Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018

"ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΑΥΡΙΟ"






                                                                       





                                                      Οι Τρεις Ιεράρχες
        Η εκκλησία μας και η παιδεία γιορτάζουν αύριο τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών .Οι τρεις επιφανείς  ΄Αγιοι ο  Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο Νανζιανζηνός ,αναδείχθηκαν οι πιο σημαντικοί εκκλησιαστικοί πατέρες  . Και οι τρεις έδειξαν προσήλωση στη χριστιανική  θρησκεία και η ζωή τους ήταν γεμάτη από αγώνες . Τα συγγράμματά τους έδωσαν  αίγλη στη χριστιανική παιδεία.
   Τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών καθιέρωσε ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου  Αλέξιος  Κομνηνός το 1.100 μ.Χ. για να τιμηθούν οι Τρεις μεγάλοι ΄Αγιοι της εκκλησίας και να σταματήσουν οι έριδες μεταξύ των πιστών με το ποιος από τους Τρεις είναι ο πιο σπουδαίος. Το 1842 το πανεπιστήμιο Αθηνών καθιέρωσε την εορτή των Τριών Ιεραρχών , ως ημέρα αφιερωμένη στην παιδεία και στα γράμματα.
     Ο Μέγας Βασίλειος είχε σπουδάσει φιλοσοφία ,ιατρική, αστρονομία και νομικές επιστήμες.  Ο Ι. ο Χρυσόστομος ήταν γνώστης της Ιουδαϊκής και Ελληνικής γραμματείας ,άριστος ρήτορας και συγγραφέας. Ο Γρηγόριος Θεολόγος ,ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές και λογοτέχνες.
    Είναι οι προστάτες της Παιδείας ,γιατί πρώτευσαν σε όλους τους τομείς της πνευματικής ζωής, δίδασκαν καθημερινά διαφωτίζοντας τους νέους, συνέγραψαν θαυμάσια συγγράμματα, τα οποία ξεπέρασαν τη φθορά του χρόνου  και είναι πάντα επίκαιρα, δίδασκαν με το παράδειγμά τους και με την ενάρετη ζωή τους.
     Σε μια εποχή που οι  πνευματικές αξίες  έχουν υποτιμηθεί και κυριαρχούν οι υλικές ,χρειαζόμαστε τέτοιους Αγίους , σοφούς, ειλικρινείς και ασυμβίβαστους  , για να οδηγήσουν τους νέους μας  στο σωστό τρόπο ζωής  .

Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2018

"ΟΙ ΦΟΡΟΙ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ"


                                                            




                                                    ΟΙ  ΦΟΡΟΙ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ 

   Το φορολογικό σύστημα στον Μεσαίωνα δεν ήταν ίδιο σε όλες τις περιοχές. Οι τούρκοι δεν άφηναν τίποτα αφορολόγητο. Οι φόροι που πλήρωναν οι χωρικοί γύρω στα 1900 ήταν..
α) Τα Ιμπλάκια ,κτηματικός φόρος ακινήτων που εισέπραττε ο Ταξιλάρης.
β) Η Δεκάτη , που έπαιρνε ο Μεμούρης ,δεκατιστής, κατά την παραγωγή του προϊόντος.
Γ) Κεφαλικός φόρος, χαράτσι κατά άτομο .
Δ) Τα Κεφαλιάτικα, που ήταν φόρος κατά κεφαλή των οικόσιτων ζώων.
Ε)Τα Μετρητίκια, για  τα  κοπάδια αιγοπροβάτων  και για μέλισσες.
    Πολλές φορές ο φόρος πληρωνόταν σε είδος ,όπως σιτάρι ,κριθάρι, πιργούρι σε κιλά. Τα κιλά ήταν τα τούρκικα που ισοδυναμούν με 30 χιλιόγραμμα.
Επίσης για να κτίσουν  σπίτια ,εκκλησιές πλήρωναν τον ανάλογο φόρο.
¨Όταν έβλεπαν Τούρκο να έρχεται στο χωριό ,το γεγονός το συνέδεαν με φόρους. «Τούρκο είδες άσπρα θέλει ,και άλλον είδες ,και άλλα θέλει.
 Πολλοί χωρικοί έκρυβαν τα προϊόντα τους ή τα ζώα τους για να αποφεύγουν  τη βαριά φορολογία ,με κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή αν τους συνελάμβαναν. Τα κρυμμένα αυτά προϊόντα  ,λέγονταν «κουτραπάντικα»
  Φόροι έμπαιναν παντού ,άλλοι φόροι κάθε χρόνο και σε απίθανα πράγματα. Π.χ. ¨Οσοι διατηρούσαν μεγάλα μαλλιά  πλήρωναν τον ανάλογο φόρο. Αν χρωστούσαν πολλά έλεγαν ..«χρωστάνε τα μαλλιά της κεφαλής τους» ,εξ ου και η έκφραση.

(Aπό το Βιβλίο του Μιχάλη Θωμά «Απολακκιά  Ρόδου»

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018

"Η ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

   


                                                      



                                             Η  ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ  ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

Η  περιοχή του Μεσαναγρού ευνοεί  τη μελισσοκομία .Η περιοχή διαθέτει δάση από πεύκα , αρκετό θυμάρι , θρούμπα και πολλά άλλα φυτά ,από τα οποία οι μέλισσες παίρνουν  τη γύρη για το μέλι.
    Τα παλιά  χρόνια η μελισσοκομία ήταν πολύ διαδεδομένη στον Μεσαναγρό ,αν και οι συνθήκες  ήταν δύσκολες .Οι κυψέλες, κουβάνια ,όπως έλεγαν ήταν κτιστά .Με πέτρες και λάσπη έκτιζαν ένα κουβάνι, ανοιχτό και από της δυο μεριές. Μέσα εκεί τοποθετούσαν τις ανάλογες κηρύθρες  και  τις μέλισσες. Κάποιοι άλλοι έφτιαχναν κουβάνια από ξύλο κυπαρισσιού  ή  πεύκου ,μακρόστενα , ανοιχτά και από τις δυο μεριές.  Αργότερα ,μετά το 1950 ήρθαν τα «κυβερνητικά» κουβάνια , όπως τα ‘ελεγαν, ίσως γιατί δόθηκαν από το κράτος.  Αυτά συνεχίζουν μέχρι σήμερα ,ενώ τα άλλα χάθηκαν.

                                                             

  Οι γνώσεις για να γίνει κανείς μελισσοκόμος ,διεδίδοντο από γενιά σε γενιά. Θυμάμαι ,μικρός ακόμα στο Δημοτικό Σχολείο να πηγαίνω μαζί με το μελισσοκόμο ,για να βοηθώ να πάρουμε το μέλι. Την ΄Ανοιξη μάζευαν τα σμάρια και έτσι αύξαναν τα κουβάνια τους . Η εποχή του τρύγου του μελιού  ήταν συναρπαστική. Ο μελισσοκόμος με το φυσερό ,το τυφλομί  ,τα γάντια και τους τενεκέδες, άνοιγε μια μια τις κυψέλες ,έκοβε τις πίτες και τις τοποθετούσε στους τενεκέδες. Το βράδυ είτε με τα χέρια ,είτε με δύο ξύλα ,έσφιγγαν για να βγάλουν το μέλι. Αργότερα ήρθαν διάφορα μηχανήματα ,που διευκόλυναν την κατάσταση. Πέρα από το μέλι ,έβγαζαν την πρόπολη  και το κερί.
  Κάθε οικογένεια είχε το μέλι ,που χρησιμοποιούσε για τα γλυκά ,για το πρωινό και έφτιανε και τα κεριά για την εκκλησία. Σε όλα αυτά βοηθούσαν όλοι και οι μικροί ακόμα ,για να βλέπουν και να μαθαίνουν.
  Σήμερα δυστυχώς οι νέοι δεν ασχολούνται με τη μελισσοκομία και μόνο κάποιοι ηλικιωμένοι διαθέτουν λίγα κουβάνια.

                                                                   



Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2018

"ΔΙΑΒΑΖΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΛΑΜΠΑΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ"



                                       
                                                                            



                                                                                                                                                                                              ΔΙΑΒΑΖΑΜΕ  ......       ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΛΑΜΠΑΣ …..


Δύσκολα τα σχολικά μας χρόνια . Σχολείο ,δουλειές που μας ανέθεταν οι γονείς μας  και λίγος χρόνος για παιχνίδι.  Τετράδια και βιβλία λιγοστά και ιδίως τα βιβλία τα αγοράζαμε ή οι πιο παλιοί μας έδιναν τα βιβλία τους .
    Ο χρόνος που μας απέμενε για να διαβάσουμε ήταν το βράδυ. Κάποιοι που είχαν βιβλία ήταν περιζήτητοι. Βρισκόμασταν πολλά παιδιά μαζί και προσπαθούσαμε να διαβάσουμε για την άλλη μέρα. Ο Θεός να το πει διάβασμα….. Επίσης όταν παρέδιδε ο δάσκαλος τα βοηθητικά μαθήματα  Ιστορία, Φυσική και άλλα ανοίγαμε τα αυτιά μας ,για να αρπάξουμε…το μάθημα. Ήμουν καλός σε αυτό ,όπως και σε όλα τα μαθήματα. 

