Η ;αλεπού είναι θηλαστικό της οικογένειας Κυνίδες. Μοιάζει με το σκύλο ,αλλά η ουρά της είναι φουντωτή , το τρίχωμα πυκνό και το ρύγχος μακρόστενο. Ζυγίζει 7 με10 κιλά. Είναι ζώο παμφάγο . Τρώει λαγούς ,κουνέλια, ερπετά , ψάρια, πτηνά ,κατσίκια και αρνιά.
Γεννά 3-5 τυφλά και σε ηλικία 2 μηνών βγαίνουν από τη φωλιά .Επειδή ζει κοντά στα χωριά , έχει συνδεθεί με πολλές ιστορίες και παραμύθια από τον άνθρωπο. Είναι γνωστή για την πονηριά της. Την πονηριά της όμως την πληρώνει ακριβά. Αν πέσει σε παγίδα πέφτει με τα 4 . Από δω βγαίνει και η παροιμία « Η πονηρή αλεπού πιάνεται από τα τέσσερα».
΄Οταν κυνηγιέται από σκυλί ,έχει την ουρά της διπλωμένη. Αν το σκυλί ζυγώσει την πετά δεξιά ή αριστερά και παρασύρει το σκυλί. Δε φτιάχνει φωλιά ,αλλά πηγαίνει , λερώνει τη φωλιά του ασβού και ο ασβός που είναι καθαρό ζώο ,φεύγει.. ΄Ετσι η φωλιά μένει ελεύθερη.
Στο Μεσαναγρό υπάρχουν αρκετές αλεπούδες, γιατί υπάρχει αρκετή τροφή από άγρια ζώα, κατσίκια και πουλιά. Από μικρός θυμάμαι τις σχέσεις των χωριανών με την αλεπού. Πραγματικός πόλεμος. Ο Πόλεμος αυτός μεγάλωνε , όταν γεννιόνταν τα μικρά κατσικάκια που ήταν ευάλωτα ,εύκολη λεία. Κάθε βράδυ οι βοσκοί στα καφενεία μιλούσαν για τις απώλειές τους και τι μέτρα θα πάρουν. Χρησιμοποιούσαν όλες τις μεθόδους της εποχής εκείνης. Παγίδες, σίδερα που έβαζαν στα στρατάκια ,σύρματα, τέλια και πολλές φορές και δηλητήριο.
Πόσες φορές μια ζωντανή αλεπού δεν περιφερόταν ζωντανή στα σοκάκια του χωριού ,πιασμένη από παγίδα. Της έβαζαν ένα ξύλο στο στόμα ,την είχαν δεμένη και τη γύριζαν στο χωριό ,για να πάρουν το παξίσι. Κάθε βοσκός έδινε τυρί ,γάλα ,ακόμη και ολόκληρο κατσικάκι. Πολλές φορές περιέφεραν ακόμη και την ουρά της ,δείγμα ότι η αλεπού είχε εξοντωθεί.
Γεννά 3-5 τυφλά και σε ηλικία 2 μηνών βγαίνουν από τη φωλιά .Επειδή ζει κοντά στα χωριά , έχει συνδεθεί με πολλές ιστορίες και παραμύθια από τον άνθρωπο. Είναι γνωστή για την πονηριά της. Την πονηριά της όμως την πληρώνει ακριβά. Αν πέσει σε παγίδα πέφτει με τα 4 . Από δω βγαίνει και η παροιμία « Η πονηρή αλεπού πιάνεται από τα τέσσερα».
΄Οταν κυνηγιέται από σκυλί ,έχει την ουρά της διπλωμένη. Αν το σκυλί ζυγώσει την πετά δεξιά ή αριστερά και παρασύρει το σκυλί. Δε φτιάχνει φωλιά ,αλλά πηγαίνει , λερώνει τη φωλιά του ασβού και ο ασβός που είναι καθαρό ζώο ,φεύγει.. ΄Ετσι η φωλιά μένει ελεύθερη.
Στο Μεσαναγρό υπάρχουν αρκετές αλεπούδες, γιατί υπάρχει αρκετή τροφή από άγρια ζώα, κατσίκια και πουλιά. Από μικρός θυμάμαι τις σχέσεις των χωριανών με την αλεπού. Πραγματικός πόλεμος. Ο Πόλεμος αυτός μεγάλωνε , όταν γεννιόνταν τα μικρά κατσικάκια που ήταν ευάλωτα ,εύκολη λεία. Κάθε βράδυ οι βοσκοί στα καφενεία μιλούσαν για τις απώλειές τους και τι μέτρα θα πάρουν. Χρησιμοποιούσαν όλες τις μεθόδους της εποχής εκείνης. Παγίδες, σίδερα που έβαζαν στα στρατάκια ,σύρματα, τέλια και πολλές φορές και δηλητήριο.
Πόσες φορές μια ζωντανή αλεπού δεν περιφερόταν ζωντανή στα σοκάκια του χωριού ,πιασμένη από παγίδα. Της έβαζαν ένα ξύλο στο στόμα ,την είχαν δεμένη και τη γύριζαν στο χωριό ,για να πάρουν το παξίσι. Κάθε βοσκός έδινε τυρί ,γάλα ,ακόμη και ολόκληρο κατσικάκι. Πολλές φορές περιέφεραν ακόμη και την ουρά της ,δείγμα ότι η αλεπού είχε εξοντωθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου