"Περιοχή Πλατάνια. Απέναντι ο Ατταβυρος"
" Μια καινούρια ζωή γεννιέται"
" Κάτι θα έχουν να θυμούνται οι μικροί μαθητές μετά από χρόνια."
Είχα ζήσει πολλές εμπειρίες τόσα χρόνια δουλεύοντας με παιδιά του Δημοτικού Σχολείου , αλλά η σημερινή ήταν κάτι το διαφορετικό. Από μέρες ,ο εγγονός μου ετοιμαζόταν και με κάλεσε να πάω μαζί του ,για να φυτέψουμε δέντρα. Δέχθηκα και πώς να του χαλάσω χατίρι…
Το σχολείο διάλεξε την Τετάρτη 21 Μαρτίου, ημέρα που γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα της Δασοπονίας. Το λεωφορείο με τα παιδιά της Α΄και Β΄΄ τάξης και τους δασκάλους συνοδούς ,ξεκίνησε από την πλατεία της Ακαδημίας για το χωριό Πλατάνια ,που θα γινόταν η δεντροφύτευση. Ακολουθήσαμε το λεωφορείο ,αρκετά αυτοκίνητα με γονείς ,περάσαμε από Σορωνή, ΄Αγιο Σουλά και φτάσαμε στα Πλατάνια . Η όλη εκδήλωση ήταν καλά οργανωμένη. Μας περίμεναν άνθρωποι του Δασαρχείου ,της ΕΤΑΙ.ΠΡΟ.ΦΥ.ΚΑ και μια γιαγιά στην πλατεία του χωριού ,μας έφερε μια τσάντα με πορτοκάλια για τα παιδιά. Ενέργεια που μας συγκίνησε. Φτάσαμε σε ένα μικρό λοφίσκο και ο άνθρωπος του Δασαρχείου μας εξήγησε πώς θα φυτευτούν τα δεντράκια .
Ένα ένα τα παιδάκια περνούσαν από το αυτοκίνητο με τα δέντρα ,έπαιρναν ένα και πήγαιναν στο μέρος που θα το φύτευαν. Οι λάκκοι ήταν ανοιγμένοι ,έτοιμοι να δεχθούν τα δεντράκια. Κάθε παιδί ,έβγαζε το νάυλο που ήταν φυτεμένο το δέντρο , το κρατούσε προσεκτικά να μη φύγει το χώμα , καθάριζε το λάκκο και το τοποθετούσε μέσα. Με τη βοήθεια ανθρώπων του Δασαρχείου και γονιών ,έριχναν χώμα και κάλυπταν το λάκκο και σε λίγο το δεντράκι ήταν φυτεμένο. Με τα χεράκια και τα ποδαράκια τους πίεζαν το χώμα και όλα ήταν έτοιμα.
Βοηθούσα και παρακολουθούσα τα παιδιά που δούλευαν. Και τι δεν έβλεπα. ΄Εβλεπα τους αυριανούς πολίτες , να φυτεύουν , να είναι προσεκτικοί ,να ρωτάνε για το κάθε τι και αυτό που έκαναν το ζούσαν ,το χαίρονταν. Τα παιδιά αυτά απόκτησαν καινούριες γνώσεις , εμπειρίες ,δεξιότητες. ΄Εμαθαν πώς γεννιέται ένα δέντρο ,πως ανανεώνεται η ζωή. Αδέξια στις κινήσεις τους ,καμιά φορά και απρόσεκτα , αλλά όλα προσπαθούσαν και τα κατάφεραν.
Όταν φύτεψαν όλα τα δεντράκια και ετοιμαστήκαμε να φύγουμε , κάθε παιδί έριχνε μια τελευταία ματιά , για να δει αν όλα ήταν εντάξει. ΄Ηταν ένας αποχαιρετισμός ανάμεσα σε φίλους . Τα προσωπάκια τους έλαμπαν από ικανοποίηση και χαρά , γιατί φύτεψαν δέντρα , που εμείς οι μεγάλοι κόψαμε ,κάψαμε ,καταστρέψαμε. Σκέφθηκα ότι από τώρα αυτά τα παιδιά ,πέρα από το τι έμαθαν , είναι υποχρεωμένα να πληρώνουν τις δικές μας αβλεψίες και λάθη. Και η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα ,λόγω των δικών μας λαθών , είναι υποχρεωμένα αυτά τα παιδιά να την ζήσουν και να τη διορθώσουν.
Μέσα από αυτή τους την προσπάθεια ,το χαμόγελό τους ,είδα να γεννιέται η ελπίδα για κάτι καλύτερο ,για κάτι που μέσα από αυτά τα παιδιά θα ξεχυθεί σα λάβα ,όχι για να κάψει ,αλλά για να φτιάξει τα πράγματα.
Συγχαρητήρια σε όλους όσοι συνέβαλαν στη δεντροφύτευση και ιδιαίτερα στον κ. Ρένεση Νίκο του Φυτώριου Ν. Αιγαίου, στον κ. Χουρδάκη Σταμάτιο και στον κ.Γεώργιο Κωνσταντάκη της Δ/νσης Δασών ,στον κ. Παπακωνσταντίνου Κώστα της ΕΤΑΙ.ΠΡΟ.ΦΥ.ΚΑ. , στη Διευθύντρια του Σχολείου κ. Σταματία Μαντικού ,στους Δασκάλους Βασίλη Καραγιάννη, Αγγελική Μουστάκα και στα παιδιά ,που πρωτοστατούν σε τέτοιες εκδηλώσεις.
Το σχολείο διάλεξε την Τετάρτη 21 Μαρτίου, ημέρα που γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα της Δασοπονίας. Το λεωφορείο με τα παιδιά της Α΄και Β΄΄ τάξης και τους δασκάλους συνοδούς ,ξεκίνησε από την πλατεία της Ακαδημίας για το χωριό Πλατάνια ,που θα γινόταν η δεντροφύτευση. Ακολουθήσαμε το λεωφορείο ,αρκετά αυτοκίνητα με γονείς ,περάσαμε από Σορωνή, ΄Αγιο Σουλά και φτάσαμε στα Πλατάνια . Η όλη εκδήλωση ήταν καλά οργανωμένη. Μας περίμεναν άνθρωποι του Δασαρχείου ,της ΕΤΑΙ.ΠΡΟ.ΦΥ.ΚΑ και μια γιαγιά στην πλατεία του χωριού ,μας έφερε μια τσάντα με πορτοκάλια για τα παιδιά. Ενέργεια που μας συγκίνησε. Φτάσαμε σε ένα μικρό λοφίσκο και ο άνθρωπος του Δασαρχείου μας εξήγησε πώς θα φυτευτούν τα δεντράκια .
Ένα ένα τα παιδάκια περνούσαν από το αυτοκίνητο με τα δέντρα ,έπαιρναν ένα και πήγαιναν στο μέρος που θα το φύτευαν. Οι λάκκοι ήταν ανοιγμένοι ,έτοιμοι να δεχθούν τα δεντράκια. Κάθε παιδί ,έβγαζε το νάυλο που ήταν φυτεμένο το δέντρο , το κρατούσε προσεκτικά να μη φύγει το χώμα , καθάριζε το λάκκο και το τοποθετούσε μέσα. Με τη βοήθεια ανθρώπων του Δασαρχείου και γονιών ,έριχναν χώμα και κάλυπταν το λάκκο και σε λίγο το δεντράκι ήταν φυτεμένο. Με τα χεράκια και τα ποδαράκια τους πίεζαν το χώμα και όλα ήταν έτοιμα.
Βοηθούσα και παρακολουθούσα τα παιδιά που δούλευαν. Και τι δεν έβλεπα. ΄Εβλεπα τους αυριανούς πολίτες , να φυτεύουν , να είναι προσεκτικοί ,να ρωτάνε για το κάθε τι και αυτό που έκαναν το ζούσαν ,το χαίρονταν. Τα παιδιά αυτά απόκτησαν καινούριες γνώσεις , εμπειρίες ,δεξιότητες. ΄Εμαθαν πώς γεννιέται ένα δέντρο ,πως ανανεώνεται η ζωή. Αδέξια στις κινήσεις τους ,καμιά φορά και απρόσεκτα , αλλά όλα προσπαθούσαν και τα κατάφεραν.
Όταν φύτεψαν όλα τα δεντράκια και ετοιμαστήκαμε να φύγουμε , κάθε παιδί έριχνε μια τελευταία ματιά , για να δει αν όλα ήταν εντάξει. ΄Ηταν ένας αποχαιρετισμός ανάμεσα σε φίλους . Τα προσωπάκια τους έλαμπαν από ικανοποίηση και χαρά , γιατί φύτεψαν δέντρα , που εμείς οι μεγάλοι κόψαμε ,κάψαμε ,καταστρέψαμε. Σκέφθηκα ότι από τώρα αυτά τα παιδιά ,πέρα από το τι έμαθαν , είναι υποχρεωμένα να πληρώνουν τις δικές μας αβλεψίες και λάθη. Και η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα ,λόγω των δικών μας λαθών , είναι υποχρεωμένα αυτά τα παιδιά να την ζήσουν και να τη διορθώσουν.
Μέσα από αυτή τους την προσπάθεια ,το χαμόγελό τους ,είδα να γεννιέται η ελπίδα για κάτι καλύτερο ,για κάτι που μέσα από αυτά τα παιδιά θα ξεχυθεί σα λάβα ,όχι για να κάψει ,αλλά για να φτιάξει τα πράγματα.
Συγχαρητήρια σε όλους όσοι συνέβαλαν στη δεντροφύτευση και ιδιαίτερα στον κ. Ρένεση Νίκο του Φυτώριου Ν. Αιγαίου, στον κ. Χουρδάκη Σταμάτιο και στον κ.Γεώργιο Κωνσταντάκη της Δ/νσης Δασών ,στον κ. Παπακωνσταντίνου Κώστα της ΕΤΑΙ.ΠΡΟ.ΦΥ.ΚΑ. , στη Διευθύντρια του Σχολείου κ. Σταματία Μαντικού ,στους Δασκάλους Βασίλη Καραγιάννη, Αγγελική Μουστάκα και στα παιδιά ,που πρωτοστατούν σε τέτοιες εκδηλώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου