Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

" Αύριο Σάββατο , 31 Μάρτη 2012 ,η Ώρα της Γης"







Το 2007 ξεκίνησε στο Σίδνευ της Αυστραλίας μια πρωτοβουλία για την ευαισθητοποίηση των πολιτών ενάντια στις κλιματικές αλλαγές. Η πρωτοβουλία αυτή καλούσε τους ανθρώπους να σβήσουν τα φώτα τους για μια ώρα για εξοικονόμηση ενέργειας. Την επόμενη χρονιά επαναλήφθηκε σε 35 χώρες και συμμετείχαν 100 εκατομμύρια Φέτος στόχος είναι να συμμετάσχει πάνω από το ένα δέκατο του πληθυσμού της γης. Η κίνηση είναι προγραμματισμένη για το Σάββατο 31 Μαρτίου 2012 στις 20.30 για μια ώρα. Με τον τρόπο αυτό θα σταλεί ένα μήνυμα στους ισχυρούς του κόσμου, να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ,προς όφελος του πλανήτη.Στην Ελλάδα συμμετέχουν πολλοί Δήμοι και παγκόσμια σύμβολα όπως ο Παρθενώνας , η Ακρόπολη και δεκάδες ιστορικά κτήρια θα σκοτεινιάσουν. Ανάμεσα στους Δήμους που συμμετέχουν είναι και ο Δήμος μας , ο Δήμος Ρόδου.Μικρές καθημερινές κινήσεις ,όπως να σβήνουμε τα φώτα όταν βγαίνουμε από ένα δωμάτιο, να μην αφήνουμε τις συσκευές σε κατάσταση αναμονής κ.α. ,έχουν σημασία και συμβάλλουν στη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου.Πρέπει λοιπόν όλοι μαζί στις 31 Μαρτίου 2012 στις 20.30 ,να σβήσουμε τα φώτα στα σπίτια μας ,στα καταστήματα , στα κέντρα , να ευαισθητοποιήσουμε και αυτούς που δεν το γνωρίζουν για να συμμετάσχουν, να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά μας , να τους μιλήσουμε για το μέλλον του πλανήτη και στα σχολεία μέρες πριν, να αρχίσει προετοιμασία για την ημέρα αυτή, όπως καλά ξέρουν οι εκπαιδευτικοί.Και η επιτυχία θα είναι μεγάλη , αν το ποσοστό αυτών που θα συμμετάσχουν αυξηθεί και η κίνηση αυτή κάθε χρόνο παίρνει και μεγαλύτερες διαστάσεις.

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

"Ο σκύλος,φίλος και σύντροφος του ανθρώπου-Πανίδα Μεσαναγρού"













Ο σκύλος ή κύων ,είναι ανώτερο θηλαστικό ,του γένους canis. Η σχέση του με τον άνθρωπο χρονολογείται από τα παλιά χρόνια. Δένεται πολύ με τον άνθρωπο. Υπάρχουν σκυλιά που θυσίασαν τη ζωή τους για το αφεντικό.
Υπάρχουν 360 ράτσες σκυλιών . Είναι πολύ έξυπνο ζώο. Διαθέτει και τις 5 αισθήσεις. Η όσφρηση είναι η πιο ανεπτυγμένη . Μπορεί να είναι 100.000 φορές πιο ισχυρή από του ανθρώπου. Η ακοή είναι η δεύτερη πιο ισχυρή αίσθηση.
Ένα σκυλί ζει έως 15 χρόνια.

Εκφράσεις. ΄Εγινε σκύλος.- σκύλιασε – σκυλίσια ζωή – σαν τομ σκύλο με το γάτη – ψόφησε σαν σκυλί – δουλεύει σαν σκυλί.

Παροιμίες Σκύλος που γαυγίζει δε δαγκώνει.
Εγώ το λέω του σκύλου μου κι ο σκύλος της ουράς του.
΄Ασπρος σκύλος , μαύρος σκύλος ,όλοι οι σκύλοι μια γενιά.
Κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.

Στο Μεσαναγρό υπήρχαν πολλά σκυλιά. Κάθε σπίτι είχε το σκύλο του ,γιατί οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν και βοσκοί και ο σκύλος βοηθούσε τους βοσκούς. Ακολουθούσαν πάντα τα αφεντικά και υπάκουαν στις εντολές τους. Οι βοσκοί τους εκπαίδευαν , για να φέρνουν κοντά τα κατσίκια , να τα διώχνουν από τα σπαρτά και να προστατεύουν το κοπάδι από τους εχθρούς του. Αν τολμούσε κάποιος άγνωστος να κάνει κακό στο αφεντικό ή στην περιουσία του ,θα εύρισκε αντιμέτωπο το σκύλο του , έτοιμο να θυσιαστεί.
Μικρός τότε και εγώ ,παιδί του Δημοτικού ,πήρα ένα σκυλάκι μικρό και το άνάθρεψα. Το πότιζα γάλα , το τάιζα ,το φρόντιζα σαν παιδί. Δεν έγινε πολύ ψηλό ,αλλά ήταν θαυματουργό. Ντικ τον ονομάσαμε. Και τι δεν έκανε , για να με ευχαριστήσει. Με ακολουθούσε ακόμα και στο σχολείο και αλίμονο στο παιδί που θα με πείραζε. Με μια διαταγή μου κυνηγούσε τα κατσίκια και τα έδιωχνε από το μετόχι, για να μην κάνουν ζημιές, μου έφερνε ότι έβρισκε και ήταν και κυνηγόσκυλο. Κυνηγούσε τους λαγούς και τους έπιaνε με μαεστρία. Όταν κάποτε αρρώστησα και δεν έβγαινα από το σπίτι έκλαιγε ,σαν μωρό παιδί. ΄Οταν με είδε ξανά η χαρά του απερίγραπτη . ΄Ετρεχε γύρω μου ,γαύγιζε και δε σταματούσε με τίποτα, μέχρις ότου του μίλησα ,του εξήγησα και κατάλαβε.
΄Ετσι ήταν όλα τα σκυλιά του χωριού .Οι μεγάλοι πιο σοφοί από μας μάς έλεγαν. Τα πιο πιστά , έξυπνα , έτοιμα να θυσιαστούν για τον άνθρωπο .
Κάποια μέρα ο φίλος μου χάθηκε , ΄Ετρεξα , έψαξα να το βρω. Το βρήκα σε κακό χάλι. ΄Εφαγε δηλητήριο ,από αυτό που έβαζαν οι βοσκοί για τις αλεπούδες. Τον πότισα λάδι , έμεινα μαζί του , το βοήθησα ,αλλά μάταια. Χάθηκε άδικα . Από τότε δεν ξαναπήρα άλλο σκυλί…….

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

"Εικόνες από την Ελεούσα "

" Ημέρα Δασοπονίας και μικρά παιδια του 2ου Πειραματικού φύτεψαν δέντρα. Ελπίδα ζωής..."
" Περιοχή Ελεούσας"
" Κτήριο στην περιοχή Ελεούσας"
" Το μέρος καταπράσινο. Αλλά..."
" Αιολικό πάρκο Αρχίπολης"
" Ο Αττάβυρος μέσα στα σύννεφα"
" Το χωριό Πλατάνια'

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

" Πώς λειτουργούσε ένα σπίτι στο Μεσαναγρό"-2ο

" Καμαρικό σπίτι όπως ήταν παλιά."

" Παλιό στολισμένο Μεσαναγρενό σπίτι"



" Μεταφορά κλαδιών για το άναμμα του φούρνου"





Σε προηγούμενη ιστοσελίδα μας ,σας περιγράψαμε πώς ήταν το σπίτι στο Μεσαναγρό και ποια αντικείμενα υπήρχαν μέσα στο σπίτι. Σήμερα θα δούμε πως λειτουργούσαν μέσα στο σπίτι ,τα άτομα που ζούσαν εκεί.
Σε κάθε σπίτι ζούσαν πολλά άτομα ,γιατί την εποχή εκείνη τα ζευγάρια έκαναν πολλά παιδιά. Πολλές φορές υπήρχαν και παππούδες και γιαγιάδες. Φανταστείτε σε ένα μονόχωρο σπίτι να ζούνε πάνω από 5 άτομα. Κοιμόντουσαν όλοι στο σουφά. Ο σουφάς ήταν δίπλα από το τζάκι . Κάτω ήταν χώμα και οι νοικοκυρές έστρωναν ψάθες και από πάνω έμπαιναν τα στρωσίδια. ( στρώματα, τρίχενες σεντόνες ,κουβέρτες κλπ.).΄Εξω έξω κοιμόταν ο πατέρας ,στη μέση τα παιδιά και στην άλλη άκρη η μάνα. Το χειμώνα άναβε όλη τη νύχτα το τζάκι και τους ζέσταινε.
Πρωί πρωί , ανάλογα με την εποχή , οι μεγάλοι έπρεπε νωρίς νωρίς να σηκωθούν . Ο πατέρας να μπει στο κελάρι ,αποθήκη, όπου το χειμώνα έβαζαν και τα ζώα τους ,γαϊδούρια και μουλάρια, για να τα ταϊσει. Να ετοιμάσει τους σπόρους αν ήταν εποχή της σποράς και μετά να πάει στο καφενείο για τον πρωινό καφέ. Η μητέρα συγύριζε το σπίτι ,σήκωνε τα παιδιά για να πάνε σχολείο ,ετοίμαζε το πρωινό και πολλές φορές και το φαί της ημέρας και μετά ακολουθούσε τον πατέρα στα χωράφια ή στα κατσίκια , ανάλογα με την εποχή. Οι περισσότεροι έφευγαν πριν βγει ο ήλιος. Οι τεμπέληδες αργούσαν ,όπως έλεγαν.
Πριν φύγουν οι γονείς ανέθεταν στα παιδιά δουλειές ,που έπρεπε να κάνουν μετά το σχολείο. Συνήθως τα παιδιά τάιζαν τις κότες ,καθάριζαν τον αγγουμά, κοτέτσι, έφερναν τα αυγά στο σπίτι, έφερναν νερά από τις βρύσες του χωριού με τις στάμνες, γιατί νερό δεν υπήρχε πολύ ,καθάριζαν το κελάρι από τα κόπρανα των ζώων και αν είχαν μαλτέζες, κατσίκια, ή αγελάδες ,έπρεπε να τα ποτίσουν και να τα ταίσουν. Τα παιδιά μάθαιναν να δουλεύουν από μικρά και να κάνουν δουλειές δύσκολες . Το βράδυ όταν γύριζαν οι γονείς κουρασμένοι έπρεπε όλα να είναι εντάξει, γιατί γινόταν έλεγχος και το τζάκι το χειμώνα να είναι αναμμένο και πολλές φορές τα μικρά τηγάνιζαν πατάτες με αυγά ,για να φάνε οι μεγάλοι.
΄Ολη την ημέρα το σπίτι ήταν σχεδόν άδειο και το βράδυ ξαναζωντάνευε .

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

" Δεντροφύτευση με τα παιδιά της Α΄και Β΄τάξης του 2ου Πειραματικού Σχολείου"

"Περιοχή Πλατάνια. Απέναντι ο Ατταβυρος"

" Μια καινούρια ζωή γεννιέται"




" Κάτι θα έχουν να θυμούνται οι μικροί μαθητές μετά από χρόνια."