                                                             

  Δίναμε ραντεβού σε ένα σπίτι για το βράδυ και όλη η παρέα κουβαλούσε τα σύνεργα. Καθισμένοι γύρα από ένα σουφρά ,έπιπλο που τρώγαμε και οι μανάδες έπλαθαν τα κουλούρια ή την κουλουρία ,κατάχαμα ,προσπαθούσαμε να διαβάσουμε. Στη μέση του σουφρά βρισκόταν η λάμπα ,το μόνο φωτιστικό την εποχή εκείνη, με πετρέλαιο και γυαλί, που φώτιζε αμυδρά. Αρχίζαμε από τα γραπτά ,Ελληνικά και Μαθηματικά και μετά τα προφορικά. Οι πιο καλοί έλυναν τις ασκήσεις και οι άλλοι αντέγραφαν . Στα προφορικά ,διάβαζε ο ένας  από το μοναδικό βιβλίο και οι άλλοι άκουγαν. Στο τέλος  ο καλύτερος έκανε τη διήγηση και κάπου εκεί τέλειωνε το «Νυχτερινό Σχολείο»….
    Πόσες φορές δε σπάγαμε το γυαλί της λάμπας  και πόσες φορές δεν καταφέραμε να μην καούμε….Αξέχαστα χρόνια. Και όμως καταφέραμε να μάθουμε γράμματα κάτω από αυτές τις συνθήκες και να προκόψουμε. 

                                                                     


   

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2018

"ΟΙ ΚΑΦΕΤΖΗΔΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ-3-"




                                                         



                                           ΟΙ  ΚΑΦΕΤΖΗΔΕΣ  ΤΟΥ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ-3-

Μιλήσαμε για τους καφετζήδες ,αλλά κάθε τόσο και μια καινούρια ιστορία ξανάρχεται στο μυαλό ή κάποιος χωριανός μας διηγείται. Τα καφενεία αρκετά και αν κάποιος είχε ένα κτήριο ,βαπτιζόταν και καφετζής.
   Όταν  άρχισαν να έρχονται οι πρώτοι τουρίστες στο χωριό οι καφετζήδες δεν ήξεραν ξένες γλώσσες και η συνεννόηση γινόταν με πολλούς τρόπους. Ότι και να πούμε η φιλοξενία των Μεσαναγρενών  είναι και ήταν απαράμιλλη. Ευγενικοί ,πρόσχαροι ,καθαροί ,προσπαθούσαν να ευχαριστήσουν τους ξένους. Και μη βάλετε στο νου σας να ήθελαν να τους εκμεταλλευτούν.
    Ήρθαν λοιπόν στη Λέσχη οι ξένοι και Έλληνες μαζί και ζήτησαν να τους φτιάξει ο καφετζής κάτι για να τσιμπήσουν. Ό Καφετζής τους είπε ότι μπορεί να φτιάξει τηγανητές πατάτες, αυγά ομελέτα, σαλάτα και είχε έτοιμα και κηπευτικά. Ήρθαν οι παραγγελίες και οι ξένοι γεύθηκαν όλα τα παραπάνω που ήταν φρέσκα φρέσκα ,παραγωγής του ίδιου του καφετζή.
    Όταν ήρθε ή ώρα να φύγουν ,ζήτησαν τον λογαριασμό. Ο καφετζής με την απλότητα που τον διέκρινε και για να ευχαριστήσει τους ξένους τους είπε.
-          Παιδιάμου ακούστε .Οι ντομάτες είναι δικής μου παραγωγής, οι πατάτες το ίδιο ,το ίδιο και τα αυγά και τα κηπευτικά .Εσείς πληρώστε μου μόνο τα ποτά και νάστε καλά.
Κόκκαλο οι ξένοι .Θαύμασαν την απλότητα του ανθρώπου αυτού και βέβαια άφησαν κάτι και με το παραπάνω.

Σήμερα ξέρετε τι γίνεται…………