Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

" Η φορεσιά του Μεσαναγρού"




Στο χωριό Μεσαναγρός η κ. Ειρήνη Βαλασάκη που γεννήθηκε το έτος 1909, θυμάται τη θεία της Ναστασούλα, μια από τις τελευταίες γυναίκες του χωριού ,που φορούσε τη ροδίτικη " μεταβυζαντινή φορεσιά". Η φορεσιά αυτή αποτελείτο από μια μακρομάνικη πουκαμίσα ,που ερχόταν μακριά κάτω από το γόνατο,περίπου μέχρι τη μισή γάμπα και εξωτερικά έμπαινε το φουστάνι που ήταν πιο κοντή απ΄την πουκαμίσα.Το ύφασμα της φούστας ήταν σκληρό. Το περιγράφει ,σαν αυτό που φορούν σήμερα τα παιδιά, εννοώντας το τζιν. Εξωτερικά φορούσε και ένα σάκο(εννοεί την καμουζέτα) που έδενε κάτω απ΄το στήθος. Η φορεσιά της ήταν σαν αυτή που συνέχισαν να φορούν οι Σιδερίτισσες. ¨Ηταν και άλλες γυναίκες στην ηλικία της που φορούσαν τα ίδια ,αλλά δε θυμάται ποιες ήταν. Θυμάται όμως τη θεία της τη Ναστασούλα ,γιατί την άφηναν οι γονείς της να την προσέχει όταν έφευγαν στα χωράφια. ΄Οταν η θεία Ναστασούλα απεβίωσε, η κ. Ειρήνη ήταν περίπου επτά χρονών ,δηλαδή περίπου το 1915 και αν υποθέσουμε ότι απεβίωσε ογδόντα ετών, πρέπει να γεννήθηκε το 1836.


Η κατά εννέα χρόνια νεότερη από τη κ. Ειρήνη η κ. Θεανώ Αυγουστάκη ,που γεννήθηκε το έτος 1918,δε θυμάται πια καμιά γυναίκα στο Μεσαναγρό με τη ροδίτικη φορεσιά . Θυμάται την ηλικία της γιαγιάς της και της μητέρας της με το σακοφούστανο. Η μητέρα της είχε ένα μπαούλο με ρούχα της εποχής εκείνης ,που τα έκαψαν σύμφωνα με τη συνήθεια να καίνε τα ρούχα των νεκρών. Η γενιά η δική της φόρεσε την επόμενη μόδα που ήταν οι ρόμπες. Οι γυναίκες αλλάζουν μόδα πιο εύκολα από τους άντρες είπε,και αφηγήθηκε και την ιστορία κάποιου "βρακά" (βρακοφόρου) του Γιώργη ,όταν αυτή ήταν περίπου δέκα χρονών,δηλαδή περίπου το 1928. Ο Γιώργης στο γάμο του έβαλε κουστούμι ,αλλά για να μην τον κοροϊδεύουν ,τη δευτέρα του γάμου του ξανάβαλε "βράκα". Στο γάμο του τραγούδησαν το ακόλουθο δίστιχο.


Πετάξασιν οι πέρδικες και κάτσασει στ΄αλώνια


κοιτάξετε το Γιωρκαρά που΄βαλε παντελόνια.




Το κείμενο είναι παρμένο από την έρευνα του κ. Βλάση Φακιόλη , υπαλλήλου του Δήμου Ν. Ρόδου,με τον τίτλο "Η Λαϊκή φορεσιά στα δέκα χωριά της Ν. Ρόδου", τον οποίο και ευχαριστούμε.