Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

" Οι αγελάδες του Μεσαναγρού που χάθηκαν"


Οι κάτοικοι του χωριού ήταν γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Κάθε οικογένεια χρειαζόταν ζώα ,γαϊδουράκια και μουλάρια, για να κάνουν τις μεταφορές ,ξύλα ,σπόρους, σπαρτά ,αλλά και να ζευγαρίζουν τα χωράφια.
Κάποτε στο χωριό αρκετές οικογένειες αγόρασαν και αγελάδες. Εκτός από το κρέας και το γάλα ,οι αγελάδες είναι καλές και στο ζευγάρισμα. Εμείς οι μικροί είχαμε υποχρέωση να καθαρίζουμε το στάβλο ,να ταϊζουμε τις αγελάδες και να τις παίρνουμε στη Μπη (πηγή),στα Πλακιά και στα Βρυσιά ,για να τις ποτίζουμε. Αυτά τα ζώα τους καλοκαιρινούς μήνες γίνονταν επικίνδυνα ,γιατί τα τσιμπούσε « η μύγα» ,όπως λέγανε οι μεγάλοι. Καθώς τις κρατούσαμε από το σχοινί μας παρέσερναν με τη δύναμή τους και άντε μετά να τις πιάσεις. Η συμβουλή των μεγάλων ήταν να μη δένουμε το σχοινί στη μέση μας ,γιατί θα μας παρέσερναν και θα κτυπούσαμε .΄Ετσι σκοτώθηκε ένα παιδί μας έλεγαν. Οι συμβουλές των μεγάλων ήταν σοφές και πάντα είχαν δίκαιο και εμείς τις ακολουθούσαμε σαν Ευαγγέλιο.
Τα καλοκαίρια επειδή τις αγελάδες δεν τις χρειάζονταν πλήρωναν ένα άνθρωπο το « βούκουλα» και αυτός τις έβοσκε. ¨Ένα βράδυ του καλοκαιριού έφθασε μια παράξενη είδηση στο χωριό. Οι αγελάδες πέθαναν. Αμέσως όλοι οι χωριανοί έτρεξαν στην ΄Εριντο που έβοσκαν τα ζώα. Από τις 75 αν θυμάμαι καλά δεν έμειναν παρά πεντέξι. Τα δυο φορτηγά του χωριού φόρτωναν τις αγελάδες και τις έπαιρναν στη Ρόδο στα σφαγεία. Από τι πέθαναν οι αγελάδες κανένας δεν ήξερε.
Την άλλη μέρα οι κτηνίατροι είπαν ότι έφαγαν τις ρίζες ενός χόρτου .Πράγματι στην περιοχή κάποιες μπουλτόζες που « ξέρσωναν » ,καθάριζαν χωράφια ,έβγαλαν τις ρίζες στην επιφάνεια ,τις έφαγαν οι αγελάδες και χάθηκαν. Το βράδυ εκείνο μου έχει μείνει αξέχαστο . ΄Ένα ολόκληρο χωριό ,να τρέχει ,να ψάχνει ,να ρωτά τι έγινε .Η επόμενη μέρα βρήκε εμάς τους μικρούς να θρηνούμε το χαμό των φίλων μας.
Από τότε στο χωριό δεν ξαναεμφανίστηκαν αγελάδες .