζαν με ρύζι. Ετοίμαζαν γλυκά -νεράτζι , κατιμέρια, βασιλόπιτες, φοινίκια, μελεκούνια.

Επιτέλους τα Χριστούγεννα έφταναν. Μόλις βράδιαζε οι δάσκαλοι ,τα μέλη της Σχολικής Εφορείας και τα παιδιά ,σπίτι σπίτι έψαλλαν τα κάλαντα,που δεν παρουσίαζαν καμιά διαφορά από τα κάλαντα της υπόλοιπης Ελλάδας. Είναι τα κλασσικά κάλαντα" Καλήν εσπέρα άρχοντες...Κάθε νοικοκύρης έδινε χρήματα ,γλυκά,γκλεούδια και όλοι εύχονταν χρόνια πολλά.

Η πόκα έδινε και έπαιρνε και όλοι έψαχναν την τύχη τους. Τα 3 ή 4 καφενεία ήταν γεμάτα από τους εραστές της πόκας. Μέχρι τις αυγές που κτυπούσε η καμπάνα της εκκλησίας ,το παιχνίδι συνεχιζόταν και πολλές φορές και μετά. Κατά τις 2 τα μεσάνυχτα ο καφετζής έφτιαχνε την περίφημη μακαρονάδα και όλοι οι παίχτες την απολάμβαναν . Την άλλη μέρα καταλάβαινες τους νικητές ή τους χαμένους από το ύφος τους.

¨Οταν η καμπάνα χτυπούσε ,όλο το χωριό πήγαινε στην εκκλησία.Κανένας δεν έλειπε. Στο τέλος οι ευχές έδιναν και έπαιρναν. Το μεσημεριανό τραπέζι ήταν κάτι το ξεχωριστό. ΄Ολη η οικογένεια καθισμένη γύρω του ,απολάμβανε τις λιχουδιές της μάνας. Το βράδυ όσοι γιόρταζαν ,άνοιγαν τα σπίτια τους και υποδέχονταν τους χωριανούς. Παρέες παρέες πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και το γλέντι συνεχιζόταν μέχρι το πρωί.

Σήμερα όλα αυτά είναι μια ανάμνηση .΄Οσοι έμειναν στο χωριό και όσοι το επισκέπτονται τις μέρες αυτές,γιορτάζουν σύμφωνα με την εποχή ,αλλά κάποια έθιμα συνεχίζουν να τηρούνται και να αντέχουν στο χρόνο.


Καλά Χριστούγεννα ,υγεία και χρόνια πολλά σε όλους.


Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

"Ιστορία του Σχολείου Μεσαναγρού"


ΜΕΡΟΣ Β΄


Κατά το σχολικό έτος 1946-1947 έγιναν προσπάθειες για την ανέγερση καινούριου κτιρίου, αφού βρέθηκε το οικόπεδο και διενεργήθηκε έρανος μεταξύ των κατοίκων του χωριού. ΄Ετσι κτίστηκε το σημερινό κτίριο,που υπάρχει σήμερα.

Το σχολείο κτίστηκε το έτος 1947 με δαπάνες της ΟΥΝΡΑΣ.

Δωρητές και Ευεργέτες του Σχολείου είναι.

1) Οι Μεσαναγρενοί που βρίσκονταν στη Βαλτιμόρη

2) Ο κ. Κυριάκος Πιλληρής ,ομογενής στη Βαλτιμόρη

3) Η Εκκλησιαστική Επιτροπή

4) Η Κοινότητα Μεσαναγρού


Δυστυχώς όπως συμβαίνει και στα άλλα χωριά της Νότιας Ρόδου ,το Σχολείο έκλεισε λόγω του δημογραφικού προβλήματος και τώρα λειτουργεί ένα Δημοτικό Σχολείο στην Πρωτεύουσα του Δήμου,στο Γεννάδι.

Σας παραθέτουμε σχετικές αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου.

Συνεδρίαση 11η

Θέμα " Διορισμός δασκάλων της Δημοτικής Σχολής"

Την εικοστή εβδόμη Μαϊου του 1934 το δημοτικό Συμβούλιο υπό την προεδρία του Δημάρχου απεφάσισε όπως διορίσει το αυτό προσωπικό της σχολής απαρτιζ'ομενο υπό των εξής δασκάλων. Διευθυντού του κ. Ιωάννη Μπίλλη και της δίδας Καλαφατά Ειρήνης ,διδασκαλίσσης.

Μεσαναγρός τη 27-5-1934


Συνεδρίαση 19η

Σήμερον τη 19η του μηνός Μαϊου συνελθών το Δημοτικό Συμβούλιο ,υπό την προεδρία του Δημάρχου ,κατόπι ομογνωμόνου συζητήσεως απεφασίσθη παμψηφί υφ΄απάντων των μελών, 'οπως η λήξις των μαθημάτων και η τελετή των σχολών λάβη χώραν τη 26η Μαϊου ,λαμβανομένων υπ΄όψιν των επί θύρας γεωργικών εργασιών.

Μεσαναγρός 19 Μαϊου 1935


Ο αείμνηστος δάσκαλός μας Ιωάννης Μπίλλης ,υπηρέτησε στο χωριό από το σχολικό έτος 1918-1919 μέχρι και το σχολικό έτος 1959-1960.


Αναφέρουμε τα ονόματα και άλλων δασκάλων που υπηρέτησαν στο χωριό.

Αυγ. Κυριακού, Ειρήνη Ζαχαρίου, Σ.Μηλιός, Π. Σαββαϊδης, Μαρία Χαλικάκη, Μ. Κλημέντου, Ειρήνη Καλαφατά ,Γ.Τσάππος, Σταμάτιος Πίσκας, Αναστάσιος Παπαδημητρίου, Εμμανουήλ Αρβανίτης, Γεώργιος Πέτρου, Εμμανουήλ Πελεκάνος, Ιωάννης Βολονάκης, Λουκάς Κυριαζής κ.α.


Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Ιστορία του Σχολείου Μεσαναγρού"

Το Σχολείο όπως είναι σήμερα
Α΄ ΜΕΡΟΣ

Πότε ακριβώς ιδρύθηκε το σχολείο δε μας είναι γνωστό. Οπωσδήποτε όμως λειτουργούσε επί Τουρκοκρατίας και Ιταλοκρατίας. Στοιχεία της λειτουργίας του Σχολείου υπό την επωνυμία " Δημοτική Σχολή Μεσαναγρού " υπάρχουν από το σχολικό έτος 1916-1917.

Κατά το σχολικό τούτο έτος ,η Σχολή λειτούργησε με 5 τάξεις ,40 μαθητές και 2 δασκάλους τους κ. Αν. Σ. Χατζηπαρασκευά και Ν. Ζωγράφο . Το σχολικό έτος έληξε την 5η Μαϊου 1917.Η λήξη των μαθημάτων ορίζετο αναλόγως των γεωργικών εργασιών από το Κοινοτικό Συμβούλιο, το οποίο είχε και τη φροντίδα της αμοιβής του διδακτικού προσωπικού.

Κατά το σχολικό έτος 1917-1918 η Σχολή λειτούργησε με 6 τάξεις και 37 μαθητές και με την επωνυμία " Αστική Σχολή Μεσαναγρού".Η ημερομηνία λήξεως των μαθημάτων ,ο αριθμός και τα ονόματα των δασκάλων ,δε μας είναι γνωστά.

Το έτος 1918-1919 λειτούργησε με 34 μαθητές και με 2 δασκάλους τους κ. Φ.Παπαζαχαρίου ,Διευθυντή και Ιωάννη Μπίλλη ,δάσκαλο, ο οποίος καταγόταν από το χωριό.

Το 1919-1920 λειτούργησε με σύνολο μαθητών 37, με Διευθυντή τον κ. Ιωάννη Ηρακλείδη και δασκάλους τον κ.Ιωάννη Μπίλλη και δασκάλες τις κ.Δωροθέα Σεβαστιάδου και Καλλιόπη Πιννή.

Το σχολείο συνέχισε να λειτουργεί κανονικά έως το έτος 1936-1937 με Διευθυντή τον κ. Ιωάννη Μπίλλη και δάσκαλο τον κ. Γεώργιο Τσάππο.

Από το σχολικό έτος 1943-1944 το σχολείο λειτούργησε ως Κατηχητικό με 43 μαθητές και δασκάλους τους κ. Ιωάννη Μπίλλη και Αρχιμανδρίτη Ευγένιο. Ως κατηχητικό λειτούργησε και το σχολικό έτος 1944-1945 με 47 μαθητές και Διευθυντή τον κ.Ιωάννη Μπίλλη.

( Η συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση)

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

" Ο Μεσαναγρός που αξίζει να γνωρίσετε"

Η εκκλησία του Ταξιάρχη
Μέρος του έξω τοίχου


Το ιερό του ναού


Η είσοδος του ναού




Το δάπεδο όπως είναι σήμερα





Κάτι αλλάζει και στην εκκλησία






Από το καλοκαίρι άρχισαν παρεμβάσεις και στην εκκλησία του Πολιούχου του χωριού Ταξιάρχη.Παρεμβάσεις που έχουν σκοπό να επαναφέρουν επεμβάσεις που είχαν γίνει πιο παλιά και που δεν ταίριαζαν με το χώρο.π.χ. εξωτερικά σιγά σιγά φεύγουν οι σοβάδες και μένει η πέτρα που ταιριάζει με τον περιβάλλοντα χώρο , έφυγαν τα πλακάκια και τοποθετήθηκαν βότσαλα ,στην πρωτέρα μορφή. Οι εργασίες πρέπει να συνεχιστούν με σύνεση ,όπως έγινε μέχρι σήμερα και πιστεύουμε ότι η εκκλησία θα είναι το κόσμημα του χωριού. Σας παρουσίαζουμε μερικές από τις παρεμβάσεις αυτές.

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

Το χωριό αλλάζει όψη"

Παραδοσιακό σπίτι
Ο δρόμος προς την εκκλησία όπως είναι σήμερα


Ο Ταξιάρχης στην καινούρια του μορφή


Το γραφείο της εκκλησίας




Το Μουσείο Διαχρονικής Ιστορίας Ν. Ρόδου-΄Ενα όνειρό μας


Εδώ και μια δεκαετία κάτι αλλάζει στο χωριό. Σιγά σιγά τα σπίτια επισκευάζονται ,φτιάχνονται με ιδιαίτερο μεράκι και γενικά όλο και περισσότεροι χωριανοί ενδιαφέρονται ,για τον τόπο τους. Από τη στιγμή δε που άρχισε να κτίζεται το Μουσείο Ν. Ρόδου στο Μεσαναγρό,πολλοί ξένοι ενδιαφέρονται για να αγοράσουν γη ή σπίτια. Κάποια σπίτια επισκευάστηκαν ,έγιναν με μεράκι ,διατήρησαν το παλιό τους στυλ ,εξωτερικά οι ιδιοκτήτες άφησαν να φαίνεται η πέτρα που ταιριάζει με τον περιβάλλοντα χώρο και χαίρεσαι να τα βλέπεις.





Πέραν από τους ιδιώτες και ο Δήμος και η Εκκλησία κάνουν έργα που ταιριάζουν με το "παραδοσιακό" του χωριού . Μπαίνοντας στο χωριό ο επισκέπτης αντικρίζει το επιβλητικό κτίριο του Μουσείου ,που βρίσκεται προς το τέλος του.Δεξιά του Μουσείου βρίσκεται η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου ,του 13ου αιώνα, ανεκτίμητος θησαυρός για το μέλλον του χωριού. Από το καφενείο ,την περίφημη Λέσχη ,όπως τη λένε οι παλιοί, οι δρόμοι που οδηγούν προς την εκκλησία του Ταξιάρχη ,έχουν πλακοστρωθεί και έχουν αλλάξει όψη. Φτάνοντας στην εκκλησία του Ταξιάρχη,αντικρίζεις κάτι διαφορετικό.Από τους τοίχους έφυγε ο σοβάς σε κάποιο ύψος και εμφανίστηκε η πέτρα. Το ίδιο έγινε και στο γραφείο της εκκλησίας. Μπαίνοντας στην εκκλησία άλλη έκπληξη σε περιμένει. Ολόκληρη η εκκλησία έχει αγιογραφηθεί και σου προκαλεί δέος. Στο δάπεδο αντικαταστάθηκαν τα πλακάκια με βότσαλα, όπως ήταν αρχικά. Γύρω γύρω η αυλή έχει πλακοστρωθεί και ο χώρος έγινε καταπληκτικός. Στο χώρο αυτό κάθε καλοκαίρι γίνονται εκδηλώσεις από τον Πολιτιστικό Σύλλογο και οι επισκέπτες μας απολαμβάνουν την ομορφιά του.





Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ,ότι το χωριό μας είναι παραδοσιακό και πρέπει να τηρούνται κάποιοι βασικοί κανόνες, για να μην καταστρέφεται αισθητικά. Πρέπει να καταλάβουμε ότι το χρώμα των σπιτιών μας είναι το λευκό εξωτερικά και κανένα άλλο δεν ταιριάζει και όπου έχει γίνει είναι αντιαισθητικό .Προσοχή λοιπόν να μην καταστρέψουμε την κληρονομιά των προγόνων μας.










Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

" Ο σταυρός ευλογίας από το Μεσαναγρό"

Η Κοίμηση της Θεοτόκου
Ο σταυρός ευλογίας

Σε ανασκαφές που έγιναν από τον αρχαιολόγο κ.Ι.Βολανάκη στον προαύλιο χώρο της Κοίμησης της Θεοτόκου, απολαλύφθηκε στο δάπεδο του νότιου κλίτους της Βασιλικής ,ο χάλκινος σταυρός ευλογίας. Ο κ.Ι.Βολανάκης , ο οποίος ανέσκαψε το χώρο ,γράφει.


( Στο ανατολικό τμήμα του νότιου κλίτους της Βασιλικής Α αποκαλύφθηκαν δύο τάφοι προσανατολισμένοι και σε επαφή ο ένας με τον άλλο ,οι οποίοι περιείχαν αστά από πολυάριθμες ταφές. Κάτω από τον τοίχο που χώριζε τους τάφους αυτούς και σε βάθος 0,65μ. από την επιφάνεια του δαπέδου ,αποκαλύφθηκε χάλκινος σταυρός ευλογίας. Ο σταυρός είναι κατασκευασμένος από κράμα χαλκού ύψους 0,107μ. και σώζεται ακέραιος πλην του ενός επίμυλου στην αριστερή άκρη. Το μικρό μέγεθος του σταυρού ,καθώς και οι οπές στο κάτω τμήμα της κεραίας υποδηλώνουν ότι πρόκειται για σταυρό ευλογίας. Η εμπρόσθια 'οψη διακοσμείται με εγχάρακτη παράσταση δύο ολόσωμων και μετωπικών μορφών ,εκ των οποίων η μεγαλύτερη έχει τα χέρια ανοιχτά σε στάση προσευχής ,ενώ η μικρότερη έχει τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος .Και οι δυό φέρουν μακρύ χιτώνα.


Οι μορφές αυτές είναι ο Ιησούς Χριστός και η Θεοτόκος. Δίπλα στις μορφές αυτές έχουν χαραχθεί τα αποκαλυπτικά γράμματα Α-Ω και η επιγραφή Ι(ησούς) Χ(ριστός)-Μ(ήτηρ) Χ(ριστού). Σύμφωνα με τον κ. Ι. Βολανάκη , ο σταυρός χρονολογείται στον 6ο αιώνα μ.Χ.)

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008

" Ο Μεσαναγρός που αξίζει να γνωρίσετε"













Το Μουσείο διαχρονικής ιστορίας Ν . Ρόδου


Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

" Η φορεσιά του Μεσαναγρού"




Στο χωριό Μεσαναγρός η κ. Ειρήνη Βαλασάκη που γεννήθηκε το έτος 1909, θυμάται τη θεία της Ναστασούλα, μια από τις τελευταίες γυναίκες του χωριού ,που φορούσε τη ροδίτικη " μεταβυζαντινή φορεσιά". Η φορεσιά αυτή αποτελείτο από μια μακρομάνικη πουκαμίσα ,που ερχόταν μακριά κάτω από το γόνατο,περίπου μέχρι τη μισή γάμπα και εξωτερικά έμπαινε το φουστάνι που ήταν πιο κοντή απ΄την πουκαμίσα.Το ύφασμα της φούστας ήταν σκληρό. Το περιγράφει ,σαν αυτό που φορούν σήμερα τα παιδιά, εννοώντας το τζιν. Εξωτερικά φορούσε και ένα σάκο(εννοεί την καμουζέτα) που έδενε κάτω απ΄το στήθος. Η φορεσιά της ήταν σαν αυτή που συνέχισαν να φορούν οι Σιδερίτισσες. ¨Ηταν και άλλες γυναίκες στην ηλικία της που φορούσαν τα ίδια ,αλλά δε θυμάται ποιες ήταν. Θυμάται όμως τη θεία της τη Ναστασούλα ,γιατί την άφηναν οι γονείς της να την προσέχει όταν έφευγαν στα χωράφια. ΄Οταν η θεία Ναστασούλα απεβίωσε, η κ. Ειρήνη ήταν περίπου επτά χρονών ,δηλαδή περίπου το 1915 και αν υποθέσουμε ότι απεβίωσε ογδόντα ετών, πρέπει να γεννήθηκε το 1836.


Η κατά εννέα χρόνια νεότερη από τη κ. Ειρήνη η κ. Θεανώ Αυγουστάκη ,που γεννήθηκε το έτος 1918,δε θυμάται πια καμιά γυναίκα στο Μεσαναγρό με τη ροδίτικη φορεσιά . Θυμάται την ηλικία της γιαγιάς της και της μητέρας της με το σακοφούστανο. Η μητέρα της είχε ένα μπαούλο με ρούχα της εποχής εκείνης ,που τα έκαψαν σύμφωνα με τη συνήθεια να καίνε τα ρούχα των νεκρών. Η γενιά η δική της φόρεσε την επόμενη μόδα που ήταν οι ρόμπες. Οι γυναίκες αλλάζουν μόδα πιο εύκολα από τους άντρες είπε,και αφηγήθηκε και την ιστορία κάποιου "βρακά" (βρακοφόρου) του Γιώργη ,όταν αυτή ήταν περίπου δέκα χρονών,δηλαδή περίπου το 1928. Ο Γιώργης στο γάμο του έβαλε κουστούμι ,αλλά για να μην τον κοροϊδεύουν ,τη δευτέρα του γάμου του ξανάβαλε "βράκα". Στο γάμο του τραγούδησαν το ακόλουθο δίστιχο.


Πετάξασιν οι πέρδικες και κάτσασει στ΄αλώνια


κοιτάξετε το Γιωρκαρά που΄βαλε παντελόνια.




Το κείμενο είναι παρμένο από την έρευνα του κ. Βλάση Φακιόλη , υπαλλήλου του Δήμου Ν. Ρόδου,με τον τίτλο "Η Λαϊκή φορεσιά στα δέκα χωριά της Ν. Ρόδου", τον οποίο και ευχαριστούμε.

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

" Σχέδιο χωρικής και Οικιστικής Ανάπτυξης Ανοιχτής Πόλης Δήμου Νότιας Ρόδου(ΣΧΟΟΑΠ)


Τελική έγκριση του ΣΧΟΟΑΠ Νότιας Ρόδου


Ο Δήμος Νότιας Ρόδου συνέρχεται σε πανηγυρική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ,τη Δευτέρα 24-11-2008 και ώρα 15.30 ,με θέμα την έγκριση του " Σχεδίου χωρικής και Οικιστικής Ανάπτυξης Ανοιχτής Πόλης Δήμου Ν. Ρόδου"

Εμείς σας παραθέτουμε το κείμενο που αφορά τον οικισμό του Μεσαναγρού ,για ενημέρωση.


Μεσαναγρός


Με βάση το ΠΔ 24.4.85(ΦΕΚ 181/Δ), ο οικισμός χαραχτηρίζεται μεσαίος,στάσιμος,και συνεκτικός, ενώ με βάση το ΠΔ της 19.10/13.11.1978(ΦΕΚ594/Δ) ,χαρακτηρίζεται παραδοσιακός.Ως προς τους όρους δόμησης ισχύουν τα ΠΔ της 19.10./13.11.1978(ΦΕΚ594/Δ) και της 24.4.85(ΦΕΚ181/Δ), όπως τροποποιήθηκε από τα ΠΔ της 14/23-2-87 (ΦΕΚ 133/Δ) και της 25-4-89 (ΦΕΚ293/Δ). Ισχύει ο έλεγχος του ΣΧΟΠ Υπ. Αιγαίου.

Ο οικισμός οριοθετήθηκε αρχικά με την υπ΄αρ. 390/28-8-87 Απόφαση Νομάρχη Δωδεκανήσου (95 στρεμ.) και στην συνέχεια υπήρξε τροποποίηση με επέκταση κατά 40,6 στρέμ. σε περιοχές εκατέρωθεν της Επαρχιακής οδού από Λαχανιά προς τον οικισμό και προς Αρνίθα.

Με βάση τα θεσμοθετημένα όρια, τις πληθυσμιακές προβολές για το 2011, αλλά και τις γενικότερες αναπτυξιακές προοπτικές , θεωρείται ότι τα υφιστάμενα όρια είναι επαρκή για τις ανάγκες του οικισμού και διαμορφώνουν μια οικιστική πυκνότητα σχετικά χαμηλή, τόσο για τα σημερινά δεδομένα (2,37 κατ./στρεμ), όσο και για την επόμενη δεκαετία (2,69 κατ./στρέμ).

Για τον οικισμό προτείνονται

- Λόγω της σταθεροποίησης του πληθυσμού και των περιορισμένων οικιστικών πιέσεων ,η πολεοδόμηση του οικισμού δεν αποτελεί άμεση προτεραιότητα.

- Η κήρυξη ως διατηρηταίων τμημάτων του abitato .τα 'ορια των οποίων θα υποδειχθούν από την αρμόδια Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και η υπογειοποίηση των καλωδιώσεων.

-Η αίσθητική διευθέτηση της εισόδου του οικισμού από τη Λαχανιά(δεξιά πλευρά ), που επηρεάζει αρνητικά τον επισκέπτη ,σαν χώρος εγκατελειμμένων εργαλείων,μηχανημάτων και σκουπιδιών.

- Η διευθέτηση της κυκλοφορίας εντός του οικισμού ,με την πεζοδρόμηση και ανάπλαση ορισμένων τμημάτων και την εξεύρεση μεμονωμένων χώρων στάθμευσης ,συνολικού αριθμού 80-85 θέσεων, τουλάχιστον 25 για το Μουσείο(συνολικά 2.125 τ.μ.).

-Η ολοκλήρωση του δικτύου ύδρευσης και ταυτόχρονα η αντικατάσταση -επιδιόρθωση πεπαλαιωμένων τμημάτων του.

- Η ολοκλήρωση της ασφαλτώστρωσης-τσιμεντώστρωσης-πλακόστρωσης της εσωτερικής οδοποιίας.

- Η ανάπλαση της κεντρικής πλατείας (όπου το καφενείο και η εκκλησία ),η ολοκλήρωση της κατασκευής του Μουσείου, καθώς και 2-3 χαρακτηριστικών διαδρομών εντός του οικισμού από το Μουσείο και μέχρι την Εκκλήσία.

- Ο οικισμός ,μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης του Δήμου με τους τουριστικούς επενδυτές (αντισταθμιστικά οφέλη), για τη δημιουργία οικοτουριστικών ή αγροτουριστικών κλινών στον οικισμό.


Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

' Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσαναγρού" Ο Ταξιάρχης"
















Αγαπητοί Συγχωριανοί





Μετά από απραξία δέκα περίπου 10 ετών ,ο Πολιτιστικός μας Σύλλογος τα τελευταία 4 χρόνια κατάφερε να επαναδραστηριοποιηθεί και να συναγωνίζεται επάξια τους άλλους Συλλόγους των χωριών της Ν. Ρόδου.





-Πήρε μέρος σε όλες τις καλοκαιρινές εκδηλώσεις που διοργανώνονται στη Ν. Ρόδο με τη συμπαράσταση του Δήμου και πραγματοποίησε 3 καλοκαιρινές εκδηλώσεις πρωτόγνωρες για τα δεδομένα του Μεσαναγρού.Πάρα πολλοί άνθρωποι γνώρισαν το χωριό μέσα απ΄αυτές τις εκδηλώσεις.





- Στην πόλη της Ρόδου διοργάνωσε 3 αποκριάτικες χοροσπερίδες σε κατάμεστες αίθουσες .





- Για τρία συνεχή χρόνια γυναίκες και παιδιά, μάθαιναν δημοτικούς χορούς και έπαιρναν μέρος στις εκδηλώσεις του Συλλόγου ,αλλά και άλλων Συλλόγων.





-Με τη βοήθεια του Δήμου φτιάχτηκε σε μια αίθουσα του Σχολείου Πολιτιστικό Κέντρο με τηλεόραση,DVD,Home sinema, όπου νέοι και γέροι μπορούν να περνούν ευχάριστα την ώρα τους.





- Στα Πανηγύρια του χωριου-¨Αγιο Θωμά,Ταξιάρχη- συμμετείχε με διάφορους τρόπους( καφενείο,δεξιώσεις) και οι επισκέπτες μας έμειναν ικανοποιημένοι.





-Διοργάνωσε αθλητικές ημερίδες , με τη συμμετοχή παιδιών και μεγάλων ,από όλα τα χωριά της Ν. Ρόδου.





- Τίμησε ανθρώπους που ευεργέτησαν το χωριό και βράβευσε μαθητές που εισήχθησαν στα Πανεπιστήμια.





- Γιόρτασε μαζί με το Σύλλογο Κρητών της Ρόδου ,την επέτειο της μάχης της Κρήτης ,με εκδηλώσεις που έγιναν στο Μεσαναγρό.





- Κατάφερε να ξαναφέρει πιο κοντά όλους τους Μεσαναγρενούς,να τους ενώσει και όλοι μαζί να κοιτάξουμε μπροστά για ένα καλύτερο αύριο.










- Μεγαλύτερη επιτυχία μπορεί να θεωρηθεί,η βοήθεια που πρόσφερε και μαζί με το Δήμαρχο μας τον κ. Μανώλη Σαββή και το Τοπικό Συμβούλιο ,να πειστεί ο Υπουργός κ. Αριστοτέλης Παυλίδης να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του Μουσείου.΄Ηδη ένα όνειρο των Μεσαναγρενών, η κατασκευή του Μουσείου ,πήρε σάρκα και οστά και το κτίριο βρίσκεται προς το τέλος.










Αγαπητοί Συγχωριανοί





Η θητεία του νυν Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου, τελειώνει το Δεκέμβρη.Το Γενάρη θα διεξαχθούν εκλογές για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. Καλούμε όλους τους Μεσαναγρενούς να πάρουν μέρος στη Γενική Συνέλευση που θα οριστεί στις αρχές του Γενάρη και να βάλουν υποψηφιότητα για το Δ.Σ.





Ο Σύλλογος πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί,γιατί χωριό που θα έχει το Μουσείο του Δήμου ,δε νοείται να μην έχει Πολιτιστικό Σύλλογο.





Ελάτε όλοι μαζί να συνεχίσουμε τη δράση μέσα από το Σύλλογο ,γιατί είμαστε λίγοι και δεν έχουμε την πολυτέλεια να εφησυχάζουμε.





Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

" Φθινοπωρινές αναμνήσεις"











Το Φθινόπωρο ήταν κάτι το ξεχωριστό.΄Ηταν η εποχή που οι γεωργοί προετοιμάζονταν για τη σπορά και το χειμώνα .΄Επρεπε να εξασφαλίσουν τα ξύλα του χειμώνα,να χωματίσουν (πατελιώσουν ) τα σπίτια, να "λοκοπίσουν " και να καθαρίσουν το σπόρο.




Το λόκοπο ήταν το καθάρισμα των χωραφιών από τα ξερά χόρτα,θάμνους και οτιδήποτε άλλο. ΄Εφευγαν πρωί πρωί με τα γαϊδουράκια τους, έπαιρναν μαζί τα εργαλεία τους (τσάπες,αξίνες,ταχράδες) και πήγαιναν στα χωράφια. ΄Ολη τη μέρα καθάριζαν τα χωράφια και έκαιγαν τα ξερόχορτα. Το λόκοπο κρατούσε αρκετές μέρες, ανάλογα με τη γη που είχε ο καθένας.




Το χωμάτισμα ή πατέλιωμα των σπιτιών, ήταν η προφύλαξη των σπιτιών από τις βροχές του χειμώνα. Σε μια περιοχή έξω από το χωριό,"στο Διαούλι", υπήρχε πατελιά,χώμα κατάλληλο για τα σπίτια. Οι άνδρες έσκαβαν την πατελιά,τη φόρτωναν στα γαϊδουράκια και τη μετέφεραν στο χωριό. Μετά ακολουθούσε άλλη διαδικασία. ΄Εδεναν ένα κουβά με σχοινί και μέσα έβαζαν την πατελιά.΄Ο¨ανδρας συνήθως βρίσκόταν πάνω στο δώμα ,τραβούσε το σχοινί,ανέβαζε τον κουβά με την πατελιά και την τοποθετούσε στο δώμα.




Ακολουθούσε η σπορά. Βδομάδες ολόκληρες ζευγάριζαν τα χωράφια με τα ζώα ,για να τα σπείρουν.Κάθε οικογένεια είχε τουλάχιστον δύο ζώα. Συνήθως ήταν γαϊδουράκια,μουλάρια ή αγελάδες. Πρωί πρωί φόρτωνα τα ζώα με τη σπορά,τα αλέτρια και καθισμένοι πάνω στο σαμάρι οι νοικοκυραίοι, έφευγαν για τα χωράφια. ΄Ολόκληρες περιοχές ζωντάνευαν από τις φωνές των γεωργών και των ζώων. ΄Εβλεπες τα ζώα κάτω από το ζυγό (ζύο), να σέρνουν το αλέτρι και το υνί να σχίζει τη γη και να σκεπάζει το ευλογημένο σιτάρι.Το μεσημέρι λίγη ξεκούραση και η δουλειά συνεχιζόταν ως το βράδυ.




Το βραδάκι ένα κομβόι από ανθρώπους και ζώα, γύρναγε στο χωριό. Λίγη κουβέντα με τους διπλανούς για τη δουλειά, για το αύριο. ΄Ολοι βιάζονταν να γυρίζουν σπίτι και να απολαύσουν ζεστό φαγητό και τη θαλπωρή του τζακιού.Γύρω από το τζάκι καθισμένη όλη η οικογένεια,με τον παππού να διηγείται τα παραμύθια του και τα παιδιά, να ρουφούν τα όμορφα λόγια του.




Αξέχαστες στιγμές και εποχές.




..........................




Ευχαριστήριο




Θα ήταν παράλειψή μας να μην ευχαριστήσουμε τον κ. Γεώργιο Παπαβασιλείου ,Μεσαναγρενό που διαμένει στην Αυστραλία, γιατί από το αρχείο του πήραμε ακετές φωτογραφίες ,που αναρτούμε στο ιστολόγιό μας.




........................




Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

" Το ψωμί ένα από το ιερότερα πράγματα των Μεσαναγρενών "











Το ψωμί ηταν κάτι ιερό για τους παλιούς Μεσαναγρενούς.΄Ηταν η βασική τους τροφή τα παλιά χρόνια. Δεν το πετούσανε ποτέ κάτω . Μαζεύανε και το τελευταίο κομμάτι αν έπεφτε. Μαθαίνανε τους μικρούς να το σέβονται, να το εκτιμούν και μάλιστα να τρώνε και την τελευταία μπουκιά .γιατί αν δεν την τρώγανε, δε θα μεγάλωναν.




Κάθε Σάββατο η όψη του χωριού άλλαζε. ΄Ηταν η μέρα που οι γυναίκες του χωριού παρασκεύαζαν το ψωμί. Ολόκληρη ιεροτελεστία γινόταν. Αποβραδίς ετοίμαζαν το ζυμάρι για να ανέβη. Την αυγή σηκώνονταν για να ζυμώσουν τα ψωμιά.Βλέπετε έπρεπε να τελειώσουν νωρίς ,για να πάνε μετά στις αγροτικές δουλειές. Μέσα στην ξύλινη σκάφη άρχιζε το ζύμωμα.




΄Ηταν κάτι μαγικό. Αλεύρι,ζυμάρι,νερό,με τα μαγικά χέρια των γυναικών να πλάθονται και να γίνονται ψωμιά. Αφού τέλειωνε το πλάσιμο,τα ψωμιά σκεπάζονταν και αν ήταν χειμώνας κοντά στο τζάκι, για να ανέβουν.




Ο νοικοκύρης ή τα παιδιά έπρεπε να κόψουν το "σφόγγιο",σχίνα που θα σκέπαζαν τα ψωμιά μέσα στο φούρνο,για να μην αρπάξουν από την πύρρα. ΄Οταν πλησίαζε η ώρα και τα ψωμιά ήταν έτοιμα ,η νοικοκυρά άναβε το φούρνο για να βάλουν τα ψωμιά΄Οταν όλα ήταν έτοιμα κουβαλούσαν τα ψωμιά πάνω στους σοφράδες,για να τα φουρνίσουν.΄Ενα ένα τα ψωμιά τα τοποθετούσαν στην "ασφουρνίστρα",ξύλινο κοντάρι που στην άκρη του ήταν πλατύ και μετά στο φούρνο. Ο φούρνος έκλεινε και όταν τα ψωμιά άρχισαν να ψήνονται ,τα "αροϊνιζαν" ,δηλαδή με σχίνα που βουτούσαν στο νερό άλοιφαν την όψη τους ,για να μην αρπάξουν και τα σκέπαζαν με σχίνα.




Το άνοιγμα του φούρνου ήταν κάτι το καταπληκτικό.Βλέπαμε να βγαίνουν ροδοκόκκινα τα ψωμιά, νιώθαμε τη ζεστασιά τους και μυρίζαμε την ασύγκριτη μυρουδιά τους. Η ώρα του ξεφουρνίσματος ,ήταν η πιο όμορφη.΄Ολο το χωριό μασχοβολούσε απ' άκρη σ΄άκρη.Τα παιδιά είχαν ένα λόγο παραπάνω να περιμένουν αυτή τη στιγμή.Περίμεναν το κουλούρι τους ,μικρό ψωμί,που αν είχε και ένα αυγό στη μέση ακόμη καλύτερα. ΄Οπως ήταν ζεστό ,το τρυπούσανε με ένα λεπτό ξύλο ,για να μπορούν να το κρατούν και να μη καίγονται. Οι δρόμοι γέμιζαν από τις χαρούμενες φωνές των παιδιών που χαίρονταν με τα απλά ,τα καθημερινά.








Αξέχαστες,ανεπανάληπτες στιγμές ,βγαλμένες σαν από παραμύθια που τα σημερινά παιδιά δε θα ζήσουν ποτέ ,αλλά απλώς θα τις διαβάζουν και θα τους φαίνονται όλα αυτά ίσως και εξωγίηνα.