Ο σκύλος ή κύων ,είναι ανώτερο θηλαστικό ,του γένους canis. Η σχέση του με τον άνθρωπο χρονολογείται από τα παλιά χρόνια. Δένεται πολύ με τον άνθρωπο. Υπάρχουν σκυλιά που θυσίασαν τη ζωή τους για το αφεντικό.
Υπάρχουν 360 ράτσες σκυλιών . Είναι πολύ έξυπνο ζώο. Διαθέτει και τις 5 αισθήσεις. Η όσφρηση είναι η πιο ανεπτυγμένη . Μπορεί να είναι 100.000 φορές πιο ισχυρή από του ανθρώπου. Η ακοή είναι η δεύτερη πιο ισχυρή αίσθηση.
Ένα σκυλί ζει έως 15 χρόνια.
Εκφράσεις. ΄Εγινε σκύλος.- σκύλιασε – σκυλίσια ζωή – σαν τομ σκύλο με το γάτη – ψόφησε σαν σκυλί – δουλεύει σαν σκυλί.
Παροιμίες Σκύλος που γαυγίζει δε δαγκώνει.
Εγώ το λέω του σκύλου μου κι ο σκύλος της ουράς του.
΄Ασπρος σκύλος , μαύρος σκύλος ,όλοι οι σκύλοι μια γενιά.
Κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.
Στο Μεσαναγρό υπήρχαν πολλά σκυλιά. Κάθε σπίτι είχε το σκύλο του ,γιατί οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν και βοσκοί και ο σκύλος βοηθούσε τους βοσκούς. Ακολουθούσαν πάντα τα αφεντικά και υπάκουαν στις εντολές τους. Οι βοσκοί τους εκπαίδευαν , για να φέρνουν κοντά τα κατσίκια , να τα διώχνουν από τα σπαρτά και να προστατεύουν το κοπάδι από τους εχθρούς του. Αν τολμούσε κάποιος άγνωστος να κάνει κακό στο αφεντικό ή στην περιουσία του ,θα εύρισκε αντιμέτωπο το σκύλο του , έτοιμο να θυσιαστεί.
Μικρός τότε και εγώ ,παιδί του Δημοτικού ,πήρα ένα σκυλάκι μικρό και το άνάθρεψα. Το πότιζα γάλα , το τάιζα ,το φρόντιζα σαν παιδί. Δεν έγινε πολύ ψηλό ,αλλά ήταν θαυματουργό. Ντικ τον ονομάσαμε. Και τι δεν έκανε , για να με ευχαριστήσει. Με ακολουθούσε ακόμα και στο σχολείο και αλίμονο στο παιδί που θα με πείραζε. Με μια διαταγή μου κυνηγούσε τα κατσίκια και τα έδιωχνε από το μετόχι, για να μην κάνουν ζημιές, μου έφερνε ότι έβρισκε και ήταν και κυνηγόσκυλο. Κυνηγούσε τους λαγούς και τους έπιaνε με μαεστρία. Όταν κάποτε αρρώστησα και δεν έβγαινα από το σπίτι έκλαιγε ,σαν μωρό παιδί. ΄Οταν με είδε ξανά η χαρά του απερίγραπτη . ΄Ετρεχε γύρω μου ,γαύγιζε και δε σταματούσε με τίποτα, μέχρις ότου του μίλησα ,του εξήγησα και κατάλαβε.
΄Ετσι ήταν όλα τα σκυλιά του χωριού .Οι μεγάλοι πιο σοφοί από μας μάς έλεγαν. Τα πιο πιστά , έξυπνα , έτοιμα να θυσιαστούν για τον άνθρωπο .
Κάποια μέρα ο φίλος μου χάθηκε , ΄Ετρεξα , έψαξα να το βρω. Το βρήκα σε κακό χάλι. ΄Εφαγε δηλητήριο ,από αυτό που έβαζαν οι βοσκοί για τις αλεπούδες. Τον πότισα λάδι , έμεινα μαζί του , το βοήθησα ,αλλά μάταια. Χάθηκε άδικα . Από τότε δεν ξαναπήρα άλλο σκυλί…….
