Από την εφημερίδα " Η ΡΟΔΙΑΚΗ, 7-9-1951 " Του Ανταποκριτού μας Μεσαναγρός –

 

                                                                     

Από την εφημερίδα" Η ΡΟΔΙΑΚΗ, 7-9-1951  " Του Ανταποκριτού μας -Μεσαναγρός – 

Ένα Προοδευτικό Χωριό Κατόπιν υπερεικοσαημέρου εντατικής γεωργικής εργασίας, προς εκτέλεσιν της οποίας εκινητοποιήθησαν προς όλας τας κατευθύνσεις, όλαι αι εγχώριαι δυνάμεις, έληξε αισίως ο δι ειδικών μηχανημάτων ενεργούμενος πλέον αλωνισμός των σιτηρών, στην μικράν μεν και ολιγάριθμον, αλλά μεγάλην εις δημιουργικήν δράσιν και ενέργειαν Κοινότητα Μεσαναγρού Το αλωνιστικόν συγκρότημά της, αξιοζήλευτος επίδειξης κατακτηθείσα εσχάτως, δια της αγαστής συμπνοίας και αλληλεγγύης των φιλοπροόδων μελών του αυτόθι σφύζοντος Γεωργικού Πιστωτικού Συνεταιρισμού, παύει πλέον από του να δονή την ατμόσφαιραν με τους εκκωφαντικούς βόμβους του και εισέρχεται την περίοδον της ησυχίας και της αναμονής. Οι κάτοικοι ικανοποιημένοι από την πλουσίαν εφετεινήν εσοδείαν τους, ζωηροί και εύθυμοι, με το χαμόγελο στα χείλη και με τη φλόγα της δουλειάς στην καρδιά, ξαποσταμένοι πια από τους κόπους και τους μόχθους τους καταβληθέντας δια την συγκομιδήν και εναποθήκευσιν του πολυτίμου θησαυρού των, επαναλαμβάνουν μετά ζέσης και προθυμίας τας συνηθισμέναςεποχιακάς των ασχολίας. Η ζωή και η κίνησης, τα δύο ταύτα κίνητρα προόδου, βαδίζουν χειροπιαστά επί της λεωφόρου, προς τον σκοπόν να επιτευχθεί μελλοντικώς ανώτερονπνευματικόνκαι βιωτικόνεπίπεδον. «Η ζωή με την ζωήν και δια την ζωήν» λέγει κάποιος μεγάλος παιδαγωγός και η αρχή αύτη εφυτεύθη εις το ευλογημένο τούτο χωριό. Εν εύγε λοιπόν οφείλεται στους αγρότας του μικρού τούτου συνοικισμού της υπαίθρου, όχι μόνον δια την φιλεργίαν και την δραστηριότητά των, αλλά και δια το προοδευτικόν των πνεύμα, το οποίον πράγματι τους ώθησεν να επιτελέσουν εντός της τελευταίας πενταετίας κοινωφελή έργα, προκαλούντα την έκπληξην και τον θαυμασμόν των διαφόρων επισκεπτών, επισύροντα συνάμα και τον δίκαιον έπαινον. 

ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

 

                                                                    

. Από την εφημερίδα Η ΡΟΔΙΑΚΗ, 

    Είναι δυο χρόνια τώρα  ανήμερα της Παναγιάς (Γενέθλια 8 του Σεπτέμβρη), βλέποντας στον χάρτη το Σκιάδι κοντά στον Μεσαναγρό και ξέροντας ότι πάει το αυτοκίνητο, σκέφτηκα πως θα ’ταν εύκολα να προσκυνήσουμε την Παναγιά Σκιαδενή. Από Λαχανιά περνώντας ανηφοριές και κατηφοριές, μέσα στην ατέλειωτη ηρεμία μιας λαγκαδιάς μ’ ανάρια δέντρα, που δεν έρχεται να σιγοταράξει παρά το πέταμα κάποιου πουλιού. Πριν από το χωριό ο δρόμος, που τον χειμώνα πέφτει, στενεύει και αγριωποί γκρεμνοί χάσκουν στο πλάι μας. Μα να, σε λίγο, ύστερα από το ξανακτισμένο ξωκλήσι Αγία Σοφία, προβάλλει ολόασπρος, σκαρφαλωμένος πάνω σε ύψωμα, ο Μεσαναγρός, με τον χαριτωμένο μύλο του που λες και μας καλωσορίζει με τα φτερά του, συμβολίζοντας την ανυπόκριτη φιλοξενία των Μεσαναγρενών (380 υψόμετρο). Εφτάσαμε κατά την μίθα, δηλαδή σε απόσταση με το αυτοκίνητο 25 λεπτών από τη Λαχανιά. Τα σπιτάκια του ψηλού αυτού χωριού με τον ολοκάθαρο αέρα, χτισμένο όπως είναι πάνω στο βουνό, μου φαίνονταν πιο πολύ σαν αετοφωλιές, παρά σαν κατοικίες ανθρώπων. Και θυμήθηκα τι είχε γράψει ο V. Cuerin για τον Μεσαναγρό, πως οι Τούρκοι μόνο κάμποσα χρόνια μετά την κατάληψη της Ρόδου το 1523, κατορθώσανε να ανακαλύψουν το κρυσφύγετόν του και έτσι οι Μεσαναγρενοί εγλύτωσαν σ’ όλο αυτό το διάστημα τους φόρους. Η απομάκρυσή τους όμως από τα κέντρα του πολιτισμού, δεν μου φαίνεται να επηρέασε καθόλου την ευγένεια του ψυχικού τους κόσμου. Τους εμακάριζα γιατί ζούσαν τόσον πλησίον της φύσης, σαν διάμεσα όντα μεταξύ του φυσικού και ζωικού βασιλείου και δεν τους δίνονταν η ευκαιρία να γνωρίσουν τόσες αδυναμίες και μικρότητες που δημιουργεί η ανθρώπινη ματαιοδοξία.  

                                                                                                                                                                                                                                 Κ.Ν. Κωνσταντινίδη

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ

 

                                                                               

                                                              

ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

ΕΚΔΡΟΜΗ ΕΙΣ ΑΡΝΙΘΑ

Μια ωραία ομαδική σχολική εκδρομή έγινε την περασμένη Πέμπτη στην Αρνίθα. Τα παιδιά με όλη την όρεξη και τον ενθουσιασμόν των, εχόρεψαν, ετραγούδησαν , έπαιξαν γέλασαν. Ήταν παραπάνω από τριακόσια. Γεννάδι ,Λαχανιά, Κατταβιά ,Μεσαναγρός, Απολακκιά, Μονόλιθος. Ο κ. Μπίλλης του Μεσαναγρού, μίλησε στα παιδιά και στους παρευρεθέντες άλλους χωρικούς και υπαλλήλους, Ετόνισε τη σημασία των παιδικών εκδρομών και είπε λόγια τα οποία τιμούν τον ίδιο και όλους τους εκπαιδευτικούς της Ρόδου.

Στο κομμάτι αυτό του παραδείσου που λέγεται Αρνίθα, η συναδέλφωση δασκάλων και μαθητών δεν περιγράφεται και όπως δεν περιγράφεται η ευγένεια των γυναικών του χωριού.

Η δασκάλα Σταματία Διακοσάββα ,Μονολίθου, έτερψε και ενθουσίασε , ο δε συνταξιούχος δάσκαλος Θυμάκης τραγούδησε κι αυτός τραγούδια ελληνικά.

ΡΟΔΙΑΚΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ 1948

"ΡΟΔΙΑΚΗ 22/9/1930 -ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΣ

                                                                             

ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

    ΡΟΔΙΤΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ –ΡΟΔΙΑΚΗ  22-9-1930-ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΣ –ΣΚΙΑΔΙ

   Είναι δύο χρόνια τώρα, και το αυτοκίνητο ,ανήμερα της Παναγιάς (Γενέθλια 8 του Σεπτέμβρη ).Βλέποντας στον χάρτη  το Σκιάδι κοντά στον Μεσαναγρό και ξέροντας ότι πάει το αυτοκίνητο σκέφτηκα πως θάταν εύκολα να προσκυνήσουμε την Παναγιά Σκιαδενή.

  Από Λαχανιά περώντας ανηφοριές και κατηφοριές , μέσα στην ατέλειωτη ηρεμία μιας λαγκαδιάς μ΄ανάρια δέντρα ,που δεν έρζεται να σιγοταράξει παρά το πέταμα κάποιου πουλιού. Πριν από το χωριό΄ο δρόμος ,που τον χειμώνα πέφτει , στενεύει και αγριωποί γκρεμνοί χάσκουν στο πλάι μας, Μα να σε  λίγο ,ύστερα από το ξανακτισμένο ξωκλήσι Αγία Σοφία προβάλλει ολόασπρος ,σκαρφαλωμένος πάνω σε ύψωμα , ο Μεσαναγρός, με τον χαριτωμένο μύλο του που λες και μας καλωσορίζει με τα φτερά του ,συμβολίζοντας την ανυπόκριτη φιλοξενία των Μεσαναγρενών (380 υψόμετρο).

  Εφτάσαμε κατά την μίθα δηλαδή σε απόσταση με το αυτοκίνητο 25 λεπτών από τη Λαχανιά.

     Τα σπιτάκια του ψηλού αυτού χωριού με τον ολοκάθαρο αέρα,χτισμένο όπως είναι πάνω στο βουνό, μου φαίνονταν πιο πολύ σαν αετοφωλιές , παρά σαν κατοικίες ανθρώπων. Και θυμήθηκα τι είχε  γράψει ο V,Cuerin  για τον Μεσαναγρό ,πως οι Τούρκοι μόνο κάμποσα χρόνια μετά την κατάληψη της Ρόδου 1523, κατορθώσανε να ανακαλύψουν το κρυσφύγετόν του και έτσι οι Μεσαναγρενοί εγλύτωσαν σ΄¨ολο αυτό το διάστημα τους φόρους.

    Η απομάκρυνσή τους όμως από τα κέντρα του πολιτισμού δεν μου φαίνεται να επηρέασε καθόλου την ευγένεια του ψυχικού τους κόσμου. Τους εμακάριζα γιατί ζούσαν τόσον πλησίον της φύσης , σαν διάμεσα όντα μεταξύ του φυσικού και ζωικού βασιλείου και δεν τους δίνονταν η ευκαιρία να γνωρίσουν τόσες αδυναμίες και μικρότητες που δημιουργεί η ανθρώπινη ματαιοδοξία.

                                            Κ.Ν. Κωνσταντινίδης 

                               Ροδιακή   22-9-1930  Αρ.Φύλλου 1147

"ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ'

                                                                     
                                                             

ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

    ΡΟΔΙΤΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ –ΡΟΔΙΑΚΗ  22-9-1930-ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΣ –ΣΚΙΑΔΙ

   Είναι δύο χρόνια τώρα, και το αυτοκίνητο ,ανήμερα της Παναγιάς (Γενέθλια 8 του Σεπτέμβρη ).Βλέποντας στον χάρτη  το Σκιάδι κοντά στον Μεσαναγρό και ξέροντας ότι πάει το αυτοκίνητο σκέφτηκα πως θάταν εύκολα να προσκυνήσουμε την Παναγιά Σκιαδενή.

  Από Λαχανιά περνώντας ανηφοριές και κατηφοριές , μέσα στην ατέλειωτη ηρεμία μιας λαγκαδιάς μ΄ανάρια δέντρα ,που δεν έρχεται να σιγοταράξει παρά το πέταμα κάποιου πουλιού. Πριν από το χωριό΄ο δρόμος ,που τον χειμώνα πέφτει , στενεύει και αγριωποί γκρεμνοί χάσκουν στο πλάι μας, Μα να σε  λίγο ,ύστερα από το ξανακτισμένο ξωκλήσι Αγία Σοφία προβάλλει ολόασπρος ,σκαρφαλωμένος πάνω σε ύψωμα , ο Μεσαναγρός, με τον χαριτωμένο μύλο του που λες και μας καλωσορίζει με τα φτερά του ,συμβολίζοντας την ανυπόκριτη φιλοξενία των Μεσαναγρενών (380 υψόμετρο).

  Εφτάσαμε κατά την μίθα δηλαδή σε απόσταση με το αυτοκίνητο 25 λεπτών από τη Λαχανιά.

     Τα σπιτάκια του ψηλού αυτού χωριού με τον ολοκάθαρο αέρα,χτισμένο όπως είναι πάνω στο βουνό, μου φαίνονταν πιο πολύ σαν αετοφωλιές , παρά σαν κατοικίες ανθρώπων. Και θυμήθηκα τι είχε  γράψει ο V,Cuerin  για τον Μεσαναγρό ,πως οι Τούρκοι μόνο κάμποσα χρόνια μετά την κατάληψη της Ρόδου 1523, κατορθώσανε να ανακαλύψουν το κρυσφύγετόν του και έτσι οι Μεσαναγρενοί εγλύτωσαν σ΄¨ολο αυτό το διάστημα τους φόρους.

    Η απομάκρυνσή τους όμως από τα κέντρα του πολιτισμού δεν μου φαίνεται να επηρέασε καθόλου την ευγένεια του ψυχικού τους κόσμου. Τους εμακάριζα γιατί ζούσαν τόσον πλησίον της φύσης , σαν διάμεσα όντα μεταξύ του φυσικού και ζωικού βασιλείου και δεν τους δίνονταν η ευκαιρία να γνωρίσουν τόσες αδυναμίες και μικρότητες που δημιουργεί η ανθρώπινη ματαιοδοξία.

                                            Κ.Ν. Κωνσταντινίδης 

                               Ροδιακή22-9-1930  Αρ.Φύλλου 1147

ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

                                                                   

ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ  ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ,ΓΙΑ  ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ (1950)

Μια πολιτισμένη προσπάθεια πνευματικής εξυψώσεως στο χωριό Μεσαναγρός

Στο πιο απομακρυσμένο και απόμερο χωριό του νησιού μας, στη Μεσαναγρό, άρχισε τελευταία μια σοβαρή κίνηση  και καταβάλλεται μια σύντονη προσπάθεια , που μαρτυρούν όλη τη διάθεση των χωρικών μας ,για να εξυψώσουν  ολοένα ψηλότερα το πνευματικό τους επίπεδο. 

   Εκτός  από πολλά κοινωφελή έργα που έγιναν εκεί, από πρωτοβουλία του εκεί συλλόγου των νέων και με την πρόθυμη συνεργασία των χωρικών, κατόπιν ενεργειών των δυναμικοτέρων στοιχείων του συλλόγου και την καθοδήγηση του δασκάλου Ιωάννη Β. Μπίλλη, ιδρύθη και η Λέσχη του Συλλόγου  της οποίας τα εγκαίνια  έγιναν προ μηνός. Εις τα εγκαίνια που έγιναν με ανάλογη μεγαλοπρέπεια  και επιβλητικότητα , παρέστησαν αι αρχαί του χωρίου και όλοι σχεδόν οι κάτοικοι.

     Το κτήριο της Λέσχης ,έχει εφοδιαστεί με τα κατάλληλα έπιπλα , καθίσματα και τραπέζια , όλα καινουργή  και μια βιβλιοθήκη , η οποία επλουτίσθην με ωφέλιμα περιοδικά , εφημερίδες  και βιβλία γεωργικού περιεχομένου . ΄Ετσι η Λέσχη παρουσιάζει  μιαν όψην πραγματικού  μορφωτικού κέντρου του χωριού. Εκεί συγκεντρώνονται κάθε βράδυ οι νέοι του χωριού , διαβάζουν εφημερίδες και περιοδικά, συζητούν διάφορα γεωργικά και άλλα θέματα ,απέχοντες έτσι από τη χαρτοπαιξίαν , τις κακές συναναστροφές και τις άλλες χειρότερες συνέπειες. ΄Ετσι η Λέσχη κατήντησε για τους Μεσαναγρενούς , το πιο αγαπητό τους εντευκτήριο , που θα ανυψώσει το πνευματικό τους επίπεδο  και θα τους συνδέσει στενώτερα μεταξύ τους , για μια συνεργασία προς το κοινό καλό.

    Εάν σε όλα αυτά ήτο δυνατόν να πληρωθεί και μια σοβαρά έλλειψη , η Μεσαναγρός  μ΄όλη την απομόνωσή της  , στην απόμερη αυτήν περιοχήν , θα μπορούσε να θεωρηθεί  ως ένα από τα πλέον ιδανικά χωριά της νήσου μας. Της λείπει όμως το τηλέφωνον. Και την έλλειψην αυτήν  την πληρώνουν πολύ ακριβά. Εάν οι αρμόδιοι ήθελαν να βοηθήσουν την ευγενική και προοδευτικήν προσπάθειαν των Μεσαναγρενών , θα μπορούσαν φυσικά να μας εφοδιάσουν με ένα τηλέφωνο . Αυτό θα αποτελούσε ένα αναγκαίο συμπλήρωμα της συγκοινωνίας μας με την πρωτεύουσα , η οποία δυστυχώς είναι κι αυτή τόσο πλημμελής.

                                                                 Μεσαναγρενός

                                   Από την Εφημερίδα Ροδιακή  ,Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 1950.

                                                                      

"ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

                                                             
                                

                                                                                                                                                             ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ-14-

    ΡΟΔΙΤΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ –ΡΟΔΙΑΚΗ  22-9-1930-ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΣ –ΣΚΙΑΔΙ

   Είναι δύο χρόνια τώρα, και το αυτοκίνητο ,ανήμερα της Παναγιάς (Γενέθλια 8 του Σεπτέμβρη ).Βλέποντας στον χάρτη  το Σκιάδι κοντά στον Μεσαναγρό και ξέροντας ότι πάει το αυτοκίνητο σκέφτηκα πως θάταν εύκολα να προσκυνήσουμε την Παναγιά Σκιαδενή.

  Από Λαχανιά περώντας ανηφοριές και κατηφοριές , μέσα στην ατέλειωτη ηρεμία μιας λαγκαδιάς μ΄ανάρια δέντρα ,που δεν έρζεται να σιγοταράξει παρά το πέταμα κάποιου πουλιού. Πριν από το χωριό΄ο δρόμος ,που τον χειμώνα πέφτει , στενεύει και αγριωποί γκρεμνοί χάσκουν στο πλάι μας, Μα να σε  λίγο ,ύστερα από το ξανακτισμένο ξωκλήσι Αγία Σοφία προβάλλει ολόασπρος ,σκαρφαλωμένος πάνω σε ύψωμα , ο Μεσαναγρός, με τον χαριτωμένο μύλο του που λες και μας καλωσορίζει με τα φτερά του ,συμβολίζοντας την ανυπόκριτη φιλοξενία των Μεσαναγρενών (380 υψόμετρο).

  Εφτάσαμε κατά την μίθα δηλαδή σε απόσταση με το αυτοκίνητο 25 λεπτών από τη Λαχανιά.

     Τα σπιτάκια του ψηλού αυτού χωριού με τον ολοκάθαρο αέρα,χτισμένο όπως είναι πάνω στο βουνό, μου φαίνονταν πιο πολύ σαν αετοφωλιές , παρά σαν κατοικίες ανθρώπων. Και θυμήθηκα τι είχε  γράψει ο V,Cuerin  για τον Μεσαναγρό ,πως οι Τούρκοι μόνο κάμποσα χρόνια μετά την κατάληψη της Ρόδου 1523, κατορθώσανε να ανακαλύψουν το κρυσφύγετο  τόν του και έτσι οι Μεσαναγρενοί εγλύτωσαν σ΄¨ολο αυτό το διάστημα τους φόρους.

    Η απομάκρυνσή τους όμως από τα κέντρα του πολιτισμού δεν μου φαίνεται να επηρέασε καθόλου την ευγένεια του ψυχικού τους κόσμου. Τους εμακάριζα γιατί ζούσαν τόσον πλησίον της φύσης , σαν διάμεσα όντα μεταξύ του φυσικού και ζωικού βασιλείου και δεν τους δίνονταν η ευκαιρία να γνωρίσουν τόσες αδυναμίες και μικρότητες που δημιουργεί η ανθρώπινη ματαιοδοξία.

                                            Κ.Ν. Κωνσταντινίδης 

                               Ροδιακή 22-9-1930  Αρ. Φύλλου 1147

"ΕΝΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ"

                                                           

ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ  ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

.                   ΕΝΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ  ΧΩΡΙΟ

Μεσαναγρός –Του Ανταποκριτού μας

Κατόπιν υπερεικοσαειμέρου εντατικής γεωργικής εργασίας , προς εκτέλεσιν  της οποίας εκινητοποιήθησαν προς όλας τας κατευθύνσεις , όλαι αι εγχώριαι δυνάμεις, έληξε αισίως ο δι ειδικών μηχανημάτων  ενεργούμενος πλέον αλωνισμός των σιτηρών, στην μικράν μεν  και ολιγάριθμον , αλλά μεγάλην εις  δημιουργικήν δράσιν και ενέργειαν Κοινότητα Μεσαναγρού

Το αλωνιστικόν συγκρότημά της ,αξιοζήλευτος επίδειξης κατακτηθείσα εσχάτως , δια της αγαστής συμπνοίας και αλληλεγγύης  των φιλοπροόδων μελών του αυτόθι σφύζοντος Γεωργικού Πιστωτικού Συνεταιρισμού , παύει πλέον  από του να δονή την ατμόσφαιραν με τους εκκωφαντικούς βόμβους  του και εισέρχεται την περίοδον της ησυχίας και της αναμονής.

Οι κάτοικοι ικανοποιημένοι από την πλουσίαν εφετεινήν εσοδείαν τους, ζωηροί και εύθυμοι  ,με το χαμόγελο στα χείλη και με τη φλόγα της δουλειάς στην καρδιά, ξαποσταμένοι πια από τους κόπους και τους μόχθους τους καταβληθέντας δια την συγκομιδήν  και εναποθήκευσιν του πολυτίμου θησαυρού των , επαναλαμβάνουν μετά; ζέστης και προθυμίας τας συνηθισμένας  εποχιακάς των ασχολίας.

Η ζωή και η κίνησης , τα δύο ταύτα κίνητρα προόδου, βαδίζουν χειροπιαστά επί της λεωφόρου, προς τον σκοπόν να επιτευχθεί μελλοντικώς ανώτερον πνευματικόν και βιωτικόν επίπεδον.

« Η ζωή με την ζωήν και δια την ζωήν »λέγει κάποιος μεγάλος παιδαγωγός και η αρχή αύτη εφυτεύθη εις το ευλογημένο τούτο χωριό. ΄Εν εύγε λοιπόν οφείλεται στους αγρότας του μικρού τούτου συνοικισμού της υπαίθρου, όχι μόνον δια την φιλεργίαν και την δραστηριότητά των ,αλλά και δια το προοδευτικόν των πνεύμα , το οποίον πράγματι τους ώθησεν να επιτελέσουν εντός της τελευταίας πενταετίας κοινωφελή έργα ,προκαλούντα την έκπληξην και τον θαυμασμόν των διαφόρων επισκεπτών  ,επισύροντα συνάμα και τον δίκαιον έπαινον.

  Από την Εφημερίδα Ροδιακήν –Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 1951 –Η ΄Υπαιθρος της Ρό

"ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

 




                                                                   

ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ-15-

          Ο ΑΓΙΟΣ ΘΩΜΑΣ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ  ΤΟΥ Κ. ΒΑΣΙΛΗ ΙΑΤΡΙΔΗ

    Στον αυτοκινητόδρομο που οδεύει προς Κατταβιά και μερικά χιλιόμετρα πριν απ΄ αυτήν ,μια καλαίσθητη  επιγραφή προς τα δεξιά σε εμβάζει σε μια εκτεταμένη κοιλάδα που στις βουνοπλαγιές της διακρίνεις έντονο το όργιο νεανικού πρασίνου με απόλυτον κυρίαρχον τον πεύκον και το κυπαρίσσι. Στον μυχό της κοιλάδας αυτής  και  σε μικρό, χαμηλό υψόμετρο , σε εντυπωσιάζει ένα μικρό κατάλευκο εκκλησάκι κάτω από πυκνή σκιά ρωμαλέων κυπαρισσιών. Είναι ο Άγιος Θωμάς Μεσαναγρού .

  Σε εντυπωσιάζει πολύ με την ιδιορυθμίες του. Ημικατακόμβη με πολύ εφθαρμένες ,μόλις διακρινόμενες από την αφροντισιά και τον χρόνον αγιογραφίες στους τοίχους, Από το στυλ της ζωγραφικής διαπιστώνεις ότι πρόκειται περί εγκαταστάσεων , πιθανώς των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Καμία επιγραφή δεν σώζεται. Και απορείς….Πώς ο ανεκτίμητος αυτός χριστιανικός , αρχαιολογικός και αρχαιολογικός θησυρός ,διέλαθε της προσοχής των εκκλησιαστικών, αρχαιολογικών και τουριστικών παραγόντων μας….

   Γραφικό τοπίο ,που την ομώνυμη Κυριακή συγκεντρώνει πολλλούς ευλαβικούς προσκυνητάς ,αλλά και ρομαντικούς των γειτονικών χωρίων και όχι ολίγους και από την πόλη.  Μετά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας μερικά στιγμιότυπα είναι χαραχτηριστικά.

    Γύρω στα πάμπολα τραπέζια προ του μπουφέ ,κάτω από την σκιά των κυπαρισσιών ,διακρίνεις εκλεκτόν κόσμο. Γνώριμοι επιστήμονες εμπορευόμενοι ,επιχειρηματίες από την πόλη και τη γύρω περιοχή.

  Το πλούσιο κυλικείο που η προοδευτική επιτροπή εφρόντισε να εγκαταστήσει για ψυχαγωγία των πανηγυριστών ,σου επιτρέπει , συν τοις άλλοις , να απολαύσεις σουβλάκια με το νοστιμότατο βουνίσιο ριφίστικο κρέας της περιοχής. Ντόπια ορχήστρα σε μελωδικούς τόνους ,συναρπάζει λυγερές χωριατοπούλες και λεβεντόκορμα παλικάρια ,να σύρουν τον χορό. Κατά προτίμηση εθνικούς χορούς. Χαίρονται τα νιάτα και την ευτυχία τους.

   Ο γνωστός ,συμπαθής και διακεκριμένος μαιευτήρας της πόλεως μας κ.Αθανάσιος Καραγιάννης ,πολύ κεφάτος ,δίνει διαρκώς τον τόνο και αδιάπτωτο γενικά κέφι και γλέντι. Προφανώς, κατασυγκινημένος και περήφανός ,γιατί βρίσκεται στο περιβάλλον των παιδικών του χρόνων. Κατάγεται από εδώ ο φίλος ιατρός.

    Κατά τας πρώτας απογευματινάς ώρας γίνονται τα εγκαίνια του δρόμους προς καταρράκτη , που η διάνοιξή του έγινε προσφάτως ,με εσκαφέα δια μέσου του δάσους  και ύστερα από πορεία ενός τετάρτου μας μεταφέρει μπροστά στον καταρράκτη. Ο καταρράκτης αυτός είναι μικρογραφία του Νιαγάρα της Αμερικής.  Αυτήν την εποχή έχει λίγο νερό, αλλά τον χειμώνα περισσότερον . Αργότερα μπορεί να γίνει ένα φράγμα για να συγκρατεί τα νερά και να καλλιεργηθούν υδρόβια φυτά και ζώα, που θα προσελκύει ντόπιους και τουρίστες.

   Αξίζει πολύς έπαινος στην εκκλησιαστικήν επιτροπήν και στον ακάματο παπα-Παντελεήμονα ,στους προοδευτικούς νέους και σε όλους τους χωριανούς ,για την χρηματική προσφορά για τη διάνοιξη του δρόμου.

    Εάν εξακολουθήσει ο φετεινός ρυθμός και η φιλότιμη προσπάθεια των Μεσαναγρενών ,πολύ σύντομα ο Άγιος Θωμάς Μεσαναγρού ,θα γίνει ο σημαντικότερος τόπος προσκυνήματος και ψυχαγωγίας .Το ευχόμεθα ολοψύχως.

 

             Παρασκευή 3 Μαϊου 1968  -Από την Εφημερίδα Ροδιακή

"ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

                                                           

     ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ-14-

    ΡΟΔΙΤΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ –ΡΟΔΙΑΚΗ  22-9-1930-ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΣ –ΣΚΙΑΔΙ

   Είναι δύο χρόνια τώρα, και το αυτοκίνητο ,ανήμερα της Παναγιάς (Γενέθλια 8 του Σεπτέμβρη ).Βλέποντας στον χάρτη  το Σκιάδι κοντά στον Μεσαναγρό και ξέροντας ότι πάει το αυτοκίνητο σκέφτηκα πως θάταν εύκολα να προσκυνήσουμε την Παναγιά Σκιαδενή.