Είχα ζήσει πολλές εμπειρίες τόσα χρόνια δουλεύοντας με παιδιά του Δημοτικού Σχολείου , αλλά η σημερινή ήταν κάτι το διαφορετικό. Από μέρες ,ο εγγονός μου ετοιμαζόταν και με κάλεσε να πάω μαζί του ,για να φυτέψουμε δέντρα. Δέχθηκα και πώς να του χαλάσω χατίρι…
Το σχολείο διάλεξε την Τετάρτη 21 Μαρτίου, ημέρα που γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα της Δασοπονίας. Το λεωφορείο με τα παιδιά της Α΄και Β΄΄ τάξης και τους δασκάλους συνοδούς ,ξεκίνησε από την πλατεία της Ακαδημίας για το χωριό Πλατάνια ,που θα γινόταν η δεντροφύτευση. Ακολουθήσαμε το λεωφορείο ,αρκετά αυτοκίνητα με γονείς ,περάσαμε από Σορωνή, ΄Αγιο Σουλά και φτάσαμε στα Πλατάνια . Η όλη εκδήλωση ήταν καλά οργανωμένη. Μας περίμεναν άνθρωποι του Δασαρχείου ,της ΕΤΑΙ.ΠΡΟ.ΦΥ.ΚΑ και μια γιαγιά στην πλατεία του χωριού ,μας έφερε μια τσάντα με πορτοκάλια για τα παιδιά. Ενέργεια που μας συγκίνησε. Φτάσαμε σε ένα μικρό λοφίσκο και ο άνθρωπος του Δασαρχείου μας εξήγησε πώς θα φυτευτούν τα δεντράκια .
Ένα ένα τα παιδάκια περνούσαν από το αυτοκίνητο με τα δέντρα ,έπαιρναν ένα και πήγαιναν στο μέρος που θα το φύτευαν. Οι λάκκοι ήταν ανοιγμένοι ,έτοιμοι να δεχθούν τα δεντράκια. Κάθε παιδί ,έβγαζε το νάυλο που ήταν φυτεμένο το δέντρο , το κρατούσε προσεκτικά να μη φύγει το χώμα , καθάριζε το λάκκο και το τοποθετούσε μέσα. Με τη βοήθεια ανθρώπων του Δασαρχείου και γονιών ,έριχναν χώμα και κάλυπταν το λάκκο και σε λίγο το δεντράκι ήταν φυτεμένο. Με τα χεράκια και τα ποδαράκια τους πίεζαν το χώμα και όλα ήταν έτοιμα.
Βοηθούσα και παρακολουθούσα τα παιδιά που δούλευαν. Και τι δεν έβλεπα. ΄Εβλεπα τους αυριανούς πολίτες , να φυτεύουν , να είναι προσεκτικοί ,να ρωτάνε για το κάθε τι και αυτό που έκαναν το ζούσαν ,το χαίρονταν. Τα παιδιά αυτά απόκτησαν καινούριες γνώσεις , εμπειρίες ,δεξιότητες. ΄Εμαθαν πώς γεννιέται ένα δέντρο ,πως ανανεώνεται η ζωή. Αδέξια στις κινήσεις τους ,καμιά φορά και απρόσεκτα , αλλά όλα προσπαθούσαν και τα κατάφεραν.
Όταν φύτεψαν όλα τα δεντράκια και ετοιμαστήκαμε να φύγουμε , κάθε παιδί έριχνε μια τελευταία ματιά , για να δει αν όλα ήταν εντάξει. ΄Ηταν ένας αποχαιρετισμός ανάμεσα σε φίλους . Τα προσωπάκια τους έλαμπαν από ικανοποίηση και χαρά , γιατί φύτεψαν δέντρα , που εμείς οι μεγάλοι κόψαμε ,κάψαμε ,καταστρέψαμε. Σκέφθηκα ότι από τώρα αυτά τα παιδιά ,πέρα από το τι έμαθαν , είναι υποχρεωμένα να πληρώνουν τις δικές μας αβλεψίες και λάθη. Και η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα ,λόγω των δικών μας λαθών , είναι υποχρεωμένα αυτά τα παιδιά να την ζήσουν και να τη διορθώσουν.
Μέσα από αυτή τους την προσπάθεια ,το χαμόγελό τους ,είδα να γεννιέται η ελπίδα για κάτι καλύτερο ,για κάτι που μέσα από αυτά τα παιδιά θα ξεχυθεί σα λάβα ,όχι για να κάψει ,αλλά για να φτιάξει τα πράγματα.
Συγχαρητήρια σε όλους όσοι συνέβαλαν στη δεντροφύτευση και ιδιαίτερα στον κ. Ρένεση Νίκο του Φυτώριου Ν. Αιγαίου, στον κ. Χουρδάκη Σταμάτιο και στον κ.Γεώργιο Κωνσταντάκη της Δ/νσης Δασών ,στον κ. Παπακωνσταντίνου Κώστα της ΕΤΑΙ.ΠΡΟ.ΦΥ.ΚΑ. , στη Διευθύντρια του Σχολείου κ. Σταματία Μαντικού ,στους Δασκάλους Βασίλη Καραγιάννη, Αγγελική Μουστάκα και στα παιδιά ,που πρωτοστατούν σε τέτοιες εκδηλώσεις.

