Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

"Αποκριάτικες εικόνες από το Μεσαναγρό"

" Μέρος του Μεσαναγρού"

" Με πόση στοργή θηλάζει τα δίδυμά της...."



" Τα μικρά κατσικάκια , η καινούρια ζωή, απολαμβάνουν το πράσινο"





" Παντού βουνά και δάση"







" Τα ελάφια επιστρέφουν από τη βοσκή"










" Τα κάτασπρα σπιτάκια ,δίνουν άλλη χάρη στο Μεσαναγρό"











" Κάποιος αετός προσπαθεί να ανέβει."












Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

" Απόκριες στο Μεσαναγρό"

" Οι κάμποι πρασινίζουν, η ΄Ανοιξη έρχεται."

" Ελπίδα ζωής"



" Τα χταπόδια στις δόξες τους"





" Οι αμυγδαλιές ανθισμένες"








¨Τα ελάφια μέρα μεσημέρι βόσκουν ανενόχλητα"









" Οι αετοί ψηλά στον αέρα ,ιδίως αν είναι και γαύροι"











Ηρεμείς ,αλλάζεις ,νιώθεις διαφορετικά, όταν φεύγεις από την πόλη και πας σε κάποιο χωριό. Μακριά από τους θορύβους , τα αυτοκίνητα ,τις φωνές ,την τηλεόραση. Σάββατο λοιπόν για το Μεσαναγρό. Μαζί και τα εγγόνια. Κάτι αλλάζει ,όταν αυτά τα ζουζούνια είναι μαζί μας. Μας αλλάζουν τη διάθεση ,γινόμαστε πιο νέοι. Όταν είναι μαζί μας και πού δεν τα πάω…Θέλω να τους δείξω τα μέρη που μεγάλωσα ,που έζησα τα παιδικά μου χρόνια , να τους εξηγήσω το κάθε τι.
Το χωριό σιγά σιγά γεμίζει από κόσμο . Η ηρεμία του και η ησυχία του χάνονται. Τα σπίτια φωτισμένα και η συνάντηση στο καφενείο ,που εκεί μαθαίνεις όλα τα νέα. Ποιοι ήρθανε από τη Ρόδο ,ποιοι λείπουν και γιατί. Οι δρόμοι γεμίζουν παιδικές φωνές και οι γειτονιές ξαναζωντανεύουν.
Παρέες παρέες σε σπίτια ,δίπλα από το τζάκι ,ψήνουν και απολαμβάνουν το κρασάκι και τη ζεστασιά. Στο καφενείο , η πιλότα δίνει και παίρνει ,οι συζητήσεις ατέλειωτες και τα προβλήματα επί τάπητος. Τα μεσημέρια όλο το χωριό θυμίζει μια μεγάλη ψησταριά. Από όπου και αν περάσεις ,κάτι θα σε φιλέψουν κάτι θα πιείς. Το βράδυ της Κυριακής ,άλλοι βλέπουν ποδόσφαιρο ,άλλοι στο καφενείο και άλλοι συνεχίζουν το γλέντι. ΄Ομορφες στιγμές , αληθινές και ανεπανάληπτες.
Κάποια στιγμή πάντα θα κλέψω ,για να δραπετεύσω στη φύση . Να κόψουμε αγριόχορτα, αγριολούλουδα ,να περπατήσω εκεί που θα ήθελα να είμαι καθημερινά, αλλά δεν μπορώ. Αυτό που με κάνει αισιόδοξο σε κάθε τέτοια έξοδο , είναι το αντάμωμα με τα ελάφια . Θαρρείς και έχουμε κλείσει ραντεβού. Στη διακλάδωση του δρόμου προς Σκιάδι ,4 ελάφια στοιχισμένα το ένα πίσω από το άλλο να τρέχουν προς το δάσος. Αυτό που με ανησυχεί όμως , είναι ότι τα ελάφια έχουν ξεφοβηθεί και κυκλοφορούν μέρα μεσημέρι. Κάποιοι ασυνείδητοι ίσως το εκμεταλλευτούν αυτό….Λέω ίσως… Η Καθαρή Δευτέρα λιτή και συννεφιασμένη , μας έκλεισε στα σπίτια . Από το πρωί ο καιρός μας τα χάλασε και έτσι το γλέντι στήθηκε στις αυλές των σπιτιών . Κάποιοι κατάφεραν να πετάξουν και τον αετό και οι μικροί το ευχαριστήθηκαν. Το απόγευμα το χωριό άρχισε να αδειάζει. Αυτό που μου δίνει ελπίδα και αισιοδοξία, είναι η ερώτηση της εγγονής μου. –Παππού πότε θα ξανάρθουμε στο χωριό μας.......

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

" Η Καθαρή Δευτέρα "



Η Καθαρή Δευτέρα ονομάστηκε έτσι ,επειδή οι Χριστιανοί « καθαρίζονται σωματικά και πνευματικά»Οι Βυζαντινοί την ονόμαζαν Απόθεση ή Απόδοση.
Κούλουμα ονομάζεται η έξοδος στην εξοχή ,το πέταγμα του χαρταετού . Η λέξη κούλουμα προέρχεται από το λατινικό cumulus που σημαίνει αφθονία. Με την Καθαρή Δευτέρα ξεκινά η Σαρακοστή και τελειώνουν οι Απόκριες.
Την ημέρα αυτή συνηθίζονται εκδρομές και είναι η γιορτή που ταιριάζει με τη φύση και το πράσινο. Είναι η χαρά των παιδιών ,γιατί πετούν το χαρταετό τους. Κάποιοι λένε πως το πέταγμα του χαρταετού εκφράζει την επιθυμία του ανθρώπου να νιώσει ελεύθερος και να διώξει το κακό.
Γενικά η Καθαρή Δευτέρα είναι μια μέρα χαρούμενη ,μέρα χαλάρωσης και γλεντιού. Παραμερίζονται τα ταμπού , οι απαγορεύσεις και επιτρέπονται οι εκτροπές. Ο κόσμος μεταμφιέζεται ,χορεύει και διασκεδάζει. Ακόμα και το ψωμί της Καθαρής Δευτέρας ,η λαγάνα, ζυμώνεται νηστίσιμο.
Σε κάθε περιοχή της Ελλάδας υπάρχουν και διαφορετικά έθιμα . Στη Βόνιτσα , το έθιμο του « Αχυρένιου Γληγοράκη»,στη Θήβα « ο Βλάχικος γάμος» , στη Μακεδονία οι « Μουτζούρηδες» , στη Χίο το έθιμο του «Αγά» και σε κάθε χωριό και πόλη κάτι διαφορετικό.
Στη Ρόδο ,σε όλα τα χωριά την καθαρή Δευτέρα κορυφώνονται οι γιορτές της Αποκριάς ,γίνονται εκδρομές στην ύπαιθρο , ο κόσμος ξεφαντώνει με νηστίσιμα .πέταγμα χαρταετού και χορό.

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

" Ο χαρταετός ,έθιμο και παιχνίδι"



Ο χαρταετός είναι μια ελαφριά κατασκευή που πετά με τη βοήθεια του αέρα. Κρατιέται από ένα σπάγκο ,την καλούμπα.
Το έθιμο προέρχεται από την Κίνα. Υπάρχουν γραπτές αποδείξεις ότι χαρταετοί πετούσαν στον ουρανό της Κίνας από το 2000π.Χ. . Στην Ευρώπη εμφανίστηκε το 1400 μ.Χ.. Το 18ο αιώνα χρησιμοποιήθηκε σαν επιστημονικό όργανο ,π.χ. για την καταγραφή θερμοκρασιών ,από το Βενιαμίν Φραγκλίνο, για να αποδείξει ότι οι αστραπές δεν είναι τίποτε άλλο από στατικός ηλεκτρισμός κ.α.
Κατά τη διάρκεια των δύο παγκόσμιων πολέμων οι χαρταετοί χρησιμοποιήθηκαν σαν συσκευές παρατήρησης.
Στην Ελλάδα το πέταγμά του γίνεται την Καθαρή Δευτέρα. Ο σκελετός κατασκευάζεται από ξύλο είτε από πλαστικό , ενώ το μέρος που φέρνει αντίσταση από πλαστικό φύλλο ή χαρτί. Σημαντικά σημεία του χαρταετού είναι.
- Τα ζύγια της καλούμπας
- Τα ζύγια της ουράς
- Το μέγεθος της ουράς
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στο πέταγμα. Κάθε χρόνο γίνονται πολλά ατυχήματα ιδίως με παιδιά από ηλεκτροπληξία, όταν πετούν το χαρταετό κοντά στα ηλεκτροφόρα καλώδια.
Προσοχή
- Πετάμε τους χαρταετούς μακριά από τα ηλεκτροφόρα καλώδια
- Είναι προτιμότερο να τον αφήσουμε όταν μπλεχτεί στα καλώδια
- Δεν προσπαθούμε να ανεβούμε σε στύλους της ΔΕΗ ,για να ξεμπλέξουμε το χαρταετό
- Δεν πετάμε χαρταετό ,όταν ο καιρός είναι βροχερός και αστράφτει.
Καλό πέταγμα του χαρταετού την Καθαρή Δευτέρα αλλά πάνω από όλα προσοχή

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

" Το προζύμι του Σταυρού"



Ο Γιορτιάρης ,δηλαδή η οικογένεια που έχει τη γιορτή του Σταυρού ,παίρνει αλεύρι σε μια λεκάνη στην εκκλησία. Στο Μεσαναγρό ,κάθε οικογένεια γιόρταζε και ένα ΄Αγιο . Την ημέρα εκείνη η οικογένεια έφτιαχνε τους άρτους, το πρόσφορο, έπαιρνε την εικόνα του Αγίου στην εκκλησία και τραπέζωνε στο σπίτι τον παπά ,το δάσκαλο και όλους τους συγγενείς.
Όταν τελειώσει ο αγιασμός ,πηγαίνουν τρεις γυναίκες χήρες και παίρνουν τον αγιασμό και ανακατεύουν το αλεύρι με τον αγιασμό. Μετά την απόλυση όλες οι γυναίκες παίρνουν ένα κομμάτι ζυμάρι στο σπίτι τους και το ανακατεύουν με αλεύρι που είναι σε ένα μπολ ,μαζί με το βασιλικό που πήραν από την εκκλησία. Το βασιλικό το βάζουν στο νερό και με αυτό το νερό κάνουν το ζυμάρι .Το αφήνουν να ανεβεί και κάνουν τρεις φορές ζύμωμα ,για να φτιάξουν το ζυμάρι. Δηλαδή ζυμώνουν 1η φορά 1ψωμάκι και αφήνουν το προζύμι ,μετά 2η φορά και μετά 3η φορά.
΄Ετσι φτιάχνεται το προζύμι του Σταυρού.
Την ημέρα της γιορτής του Σταυρού ,ο παπάς γυρίζει όλα τα σπίτια και τα ευλογεί. Τα παιδιά που το συνοδεύουν ,έχουν σε μια λεκάνη ζυμάρι που τους δίνει ο γιορτιάρης και το μοιράζουν στα σπίτια ,παίρνοντας λεφτά ή γκλεούδια (γλυκά).

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

" Γνωριμία με την πανίδα του Μεσαναγρού-Το ψάρι Γκιζάνι"













Το γκιζάνι είναι ψάρι μικρού μεγέθους 12εκ. ,ζει στα γλυκά νερά της Ρόδου και προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και την Ελληνική νομοθεσία ,καθώς θεωρείται « είδος προτεραιότητας » και περιλαμβάνεται στο Κόκκινο Βιβλίο απειλούμενων ειδών της Ελλάδας.
Καταφέρνει να ζει στα ρέματα που το χειμώνα πλημμυρίζουν και το καλοκαίρι ξεραίνονται. Ζει μέχρι 3 χρόνια και αναπαράγεται την άνοιξη και το καλοκαίρι . Πήρε το όνομά του από τον Ιταλό Αλεσάντρο Γκιζάνι, που το εντόπισε στη Ρόδο το 1900. Το συναντούμε στο Λουτάνη ποταμό ,στην Κρεμαστή, Επτά Πηγές, Γαδουρά , Λίμνη Νάνων και στη Νότια Ρόδο.
Λόγω της ξηρασίας κινδυνεύουν 200 υγροβιότοποι στα νησιά του Αιγαίου. Με την πάροδο του χρόνου το νερό γίνεται πιο αναγκαίο και η υπεράντληση δημιουργεί προβλήματα τόσο στη φύση , όσο και στους οργανισμούς που ζουν γύρω από τα υδάτινα μέρη. Το αποτέλεσμα ο πληθυσμός του είδους να μικραίνει.
Tα τελευταία χρόνια , στα πλαίσια της προστασίας και διάσωσής του , τόσο οι Δήμοι όσο και η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση , ανέλαβαν δράση που στοχεύει.
- Στη δημιουργία βιοτόπων
- Στην ενίσχυση γενετικής ποικιλομορφίας του είδους
- Ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των κατοίκων
Πιστεύουμε ότι η ευαισθησία των Ροδιτών και η αγάπη στο νησί , θα βοηθήσουν να σωθεί ένα ακόμα είδος, που απειλείται με εξαφάνιση.

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

" Γνωριμία με την πανίδα του Μεσαναγρού- Το Ελάφι"














Στη Ρόδο το σύμβολο του νησιού, το ελάφι DAMA DAMA ή πλατόνι ,πριν μερικά χρόνια κινδύνεψε να εξαφανιστεί ,αφού ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού τους κάηκε στις καταστροφικές πυρκαγιές του -87 και -92 .Στη μείωση του πληθυσμού συνέβαλε και η λαθροθηρία.
Στην είσοδο του λιμανιού του Μαντρακιού πάνω σε δύο κίονες υπάρχουν δύο ελάφια . Ένα αρσενικό και ένα θηλυκό. Πολλοί ισχυρίζονται ότι το Πλατόνι ήρθε στη Ρόδο μετά την άφιξη των σταυροφόρων. ΄Αλλοι ότι μεταφέρθηκε στη Ρόδο για να διώξει τα φίδια. Όμως η Ρόδος από τα αρχαία χρόνια αναφέρεται ως ελαφούσα.
Είναι μετρίου αναστήματος .Το μήκος του είναι 1,5 μ. και το ύψος του 0,90 μ. Ζυγίζει 100 κιλά περίπου και μερικά αρσενικά περισσότερο. Είναι όμορφο ζώο. Η ομορφιά του οφείλεται στις τέλειες αναλογίες του. Τα κέρατά του υπάρχουν μόνο στα αρσενικά. Πέφτουν το Μάη και ξαναφυτρώνουν από το Σεπτέμβριο. Ανάλογα με τις διακλαδώσεις των κεράτων είναι και η ηλικία τους. Ζει στα δάση πεύκου και κυπαρισσιού σε θέσεις όπου υπάρχουν νερά όλο το χρόνο. Τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί σημαντικά.
Στο Μεσαναγρό υπάρχουν αρκετά στις περιοχές του Κάμπου και στο δάσος του Αγίου Θωμά. Στα παλιά χρόνια σε κάθε σπίτι είχαν κέρατα ελαφιού που τα εύρισκαν οι χωρικοί στα δάση και όταν έμπαιναν φίδια στα σπίτια ή σε αποθήκες ,θύμιαζαν το χώρο και τα φίδια έφευγαν.
Σήμερα οι κάτοικοι τα προστατεύουν , τα προσέχουν , αν και πολλές φορές κάνουν ζημιές στις καλλιέργειές τους.
¨Ένα από τα εναπομείναντα δάση στο Μεσαναγρό που φιλοξενεί ελάφια ,είναι το δάσος του Αγίου Θωμά ,που βρίσκεται ανάμεσα Λαχανιά - Μεσαναγρό . Είναι πηγή ζωής αλλά και φιλόξενος χώρος για τα ελάφια. Οι κάτοικοι το προστατεύουν και το προσέχουν σαν τα μάτια τους ,αλλά θα πρέπει και το κράτος να λάβει μέτρα για την προστασία του.
Την Κυριακή το πρωί, επιστρέφοντας από το Γεννάδι , ανάμεσα Λαχανιά Μεσαναγρό ,8 το πρωί ,είχα την τύχη να συναντήσω δύο ελάφια από τα πολλά που βρίσκονται στην περιοχή. Μου έκανε εντύπωση η ηρεμία τους ,οι άφοβες κινήσεις τους και το κοίταγμα κατάματα. Σαν να μου έλεγαν . Μπορούμε να είμαστε φίλοι. Είχα όλη την άνεση να τα φωτογραφήσω μέσα από το σταματημένο αυτοκίνητο με τα θαμπά τζάμια λόγω βροχής.

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

" Ο Τραχανάς, ένα παλιό φαγητό που συνεχίζεται μέχρι σήμερα"

" Τραχανάς κατά τη διάρκεια της παρασκευής του"

" Ο Τραχανάς ,έτοιμος στο πιάτο"



Είχαμε αναφερθεί στη διατροφή των Μεσαναγρενών και τις πηγές της. Το σιτάρι υπήρξε η πηγή για πολλά φαγητά ,ακόμα και γλυκά. Θα σας παρουσιάζουμε σιγά σιγά τις συνταγές των φαγητών αυτών(Τρόπο παρασκευής - Μαγείρεμα και ότι τις αφορά ) Ο Τραχανάς –Παρασκευή –Μαγείρεμα

Πρώτα κοσκινίζουμε το σιτάρι ,το καθαρίζουμε ,το παίρνουμε στο μύλο και το αλέθουμε. Το φέρνουμε στο σπίτι και το κοσκινίζουμε ξανά.
Πριν μερικές μέρες έχουμε μαζέψει γάλα από κατσίκες , το αφήνουμε να ξυνίσει και ρίχνουμε μέσα λάδι. Όταν είναι έτοιμο το γάλα το βάζουμε να βράσει καλά και έχουμε αλεύρι στη σκάφη και ρίχνουμε λίγο λίγο το γάλα και το ανακατεύουμε μέχρι να γίνει ζύμη ,ούτε σφιχτή ούτε τρυφερή.
Μετά το κάνουμε μπάλες και το βάζουμε πάνω σε ένα σεντόνι στο τραπέζι. Μετά το τρίβουμε για να γίνει λεπτός και τον περνούμε από κόρδινο και γίνεται πιο ψιλός. Τον αφήνουμε στον ήλιο να στεγνώσει καλά και μετά το βάζουμε σε σακούλες και έτσι έχουμε όλο το χρόνο να μαγειρεύουμε.

Μαγείρεμα τραχανά

Βάζουμε το κρέας να βράσει σε μια κατσαρόλα. Ρίχνουμε αλάτι και βγάζουμε τον αφρό και το αφήνουμε να ψηθεί καλά. Όταν είναι έτοιμο το βάζουμε σε μια πιατέλα και κανονίζουμε το ζωμό να είναι αρκετό. Ρίχνουμε τον τραχανά , τον ανακατεύουμε καλά και σε 10 λεπτά είναι έτοιμος. Δοκιμάζουμε στο αλάτι και σε λεμόνι. Πολλές γυναίκες τον κάνουν και με αυγολέμονο.

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

" Πανίδα Μεσαναγρού"



Με τον όρο πανίδα εννοούμε το σύνολο των διαφόρων ζωικών οργανισμών που ζουν σε μια περιοχή. Στην Ελλάδα έχουμε ένα σύνολο 30.000 περίπου ειδών .
Η Πανίδα διακρίνεται στη χερσαία και στην υδρόβιο.
Στο Μεσαναγρό συναντάμε πλήθος ζωικών οργανισμών και κάποια από αυτά έχουν εξαφανιστεί για διαφόρους λόγους.
Μπορούμε να ξεχωρίσουμε τους ζωικούς οργανισμούς σε.¨
Υδρόβια . Γκιζάνι, βάτραχος ,χελώνα ,νεροφίδια ,καβούρια
Φίδια . Ο μαύρος όφιος, ένα είδος οχιάς
Πουλιά . Γεράκι ,Αετός, κότσυφας, κίκλα ,σουσουράδα, πέρδικα ,μπεκάτσα, γιαννάκι, ανθουάκι , ασκηνοπούλι, σπίνος, καρδερίνα , σπουργίτης, κόρακας , νεροπουλάς, φάσα, τσαλαπετεινός , κουκουβάγες.
Ζώα . ελάφι, λαγός , σκαντζόχοιρος, ποντικός, αλεπού, ασβός, ατσίδι, γαιδούρι ,μουλάρι, αγελάδα, κατσίκα, πρόβατο , σκύλος.
Υπάρχουν επίσης πολλά έντομα όπως ,μέλισσες, μυίγες, σκαθάρια, μυρμήγκια, αγριόβουροι, κουνούπια, χρυσόμυγες ,αλογόμυγες . Υπάρχουν οι δηλητηριώδεις σκορπιοί ,οι αράχνες και ότι άλλο φανταστεί κανείς.
΄Ολος αυτός ο ζωικός κόσμος ζει ειρηνικά και το ένα είδος συμπληρώνει ή διατηρεί ή εξαφανίζει το άλλο. Πολλά ζώα έχει στην υπηρεσία του ο άνθρωπος και άλλα άγρια ζουν στα βουνά . Κάποια εξαφανίζονται και κάποια άλλα κάνουν την εμφάνισή τους πλουτίζοντας την Πανίδα της περιοχής.

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

"Γνωριμία με τη χλωρίδα της Ν.Ρόδου-Αλθαία ή Μολόχα"




Η Μολόχα είναι ένα μονοετές ,έως πολυετές φυτό, γνωστό σε όλους μας ως Αμάλοχος ,Νερομολόχα. Το επιστημονικό όνομα αυτού του φυτού είναι ALTHA- OFFICINALIS. Η λέξη Αλθαία ετυμολογείται από το ρήμα Αλθαίνω και ΄Αλθεξις ,που σημαίνει θεραπεία. Το φυτό αυτό φτάνει τα 2 μέτρα ύψος.
Ο Ιπποκράτης , ο Διοσκουρίδης ,ο Γαληνός , χρησιμοποιούσαν την Αλθαία σαν φάρμακο για τη φαρυγγίτιδα ,τη λαρυγγίτιδα , για τις πέτρες στα νεφρά. Ακόμη για το βήχα , για τη στηθάγχη ,τη δυσκοιλιότητα , για τους μώλωπες καθώς και γι ατην τριχόπτωση,
Η Ομοιοπαθητική , χρησιμοποιεί τις ρίζες του φυτού ,αποφλυωμένες ξερές, σαν παστίλιες για τις άφθες και την οδοντοφυεία. Η Μολόχα περιέχει άμυλο ,πικτίνη και άλλες ουσίες ευεργετικές και θεωρείται ένα από τα ακριβότερα χορταρικά στην Ευρώπη.
Τα άνθη της Μολόχας ,τα κόβουμε Ιούλιο- Αύγουστο ,τα βάζουμε σε ένα βάζο και τα πίνουμε το Χειμώνα. Πατρίδα του είναι η Κίνα.


Δημοσθένης Θωμάς

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

"Γνωριμία με τη χλωρίδα της Ν. Ρόδου-Ο Βασιλικός"



Ο Βασιλικός είναι το χιλιοτραγουδισμένο φυτό. Ανήκει στην οικογένεια ¨χειλανθή». Είναι κοσμητικό ,ευώδες φυτό με 60 είδη ,πλατύφυλλος, σγουρός.
Η επιστημονική του ονομασία είναι « OKIMUM” . Μονοετές έως τριετές δημοφιλές αρτυματικό ,ευδοκιμεί σε όλο τον κόσμο και είναι από τα πρώτα λουλούδια που το άρωμά του μπαίνει στο ΄Αγιο Μύρο.
Διεγείρει την έκκριση γάλακτος στις θηλάζουσες μητέρες ,καταπολεμά την νευρική αϋπνία , κάνει καλό στον πόνο αυτιών , στη δυσπεψία ,θεραπεύει και περιέχει αιθέρια έλαια.
Νοστιμίζει μακαρονάδες , τα ψάρια , τις σαλάτες . Πρέπει όμως η χρήση του να γίνεται με προσοχή , ένα κλωναράκι είναι αρκετό. Σε μεγάλες δόσεις μπορεί να επιφέρει ζαλάδες.
Η Χριστιανική λατρεία τίμησε το ωραίο αυτό φυτό και στον Αγιασμό ο παπάς ραίνει τα σπίτια με βασιλικό , επειδή σύμφωνα με την παράδοση η Αγία Ελένη οδηγήθηκε στην εύρεση του Τίμιου Σταυρού από βασιλικό που είχε φυτρώσει στο σημείο εκείνο.

Δημοσθένης Θωμάς

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

"Γνωριμία με τη χλωρίδα της Ν. Ρόδου-Η Βατομουριά"




Η Βατομουριά , βάτος όπως τη λέμε , έχει και άλλα ονόματα .Ρούμπος, Ρούθος, Βατσινιά, Μορατζίδα κ.α. Η επιστημονική ονομασία του φυτού είναι. RUBUS- HUTICOSUS . Ανήκει στα ροδανθή ,είναι φυτό ακανθώδες ,αλλά φαρμακευτικό. Το αναφέρει ο Θεόφραστος ,ο Διοσκουρίδης. Είναι γνωστό από περιγραφές βοτανολόγων.
Τα τρυφερά φύλλα ,τα βλαστάρια , τα λουλούδια ,οι ρίζες και οι καρποί του χρησιμοποιούνται στη φαρμακευτική και στη ζαχαροπλαστική. Από τα βατόμουρα παρασκευάζεται το « Φραμπουάζ», γνωστό ποτό για τα παγωτά και τις μαρμελάδες.
Πίνεται σαν αφέψημα και βοηθά στις αρθρίτιδες ,στους ρευματισμούς, στα νεφρά για τις πέτρες ,στο στομάχι και την αναιμία. Επίσης ως διάλυμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση της ουλίτιδας ,του πονόδοντου ,της φαρυγγίτιδας και του πονόλαιμου.
Ένα ποτήρι ζεστό τσάι από τα φύλλα και τα λουλούδια του φυτού αυτού μπορεί να προλάβει το σακχαρώδη διαβήτη . Χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή στη χρήση του.( Σουρώνουμε το εκχύλισμα δύο φορές για τις αγκάθες ).