  Από Λαχανιά περώντας ανηφοριές και κατηφοριές , μέσα στην ατέλειωτη ηρεμία μιας λαγκαδιάς μ΄ανάρια δέντρα ,που δεν έρζεται να σιγοταράξει παρά το πέταμα κάποιου πουλιού. Πριν από το χωριό΄ο δρόμος ,που τον χειμώνα πέφτει , στενεύει και αγριωποί γκρεμνοί χάσκουν στο πλάι μας, Μα να σε  λίγο ,ύστερα από το ξανακτισμένο ξωκλήσι Αγία Σοφία προβάλλει ολόασπρος ,σκαρφαλωμένος πάνω σε ύψωμα , ο Μεσαναγρός, με τον χαριτωμένο μύλο του που λες και μας καλωσορίζει με τα φτερά του ,συμβολίζοντας την ανυπόκριτη φιλοξενία των Μεσαναγρενών (380 υψόμετρο).

  Εφτάσαμε κατά την μίθα δηλαδή σε απόσταση με το αυτοκίνητο 25 λεπτών από τη Λαχανιά.

     Τα σπιτάκια του ψηλού αυτού χωριού με τον ολοκάθαρο αέρα,χτισμένο όπως είναι πάνω στο βουνό, μου φαίνονταν πιο πολύ σαν αετοφωλιές , παρά σαν κατοικίες ανθρώπων. Και θυμήθηκα τι είχε  γράψει ο V,Cuerin  για τον Μεσαναγρό ,πως οι Τούρκοι μόνο κάμποσα χρόνια μετά την κατάληψη της Ρόδου 1523, κατορθώσανε να ανακαλύψουν το κρυσφύγετόν του και έτσι οι Μεσαναγρενοί εγλύτωσαν σ΄¨ολο αυτό το διάστημα τους φόρους.

    Η απομάκρυσή τους όμως από τα κέντρα του πολιτισμού δεν μου φαίνετι να επηρέασε καθόλου την ευγένεια του ψυχικού τους κόσμου. Τους εμακάριζα γιατί ζούσαν τόσον πλησίον της φύσης , σαν διάμεσα όντα μεταξύ του φυσικού και ζωικού βασιλείου και δεν τους δίνονταν η ευκαιρία να γνωρίσουν τόσες αδυναμίες και μικρότητες που δημιουργεί η ανθρώπινη ματαιοδοξία.

                                            Κ.Ν. Κωνσταντινίδης 

                               Ροδιακή22-9-1930  Αρ.Φύλλου 1147

"ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ-ΕΡΑΝΟΣ"

            ΕΡΑΝΟΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ Ε.Ε.Σ.(ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΡΟΔΙΑΚΗ 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1958)

                                                             

ΘΑ  ΥΠΕΡΒΗ ΤΑΣ 80.000 ΔΡΧ. ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ ΤΟΥ ΕΡΑΝΟΥ ΕΙΣ ΔΩΔ/ΣΟΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ Ε.Ε.Σ.
Πιστεύεται ότι το προϊόν του Εράνου υπέρ του ΕΕΣ εις Δωδεκάνησον θα υπερβή τας 80.000 δραχμάς.
Ως ανεκοινώθη μέχρι τούδε συνελλέγησαν υπέρ του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού 58.143 δραχμαί κατά τον διεξαχθέντα Έρανον ελλείπουν όμως αι εισφοραί πολλών εισέτι νήσων και κοινοτήτων. Το συλλεγέν ποσόν προέρχεται εκ της πόλεως Ρόδου, Σύμης, Καστελλορίζου και Λειψών, εκ των κοινοτήτων Απόλλωνα, Λίνδος, Αφάντου, Σάλακος, Διμηλιά, Σιάννα, Δαματριά, Αρχίπολις, Πλατάνια, Πυλώνα και Μεσαναγρός και εξ ιδιωτικών εισφορών.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΡΟΔΙΑΚΗ 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1958- ΑΡ.ΦΥΛΛΟΥ 2239

"ΡΟΔΙΤΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ-ΡΟΔΙΑΚΗ 22-9-1930"

                                                                            

     ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ-14-

    ΡΟΔΙΤΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ –ΡΟΔΙΑΚΗ  22-9-1930-ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΣ –ΣΚΙΑΔΙ

   Είναι δύο χρόνια τώρα, και το αυτοκίνητο ,ανήμερα της Παναγιάς (Γενέθλια 8 του Σεπτέμβρη ).Βλέποντας στον χάρτη  το Σκιάδι κοντά στον Μεσαναγρό και ξέροντας ότι πάει το αυτοκίνητο σκέφτηκα πως θάταν εύκολα να προσκυνήσουμε την Παναγιά Σκιαδενή.

                                                              

  Από Λαχανιά περώντας ανηφοριές και κατηφοριές , μέσα στην ατέλειωτη ηρεμία μιας λαγκαδιάς μ΄ανάρια δέντρα ,που δεν έρζεται να σιγοταράξει παρά το πέταμα κάποιου πουλιού. Πριν από το χωριό΄ο δρόμος ,που τον χειμώνα πέφτει , στενεύει και αγριωποί γκρεμνοί χάσκουν στο πλάι μας, Μα να σε  λίγο ,ύστερα από το ξανακτισμένο ξωκλήσι Αγία Σοφία προβάλλει ολόασπρος ,σκαρφαλωμένος πάνω σε ύψωμα , ο Μεσαναγρός, με τον χαριτωμένο μύλο του που λες και μας καλωσορίζει με τα φτερά του ,συμβολίζοντας την ανυπόκριτη φιλοξενία των Μεσαναγρενών (380 υψόμετρο).

  Εφτάσαμε κατά την μίθα δηλαδή σε απόσταση με το αυτοκίνητο 25 λεπτών από τη Λαχανιά.

     Τα σπιτάκια του ψηλού αυτού χωριού με τον ολοκάθαρο αέρα,χτισμένο όπως είναι πάνω στο βουνό, μου φαίνονταν πιο πολύ σαν αετοφωλιές , παρά σαν κατοικίες ανθρώπων. Και θυμήθηκα τι είχε  γράψει ο V,Cuerin  για τον Μεσαναγρό ,πως οι Τούρκοι μόνο κάμποσα χρόνια μετά την κατάληψη της Ρόδου 1523, κατορθώσανε να ανακαλύψουν το κρυσφύγετόν του και έτσι οι Μεσαναγρενοί εγλύτωσαν σ΄¨ολο αυτό το διάστημα τους φόρους.

    Η απομάκρυσή τους όμως από τα κέντρα του πολιτισμού δεν μου φαίνετι να επηρέασε καθόλου την ευγένεια του ψυχικού τους κόσμου. Τους εμακάριζα γιατί ζούσαν τόσον πλησίον της φύσης , σαν διάμεσα όντα μεταξύ του φυσικού και ζωικού βασιλείου και δεν τους δίνονταν η ευκαιρία να γνωρίσουν τόσες αδυναμίες και μικρότητες που δημιουργεί η ανθρώπινη ματαιοδοξία.

                                            Κ.Ν. Κωνσταντινίδης 

                               Ροδιακή22-9-1930  Αρ.Φύλλου 1147

"ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

                                                                  

                         ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

                                     ΠΑΛΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ  ΒΑΣΙΛΙΚΕΣ

   …….Παράλληλα με τα παράκτια αυτά κέντρα, η νησιωτική ύπαιθρος εμφανίζει ένα πυκνό δίκτυο μικρότερων οικισμών, είτε στις πλαγιές χαμηλών λόφων ,είτε κοντά σε μικρά  αγκυροβόλια.

    Χαρακτηριστικό παράδειγμα της δεύτερης κατηγορίας αποτελεί η περιοχή Μεσαναγρού της Ν. Ρόδου. Κάτω από τη μεσαιωνική εκκλησία του χωριού ανακαλύφθηκε μια ευρύχωρη  παλαιοχριστιανική βασιλική, η οποία αποτελούσε το κέντρο του παλαιοχριστιανικού οικισμού, τμήματα του οποίου επίσης αποκαλύφθηκαν.

      Είναι αξιοσημείωτο πως σε ακτίνα 7 χιλιομέτρων από το χωριό αποκαλύφθηκαν τουλάχιστον άλλες 9 βασιλικές .Ωστόσο ,η ελλιπής μελέτη και δημοσίευση του υλικού τους δεν μας επιτρέπει να απαντήσουμε με σιγουριά εάν τα μνημεία αυτά σχετίζονταν με αντίστοιχους αγροτικούς οικισμούς , ή αν ανήκαν σε κάποια αγροικία ,λειτουργούσαν ως προσκυνήματα ή μικρά μοναστήρια.

                                                                  

                                        ΚΩΔΙΚΑΣ   ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ

   Στο λογαριασμό του 1860-1862 της εκκλησίας της Κοίμησης της Θεοτόκου ,αναφέρονται έσοδα 2.000 γρόσια από δάνεια και ισόποσα χρέη, ενώ τα έξοδα « εις μαστόρους και λοιπούς» ,ως το ιδιαίτερο κατάστιχο 1.354 γρόσια . Ο κώδικας συντάχθηκε το 1858,όταν η εκκλησία λειτουργούσε  ως ενοριακή. Παράλληλα έκτισαν μεταξύ 1860-1862 τη νέα εκκλησία του Ταξιάρχη.