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

" Εικόνες με την ευκαιρία μιας Δεντροφύτευσης λόγω της Παγκόσμιας ημέρας Δασοπονίας"

" Δάσος και στο βάθος η Αρχίπολη"
" Πλατάνια"
¨" Γήπεδο Πλατανίων"
" Ελεούσα"
" Πλατάνια"
" Αττάβυρος"
" Αιολικό πάρκο Αρχίπολης"

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

" Ημέρα Δασοπονίας "

" Δάσος .¨Οτι πιο όμορφο.Ζωή..."

" Πυρκαγιά ...η καταστροφή.."




" ¨Οτι απόμεινε...Ο θάνατος..."




Η 21η Μάρτη , πρώτη μέρα της ΄Ανοιξης , ανακηρύχθηκε Παγκόσμια ημέρα Δασοπονίας , για να φέρει τον άνθρωπο πιο κοντά στο δάσος ,που καλύπτει το 25ο/ο της επιφάνειας της γης.
Στην Ελλάδα το 15ο/ο του δασικού πλούτου καταστρέφεται από διάφορες αιτίες. Από αυτό αναδασώνεται μόλις το 10ο/ο .
Η ποικιλία των δασών που συναντάμε στην Ελλάδα είναι μοναδική. Αυτό οφείλεται στο έντονο ανάγλυφο, στο κλίμα και στη γεωγραφική θέση της χώρας. Συναντάμε εύκρατα δάση και μεσογειακά .
Τα δάση δεν αποτελούνται μόνο από δέντρα ,αλλά φιλοξενούν και πολλά είδη ζώων ,πουλιών ,ερπετών και εντόμων.
Τα δάση στη χώρα μας απειλούνται . Οι άνθρωποι με τις διάφορες δραστηριότητές τους ,οικιστική επέκταση, υλοτομία, πυρκαγιές , βόσκηση, είναι οι βασικές αιτίες της εικόνας που παρουσιάζουν σήμερα τα δάση.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη προσπάθεια , για την προστασία των δασών , γίνονται αναδασώσεις οργανώνονται χώροι αναψυχής και αναπτύσσεται δασική και περιβαλλοντική συνείδηση.

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

"Κρέμα από σιτάρι"







Κάθε χρόνο τέτοια εποχή ,που οι νοικοκυρές φτιάχνουν κόλυβα για τις ψυχές
των νεκρών ,στο χωριό οι γυναίκες ,έφτιαχναν και μια νόστιμη κρέμα . Η κρέμα αυτή είχε σχέση με το σιτάρι , με το οποίο γίνονται τα κόλυβα.
Βάζουμε σιτάρι σε μια κατσαρόλα και το βράζουμε. Το σουρώνουμε και το νερό αυτό το κρατάμε. Το βάζουμε σε μια άλλη κατσαρόλα και ρίχνουμε μέσα λίγο σιτάρι , αμύγδαλα ,σταφίδες, ζάχαρη και κορν φλάουρ.
Το βάζουμε στη φωτιά και σιγά σιγά πήζει και γίνεται κρέμα. Την κρέμα αυτή τη βάζουμε σε μπολ και από πάνω ρίχνουμε κανέλα και καβουρντισμένο σησάμι και ζάχαρη .΄Ετσι φτιάξαμε μια κρέμα πεντανόστιμη και θρεπτική.

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

"Εικόνες από το Μεσαναγρό"

" Είσοδος χωριού"
" Το πράσινο παντού¨"
"Ενημερωτικός χάρτης του χωριού"
" Ζωγραφιά σε τοίχο σπιτιού. Ο Ζωγράφος ανώνυμος"
" Είσοδος παλιού σπιτιού"
" Σοκάκι του χωριού"
¨"Το σοκάκι που οδηγεί στην εκκλησία.Πλακόστρωτο"
" Οι αυλές των σπιτιών καταπράσινες"
" Η Άνοιξη ήρθε."

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Γνωριμία με την Πανίδα Μεσαναγρού-Ο γάιδαρος και το μουλάρι, τα μεταφορικά μέσα της εποχής"








Ο γάιδαρος ή όνος

Ο γάιδαρος λέγεται και όνος. Είναι κατοικίδιο ζώο , θηλαστικό ,που ανήκει στην τάξη περισσοδάκτυλα. Πρόκειται για ζώο που φημίζεται για την υπομονή του. Αποτελεί σύμβολο ταπεινότητας και αυτό χρησιμοποίησε ο Χριστός , για την είσοδό του στα Ιεροσόλυμα. Από τη δια σταύρωση αλόγου (φοράδας) και γάιδαρου προέρχεται το μουλάρι. Είναι ζώο υπομονετικό , πεισματάρικο και χρήσιμο ,ιδιαίτερα στους γεωργούς. Ο Αίσωπος , το αναφέρει στους μύθους του και πολλά σύγχρονα παραμύθια μιλούν για αυτό.

Το μουλάρι ή ημίονος


Το μουλάρι ή ημίονος προέρχεται από τη διασταύρωση γάιδαρου και φοράδας. Το μουλάρι δεν μπορεί να αναπαραχθεί ,λόγω των χρωματοσωμάτων που έχει. Είναι πιο μεγαλόσωμο από το άλογο και έχει σώμα αλόγου και πόδια γάιδαρου. ΄Εχει τη δυνατότητα να μεταφέρει μεγάλα βάρη.
Μεταφορικά ο όρος μουλάρι , χρησιμοποιείται για κάποιο που έχει επιμονή (μουλάρωσε).Υβριστικά π.χ. 20 χρονών μουλάρι και μούλος ή μούλικο ,που αναφέρεται σε αγνώστου πατρός παιδιά.

Στο Μεσαναγρό χρησιμοποιούσαν οι γεωργοί και τα δύο ζώα για μεταφορές αγαθών και ακόμα να μεταφέρουν τους ίδιους. Στο χωριό δεν υπήρχαν άλογα ,λόγω του ορεινού δύσκολα τα άλογα κινούνται. Κάθε οικογένεια είχε από ένα ,που ήταν το δεξί τους χέρι. Με αυτά ζευγάριζαν , κουβαλούσαν ξύλα , σιτάρια και πήγαιναν στα κατσίκια τους . Το χειμώνα τα ζώα έμεναν στο κελάρι ,αποθήκη και χώρος ζώων και το καλοκαίρι τα έδεναν στα χωράφια που ήταν θερισμένα ,για να τρώνε την αποκάλαμη. Τα πρόσεχαν σαν τα μάτια τους , τα πετάλωναν και πολλές φορές έφερναν και κτηνίατρο να τα δει. Βλέπετε ήταν το μεταφορικό τους μέσο, το τρακτέρ και το φορτηγό τους.
Εμείς τα παιδιά τα προσέχαμε και τα αγαπούσαμε . Πολλές φορές αναλαμβάναμε να τα ταϊζουμε , να τα ποτίζουμε και να καθαρίζουμε το μέρος που έμεναν . Τα καλοκαίρια μας τα φόρτωνα στάχυα , για να τα φέρουμε στα αλώνια στο χωριό. ΄Εβλεπες πολλά ζώα στη σειρά φορτωμένα και μας οδηγούς . Η χαρά μας ήταν μεγάλη ,όταν γυρίζαμε πίσω στα χωράφια και τα ζώα ήταν ξεφόρτωτα. Κάμε αγώνες δρόμου . Κάθε παιδί καθόταν στο γαϊδουράκι που πίσω του είχε δεμένο το μουλάρι. ΄Ησουν οδηγός δύο ζώων. Φανταστείτε να τρέχουν τα καϋμένα τα ζώα ,μετά από το φόρτωμα…. Οι γονείς μας το απαγόρευαν , αλλά εμείς που να καταλάβουμε , αν και πολλές φορές έπεφτε ¨η Αγία ράβδος».
Ακόμα και στα πανηγύρια οι χωριανοί πήγαιναν με τα ζώα τους. ΄Εριχναν πάνω στο σαμάρι κάποια κουβέρτα καινούρια , κάθιζε ο πατέρας και η μητέρα και τα παιδιά κάθονταν πίσω από το σαμάρι και μάλιστα μας έδενα με σχοινί ,για να μην πέσουμε.
Αξέχαστα χρόνια, αξέχαστες εποχές………………….