Υπάρχουν 360 ράτσες σκυλιών . Είναι πολύ έξυπνο ζώο. Διαθέτει και τις 5 αισθήσεις. Η όσφρηση είναι η πιο ανεπτυγμένη . Μπορεί να είναι 100.000 φορές πιο ισχυρή από του ανθρώπου. Η ακοή είναι η δεύτερη πιο ισχυρή αίσθηση.
Ένα σκυλί ζει έως 15 χρόνια.
Εκφράσεις. ΄Εγινε σκύλος.- σκύλιασε – σκυλίσια ζωή – σαν τομ σκύλο με το γάτη – ψόφησε σαν σκυλί – δουλεύει σαν σκυλί.
Παροιμίες Σκύλος που γαυγίζει δε δαγκώνει.
Εγώ το λέω του σκύλου μου κι ο σκύλος της ουράς του.
΄Ασπρος σκύλος , μαύρος σκύλος ,όλοι οι σκύλοι μια γενιά.
Κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.
Στο Μεσαναγρό υπήρχαν πολλά σκυλιά. Κάθε σπίτι είχε το σκύλο του ,γιατί οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν και βοσκοί και ο σκύλος βοηθούσε τους βοσκούς. Ακολουθούσαν πάντα τα αφεντικά και υπάκουαν στις εντολές τους. Οι βοσκοί τους εκπαίδευαν , για να φέρνουν κοντά τα κατσίκια , να τα διώχνουν από τα σπαρτά και να προστατεύουν το κοπάδι από τους εχθρούς του. Αν τολμούσε κάποιος άγνωστος να κάνει κακό στο αφεντικό ή στην περιουσία του ,θα εύρισκε αντιμέτωπο το σκύλο του , έτοιμο να θυσιαστεί.
Μικρός τότε και εγώ ,παιδί του Δημοτικού ,πήρα ένα σκυλάκι μικρό και το άνάθρεψα. Το πότιζα γάλα , το τάιζα ,το φρόντιζα σαν παιδί. Δεν έγινε πολύ ψηλό ,αλλά ήταν θαυματουργό. Ντικ τον ονομάσαμε. Και τι δεν έκανε , για να με ευχαριστήσει. Με ακολουθούσε ακόμα και στο σχολείο και αλίμονο στο παιδί που θα με πείραζε. Με μια διαταγή μου κυνηγούσε τα κατσίκια και τα έδιωχνε από το μετόχι, για να μην κάνουν ζημιές, μου έφερνε ότι έβρισκε και ήταν και κυνηγόσκυλο. Κυνηγούσε τους λαγούς και τους έπιaνε με μαεστρία. Όταν κάποτε αρρώστησα και δεν έβγαινα από το σπίτι έκλαιγε ,σαν μωρό παιδί. ΄Οταν με είδε ξανά η χαρά του απερίγραπτη . ΄Ετρεχε γύρω μου ,γαύγιζε και δε σταματούσε με τίποτα, μέχρις ότου του μίλησα ,του εξήγησα και κατάλαβε.
΄Ετσι ήταν όλα τα σκυλιά του χωριού .Οι μεγάλοι πιο σοφοί από μας μάς έλεγαν. Τα πιο πιστά , έξυπνα , έτοιμα να θυσιαστούν για τον άνθρωπο .
Κάποια μέρα ο φίλος μου χάθηκε , ΄Ετρεξα , έψαξα να το βρω. Το βρήκα σε κακό χάλι. ΄Εφαγε δηλητήριο ,από αυτό που έβαζαν οι βοσκοί για τις αλεπούδες. Τον πότισα λάδι , έμεινα μαζί του , το βοήθησα ,αλλά μάταια. Χάθηκε άδικα . Από τότε δεν ξαναπήρα άλλο σκυλί…….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου