Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

" Διαγωνισμός παράκτιας αλιείας"







Με μεγάλη επιτυχία διεξήχθη στη παραλία του Γενναδίου , ο διαγωνισμός παράκτιας αλιείας που διοργάνωσε ο Δήμος Νότιας Ρόδου ,στις 27 Ιουνίου το περασμένο Σάββατο. Εκατοντάδες ερασιτέχνες ψαράδες από όλο το νησί πήραν μέρος στον προτότυπο αυτό διαγωνισμό, τήρησαν με ευλάβεια τους κανονισμούς και απόλαυσαν τη συμμετοχή τους . Συγχαρητήρια στους διοργανωτές για την επιτυχία του διαγωνισμού ,τον οποίο πρόβαλαν και τα ΜΜΕ των Αθηνών.



Ο διαγωνισμός άρχισε στις 18.00 και τελείωσε στις 23.00. Υπήρχαν πολλές εκπλήξεις. Ζωντανή μουσική, αναψυκτικά ,ποτά ,σάντουιτς, άλογα να περιφέρονται στην παραλία και πλήθος κόσμου να περιμένει να χειροκροτήσει τους νικητές. Στο τέλος απονεμήθηκαν τα έπαθλα και γλέντι. Πάντως νικητές ήταν όλοι οι συμμετέχοντες μικροί και μεγάλοι για την υπομονή τους , γιατί κατά τα άλλα πολλοί θυμήθηκαν την παροιμία..." Του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο δέκα φορές είναι αδειανό και δυο φορές γεμάτο". Και η δικαιολογία ....οι αυστηροί κανονισμοί και η εποχή...



Συγχαρητήρια σε όλους διοργανωτές και συμμετέχοντες.



Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

" Το καλοκαίρι μια ξεχωριστή εποχή στο Μεσαναγρό"







Όταν πλησίαζε το καλοκαίρι ,τα σημάδια για να το καταλάβεις ήταν πολλά. Τα παιδιά βγάζαμε τα παπούτσια ,περπατούσαμε ξυπόλητοι ,άρχιζαν οι καλοκαιρινές δουλειές, πλησίαζαν οι εξετάσεις και το χωριό άδειαζε. Δεν υπήρχαν αυτοκίνητα, ούτε θεριστικές μηχανές και οι αποστάσεις ήταν μεγάλες. Ολόκληρη η οικογένεια έμενε στα χωράφια. Όταν θέριζαν ένα χωράφι, πήγαιναν σε κάποιο άλλο , μέχρι να τελειώσουν το θέρος, να «ποθερίσουν ».
Οι μεγάλοι θέριζαν με τα χέρια .Κρατούσαν το δρεπάνι και θέριζαν τα χρυσοκίτρινα στάχυα. Οι άντρες τα έκαναν «γομάρια» και τα έδεναν με λυγαριές, «λύες». ΄Εβλεπες άντρες ,γυναίκες στη σειρά σκυφτοί από το πρωί ως το βράδυ ,να θερίζουν αδιάκοπα. Τα μεσημέρι κάτω από τη σκιά ενός δέντρου, αν υπήρχε,όλη η οικογένεια απολάμβανε το φαϊ που έφτιαχνε η μητέρα. Η μητέρα είχε όλα τα σύνεργα, τσουκάλια, πιάτα ,τρόφιμα. ΄Αναβε φωτιά με ξύλα ,έφτιαχνε με πέτρες «σιεριστιά», για να καθίσει πάνω η «τσούκα» ,τσουκάλι και ταυτόχρονα μαγείρευε και θέριζε. Πιο νόστιμο φαγητό από αυτό του χωραφιού δεν υπήρχε. Θέλεις η κούραση ,θέλεις τα αγνά υλικά ,το φαγητό αυτό ήταν πεντανόστιμο. Πολλές φορές όταν η δουλειά ήταν πολλή και η μητέρα δεν προλάβαινε να μαγειρέψει ,η «σαλά»,σαλάτα αντικαθιστούσε το φαγητό. Μέσα σε μια μεγάλη γαβάθα όλοι μαζί τρώγαμε ,βουτώντας το ψωμί. Πόσες φωτιές άναβαν κατακαλόκαιρο κάθε μέρα ,δεν μπορώ να σας πω. Μπορώ να σας πω όμως ότι ποτέ δεν έπιασε φωτιά και να κινδυνέψει δάσος. ΄Ηταν για μένα πράγμα ανεξήγητο. Τα βράδια μου έχουν μείνει αξέχαστα. Δίπλα από τα στάχυα και κάτω από τον έναστρο ουρανό ,όλη η οικογένεια κοιμόταν ευτυχισμένη. Ξυπνούσες και έβλεπες τα αστέρια ψηλά στον ουρανό και τον ήλιο να ανατέλλει.
Τα παιδιά και αυτά δούλευαν. Θέριζαν , κουβαλούσαν νερό και έκαναν τις μεταφορές. Τα δεμάτια από το στάρι έπρεπε να μεταφερθούν στο χωριό, στα αλώνια. ΄Ηταν η εποχή που άρχιζαν και οι εξετάσεις στο Δημοτικό. Πρωί-πρωί μας φόρτωναν με δεμάτια τα ζώα ,συνήθως γαϊδουράκια και μουλάρια., καθίζαμε στη μέση και ξεκινούσαμε για το χωριό. ΄Επρεπε να πάμε να ξεφορτώσουμε τα δεμάτια, να πάμε στο σχολείο και το μεσημέρι να γυρίσουμε στο χωράφι, να μας ξαναφορτώσουν τα ζώα και το βράδυ να γυρίσουμε ξανά πίσω. Παρέες-παρέες τα παιδιά που τα χωράφια γειτόνευαν ,κάναμε όλα αυτά τα δρομολόγια. Τι κούρσες κάναμε για το ποιος θα βγει πρώτος ,δε λέγεται. Το χειρότερο πράγμα στη μεταφορά ,ήταν να γείρει από τη μια πλευρά το δεμάτι ,το ζώο να μην προχωρά και συ να προσπαθείς να το ισορροπήσεις με τις μικρές σου δυνάμεις. Αν δεν τα κατάφερνες ,έλυνες τα σκοινιά και άφηνες τα δεμάτια για να έρθουν οι μεγάλοι. Το τι κόλπα κάναμε για να φτάσει το φορτίο δε λέγεται. Μας έμαθαν να βάζουμε πέτρες στο αντίθετα δεμάτι για να ισορροπεί ή να χαλαρώνουμε τα σκοινιά .
Στο τελευταίο χωράφι γινόταν ο αγιασμός. ΄Αφηναν ένα κομμάτι αθέριστο και συνήθως ο πατέρας με το δρεπάνι θερίζοντας ,έκανε το σχήμα του σταυρού. ΄Εσπαγαν και μια «σουρά», στάμνα και ο ένας κυνηγούσε τον άλλο για να το βρέξει. Μετά όλοι μαζί γύριζαν στο χωριό κουρασμένοι ,αλλά και χαρούμενοι που εξασφάλισαν τη σοδειά της χρονιάς.


Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

" Μεσαναγρενοί από την Αυστραλία στο χωριό"











Κάθε καλοκαίρι Αυστραλοί Μεσαναγρενοί επισκέπτονται το χωριό ,να ξαναθυμηθούν τα παλιά ,να ανταμώσουν τους χωριανούς και φίλους , να δουν τα σπίτια που γεννήθηκαν , να περπατήσουν στα σοκάκια του χωριού και να πάρουν δύναμη από τον τόπο που μεγάλωσαν .
Τους καλωσορίζουμε και τους ευχόμαστε να έρχονται κάθε χρόνο ,γιατί η παρουσία τους είναι ξεχωριστή και μας γεμίζει αισιοδοξία. Καθισμένοι στην πλατεία ,μαζί με τους χωριανούς, διηγούνται τις περιπέτειες στην Αυστραλία και φέρνουν τα χαιρετίσματα από όλους που βρίσκονται στην ξενιτιά. Οι χωριανοί ρωτούν για τα αδέλφια τους, τους συγγενείς και κάτω από την δροσερή σκιά του δέντρου που βρίσκεται στην πλατεία , μέσα σε λίγες ώρες τα πάντα έχουν μαθευτεί.
΄Ομορφες στιγμές ,γεμάτες συγκίνηση που επαναλαμβάνονται κάθε φορά που ένας ξενιτεμένος έρθει στο χωριό. Η συγκίνηση γίνεται ακόμη μεγαλύτερη ,όταν στο χωριό έρχονται νέοι που κατάγονται από το Μεσαναγρό, αλλά γεννήθηκαν στη ξενιτιά. Αυτοί οι νέοι αγαπούν το χωριό και το δείχνουν με πολλούς τρόπους. Μας συγκινεί ιδιαίτερα που στo face book .έχουν δημιουργήσει σελίδα με το όνομα Μεσαναγρός και γράφουν για το χωριό και έρχονται σε επαφή με νέους που κατάγονται από αυτό.

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Εισαγωγή στα Πανεπιστήμια παιδιών που κατάγονται από το Μεσαναγρό"


Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος . παιδιά που κατάγονται από το Μεσαναγρό εισάγονται στα Πανεπιστήμια ,σύμφωνα με τις βαθμολογίες που έχουν δοθεί. Είναι παράδοση ένα μεγάλο ποσοστό να εισάγεται στα Πανεπιστήμια και αυτή τη στιγμή μεγάλος αριθμός ήδη φοιτά.
Μπορεί το χωριουδάκι μας να είναι μικρό , αλλά διαπρέπει παντού. Αρκετοί Μεσαναγρενοί είναι εκπαιδευτικοί, γιατροί, οικονομολόγοι ,πετυχημένοι επαγγελματίες και αρκετοί μετανάστες διαπρέπουν στο εξωτερικό.
Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που εισάγονται στα Πανεπιστήμια ,τους ευχόμαστε υγεία ,καλές σπουδές και πάντα στη μνήμη τους να μένει ο τόπος καταγωγής τους και αργότερα να βοηθούν το μικρό αυτό χωριουδάκι ,γιατί είμαστε λίγοι και κανένας δεν περισσεύει.
Τα παιδιά που εισάγονται φέτος είναι…

1) Βατενού Κωνσταντίνα
2) Καραγιάννης Ευάγγελος
3) Καραγιάννης Μιχαήλ
4) Πελεκάνου Τσαμπίκα
5) Σταματάκη Κατερίνα
6) Τούτσης Τσαμπίκος

Συγχαρητήρια για μια άλλη φορά και πάντα επιτυχίες.

Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

" Πρόσκληση του Πολιτιστικού Συλλόγου Μεσαναγρού

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ
« Ο ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ»


Πρόσκληση

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσαναγρού « Ο Ταξιάρχης», προσκαλεί όλες τις γυναίκες που κατάγονται από το Μεσαναγρό ή έχουν οποιαδήποτε σχέση με το Μεσαναγρό ή είναι φίλες του χωριού , στο Ακταίο ,στις 7 Ιουλίου 2009, ημέρα Τρίτη και ώρα 19.00 , με θέματα που αφορούν το χωριό και την καλύτερη επικοινωνία ανάμεσα στους Μεσαναγρενούς.
Επειδή η παρουσία όλων κρίνεται απαραίτητη ,σας παρακαλούμε να παραστείτε , να αναπτύξετε τις απόψεις σας και να πάρουμε αποφάσεις που αφορούν τον τόπο καταγωγής μας.
Ρόδος 21 Ιουνίου 2009

Για το Δ. Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας


Ι. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΕΙΡ. ΒΑΤΕΝΟΥ

Η πρόσκληση του Συλλόγου απευθύνεται σε όλες τις γυναίκες που κατάγονται από το Μεσαναγρό ,είναι παντρεμένες με Μεσαναγρενούς ,είναι φίλες του χωριού και έχουν οποιδήποτε σχέση με το χωριό.
Θα είναι λοιπόν μεγάλη μας χαρά να σας δούμε στο Ακταίο ,να σας κεράσουμε ένα ποτό και φιλικά να κουβεντιάσουμε για το χωριουδάκι μας. Μην το αμελήσετε ,σημειώστε την ημερομηνία και θα χαρούμε να τα πούμε από κοντά.

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

" Η ημέρα της Μουσικής"


Η ημέρα της Μουσικής

Η Ημέρα της μουσικής άρχισε να γιορτάζεται στο Παρίσι ,το 1982 , με πρωτοβουλία του τότε Υπουργού πολιτισμού Ζακ Λανγκ. Η Αθήνα, πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 1985 , ήταν η πρώτη εκτός Γαλλίας στην οποία πραγματοποιήθηκε η γιορτή της Μουσικής. Μέσα σε λίγα χρόνια έγινε θεσμός που διεξάγεται κάθε 21 Ιουνίου σε περισσότερες από 22 χώρες.
Την ημέρα εκείνη Μουσικοί κατακλύζουν δημοτικούς χώρους ,σταθμούς, πάρκα και παρουσιάζουν συναυλίες απ΄όλο το μουσικό φάσμα.
Η Ευρωπαϊκή γιορτή της Μουσικής αποτελεί τη μεγαλύτερη κοινή Πολιτιστική δράση της Ευρώπης, με περισσότερες από9 20.000 ταυτόχρονες εκδηλώσεις , κάθε χρόνο .
Η γιορτή της Μουσικής δίνει την ευκαιρία σε νέους δημιουργούς να παρουσιάσουν τις δουλειές τους , αναδεικνύει τάσεις, δημιουργεί δίκτυα μεταξύ καλλιτεχνών και παραμένει δωρεάν από όλους για όλους.