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

" Πώς λειτουργούσε ένα σπίτι στο Μεσαναγρό"



Το χωριό ορεινό ,οι άνθρωποι φτωχοί ,γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Τα σπίτια ήταν καμαρικά ή με το μεσιά. Τα καμαρικά είχαν την καμάρα στη μέση του σπιτιού. Ήταν έτσι φτιαγμένη που ποτέ δε χαλούσε. Υπήρχε μια πέτρα κλειδί ,που κλείδωνε την καμάρα και αν έφευγε η πέτρα αυτή ,έπεφτε ολόκληρο το σπίτι. Αν δείτε παλιά χαλασμένα σπίτια ,βλέπετε ότι όλο το σπίτι έχει πέσει ,εκτός από την καμάρα. Το σπίτι είχε τέσσερα καντούνια ., Σε κάθε καντούνι υπήρχε μια πάγκα που ήταν κούφια και οι γεωργοί έβαζαν μέσα τη σπορά και στο επάνω μέρος κοιμόντουσαν οι νοικοκυραίοι. Στο ένα καντούνι ήταν το τζάκι και δίπλα ο σουφάς, που το χειμώνα κοιμόταν όλη η οικογένεια. Στο σπίτι με μεσιά ,υπήρχε ένα μεγάλο ,χοντρό ξύλο ,που κρατούσε τα κορφάδια .
Δίπλα ήταν η κουζίνα ,πιο χαμηλή ,που δεν επικοινωνούσε με το σπίτι και πιο δίπλα το κελάρι . Στο κελάρι, το χειμώνα , έμεναν τα ζώα και οι νοικοκυραίοι έβαζαν τα ξύλα και τις τροφές των ζώων.
Μέσα στην αυλή ήταν ο φούρνος και από κάτω ήταν κτισμένο το κοτέτσι. Τα τελευταία χρόνια σε μια γωνιά της αυλής ,υπήρχε η τουαλέτα .
Μέσα στο μονόχωρο αυτό σπίτι ζούσε όλη η οικογένεια ,που πολλές φορές αποτελείτο από πολλά άτομα.
Μέσα στο σπίτι υπήρχαν αρκετά χρήσιμα πράγματα. Απαριθμούμε κάποια από αυτά . Σουφράς, κατσουνάς, κλαδευτήρι, πιατοθήκη, κάντρα, πιάτα, λάμπες πετρελαίου, λαινάς, φανάρι για φωτισμό , φανάρι για τρόφιμα, καρέκλες ,σκαμνιά, κουλουρόξυλο, τυπάρι, σίδερο, καντήλι, χερομύλι, ντουλάπες ,πουρέο, σιεριστιά, πιθάρια , σταμνιά για νερό ,τσουκάλια ,μπαούλα και το εικονοστάσι με τον ΄Αγιο Προστάτη της οικογένειας και πολλούς άλλους ΄Αγιους.
Θα προσπαθήσουμε να σας μεταφέρουμε τη ζωή των ανθρώπων αυτών μέσα σε αυτό το χώρο και θα δούμε τη χρησιμότητα όλων αυτών των αντικειμένων που βρίσκονταν μέσα στο σπίτι.

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Εικόνες από τη Νότια Ρόδο"

" Η θάλασσα φουρτουνιασμένη "

" Η διαδρομή Κάμπος Μεσαναγρού -Κατταβιά ,μαγευτική"




" Παραλία Γενναδίου . Χειμωνιάτικη θάλασσα"




" Αιολικό πάρκο Κατταβιάς"








" Αιολικό πάρκο Κατταβιάς"









" Λοφίσκοι καταπράσινοι"










" Κάμπος Μεσαναγρού. Τα βουνά βγήκαν από τη θάλασσα"













" Κάμπος Μεσαναγρού"