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

"Γνωριμία με τη Χλωρίδα της Ν. Ρόδου-Το καρπούζι"



Είναι μονοετές φυτό των παραμεσογείων περιοχών και ανήκει στα συκοειδή –κολοκυνθοειδή. Το επιστημονικό του όνομα είναι CITRULLUS VURGARIS . Στα Ελληνικά λέγεται « Υδροπέπων» από τη λέξη ύδωρ και το ρήμα πέπομαι ,που σημαίνει ωριμάζω.
Το λέμε και «πατίχα» , μποστάνι, λέξεις αραβικές . Πατρίδα του η γηραιά Περσία. Οι καρποί του όταν ωριμάσουν είναι δροσιστικοί ,εύγεστοι ,ωφέλιμοι ,θεραπευτικοί. Περιέχουν κάλλιο ,καροτίνη, φώσφορο, βιταμίνη Α. Οι ίνες του προλαβαίνουν τον καρκίνο του εντέρου ,θεραπεύουν τους ρευματισμούς ,τον προστάτη . Γνωστό στους Αιγυπτίους και Πέρσες χιλιάδες χρόνια , είναι φρούτο του φτωχού λαού , του διψασμένου.
Αναφέρεται σε πολλά παραμύθια της ανατολής. Το καρπούζι δεν είναι μόνο φρούτο ,είναι και σπουδαίο βότανο. Από τη φλούδα του παρασκευάζεται γλυκό ,από το ζουμί του γίνεται χυμός. Στο εμπόριο από τα κουκούτσια του γίνονται μικρές πίτες για παιδιά που έχουν ενοχλήσεις στην κοιλιά από τους ΄Ελμινθους και τις Ακαρίδες ,βλαβερά παράσιτα του οργανισμού.
Στα δικά μας μέρη , το καρπούζι τα τελευταία χρόνια καλλιεργείται με επιτυχία .Στην Απολακκιά κάθε χρόνο γίνεται η « Γιορτή του καρπουζιού» ,που προσελκύει πολλούς ξένους.






Δημοσθένης Θωμάς

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

" Κυριακή στον Κάμπο του Μεσαναγρού"

" Ζιντιλικιές πανέμορφα ,μυρωδάτα λουλούδια"


" Οι αμυγδαλιές άνθισαν"




" Το βουνό Σκιάδι"






" Σχίνα ,κουμαριές ,ανθισμένα"








" Τα πεύκα καταπράσινα"











" Τα σιτάρια φύτρωσαν (νέμισαν ) και ομορφαίνουν το τοπίο"











Δεν υπάρχει Σαββατοκύριακο που να μην επισκεφθούμε τον Κάμπο μας. Ο Κάμπoς είναι η πιο εύφορη περιοχή του χωριού. Βρίσκεται ανάμεσα στην Κατταβιά και Απολακκιά ,απέναντι το Καρπάθιο και το Πετροκάραβο. Η αιτία που πάμε τακτικά είναι η ασύγκριτη ομορφιά του ,αλλά το χειμώνα μπορείς να βρεις κάθε λογής λογής αγριόχορτα.
Ο καιρός ήταν βροχερός αλλά μαζί με τη σύζυγό μου τολμήσαμε να πάμε. Είναι η εποχή που οι γεωργοί βγάζουν τις πατάτες , έχουν σπείρει και μερικά σπαρτά δειλά δειλά ξεπροβάλλουν. Δειλά δειλά και οι αμυγδαλιές ντύθηκαν στα κάτασπρα και είναι πανέμορφες. Τα σχίνα ,οι κουμαριές και οι μυρτιές ,είναι γεμάτα ανθό και καρπό. Τα βρούχια έχουν βγει και τα χωράφια έχουν κιτρινίσει . Στις άκρες των χωραφιών οι ζιντιλικές κάτασπρες ,με μια μυρωδιά ανεξάντλητη ,σε μεθούν .Τα γύρω βουνά συμβαδίζουν με το σκούρο χρώμα του ουρανού που είναι έτοιμος να βρέξει.
Χόρτα βρήκαμε αρκετά . Χόρτα καθαρά , αγνά ,πεντανόστιμα.
Η ώρα περνάει και φεύγοντας μας αποχαιρετούν τα τιτιβίσματα των πουλιών ,κοτσίφια, τσίχλες , γιαννάκια και σπίνοι.