Η ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ
Η
περιοχή του Μεσαναγρού ευνοεί τη
μελισσοκομία .Η περιοχή διαθέτει δάση από πεύκα , αρκετό θυμάρι , θρούμπα και
πολλά άλλα φυτά ,από τα οποία οι μέλισσες παίρνουν τη γύρη για το μέλι.
Τα παλιά
χρόνια η μελισσοκομία ήταν πολύ διαδεδομένη στον Μεσαναγρό ,αν και οι
συνθήκες ήταν δύσκολες .Οι κυψέλες,
κουβάνια ,όπως έλεγαν ήταν κτιστά .Με πέτρες και λάσπη έκτιζαν ένα κουβάνι,
ανοιχτό και από της δυο μεριές. Μέσα εκεί τοποθετούσαν τις ανάλογες κηρύθρες και
τις μέλισσες. Κάποιοι άλλοι έφτιαχναν κουβάνια από ξύλο κυπαρισσιού ή
πεύκου ,μακρόστενα , ανοιχτά και από τις δυο μεριές. Αργότερα ,μετά το 1950 ήρθαν τα «κυβερνητικά»
κουβάνια , όπως τα ‘ελεγαν, ίσως γιατί δόθηκαν από το κράτος. Αυτά συνεχίζουν μέχρι σήμερα ,ενώ τα άλλα
χάθηκαν.
Οι γνώσεις για να γίνει κανείς μελισσοκόμος ,διεδίδοντο από γενιά σε
γενιά. Θυμάμαι ,μικρός ακόμα στο Δημοτικό Σχολείο να πηγαίνω μαζί με το
μελισσοκόμο ,για να βοηθώ να πάρουμε το μέλι. Την ΄Ανοιξη μάζευαν τα σμάρια και
έτσι αύξαναν τα κουβάνια τους . Η εποχή του τρύγου του μελιού ήταν συναρπαστική. Ο μελισσοκόμος με το φυσερό
,το τυφλομί ,τα γάντια και τους
τενεκέδες, άνοιγε μια μια τις κυψέλες ,έκοβε τις πίτες και τις τοποθετούσε
στους τενεκέδες. Το βράδυ είτε με τα χέρια ,είτε με δύο ξύλα ,έσφιγγαν για να
βγάλουν το μέλι. Αργότερα ήρθαν διάφορα μηχανήματα ,που διευκόλυναν την
κατάσταση. Πέρα από το μέλι ,έβγαζαν την πρόπολη και το κερί.
Κάθε οικογένεια είχε το μέλι ,που χρησιμοποιούσε για τα γλυκά ,για το
πρωινό και έφτιανε και τα κεριά για την εκκλησία. Σε όλα αυτά βοηθούσαν όλοι
και οι μικροί ακόμα ,για να βλέπουν και να μαθαίνουν.
Σήμερα δυστυχώς οι νέοι δεν ασχολούνται με τη μελισσοκομία και μόνο
κάποιοι ηλικιωμένοι διαθέτουν λίγα κουβάνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου