ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

                                                          

                                                       

                                       

                        

Οι Τρεις Ιεράρχες

Η εκκλησία μας και η παιδεία γιορτάζουν σήμερα τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών .Οι τρεις επιφανείς ΄Αγιοι ο Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο Νανζιανζηνός ,αναδείχθηκαν οι πιο σημαντικοί εκκλησιαστικοί πατέρες . Και οι τρεις έδειξαν προσήλωση στη χριστιανική θρησκεία και η ζωή τους ήταν γεμάτη από αγώνες . Τα συγγράμματά τους έδωσαν αίγλη στη χριστιανική παιδεία.

Τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών καθιέρωσε ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αλέξιος Κομνηνός το 1.100 μ.Χ. για να τιμηθούν οι Τρεις μεγάλοι ΄Αγιοι της εκκλησίας και να σταματήσουν οι έριδες μεταξύ των πιστών με το ποιος από τους Τρεις είναι ο πιο σπουδαίος. Το 1842 το πανεπιστήμιο Αθηνών καθιέρωσε την εορτή των Τριών Ιεραρχών , ως ημέρα αφιερωμένη στην παιδεία και στα γράμματα.

Ο Μέγας Βασίλειος είχε σπουδάσει φιλοσοφία ,ιατρική, αστρονομία και νομικές επιστήμες. Ο Ι. ο Χρυσόστομος ήταν γνώστης της Ιουδαϊκής και Ελληνικής γραμματείας ,άριστος ρήτορας και συγγραφέας. Ο Γρηγόριος Θεολόγος ,ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές και λογοτέχνες.

Είναι οι προστάτες της Παιδείας ,γιατί πρώτευσαν σε όλους τους τομείς της πνευματικής ζωής, δίδασκαν καθημερινά διαφωτίζοντας τους νέους, συνέγραψαν θαυμάσια συγγράμματα, τα οποία ξεπέρασαν τη φθορά του χρόνου και είναι πάντα επίκαιρα, δίδασκαν με το παράδειγμά τους και με την ενάρετη ζωή τους.

Σε μια εποχή που οι πνευματικές αξίες έχουν υποτιμηθεί και κυριαρχούν οι υλικές ,χρειαζόμαστε τέτοιους Αγίους , σοφούς, ειλικρινείς και ασυμβίβαστους , για να οδηγήσουν τους νέους μας στο σωστό τρόπο ζωής .

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ ΡΟΔΟΥ

                                                           

                         

                                 

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ ΡΟΔΟΥ

 

                                                                    

Το χωριό ορεινό ,οι άνθρωποι φτωχοί ,γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Τα σπίτια ήταν καμαρικά ή με το μεσιά. Τα καμαρικά είχαν την καμάρα στη μέση του σπιτιού. Ήταν έτσι φτιαγμένη που ποτέ δε χαλούσε. Υπήρχε μια πέτρα κλειδί ,που κλείδωνε την καμάρα και αν έφευγε η πέτρα αυτή ,έπεφτε ολόκληρο το σπίτι. Αν δείτε παλιά χαλασμένα σπίτια ,βλέπετε ότι όλο το σπίτι έχει πέσει ,εκτός από την καμάρα. Το σπίτι είχε τέσσερα καντούνια ., Σε κάθε καντούνι υπήρχε μια πάγκα που ήταν κούφια και οι γεωργοί έβαζαν μέσα τη σπορά και στο επάνω μέρος κοιμόντουσαν οι νοικοκυραίοι. Στο ένα καντούνι ήταν το τζάκι και δίπλα ο σουφάς, που το χειμώνα κοιμόταν όλη η οικογένεια. Στο σπίτι με μεσιά ,υπήρχε ένα μεγάλο ,χοντρό ξύλο ,που κρατούσε τα κορφάδια .

Δίπλα ήταν η κουζίνα ,πιο χαμηλή ,που δεν επικοινωνούσε με το σπίτι και πιο δίπλα το κελάρι . Στο κελάρι, το χειμώνα , έμεναν τα ζώα και οι νοικοκυραίοι έβαζαν τα ξύλα και τις τροφές των ζώων.

Μέσα στην αυλή ήταν ο φούρνος και από κάτω ήταν κτισμένο το κοτέτσι. Τα τελευταία χρόνια σε μια γωνιά της αυλής ,υπήρχε η τουαλέτα .

Μέσα στο μονόχωρο αυτό σπίτι ζούσε όλη η οικογένεια ,που πολλές φορές αποτελείτο από πολλά άτομα.

Μέσα στο σπίτι υπήρχαν αρκετά χρήσιμα πράγματα. Απαριθμούμε κάποια από αυτά . Σουφράς, κατσουνάς, κλαδευτήρι, πιατοθήκη, κάντρα, πιάτα, λάμπες πετρελαίου, λαινάς, φανάρι για φωτισμό , φανάρι για τρόφιμα, καρέκλες ,σκαμνιά, κουλουρόξυλο, τυπάρι, σίδερο, καντήλι, χερομύλι, ντουλάπες ,πουρέο, σιεριστιά, πιθάρια , σταμνιά για νερό ,τσουκάλια ,μπαούλα και το εικονοστάσι με τον ΄Αγιο Προστάτη της οικογένειας και πολλούς άλλους ΄Αγιους.

Θα προσπαθήσουμε να σας μεταφέρουμε τη ζωή των ανθρώπων αυτών μέσα σε αυτό το χώρο και θα δούμε τη χρησιμότητα όλων αυτών των αντικειμένων που βρίσκονταν μέσα στο σπίτι.

ΠΑΛΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΓΥΜΝΑΣΙΑΚΆ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ

 

                                                                    

Τα χρόνια στο Γυμνάσιο πέρασαν όμορφα. Παιδιά από το χωριό δυσκολευτήκαμε να εγκλιματι­στούμε ,αλλά τα καταφέραμε και δίναμε το παρόν στις εκδηλώσεις του Βενετοκλείου. Περίοδος του -60 και θυμάμαι μας απασχολούσαν πολύ οι αγώνες των Κυπρίων, εναντίον των Άγγλων.

Αποφασίσαμε λοιπόν να κάνουμε μια διαδήλωση και τα τρία γυμνάσια της Ρόδου( Βενετόκλειο ,Θηλέων-Καζούλειο και Οικονομικό Γυμνάσιο -Εμπορική ,που στεγαζόταν στην Ακαδημία) . Φύγαμε από το Βενετόκλειο ,πήγαμε στο Καζούλειο ,πήραμε τα κορίτσια και μετά στην Εμπορική. Υπήρχαν πάρα πολλά παιδιά με τις σάκες στην Πλάτη, που αντί για βιβλία τις είχαμε γεμίσει με πέτρες. Θα διαμαρτυρόμασταν στην Τουρκική Πρεσβεία και σε ένα γραφείο Αμε­ρικάνικο που βρισκόταν στην Πλατεία Κύπρου.

Πρώτα πήγαμε στην Αμερικάνικη Πρεσβεία ,ας την πούμε έτσι και αρχίσαμε το πετροβολητό .Δεν έμεινε τζάμι για τζάμι όρθιο. Μετά κατευθυνθήκαμε στην Τουρκική Πρεσβεία ,αλλά μας πρόλαβαν και έκλεισαν τα παντζούρια και τα πυρά μας δεν έπιασαν τόπο. Υπήρχε παλμός , μεγάλος ενθουσιασμός και φουσκώναμε από εθνική υπερηφάνεια ,γιατί κάτι συ­νεισφέραμε και μεις στον αγώνα των Κυπρίων.

Ετοιμαζόμασταν να διαλυθούμε, όταν κάποιος μας είπε ότι το Κούριερ, πολεμικό καράβι Αμερι­κάνικο, που χρησίμευε ως ραδιοφωνικός σταθμός ,ήταν αραγμένο στο λιμάνι. Φτάσαμε στο λιμάνι ,αρχίσαμε το πετροβολητό ,αλλά σε λίγο τα πυρομαχικά τέλειωσαν. Δίπλα ένα εμπορικό πλοίο ξεφόρτωνε είδη καθαριότητας . Πήγαμε και παίρναμε ό,τι βρίσκαμε μπροστά μας και τα πε­τούσαμε στο καράβι. Η θάλασσα άφρισε και άφρισε…. και ο καπετάνιος ...του εμπορικού ,για το κακό που τον βρήκε. Το καράβι έλυσε τους κάβους και έφυγε από το λιμάνι ,αλλά σε λίγο έφτασε αστυνομική δύναμη που συνελάμβανε μαθητές ,βάζοντας μας σε κλούβες. ΄Ενας από τους τυχε­ρούς ήμουν κι εγώ. Μας μετέφεραν στο Βενετόκλειο και μας πήραν στο γραφείο του Γυμνασιάρχη. Γυμνασιάρχης ήταν ο αείμνηστος Παπαχρηστοδούλου ,ένας πολύ καλός εκπαιδευτικός και πάνω από όλα ...άνθρωπος…

Οι αστυνομικοί είπαν στον Γυμνασιάρχη ,γιατί μας συνέλαβαν και αυτός με σοβαρό ύφος είπε ότι θα πράξει “ τα δέοντα ”. Οι αστυνομικοί έφυγαν και μείναμε 5 μαθητές στο γραφείο περιμένο­ντας ...τα δέοντα...Ο Γυμνασιάρχης κάθισε στο γραφείο του και εμείς περιμέναμε την απόφασή του.΄Εμεινε για λίγο σκεφτικός ,σηκώθηκε ,μας κοίταξε και μας είπε: Σήμερα με κάνατε περήφανο . Μπράβο σας . Πηγαίνετε τώρα στις τάξεις σας. Ε! λοιπόν αυτόν τον άνθρωπο που συμπαθούσα ως εκπαιδευτικό , από τότε τον είχα στην μετέπειτα ζωή μου και ως παράδειγμα προς μίμηση…..

ΟΤΑΝ Η ΦΥΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ

                                                      

Η φύση ζωγραφίζει απλά ,όμορφα  ,χωρίς μπογιές ,πινέλα ,χαρτιά και πάντα μας εκπλήσει.

                                                         

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

     

Ευχαριστώ όλους τους φίλους και φίλες για τις ευχές σας ,για την ονομαστική μου εορτή.

                                                                      

            

                                                           ΧΙΛΙΑ  ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

 

                                                                  

Τα Φώτα στον Μεσαναγρό

Τα Φώτα ήταν ξεχωριστή γιορτή. Την παραμονή έλεγαν τα παρακάτω κάλαντα ,από σπίτι σε σπίτι.

Ο μήνας έχει αύριο 6 Ιανουαρίου

κι όλοι μας εορτάζουμε

τα Φώτα του Κυρίου.

΄Ολοι οι παπάδες περπατούν

με το σταυρό στο χέρι

και μπαίνουν μες στα σπίτια μας

και λεν τον Ιορδάνη

βοήθεια να έχετε το Μέγα Ιωάννη.

Εγώ είμαι δούλος σου Χριστέ

κι ήρθες να σε βαπτίσω

την άχραντή σου κορυφή δεν ημπορώ να αγγίξω.

Κι άπλωσε ο Πρόδρομος με το δεξί του χέρι

κι ανοίχτηκαν οι ουρανοί και βγήκε περιστέρι.

Τ΄άγιο πνεύμα ήτανε κι ήρθε να μαρτυρήσει

ότι ο Χριστός γεννήθηκε σε Ανατολή και Δύση.

Να βαφτιστούνε τα νερά σε πέλαγο να μπούνε

και να αρμενίζουν με χαρά και να δοξολογούνε.

Και την Αγία Φωτεινή την επερικυκλώσαν

και κάτω στα Γυμνάσια μέγας σφαγάς εδώσαν.

Απάνω από την πόρτα σας έχει μια περιστέρα

κι ανοίξετε την πόρτα σας να πούμε καλησπέρα.

Το πρωί ο παπάς ευλογούσε τα νερά και όλοι έπαιρναν τον Αγιασμό στα σπίτια τους. Στο τέλος της εκκλησίας οι γεροντότεροι "φώτιζαν " τους νεότερους ,καίγοντας τού­φες μαλλιών σε σχήμα σταυρού. Μετά ο παπάς μαζί με τα παιδιά ,γύριζε τα σπίτια του χωριού ψάλλοντας "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε " και ευλογούσε τον κόσμο.

Στις 7 του Γενάρη ,τελευταία μέρα των γιορτών ,γιόρταζαν οι Γιάννηδες και το χωριό είχε πολλούς. Πάλι γλέντια και χοροί και μετά άρχιζε η καθημερινότητα ,τα σχολεία και η γλυκιά προσμονή των επόμενων γιορτών.