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

" Οι αγελάδες του Μεσαναγρού που χάθηκαν"


Οι κάτοικοι του χωριού ήταν γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Κάθε οικογένεια χρειαζόταν ζώα ,γαϊδουράκια και μουλάρια, για να κάνουν τις μεταφορές ,ξύλα ,σπόρους, σπαρτά ,αλλά και να ζευγαρίζουν τα χωράφια.
Κάποτε στο χωριό αρκετές οικογένειες αγόρασαν και αγελάδες. Εκτός από το κρέας και το γάλα ,οι αγελάδες είναι καλές και στο ζευγάρισμα. Εμείς οι μικροί είχαμε υποχρέωση να καθαρίζουμε το στάβλο ,να ταϊζουμε τις αγελάδες και να τις παίρνουμε στη Μπη (πηγή),στα Πλακιά και στα Βρυσιά ,για να τις ποτίζουμε. Αυτά τα ζώα τους καλοκαιρινούς μήνες γίνονταν επικίνδυνα ,γιατί τα τσιμπούσε « η μύγα» ,όπως λέγανε οι μεγάλοι. Καθώς τις κρατούσαμε από το σχοινί μας παρέσερναν με τη δύναμή τους και άντε μετά να τις πιάσεις. Η συμβουλή των μεγάλων ήταν να μη δένουμε το σχοινί στη μέση μας ,γιατί θα μας παρέσερναν και θα κτυπούσαμε .΄Ετσι σκοτώθηκε ένα παιδί μας έλεγαν. Οι συμβουλές των μεγάλων ήταν σοφές και πάντα είχαν δίκαιο και εμείς τις ακολουθούσαμε σαν Ευαγγέλιο.
Τα καλοκαίρια επειδή τις αγελάδες δεν τις χρειάζονταν πλήρωναν ένα άνθρωπο το « βούκουλα» και αυτός τις έβοσκε. ¨Ένα βράδυ του καλοκαιριού έφθασε μια παράξενη είδηση στο χωριό. Οι αγελάδες πέθαναν. Αμέσως όλοι οι χωριανοί έτρεξαν στην ΄Εριντο που έβοσκαν τα ζώα. Από τις 75 αν θυμάμαι καλά δεν έμειναν παρά πεντέξι. Τα δυο φορτηγά του χωριού φόρτωναν τις αγελάδες και τις έπαιρναν στη Ρόδο στα σφαγεία. Από τι πέθαναν οι αγελάδες κανένας δεν ήξερε.
Την άλλη μέρα οι κτηνίατροι είπαν ότι έφαγαν τις ρίζες ενός χόρτου .Πράγματι στην περιοχή κάποιες μπουλτόζες που « ξέρσωναν » ,καθάριζαν χωράφια ,έβγαλαν τις ρίζες στην επιφάνεια ,τις έφαγαν οι αγελάδες και χάθηκαν. Το βράδυ εκείνο μου έχει μείνει αξέχαστο . ΄Ένα ολόκληρο χωριό ,να τρέχει ,να ψάχνει ,να ρωτά τι έγινε .Η επόμενη μέρα βρήκε εμάς τους μικρούς να θρηνούμε το χαμό των φίλων μας.
Από τότε στο χωριό δεν ξαναεμφανίστηκαν αγελάδες .



Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

" Οι Σχολικές γιορτές στο Μεσαναγρό" Μέρος 2ο


Σαν σήμερα πολλά χρόνια πίσω, ήταν η τελευταία μέρα της σχολικής χρονιάς. ΄Ηταν η μέρα που όλο το χωριό θα παρακολουθούσε τις γυμναστικές επιδείξεις και τους αγώνες . Μέρες πριν όλα και όλοι ήμαστε σε ετοιμότητα. Ακόμα και τους γονείς μας παροτρύναμε να έρθουν για να πάρουν μέρος. Πατέρα να έρθεις ,γιατί οι άλλοι θα φέρουν τους « δυνατούς τους» ,για να μας νικήσουν .΄Ολο το χωριό βρισκόταν επί ποδός πολέμου. Χαρά σε όποια ομάδα κέρδιζε. Κάναμε και μόνοι μας προπονήσεις κατά ομάδες, για να βγούμε πρώτοι. Πώς την περιμέναμε αυτήν την ημέρα δε λέγεται. Το τελευταίο αγώνισμα « ο πότσος» ,ήταν το πιο εντυπωσιακό και το πιο δύσκολο. ΄Επαιρναν μέρος και οι μεγάλοι. Ο δάσκαλος μας χώριζε σε δυο ομάδες . Υπήρχε ένα σχοινί ,στη μέση του έβαζε το πόδι ο δάσκαλος και οι ομάδες το τραβούσαν αντίθετα .΄Οποια ομάδα παράσερνε την άλλη ,κέρδιζε. Ο αγώνας είχε άγρια ομορφιά ,γιατί συμμετείχαν και οι γονείς. Κάθε γονιός πήγαινε με την ομάδα του παιδιού του ,άνδρες και γυναίκες. Και ξέρετε ,όπου ανακατεύονται οι μεγάλοι υπάρχουν και παρεξηγήσεις. Δεν πιάσαμε καλά, ξεκινήσατε πιο γρήγορα και ένα σωρό δικαιολογίες προέβαλλαν οι χαμένοι.
Ο αγώνας άρχιζε. Ο δάσκαλος σφύριζε, οι ομάδες έπαιρναν θέσεις και όλοι περίμεναν το σύνθημα. Ο δάσκαλος στη μέση του σχοινιού ,βάζοντας το πόδι του πάνω ,σφύριζε και φώναζε έτοιμοι. Τότε άρχιζε ο αγώνας .Το τι τραβούσαμε εμείς οι μικροί δε λέγεται. Μας έσπρωχναν, μας ποδοπατούσαν και η χειρότερη στιγμή ήταν όταν η πιο αδύνατη ομάδα κουρασμένη ,άφηνε το σχοινί . Απότομα οι νικητές έπεφταν φαρδιοί πλατιοί ,αφού δεν υπήρχε αντίσταση. Σε έναν τέτοιο αγώνα και ενώ ο δάσκαλος είχε το πόδι πάνω στο σχοινί και πριν δώσει το σύνθημα ,η μια ομάδα τράβηξε απότομα και ο δάσκαλος βρέθηκε κάτω .Θυμάμαι ότι ο αγώνας διακόπηκε ,γιατί ο διαιτητής δεν μπορούσε να συνεχίσει. ΄Ισως ήταν ο πρώτος αθλητικός αγώνας που είχε άδοξο τέλος…

Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

" Οι Σχολικές γιορτές στο Μεσαναγρό (Μέρος 1ο)


" ΄Ενα μέρος του χωριού"





Οι σχολικές γιορτές ήταν κάτι ξεχωριστό για μας τους μικρούς. Τις περιμέναμε πώς και πώς. Είχαμε πολλές γιορτές . Εθνικές ,Θρησκευτικές , γιορτή της Μάνας και Αθλητικές. Κάθε γιορτή είχε τη δική της ιδιομορφία. Οι δάσκαλοι μας έδιναν το ρόλο μας που έπρεπε να ξέρουμε «νεράκι» και να ψάξουμε να ντυθούμε κατάλληλα. Στο ντύσιμο άρχιζε ο μεγάλος μπελάς .Πού να βρεις την εποχή εκείνη τα κατάλληλα ρούχα… Βολευόμασταν όπως όπως και πιο πολύ μας απασχολούσε ο ρόλος μας.
Κάναμε αρκετές μέρες πρόβες στο σχολείο και οι δάσκαλοι μας διόρθωναν και μας καθοδηγούσαν. Οι γιορτές συνήθως γίνονταν στο Καφενείο τη « Λέσχη» ή στην πλατεία του χωριού. Μόνο στο τέλος της χρονιάς γίνονταν στο χώρο έξω από την εκκλησιά.
Θυμάμαι τους μεγαλύτερους και ιδίως τα παιδιά της ¨Εκτης να απαγγέλλουν ποιήματα πολύ μεγάλα που μας καθήλωναν . Από όλα τα ποιήματα μου έμειναν ο Θούριος του Ρήγα και η φυγή του Αλή Πασά με άλογο από το Σούλι. Όταν κάναμε πρόβες και οι τυχεροί απάγγελλαν αυτά τα ποιήματα ,επικρατούσε « άκρα του τάφου σιωπή », όπως έλεγε και ο δάσκαλος. Ακόμα και εμείς οι μικροί τα μαθαίναμε απ΄έξω και ονειρευόμασταν κάποτε να τα απαγγείλουμε.
Την ημέρα της γιορτής μαζεύονταν όλο το χωριό και όλοι περίμεναν να μας ακούσουν. Ανάλογα χειροκροτούσαν . Αν το έλεγες ωραία και τους συνέπαιρνες σε χειροκροτούσαν αν όχι σε υποδέχονταν χλιαρά. Οι άτυχοι της ημέρας ήταν αυτού που ξεχνούσαν τα λόγια . Προσπαθούσαν να τα θυμηθούν ,κόμπιαζαν ,αλλά τίποτα. Καλύτερα να άνοιγε η γη να σε καταπιεί παρά να υποστείς αυτόν τον κάζο. Δεν έφταναν οι παρατηρήσεις του δασκάλου σε περίμενε στο σπίτι και η κατσάδα των γονιών σου. Ρεζίλι μας έκανες ,ντροπή σου. Πού να βρεθεί παιδαγωγικό τακτ την εποχή εκείνη…

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

" Αλληλεγγύη και ομαδικότητα.όπλα για μια καλύτερη κοινωνία στο Μεσαναγρό"


Υπήρχαν ορισμένες εποχές του χρόνου που οι δουλειές δεν μπορούσαν να αντιμετωπιστούν από μια μόνο οικογένεια. π.χ. κτίσιμο σπιτιών , θέρος ,σπορά ,γάμος και μάζεμα ελιών. Τότε εδημιουργείτο ένας αυτοματισμός .Ολόκληρο χωριό, αλλά και τα «σόγια» ,σαν κάποιο αόρατο χέρι επενέβαινε ,καθοδηγούσε τα πάντα και έδινε λύσεις. ΄Εβλεπες δεκάδες ανθρώπους που είχαν τελειώσει τις δικές τους δουλειές νωρίτερα, να πηγαίνουν να βοηθούν το γείτονα ,το συγχωριανό.
Στο θέρος και στη σπορά, ολόκληρες μέρες ,άλλοι με τα δρεπάνια στο χέρι ,άλλοι να κουβαλούν τα στάχυα με τα ζώα τους και άλλοι να ζευγαρίζουν για να τελειώσει και ο χωριανός που για κάποιο λόγο άργησε.
Στο κτίσιμο των σπιτιών τις Κυριακές όλοι μαζί να κουβαλούν πέτρες ,πατελιά ,τα κορφάδια και άλλοι να χτίζουν. Προκαλεί εντύπωση πώς κουβαλούσαν τα κορφάδια που έβαζαν στις στέγες των σπιτιών… Αφού έκοβαν τα κορφάδια από το δάσος που βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση και τά άφηναν να ξεραθούν ,δύο δύο άντρες έπαιρναν στους ώμους ένα ένα κορφάδι και το κουβαλούσαν στο χωριό. ΄Ηθελε δύναμη και μεγάλες αντοχές.
Στους γάμους η συμμετοχή όλου του χωριού ήταν δεδομένη με πολλούς τρόπους. ΄Αλλοι έφερναν τα σφαχτά ,ετοίμαζαν τα μελεκούνια ,τα ψωμιά ,το στόλισμα του σπιτιού και άλλοι την ημέρα του γάμου ετοίμαζαν τα φαγητά Δεν μπορούσες να μη βοηθήσεις ,όταν ένα ολόκληρο χωριό ήταν στο πόδι .Γι αυτό και η συμμετοχή στο γλέντι ήταν καθολική.
Αξέχαστες στιγμές που έζησα στα παιδικά μου χρόνια. Στιγμές που δεν υπάρχουν σήμερα και που νοσταλγώ.

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

" Οι Αγιογραφίες του Αγίου Θωμά"
















Εσωτερικά του μοναστηριού υπάρχουν Αγιογραφίες της παλαιολόγιας ζωγραφικής του ΙΕ΄αιώνα ,αλλά και μεταγενέστερες ,που ιστορούν σκηνές από την Καινή Διαθήκη, όπως μορφές διαφόρων Αγίων και ζώνες με φυτικό διάκοσμο .
Εντυπωσιακή είναι στην κόγχη του Ιερού η δέηση στο Χριστό των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ στο επάνω τμήμα , ενώ στο κάτω ιεράρχες με ειλητά δέονται έμπροσθεν του θυσιαστηρίου. Την Αγία Τράπεζα αποτελούν μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη προφανώς από την προγενέστερη παλαιοχριστιανική . Σήμερα πολλά πρόσωπα Αγίων έχουν υποστεί καταστροφές από το χρόνο αλλά και από το μένος αλλοθρήσκων . Οι κάτοικοι διηγούνται τις καταστροφές που έγιναν και αυτό φαίνεται από το ότι αρκετές εικόνες έχουν υποστεί καταστροφές στο πρόσωπο και ιδιαίτερα στα μάτια.
Σήμερα το Μοναστήρι βρίσκεται σε καλή κατάσταση και εξωτερικά προφυλάσσεται από τις καιρικές συνθήκες. Πιστεύουμε όμως ότι πρέπει να γίνει συντήρηση των Αγιογραφιών ,γιατί ο χρόνος είναι καταλυτικός. Παρήγορο σημάδι οι προσπάθειες του Δήμου και ιδιαίτερα του Δημάρχου κ. Μανόλη Σαββή , να έντάξει το έργο στις προσπάθειες που γίνονται από τα ΤΕΙ Αθήνας , για τη συντήρηση Βυζαντινών εκκλησιών

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

" Παγκόσμια ημέρα των Ωκεανών "


Η Παγκόσμια ημέρα Ωκεανών γιορτάζεται από το 1922 στις 8 Ιουνίου . Θεσμοθετήθηκε το 1922 , κατά τη διάρκεια της Συνόδου για τη γη στο Ρίο Ντε Ζανέιρο ,όπου 150 ηγέτες από όλο τον κόσμο υπέγραψαν τη Συνθήκη για τη Βιοποικιλλότητα.
Σήμερα σύμφωνα με την Greenrpeace…
- Το 76 ο/ο των ψαριών στον κόσμο κινδυνεύει άμεσα.
- 300.000 κητώδη πεθαίνουν κάθε χρόνο παγιδευμένα στα δίχτυα.
- ΄Εως 27 εκατομ. τόνοι ψαριών απορρίπτονται στη θάλασσα ετησίως ,αμέσως μετά την αλίευσή τους.
- 12.000 τόνοι Ερυθρού τόνου ,37ο/ο περισσότερο από το επιτρεπόμενο όριο, αλιεύονται παράνομα στη Μεσόγειο και τον Ανατολικό Ατλαντικό.
Η αναξέλεγκτη εκμετάλλευση της θάλασσας πρέπει να σταματήσει . Η Greenpeace ζητά από τις κυβερνήσεις των κρατών να προχωρήσουν αμέσως στην προστασία των Ωκεανών του πλανήτη. Η υποβάθμιση των Ωκεανών πρέπει να σταματήσει κι ένα ουσιαστικό βήμα για τη σωτηρία τους είναι η δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων ,όπου θα προστατεύεται η θαλάσσια ζωή.
Η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση έχει αναλάβει δέσμευση για την προστασία των Ωκεανών. Επιδιώκει να εξασφαλιστεί η περιβαλλοντική υγεία όλων των θαλάσσιων υδάτων , ώστε οι Ευρωπαίοι να αποκομίζουν οφέλη. Πέραν όλων αυτών είναι υπόθεση και υποχρέωση κάθε ανθρώπου να προστατεύει τον πλανήτη ,γιατί σε αυτόν ζει και πορεύεται. Πρέπει τα παιδιά μας από μικρά να μάθουν να σέβονται και να τηρούν τους κανόνες που υπάρχουν και να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και να προστατεύουν το περιβάλλον.

Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

" Ευρωεκλογές στο Μεσαναγρό"

" Εικόνα από την ημέρα των εκλογών"
Διεξήχθησαν μέσα σε καλό κλίμα οι Ευρωεκλογές στο Μεσαναγρό. Η αποχή βέβαια ήταν μεγάλη. Ενδεικτικά, όταν γίνονται εκλογές ψηφίζουν περί τους 230, σήμερα ψήφισαν 163.

Τα αποτελέσματα είναι τα παρακάτω.


ΠΑ.ΣΟ.Κ. ........................92

Ν.Δ. .............................. . 52

Κ.Κ.Ε. .............................. 1

Συνασπισμός....................2

ΛΑΟΣ ............................... 5

Οικολόγοι Πράσινοι........6

Οικολόγοι Ελλάδος..........1

Ελληνικό Κίν. ..................2

Βεργής ......................... .....1

Λευκό ......................... .......1

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

" Πώς οι παλιοί Μεσαναγρενοί ξεπερνούσαν τις κρίσεις"


Κρίση …κρίση ..κρίση …Λέξη επίκαιρη που προβληματίζει και προκαλεί δέος. Για τους παλιούς Μεσαναγρενούς δεν υπήρχε, αλλά και αν ακόμα παρουσιαζόταν, είχαν προβλέψει να την αντιμετωπίζουν, κάτι που οι σημερινοί κυβερνώντες προσπαθούν αλλά δεν τα καταφέρνουν.
Τι είχαν προβλέψει οι πρόγονοί μας. .. Είχαν δύο όπλα . Την Κάσσα και το Γραπτόν Κοινοτικόν Δοσιτολόγιον . Η Κάσσα ήταν αγροτικό πιστωτικό ίδρυμα ,σαν τράπεζα που λέμε σήμερα και είχε σκοπό να παρέχει τρόφιμα στους κατοίκους και ιδιαίτερα σιτάρι ,όταν είχαν ανάγκη. Οι κάτοικοι που η σπορά τους δεν πήγαινε καλά έπαιρναν αυτή τη βοήθεια και την επέστρεφαν άτοκα ,όταν τα πράγματα έφτιαχναν, εν αντιθέσει με τις τράπεζες που και σε πνίγουν στους τόκους και χάνεις και την περιουσία σου όταν δεν έχεις να πληρώσεις.
Στο Γραπτό Κοινοτικό Δοσιτολόγιο έγραφαν τα ονόματα των χωριανών που προσέφεραν χρήματα για κοινωφελή έργα και τα ονόματα αυτών που δεν προσέφεραν. Κανένας δεν αναγκαζόταν να προσφέρει και προσέφερε σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Διαβάζοντας π.χ. την προσπάθεια για την κατασκευή σχολικού κτηρίου ,αναφέρονται όλοι όσοι έδωσαν και όσοι δεν έδωσαν. Με τα δύο αυτά όπλα κατάφεραν να ζουν αρμονικά ,να βοηθούν τους αδυνάτους και να φιλοτιμούνται όλοι. Γιατί μη μου πείτε ότι θα νιώθατε καλά ,αν το όνομά σας βρισκόταν γραμμένο στο Δοσιτολόγιο ,με την αιτιολογία ότι δε βοηθήσατε στην κατασκευή του σχολείου…
Ευχαριστούμε το περιοδικό ON SPOT που φιλοξένησε άρθρο της ιστοσελίδας μας στις στήλες του με θέμα " Το Κοινόν του Μεσαναγρού".Το περιοδικό διανέμεται κάθε δίμηνο με την Κυριακάτικη εφημερίδα ESPRESSO και στη συνέχεια ,free press σε όλη τη Ρόδο. Ευχόμαστε κάθε επιτυχία.

Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009

"Παλαιοχριστιανική Βασιλική στη θέση Πεντάθυρα στο Μεσαναγρό"


Στη θέση Πεντάθυρα , 3 χιλιόμετρα από το χωριό ,εντοπίστηκε από τον Αρχαιολόγο κ. Ι. Βολανάκη ,μεγάλων διαστάσεων ,τρίκλιτη βασιλική με προκτίσματα. Τα δάπεδα της Βασιλικής είναι διακοσμημένα με ψηφιδωτά. Ο ναός είναι επίσης πλούσιος σε μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη. Οι παλιοί Μεσαναγρενοί λένε ότι ο ναός ήταν τόσο μεγάλος που είχε πέντε θύρες και γι αυτό και το όνομα Πεντάθυρα.
Σχετικά με τη παλαιοχριστιανική στα Πεντάθυρα ο κ. Ι. Βολανάκης αναφέρει.
« ..Εν μέσω ερήμων εκτάσεων ,επεσημάνθη το 1986 υπό του γράφοντος ,μεγάλων διαστάσεων τρίκλιτος βασιλική μετά προκτισμάτων ,φέρουσα ψηφιδωτά δάπεδα και πλούσια αρχιτεκτονικά μέλη. Η Βασιλική παρουσιάζει τουλάχιστον δυο οικοδομικάς περιόδους και έκειτο εις μέσον αρχαίου οικισμού».
Δυστυχώς από τότε δεν έγινε καμιά προσπάθεια ανασκαφών και αξιοποίησης της περιοχής.

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

" 'Ομορφες εικόνες από το Μεσαναγρό"

" Το Μοναστηράκι ΄Αγιος Γεώργιος"
" Μυρίζεις πραγματικά γαρίφαλα"
" Το βουνό Κουφός-Χώρος από όπου δεν ακούγεται τίποτα"
" Το βουνό Χιονιά- Παλιά εκεί χιόνιζε"

" Το Μοναστηράκι ΄Αγιος Ραφαήλ"