Τρίτη 31 Μαΐου 2011

" Παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος"

" Πάθος ... πάθος...πάθος..."

" Κόψτε το αν όχι με το μαχαίρι ...με το ψαλίδι...."




" Ε... 'οχι και έτσι..."




Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 31 Μαΐου, με απόφαση που πήρε το 1988 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, για να μας υπενθυμίζει τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος.
Στατιστικά Στοιχεία
Το κάπνισμα προκαλεί:
τον θάνατο 3,5 εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο
το 25% των θανάτων από καρδιοπάθεια
το 83% των θανάτων από χρόνια βρογχίτιδα και εμφύσημα
το 90% των περιφερειακών αγγειακών νόσων που συχνά οδηγούν σε ακρωτηριασμό
το 82% των θανάτων από καρκίνο του πνεύμονα
oικονομική «αιμορραγία» 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων κάθε χρόνο στους πάσχοντες από νόσους που σχετίζονται με το κάπνισμα, σύμφωνα με μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ελληνικού Ιδρύματος Καρδιολογίας, της Αντικαπνιστικής και Αντικαρκινικής Εταιρίας:
Η Ελλάδα είναι μία από τις πρώτες χώρες στην Ευρώπη σε κατανάλωση τσιγάρων, με τους άνδρες να προηγούνται με 47,4% έναντι 39,6% των γυναικών.
Το 33% των εφήβων, ηλικίας 12 έως 18 ετών, έχουν δοκιμάσει τσιγάρο και το 10% δηλώνουν καπνιστές.
Οι γυναίκες αποτελούν το 20% του συνόλου των καπνιστών σε όλο τον κόσμο, ενώ ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η αύξηση του αριθμού των νεαρών κοριτσιών που ξεκινούν το κάπνισμα. Οι καπνοβιομηχανίες , θέλοντας να προσελκύσουν νέες ομάδες-στόχους ως μελλοντικούς καπνιστές, στρέφονται πλέον στις γυναίκες και στα κορίτσια.Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) επικεντρώνει την εκστρατεία του στο γυναικείο φύλο σε μία προσπάθεια να δώσει, έστω και με κάποια καθυστέρηση, την απαιτούμενη σημασία στην προστασία και την προαγωγή της υγείας των γυναικών, γεγονός που αντανακλάται τόσο στους πολίτες του σήμερα, όσο και των μελλοντικών γενεών.Με λίγα λόγια η φετινή εκστρατεία του Π.Ο.Υ. θέτει στο επίκεντρο τις γυναίκες, αναγνωρίζοντας έτσι την ανάγκη να ακολουθηθούν διαφορετικές στρατηγικές διακοπής του καπνίσματος, ειδικές για το φύλο, χωρίς βέβαια να αγνοείται και η ανάγκη προστασίας και μέριμνας για τα νεαρά αγόρια και τους άνδρες.

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

" Η μάντρα της Τάτσας Σκευής"

" Η θεία Σκευή κάτω δεξιά"

" Μαντρούλι"



Οι περισσότεροι χωριανοί ήταν βοσκοί και βοσκός ήταν η Τάτσα Σκευή. Τάτσα στα Μεσαναγρενά είναι η θεία. Η μάντρα της (στάνη ) βρισκόταν στα Περρενά , μια τοποθεσία ανάμεσα στο Βάτι και στο Μεσαναγρό. Από μικρή ήταν βοσκός και καθώς ατύχησε να κάνει οικογένεια, τα κατσίκια της ήταν και τα παιδιά της.
Ξεκινούσε πρωί πρωί για τη μάντρα και γύριζε στο χωριό αργά το απόγευμα. ΄Επρεπε να βάλει τα μικρά να θηλάσουν, να αρμέξει τα κατσίκια ,να καθαρίσει και να φτιάξει το τυρί. ΄Ολη της η ζωή έφυγε πάνω στα βουνά, ως τα βαθιά γεράματα. Οι δύσκολες στιγμές, όπως μου έλεγε ήταν ο χειμώνας. Πολλές φορές μέσα στη βροχή έπρεπε να γίνουν όλες οι παραπάνω δουλειές. Καταβρεγμένη ως το κόκαλο, άναβε φωτιά στο στάβλο ,για να ζεσταθεί και να στεγνώσουν τα ρούχα της.
Τα τυριά της ήταν πεντανόστιμα ,καθώς και το παστό ,ένα είδος τυριού. Της αναλήψεως που όλοι οι χωριανοί πήγαιναν στις μάντρες ,απολαμβάναμε τα νόστιμα τυριά της. Κάθε βράδυ το χειμώνα ,έπρεπε να πάω σπίτι της να ανάψω το τζάκι και να της πάρω ένα πιάτο φαγητό. Καθώς ερχόταν κουρασμένη και βρεγμένη ,η φωτιά στο τζάκι τη γαλήνευε. Σε ανταμοιβή ,κάθε μέρα μου έφερνε ένα μπουκάλι γάλα ,που το ρουφούσα μονοκοπανιάς. Πιο νόστιμο γάλα δεν έχω πιεί ποτέ στη ζωή μου ,μέχρι σήμερα.
Τα χρόνια πέρασαν και η Τάτσα γέρασε . Μάταια της έλεγαν να πουλήσει τα κατσίκια της ,μια και δεν μπορούσε να τα φροντίζει πια. Κανένα δεν άκουγε. Κάποια φορά που και εγώ έπέμενα ,η απάντησή της ήταν.- Εσύ θα πουλούσες τα παιδιά σου…Δεν ξαναμίλησα γι αυτό το θέμα. Μόνο μερικές φορές που καθόταν στην αυλή της και αντίκριζε τα βουνά ,βούρκωνε και έλεγε τι δε θα έδινε να ξαναπάει .
Σε λίγα χρόνια ή Τάτσα έφυγε από τη ζωή .΄Εμειναν όμως τα κατσίκια της, τα παιδιά της όπως έλεγε ,για να μας τη θυμίζουν.

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

"Οι Μεσαναγρενοί μετανάστες -Ένας δάσκαλος(Κ.Πηλληρή)




ΕΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ
(ΔΙΗΓΗΜΑΤΑΚΙ)

Έδώ και πριν κάμποσα χρόνια σέ κάποιο χωριό της Ρόδου διωρίσθη κάποιος Δάσκαλος για νά διδάξη τά παιδιά του χωριοϋ.
Ό δάσκαλος δμως έτυχε νά είναι πολύ διαφορετικός στη μέθοδο, στή διδα­σκαλία, κα'ι εις δλην τήν εξωσχολική δράση του, "Η πρώτη δουλιά τοΰ δασκά­λου ήτο νά καλέση δλα τά παιδιά στο προαύλιο τοΟ σχολείου και μέ ενα πα­τρικό πόνο τους εΐπε.
«Αγαπητά μου παιδιά. "Εχω παρατηρήσει δτι δχι μόνον σεϊς διψάτε νά μά­θετε τήν αλήθεια προς τήν πρόοδο, αλλά και αΰτοϊ ο'ι γονείς σας διψάνε περισ-σότερον άπό σας. Σας υπόσχομαι λοιπόν πώς θά καταβάλω όλες μου τΙς μικρές πνευματικές δυνάμεις, και μέ τήν βοήθειαν μερικών φίλων της προόδου έδώ μέσα στο χωριό σας νά φέρουμε και νά δώσουμε κάποια ζωή κα'ι κίνηση.»
"Αρχισε λοιπόν μέ διαλέξεις κα'ι συστάσεις νά ζωντανεύη τό ενδιαφέρον και τόν ζήλον προς τά γράμματα πού δημιουργούν χαρακτήρας και μέλλοντες ελεύ­θερους στή ν σκέψη πολίτες και δχι παπαγάλους. Τό δεύτερον διάβημα τοΰ δα­σκάλου, ήτο νά Ίδρυση σχολικούς παιδικούς συλλόγους μέ σχολικές λέσχες. Τρίτον πώς νά φτιάξη παιδικούς εκπαιδευτικούς κήπους γιά νά διασκεδάζουν και μορφώνονται τά παιδιά.
Έμάνθανε τά παιδιά πώς νά αύτοεκπαιδεύονται μέ ανοικτές συζητήσεις και διαλέξεις αναμεταξύ τους. Τούς έδίδασκεν δτι οί πατέρες τους δηλαδή οί «γεωργοί» είναι οί πρώτοι θεμελιωτές και ιδρυτές τοΰ ανθρωπίνου πολιτισμού, διότι δλο πού χρειάζεται κάθε ζώσα ύπαρξη, προέρχεται άπό τή γεωργία. Χω­ρίς αυτή, τίποτε δέν θά επιζούσε πάνω στή γή. "Οπως ό ήλιος είναι πηγή ζωής επάνω στή γή, ετσι τό ενδιαφέρον και περιέργεια είναι ή μάνα της προόδου.
Τά λόγια και συγχρόνως αί πράξεις του δασκάλου μέρα μέ τήν ημέρα έπιαναν ρίζες βαθειές, διότι παρ' δλα αυτά, τά έδίδασκεν δτι είναι παράλογο, αβάσιμο, και ασταθές τοΰ νά πιστεύουμε και νά εχωμε τήν εσφαλμένη αντίληψη και ίδέαν, δτι ό κόσμος, ό λαός, μπορούν νά είναι ελεύθεροι εως δτου είναι κατάλληλοι και αρμόδιοι νά αύτοκυβερνώνται και νά αυτοδιοικούνται.
Αυτό παιδιά μου, είναι παληό δόλωμα τών κάθε εκμεταλλευτών (είναι σάν νά μάς λένε νά ομοιάζουμε σάν εκείνον πού αποφάσισε νά μή πατήση και βάλη τό ποδάρι του μέσα στο αλμυρό, ή γλυκό νερό, εάν δέν μάθη πρώτα-πρώτα νά κο-λυμ-πά-ει. . .).
Πιο τρελλό και γελοίο άπ' αυτό δέν μπορεί νά ύπαρξη. Έν τω μεταξύ ό δάσκαλος έθεωροΰσε τόν εαυτόν του ευτυχή, διότι κατώρθωσε νά κινήση τήν περιέργειαν και ενδιαφέρον τών παιδιών γιά τά καθημερινά προβλήματα πού παλεύουν καΐ συναντούν οί γονείς τους. Στο διάστημα δμως αυτό, οί τοκο­γλύφοι του χωρίου, άρχισαν νά βλέπουν τόν δάσκαλο μέ κακό μάτι, διότι οί χωρικοί άντί νά εΐναι υποτακτικοί και πειθήνια όργανα σ' αυτούς, αρχίσανε νά ξυπνάνε και νά παρακούουν τές συμβουλές των δήθεν «ευεργετών» των.



Και άφοΰ οι αύθέντες είδαν την κίνηση, την δράση, και πρόοδο τών χωρικών νά στρέφεται εναντίον των, έσκέφθησαν νά παρουσιάσουν τόν δάσκαλο στά μά­τια του χωριοΰ ώς ενα Λαοπλάνο.
Έσκέφθησαν δτι αυτός ό Μασώνος θά άνοιξη τά μάτια τών χωριανών και άπό υποτακτικούς θά τούς κάμη περιφρονητές στές ιδέες τους και προ παντός στά συμφέροντα τους. Μιά σκόλη λοιπόν, έκάλεσαν τά παιδιά τοΰ σχολείου και τούς χωρικούς στη μικρή πλατεία τοΰ χωριοΰ, και τούς έβροντοφώνησαν.
«Αγαπητοί μας χωριανοί! Γιά τόνομα τοΰ Χρίστου και τής Παναγίας, διώ­ξετε άπ' εδώ αυτόν τόν μασώνον και λαοπλάνο δάσκαλο γιατί θά μάς χαλάση δλο τό χωριό μέ αυτές τές επαναστατικές διδασκαλίες του.» Άλλά τά παιδιά και οί χωρικοί πού είχαν ξυπνήσει αρκετά νά σκέπτωνται, απάντησαν μέ μιά φωνή : «ΟΧΙ! ΟΧΙ! δεν τόν διώχνουμε τόν δάσκαλο μας.»
"Οχι! "Οχι! δέν φεύγει ό δάσκαλος, γιατί αυτός έ"μαθε τά παιδιά μας και μάς τούς ίδιους νά ξετάζουμε τά αίτια τής πτώχιας μας και νά σκεπτώμεθα ώς άνθρωποι, και δχι σάν μαϊμοΰδες. Άφοΰ οί άρχοντες τοΰ χωριοΰ άκουσαν και είδαν πώς οί χωρικοί και δλα τά παιδιά υποστηρίζουν τόν δάσκαλο πού τούς έδωσε κλειδί στά μάτια, είπαν μέ τόν νουν τους.
"Ας αφήσουμε τό πράγμα νά κρυώση και τότε κάμνουμε την βρωμοδουλειά μας. Μιά μέρα λοιπόν μέ άνανδρα και ανήθικα μέσα κατώρθωσαν νά διώξουν τόν καλό δάσκαλο άπό τό χωριό. Άλλά σ' αυτό τό διάστημα κάποιο άλλο χω­ριό έκάλεσε τόν δάσκαλο νά διδάξη τές νέες μεθόδους και διδασκαλίες του μέ μεγάλην προστασίαν και εκτίμηση.
Φεύγοντας δμως ό δάσκαλος, ένόμισαν οί τοκογλύφοι και Χαφιέδες τους, πώς μαζί μ' αυτόν έδιωξαν και τόν έφιάλτην πού τούς έπνιγε τά συμφέροντα τους. Άλλά άλλοίμονο! Κακώς έγελασθήκανε ...
Ξεκινώντας ό δάσκαλος άπό τό χωριό χωρίς λύπη και κακία, είπε στους άρχοντας. Φεύγω μέ τήν συνείδηση αναπαυμένη δτι έκαμα τό χρέος μου και ώς δάσκαλος έξεπλήρωσα τήν ίεράν και άγίαν άποστολήν μου πού κανένα άλλο προορισμό δέν έχει, παρά νά ξυπνήση και εκπαίδευση τόν κοσμάκη.
Αποχαιρετώντας τά αγαπημένα του παιδιά και τούς αθώους χωρικούς, τούς είπε. «Τώρα αγαπημένα μου παιδιά πού μάθετε νά ζητήτε τά αίτια, θέλετε γίνει ελεύθεροι πολίτες. Ό σπόρος επεσεν. Και τώρα θέλετε θερίσει. Γειά σας. Γειά σας δλων σας.» «"Αμε στο καλό δάσκαλε μας και καλό σας κατευ-ύδιο. Μένε ήσυχος δάσκαλε, και έμεϊς θά θερίσωμε τούς καρπούς μας.»

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΗΛΛΗΡΗΣ
Βαλτιμόρη, Μδ., 1952

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

" Οι Μεσαναγρενοί μετανάστες της Αμερικής-Για το Βουνοχώρι μας Μεσαναγρός-Κ.Πιλληρής"



Αληθώς θα ήταν μια μεγάλη ή μάλλον εγκληματική παράλειψη ,μιας που εορτάζουμε τα τριάντα χρόνια της σταδιοδρομίας της Ροδιακής Μεσαναγρενής Αδελφότητας μας « Ο Ταξιάρχης» ,εάν δεν αφιερώναμε μερικές γραμμές για το χωριό που μας εγέννησε και μας εφώναξε το «καλώς ωρίσατε» και για το χωριό που μας έμαθε το αλφάβητο . Γιατί εκείνο το αλφάβητο ήταν η πρωταρχική αιτία του να φανούμε και εμείς χρήσιμοι στις ανάγκες του τόπου της γεννήσεώς μας.
Διότι το αλφάβητο είναι οι πρώτες βάσεις και τα πρώτα θεμέλια της προόδου και του πολιτισμού.
Το χωρίο μας Μεσαναγρός είναι ιστορικό ,διότι Μεσαναγρός στο μεσαίωνα εσήμαινε προνομιούχο . Με άλλα λόγια το χωριό μας κατείχε εξέχουσαν θέση μεταξύ των άλλων γειτονικών χωριών ,Εβγάλες , Αϊφανιά, Θα και Πήμαχο.
Απόδειξη τρανή είναι ότι το χωριό μας Μεσαναγρός υπεραμύνθηκε με όλα τα μέσα να μην υποδουλωθεί στους επιδρομείς και καταστραφεί όπως τα ανωτέρω χωριά, που σήμερα είναι τίποτε άλλο παρά ερείπια.
Φαίνεται πως έχουν δίκιο τα κοντινά χωριά Λαχανιά ,Κατταβιά, Αρνίθα και Γεννάδι που μας αποκαλούν « Κλαδίτες», γιατί οι Τούρκοι έκαμαν πάνω από εκατό χρόνια να μας ανακαλύψουν.
Σύμφωνα με το διάταγμα του Μεγάλου Μαϊστρου ,το οποίο εξεδόθη το 1474 ,τα χωριά Εβγάλες ,Αϊφανιά και Θα ,υπήρχαν ,διότι αναφέρει πως αυτά τα χωριά μπορούσαν να φρουρηθούν στο κάστρο της Λαχανιάς ,ενώ τα χωριά Μεσαναγρός και Βάτι στο κάστρο της Κατταβιάς.
Φαίνεται πως τα χωριά Τοπάρια ,Πήμαχο και Λουριά κατεστράφησαν πριν της αναφερόμενης χρονολογίας.
Για αυτό τον σκοπό πρέπει όλα εμείς τα ξενιτεμένα παιδιά της Μεσαναγρού ,το οποίο χρονολογείται από το 13ο αιώνα , να εργαστούμε όπως δώσουμε κάποια καλύτερη και σύγχρονη ζωή στους εκεί κάτω συγχωριανούς μας και έτσι μπορούμε να καλούμε τους εαυτούς μας Ροδίτες Μεσαναγρενούς.

΄Αη μου Γιώργη που το Θα και συ που τη Σκολώνα
Φύλαε μας τη Μεσαναγρό τη Μαρμαροκολώνα.

Βαλτιμόρη 1952

Κυριάκος Πιλληρής -Πρόεδρος

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

"Οι Μεσαναγρενοί μετανάστες της Αμερικής"



Προς τη Ροδιακή Μεσαναγρενή Αδελφότητα εν Αμερική « Ο Ταξιάρχης» (2)


Αξιότιμοι Κύριοι
Υπείκοντες στην επιτακτική και αναπόσπαστη υποχρέωση στέλλομεν αδελφικούς χαιρετισμούς όλων των μελών του Συνεταιρισμού ,ως και όλων των συγχωριανών μας προς υμάς και προς άπαντας τους Μεσαναγρενούς οπουδήποτε ευρισκομένους , δια το υπέρ της γενέτειρας του Μεσαναγρού επιδειχθέν και επιδεικνυόμενον ενδιαφέρον.
Οι ευγενικές σας προσπάθειες προς εξύψωση του πνευματικού , υλικού και ηθικού επιπέδου των συγχωριανών μας ,οι αγαθοεργοί σκοποί τους οποίους επιδιώκετε , το αμέριστον και ειλικρινές ενδιαφέρον το οποίον πάντοτε επιδεικνύετε και προ παντός οι αγαθές σας προθέσεις δια την εκπλήρωση των οποίων το παν καταβάλλετε , εμπνέουν εις τας καρδίας μας αισθήματα απέίρου αγάπης και εκτιμήσεως.
Ας είσασθε βέβαιοι ότι μετά μεγάλου ενδιαφέροντος παρακολουθούμε και θέλουμεν παρακολουθεί με ζήλον τας ενεργείας σας ,τας δράσεις και προσπαθείας σας για τη μικρή γωνιά της γεννήσεώς σας.

Ο Δήμαρχος Ο Πρόεδρος του Γεωργικού Συνεταιρισμού

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΒΑΤΕΝΟΣ Τ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

O Γραμματέας Ο Διευθυντής του Σχολείου

Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Ι. ΜΠΙΛΛΗΣ

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

" Οι Μεσαναγρενοί μετανάστες της Αμερικής"



Προς τη Ροδιακή Μεσαναγρενή Αδελφότητα « Ο Ταξιάρχης»


Στέλλω εν πρώτοις εγκαρδίους χαιρετισμούς προς όλα τα μέλη της Αδελφότητας « Ταξιάρχης» δια το υπέρ της γενετείρας Μεσαναγρού εκδηλούμενον εμπράκτως ενδιαφέρον . Είσθε άξιοι συγχαρητηρίων και πολλών επαίνων ,κύριοι, διότι Σεις μόνο εξ όλων των ξενιτεμένων μας εφάνητε αντάξιοι των προσδοκιών μας.
Εάν υπάρχει κάτι στο χωριό μας, εσείς είσθε οι δημιουργοί του. Σεις εβαστάσατε το βάρος όλων των εν Μεσαναγρώ οικοδομηθέντων έργων .Σεις προσπαθείτε να αναστήσετε το μικρόν μας Μεσαναγρό το αγλάϊσμα της Ρόδου.
Για αυτό σας επαινώ και σας συγχαίρω και σας εύχομαι συνάμα επιτυχίαν των ων επιδιώκετε σκοπών και ευγενών ιδεωδών.
Ο Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Μεσαναγρού Ρόδου

ΙΩΑΝΝΗΣ Β. ΜΠΙΛΛΗΣ

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Οι Μεσαναγρενοί μετανάστες της Αμερικής-Αντ.Ξύντας"



Αγαπητοί χωριανοί ( Αντώνιος Ξύντας ,Ταμίας)


Με την ευκαιρία της πανηγυρικής έκδοσης του Λευκώματος μας και της τριακοστής επετείου της Ροδιακής Μεσαναγρενής Αδελφότητάς μας « Ο Ταξιάρχης » ,επιθυμώ όπως ευχαριστήσω όλους εκείνους που με πολλούς κόπους και θυσίες συνέτειναν στη μεγάλη επιτυχία του λευκώματος και της χοροεσπερίδας και συγχρόνως να επιστήσω και τονίσω εις όλα τα μέλη και τους ξενητεμένους συγχωριανούς μας ,ότι τίποτε το επιτυχές δεν ημπορεί να οικοδομηθεί και να γίνει χωρίς εμείς οι ίδιοι να το δημιουργήσουμε.
Τίποτε δεν είναι ,ούτε μπορεί να είναι ικανοποιητικό και ευχάριστο οπόταν κανείς δεν εργάζεται., δεν ενδιαφέρεται και δε δουλεύει για το καλό του τόπου που εγεννήθηκε και ταυτοχρόνως μέσα στην πολιτεία που εργάζεται και ζει.

Με αδελφικούς χαιρετισμούς

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΞΥΝΤΑΣ
Ταμίας

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

"ΟΙ Μεσαναγρενοί μετανάστες της Αμερικής-Ι. Κακαλής"



Αγαπητοί μας Χωριανοί
Επί τη ευκαιρία της εκδόσεως του Λευκώματος του Συλλόγου μας « Ο Ταξιάρχης»,θέλω να εξιστορήσω εν συντομία πως ιδρύθη ,πώς έδρασε στα τριάντα περίπου χρόνια της εξαιρετικής σταδιοδρομίας του.
Αξέχαστη θα μείνει η 14η Σεπτεμβρίου ,ημέρα του Σταυρού ,του 1922, όπου μια χούφτα χωριανοί υπό την αρχηγία και πρωτοβουλία του τώρα προοδευτικού Προέδρου μας Κ. Πιλληρή , ενεπνεύσθησαν την ίδρυση του Συλλόγου. Συνεκλήθησαν όλοι οι χωριανοί στο σπίτι του κ. Κ. Δημητρά από τη Λαχανιά και αφού συζητήσαμε και ανταλλάξαμε γνώμες και σκέψεις ,κατελήξαμε εν αδελφική αγάπη στην ίδρυση της Ροδιακής Μεσαναγρενής αδελφότητας « Ο Ταξιάρχης».
Η πρώτη μας σκέψη ήταν η καλλιτέρευση της υγιεινής των χωριανών μας και απεφασίσαμε τη μεταφορά του Νεκροταφείου σε καλύτερη τοποθεσία. ¨ετσι εκτίσθη η Αγία Σοφία , Βυζαντινού ρυθμού . Το έργο αυτό εστοίχισε 25.000 δολλάρια .Μετά ο Σύλλογος ενίσχυσε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα του χωριού .Απεστείλαμε 600 δολλάρια για να αγοράσουν σιτάρι ,το οποίο θα εμοιράζετο μεταξύ των χωριανών.Μετά την απελευθέρωση εστάλησαν 600 δολλάρια δια να επουλωθούν αι πληγαί τας οποίας άφησε ο φασισμός. Επίσης απεστάλησαν άλλα 600 δολλάρια για την αγορά μιας αλωνιστικής μηχανής στο χωριό……………………………………

Ας είμεθα βέβαιοι ότι η αποστολή μας δεν έληξε ακόμη ,διότι έχουμε πολλά φλέγοντα προβλήματα για το χωριό μας.

Μετά πατριωτικής αγάπης
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΚΑΛΗΣ
Αντιπρόεδρος

Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

" Την Κυριακή 15 Μαϊου απογραφή στο Μεσαναγρό"



Την Κυριακή 15 Μαϊου 2011 θα γίνει η απογραφή κατοίκων στο Μεσαναγρό. Συνεργείο θα περάσει από τα σπίτια για να απογραφούν οι κάτοικοι. Ως γνωστό η απογραφή γίνεται κάθε 10 χρόνια και ο αριθμός των κατοίκων που θα απογραφεί ,παίζει ρόλο σε πολλά θέματα που αφορούν το χωριό.Παρακαλούνται οι Μεσαναγρενοί να βρίσκονται στο χωριό ,για να διευκολύνουν το έργο των απογραφέων . Είναι μια υποχρέωση των πολιτών ,για αυτό όλοι πρέπει να απογραφούμε και να βοηθήσουμε το έργο των απογραφέων.Την Κυριακή λοιπόν όλοι στο Μεσαναγρό ,όπως απαιτεί το καθήκον.

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

" Νότης-Ένα αστέρι από Νότες(Παραμύθι) της Μαργαρίτας Ζαγοριανού.-Μέρος 2ο"



Μια μέρα, ενώ έκανε βόλτα μόνος του στον ουρανό, σιγομουρμούριζε κάποιο σκοπό. Ένα άλλο αστέρι, η Αστερίνα, έτυχε να περάσει από δίπλα του και τον άκουσε. Της άρεσε πολύ ο σκοπός και τον ρώτησε:
- «Τι ρυθμός είναι αυτός που μουρμουρίζεις Νότη;»
- «Τίποτα, εντάξει;», είπε νευριασμένα ο Νότης και συνέχισε, «Ξέρω πως είμαι άφωνος! Δεν τραγουδάω, τίποτα!»
Ο Νότης νόμιζε πως η Αστερίνα ήθελε να τον κοροϊδέψει άλλη μια φορά για τη φωνή του. Ήταν πολύ απότομος μαζί της και με το που τελείωσε αυτά που έλεγε, πήγε να φύγει. Όμως η Αστερίνα τον σταμάτησε.
- «Όχι, αλήθεια. Τι ρυθμός είναι αυτός; Που τον άκουσες; Είναι πάρα πολύ ωραίος.», είπε η Αστερίνα προσπαθώντας να κάνει τον Νότη να αισθανθεί καλύτερα.
Η Αστερίνα κατάλαβε πως με τη συμπεριφορά τους τόσο καιρό έκαναν τον Νότη να αισθάνεται πολύ άσχημα και να νομίζει πως τα κάνει όλα λάθος.
- «Αλήθεια λες;», ρώτησε δειλά ο Νότης.
- «Ναι, αλήθεια.», απάντησε η Αστερίνα με χαμόγελο, «Που τον άκουσες;»
- «Πουθενά», απάντησε ο Νότης
- «Δικός σου ρυθμός είναι;», ξαναρώτησε η Αστερίνα.
- «Ναι…», απάντησε πάλι δειλά ο Νότης.
- «Είναι πάρα πολύ ωραίος! Έχεις ταλέντο να γράφεις μουσική εσύ.», του είπε η Αστερίνα και έφυγε γιατί είχε δουλείες.
Ο Νότης κατάλαβε ότι τόσο καιρό είχε το ταλέντο του μπροστά του και δεν το ήξερε. Κατάλαβε πως βιάστηκε να παρατήσει την προσπάθεια. Τώρα όμως που το ανακάλυψε θα το καλλιεργούσε.
Πήγε αμέσως και αγόρασε μια κιθάρα. Για πολύ καιρό έκανε συνέχεια μαθήματα και εξάσκηση. Όταν έμαθε να παίζει καλά κιθάρα, άρχισε να γράφει μελωδίες. Μετά έκανε πρόβες ξανά και ξανά, μέχρι να είναι σίγουρος για τον εαυτό του.
Όλο αυτό τον καιρό η Αστερίνα τον βοηθούσε και τον στήριζε. Μαζί έβαλαν στίχους στις μελωδίες του. Και κάποια στιγμή, είπε ο Νότης στην Αστερίνα, η οποία είχε πολύ όμορφη φωνή:
- «Θέλω να τραγουδήσεις εσύ αυτά τα τραγούδια. Θα το κάνεις για μένα;»
Εκείνη δέχτηκε με χαρά και άρχισαν να κάνουν πρόβες μαζί. Ο Νότης έπαιζε κιθάρα και η Αστερίνα τραγουδούσε.
Μια μέρα, μετά από πολλή εξάσκηση, σε μια πρόβα η Αστερίνα είπε στον Νότη.
- «Όλα ακούγονται τέλεια.»
Αποφάσισαν, λοιπόν, πως ο Νότης ήταν έτοιμος να δείξει το ταλέντο του. Θα έκανε μια συναυλία, στην οποία θα έπαιζε τις μελωδίες του και η Αστερίνα θα τραγουδούσε. Μέχρι να έρθει η μέρα της συναυλίας, συνέχιζαν να κάνουν πρόβες, για να πάνε όλα καλά.
Όταν ο Νότης ανακοίνωσε την ημερομηνία της συναυλίας στα άλλα αστέρια φοβήθηκε ότι δε θα ερχόντουσαν. Όμως, η Αστερίνα, που ήταν αγαπητή από όλα τα αστέρια, είπε σε όλους πόσο καλός ήταν ο Νότης.
Τη μέρα της συναυλίας, όταν ο Νότης άρχισε να παίζει μουσική, όλα τα αστέρια τον άκουγαν. Όλα μαζί χειροκροτούσαν και ζητωκραύγαζαν.
Η συναυλία είχε επιτυχία. Οι μελωδίες ήταν υπέροχες, αφού αυτό ήταν το ταλέντο του Νότη. Όσο έπαιζε κιθάρα ο Νότης δεν έκανε κανένα λάθος και η Αστερίνα τραγουδούσε πολύ όμορφα. Οι πολλές πρόβες τους και η συνεργασία τους είχαν ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα.
Όταν τελείωσε η συναυλία, όλοι έλεγαν συγχαρητήρια στο Νότη και στην Αστερίνα. Πολλά αστέρια ζήτησαν συγγνώμη από το Νότη για την παλιά συμπεριφορά τους. Ο Νότης, που είχε καλή καρδιά και δεν κρατούσε κακία μέσα του, τους συγχώρεσε. Όλα μαζί τα αστέρια άρχισαν, τότε, να τραγουδάνε πάνω στην υπέροχη μουσική που έπαιζε ο Νότης
Εκείνη ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα του Νότη. Ήταν τόσο χαρούμενος, που η λάμψη του έγινε πιο δυνατή. Και έμεινε για πάντα δυνατή, αφού δεν ένοιωθε πλέον στεναχώρια και αγαπούσε τον εαυτό του.
Από εκείνη τη μέρα ο Νότης και η Αστερίνα έγιναν οι πιο καλοί φίλοι. Τα αστέρια ζούνε αγαπημένα πάνω στον ουρανό και μιλάνε όλα μεταξύ τους. Κανένα αστέρι δεν είναι θλιμμένο και ο ουρανός είναι πιο φωτεινός. Αν κάποιο αστέρι στεναχωριέται τα υπόλοιπα το βοηθάνε να νοιώσει καλύτερα.
Αν κάποια νύχτα δείτε ακόμα πιο λαμπερά τα αστέρια, ο Νότης θα κάνει συναυλία και όλα μαζί θα διασκεδάζουν, θα τραγουδάνε και θα γελούν. Γιατί από εκείνη τη μέρα ‘ζησαν τα αστέρια καλά και εμείς ακόμα καλύτερα.

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Νότης -΄Ενα αστέρι από Νότες(Παραμύθι) της Μαργαρίτας Ζαγοριανού"



Από το blog μας έχουμε υποχρέωση να προβάλλουμε Μεσαναγρενούς που ξεχωρίζουν και προπάντων τα νέα παιδιά. ΄Εχω αναφέρει και άλλες φορές ότι μπορεί να είμαστε μικρό χωριουδάκι , αλλά έχουμε την τύχη οι άνθρωποί του να το αγαπούν και αρκετοί από αυτούς να διαπρέπουν ,να ξεχωρίζουν και να καταλαμβάνουν σπουδαία πόστα στην κοινωνία της Ρόδου.
Η Μαργαρίτα Ζαγοριανού είναι ένα νέο παιδί ,φοιτήτρια στο Μαθηματικό Τμήμα του Ηρακλείου Κρήτης ,πέρασε στη Σχολή από τα πρώτα παιδιά και τώρα βρίσκεται στο τελευταίο έτος. Πέρα από τις σπουδές της ασχολείται με το γράψιμο. Αγαπά πολύ τα μικρά παιδιά και άρχισε να γράφει παραμύθια για αυτά. Πιστεύουμε στην εξέλιξή της και διαβάζοντας τα παραμύθια της διαπιστώσαμε ευαισθησία και ταλέντο. Η Μαργαρίτα κατάφερα να παντρέψει τους αριθμούς ,Μαθηματικός σπουδάζει, με την τρυφερότητα που διακρίνει τα μικρά παιδιά και να γράφει για αυτά.

Συγχαρητήρια Μαργαρίτα ,να είσαι πάντα καλά και συνέχισε να γράφεις ,γιατί το ταλέντο υπάρχει.

Εμείς θα δημοσιεύσουμε κάποια από τα παραμύθια της και πιστεύουμε ότι τα παιδιά και οι μεγάλοι που θα τα διαβάσουν , θα μείνουν ευχαριστημένοι και ενθουσιασμένοι . Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα αστεράκι, ο Νότης. Ο Νότης ζούσε μαζί με όλα τα αστέρια ψηλά στον ουρανό. Ήταν ένα πολύ μικρό αστεράκι και κανένα από τα άλλα αστέρια δεν του έδινε σημασία και κανένα δεν του μιλούσε. Εκείνος μιλούσε σε όλα τα αστέρια, αλλά κανένα δεν του απαντούσε. Ο Νότης ήταν πολύ στενοχωρημένος για αυτό.
Κάθε μέρα προσπαθούσε να κάνει τα άλλα αστέρια να τον προσέξουν. Δεν κατάφερνε κάτι όμως. Τους μιλούσε, έκανε αστεία, προσπαθούσε να τραβήξει την προσοχή τους, όμως τίποτα. Τα άλλα αστέρια περνούσαν από δίπλα του σα να ήταν αόρατος. Τις σπάνιες φορές που του μιλούσαν, ήταν για να τον κοροϊδέψουν για το πολύ μικρό του μέγεθος.
Το φεγγάρι, εκεί ψηλά στον ουρανό, τα βλέπει όλα. Βλέπει τι κάνουν τα αστέρια, βλέπει τον λαμπερό ήλιο που κρύβεται τη νύχτα, βλέπει και τους πλανήτες που κάνουν κύκλους συνεχώς. Έβλεπε, λοιπόν, και τη συμπεριφορά των υπόλοιπων αστεριών στον μικρούλι Νότη και στεναχωριόταν πολύ. Ο Νότης μπορεί να ήταν μικρός, αλλά ήταν ένα πολύ όμορφο αστέρι και κυρίως ένα αστέρι με πολύ καλή καρδιά.
Αποφάσισε, λοιπόν, το φεγγάρι να βοηθήσει τον Νότη. Σκεφτόταν μέρες και νύχτες τι θα μπορούσε να κάνει για να τον βοηθήσει. Και μια νύχτα αποφάσισε να τον φωνάξει και να του μιλήσει για το χάρισμα του. Ένα χάρισμα που είχε ο Νότης από τη στιγμή που δημιουργήθηκε και δεν τον ήξερε.
- «Ε, εσύ εκεί, αστεράκι! Έλα εδώ που θέλω να σου μιλήσω», είπε το φεγγάρι στο Νότη.
- «Ποιος; Εγώ;», απόρησε ο Νότης, που κάποιος του μιλούσε.
- «Ναι, εσύ Νότη. Έλα εδώ. Θέλω να μιλήσουμε», απάντησε το φεγγάρι.
Ο Νότης δεν έχασε ευκαιρία και πήγε γρήγορα στο φεγγάρι.
- «Νότη, ξέρεις πως εγώ βλέπω όλα όσα γίνονται στον ουρανό. Και τα ξέρω όλα. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το κρυφό σου χάρισμα», του είπε με γλυκιά φωνή το φεγγάρι.
- «Το ποιο;», ρώτησε γεμάτος αγωνία ο Νότης.
- «Το κρυφό σου χάρισμα. Όλοι έχουν κάποιο χάρισμα. Άλλοι το ξέρουν από νωρίς και άλλοι όχι, όμως όλοι έχουν.», του εξήγησε το φεγγάρι.
- «Εγώ δεν έχω κανένα χάρισμα. Είμαι ένα μικρό αστέρι. Τι χάρισμα μπορεί να έχω;», είπε λυπημένα ο Νότης.
- «Όλοι έχουν σου είπα.», είπε αυστηρά το φεγγάρι και συνέχισε με πιο γλυκιά φωνή, «Εσύ έχεις ένα χάρισμα από τότε που γεννήθηκες.»
- «Δεν καταλαβαίνω…», είπε ο Νότης μπερδεμένος.
- «Θα σου εξηγήσω. Αλλά πρώτα θα σου πω πως γεννήθηκες.», άρχισε να εξηγεί το φεγγάρι, «Όπως ξέρεις κάθε αστέρι δημιουργείται από κάτι που ταξιδεύει στον ουρανό. Άλλα αστέρια δημιουργούνται από ευχές. Άλλα αστέρια δημιουργούνται από ελπίδες. Άλλα αστέρια δημιουργούνται από χαμόγελα. Εσύ ξέρεις από τι δημιουργή-θηκες;»
- «Όχι, δεν έχω ιδέα», απάντησε ο Νότης.
- «Εσύ δημιουργήθηκες από νότες. Από εκεί πήρες και το όνομα σου.», είπε το φεγγάρι.
- «Νότες;», απόρησε ο Νότης.
- «Ναι, νότες. Για αυτό και το ταλέντο σου είναι στη μουσική. Ψάξε και θα το βρεις. Φύγε τώρα. Ήδη σου είπα περισσότερα από αυτά που θα έπρεπε.», είπε το φεγγάρι και γύρισε από την άλλη μεριά.
Ο Νότης έφυγε γεμάτος απορίες. Όμως λίγο μετά άρχισε να κάνει όνειρα για το μέλλον. Αν είχε ταλέντο στη μουσική, αυτό σήμαινε πως μπορούσε να τραγουδήσει. Αν τραγουδούσε μπροστά σε όλα τα αστέρια, εκείνα θα τον πρόσεχαν. Θα μαγευόντουσαν όλα από τη φωνή του. Θα του μιλούσαν και θα άρχιζαν να κάνουν παρέα μαζί του. Σιγά-σιγά θα αποκτούσε φίλους και δεν θα ήταν πλέον μόνος. Θα τον θαύμαζαν όλα τα αστέρια για τη φωνή του και θα γινόταν το πιο διάσημο αστέρι όλου του ουρανού. Θα ήταν αγαπητός σε όλους. Κανένα αστέρι δε θα του γυρνούσε την πλάτη και κανένα δεν θα τον κορόιδευε.
Την ίδια στιγμή φώναξε όλα τα αστέρια και τους είπε πως είχε μια μικρή έκπληξη. Τα άλλα αστέρια δεν του έδωσαν σημασία. Αλλά ο Νότης δεν παραιτήθηκε αυτή τη φορά. Συνέχισε να προσπαθεί, μέχρι τη στιγμή που έκανε όλα τα αστέρια να τον ακούσουν.
- «Θα σας τραγουδήσω», τους ανακοίνωσε.
Ο Νότης άρχισε να τραγουδάει μπροστά σε όλα τα αστέρια. Όμως η φωνή του δεν ήταν αυτό που περίμενε. Ήταν τελείως παράφωνος. Τα υπόλοιπα αστέρια άρχι-σαν να γελάνε μαζί του και να τον κοροϊδεύουν. Ο Νότης, κατέβασε το κεφάλι και έφυγε πιο λυπημένος από ποτέ. Πήγε νευριασμένος στο φεγγάρι να το ρωτήσει γιατί του είπε ψέματα.
- «Γιατί μου είπες ψέματα; Γιατί;», ρώτησε ο Νότης το φεγγάρι γεμάτος θλίψη και θυμό.
- «Δε σου είπα ψέματα.», απάντησε ήρεμα το φεγγάρι.
- «Πως δε μου είπες; Μου είπες! Είπες πως έχω ταλέντο στη μουσική, αλλά δεν υπάρχει πιο άφωνο αστέρι από μένα.», είπε θυμωμένα ο Νότης.
- «Σου είπα πως έχεις ταλέντο στη μουσική, όχι καλή φωνή. Εσύ βιάστηκες να βγάλεις συμπεράσματα. Άκουσες τη φωνή σου πριν τραγουδήσεις μπροστά σε όλους;», ρώτησε το φεγγάρι.
- «Όχι…», απάντησε ο Νότης κατεβάζοντας το κεφάλι, τώρα που κατάλαβε το λάθος του.
- «Ψάξε το ταλέντο σου, καλλιέργησε το και μετά προσπάθησε να το χρησιμο-ποιήσεις.», είπε το φεγγάρι
- «Δε θα μου πεις ποιο είναι;», ρώτησε ο Νότης.
- «Ήδη σου είπα πάρα πολλά.», είπε το φεγγάρι και γύρισε πάλι από την άλλη μεριά.
Ο Νότης έφυγε με περισσότερες απορίες από πριν. Άρχισε να ψάχνει ποιο μπορεί να ήταν το ταλέντο του. Έψαξε πολλές ώρες χωρίς αποτέλεσμα και πέρασαν πολλές μέρες χωρίς να βρει κανένα ταλέντο. Ήταν για άλλη μια φορά απογοη-τευμένος. Τα άλλα αστέρια κάθε φορά που τον έβλεπαν τον κορόιδευαν για τη φωνή του. Έτσι αποφάσισε να παρατήσει την προσπάθεια.Μια μέρα, ενώ έκανε βόλτα μόνος του στον ουρανό, σιγομουρμούριζε .(Συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση)

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

"Παραλειπόμενα από τη γιορτή του Αγίου Θωμά Μεσαναγρού"

" Παράκληση στην Παναγιά Σκιαδενή"


" Ο κόσμος παρακολουθεί με ευλάβεια"


" Η νεολαία χορεύει"





" Οκόσμος προσκυνά τη χάρη της"







" Το τοπίο ανεπανάληπτο"









" Ο γερο-Μπαϊράμης πάντα παρών "











" Το Δ.Σ. του Πολιτιστικού σκεφτικό. Η βροχή χάλασε το πρόγραμμα"













Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

" Συγχαρητήρια στα παιδιά του Πολιτιστικού Συλλόγου Μεσαναγρού"
















Όταν το Γενάρη έγιναν οι εκλογές στον Πολιτιστικό Σύλλογο Μεσαναγρού και τα ηνία ανέλαβαν νεαρά παιδιά, κάποιοι που μόνο κρίνουν, τα καταδίκασαν σε αποτυχία. «Είναι άπειροι και το ξανάδαμε το έργο». Ως απελθών Πρόεδρος που για 6 συνεχόμενα χρόνια διοικούσαμε το Σύλλογο και επειδή πιστεύω στα νέα παιδιά , έβλεπα ότι θα πάνε καλά. Τα παιδιά αυτά όμως μέχρι στιγμής πάνε πολύ καλά ,γιατί ξέρουν να ακούνε και να έχουν υπομονή. ΄Εχω την τιμή να συνεργάζομαι μαζί τους ,να ζητούν τη γνώμη μου σε θέματα Συλλόγου και πιστέψτε με ,πολλές φορές εγώ κερδίζω από αυτούς.
Αν και η χρονιά τους πήγε «στραβά» ,δεν έγινε η χοροεσπερίδα της Αποκριάς ,για κοινωνικούς λόγους που τους σεβάστηκαν και το Πανηγύρι του Αγίου Θωμά δεν τους δικαίωσε οικονομικά, λόγω κακοκαιρίας ,συνεχίζουν με πίστη και προετοιμάζονται για το καλοκαίρι. Αντιμετώπισαν αυτό το διάστημα δύσκολες καταστάσεις ,που έπρεπε να αντιδράσουν σωστά και οι αντιδράσεις τους ήταν πολύ σοφές.
Από την αρχή του χρόνου κυκλοφόρησαν ένα πανέμορφο ημερολόγιο ,με τοπία του χωριού ,που είχε οικονομική επιτυχία, τις Αποκριές οργάνωσαν μια ωραία δεξίωση στο χωριό για όλους τους χωριανούς, παρευρέθηκαν σε συνεδριάσεις του Τοπικού Συμβουλίου και οργάνωσαν το πανηγύρι του Αγίου Θωμά με επιτυχία. Πάνω από όλα όμως επισκέπτονται τακτικά το χωριό και δίνουν ζωή.
Συγχαρητήρια στα παιδιά του Πολιτιστικού Συλλόγου Μεσαναγρού για τις προσπάθειές του . Εύχομαι να συνεχίσουν με τον ίδιο ζήλο ,τους υπόσχομαι ότι θα είμαι δίπλα τους σε ότι ζητήσουν και παροτρύνω όλους τους χωριανούς να βοηθούν και να συμμετέχουν σε όλες τις εκδηλώσεις , γιατί αφορούν όλους μας.

Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

" Εικόνες από τη γιορτή του Αγίου Θωμά στο Μεσαναγρό"

"'Οπως κάθε χρόνο η Παναγιά Σκιαδενή έρχεται στον ΄Αγιο Θωμά "

" Αντιδήμαρχος Μ. Παλαιολόγος ,Πρόεδρος Τοπικού Μπ. Λάμπρου Παρακολουθούν τη δέηση"



" Ο κόσμος πολύς"





" Οι νέοι πιστοί στους παραδοσιακούς χορούς"







" Μπράβο στα παιδιά του Πολιτιστικού .Πέτυχαν απόλυτα στην οργάνωση του πανηγυριού¨









" ' Ολοι προσφέρουν τη βοήθειά τους "











" Μόλις φτάσει η Παναγιά Σκιαδενή στον ΄Αγιο Θωμά, τα πάντα σταματούν και γίνεται η καθιερωμένη παράκληση"













Κυριακή 1 Μαΐου 2011

"Εικόνες από τον Άγιο Θωμά Μεσαναγρού που γιόρταζε σήμερα"

" Η Παναγιά Σκιαδενή στον ΄Αγιο Θωμά που γιόρταζε σήμερα'"

" Το Δ.Σ. του Πολιτιστικού τα καταφέρνει και στο χορό"



" Η Παναγιά Σκιαδενή από τη Λαχανιά φτάνει στον ΄Αγιο Θωμά"





" Η Επιτροπή ,ο ψάλτης και οι παπάδες μας "







" Ο κόσμος παρακολουθεί τη Λειτουργία με κατάνυξη"










" Το Συμβούλιο του Πολιτιστικού σε δράση"











" Ο καιρός μπορεί να μας τα χάλασε ,αλλά ο κόσμος τίμησε τη γιορτή"












" Ο Εσπερινός του Σαββάτου"















" Εικόνα από τη Θεία Λειτουργία"