ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΖΙ

 

                                                           

Χελιδόνια και άνθρωποι μαζί

Χρόνια τώρα έχω να δω αυτό το φαινόμενο. ¨Ανθρωποι και χελιδόνια να συγκατοικούν. Όλα άλλαξαν . Ακόμα και τα πιο απλά και ανθρώπινα.

Μικρός θυμάμαι στο χωριό ,σε κάθε σπίτι υπήρχε και μια χελιδονοφωλιά. Δίπλα στην καμάρα τα χελιδόνια ,πέτρα πέτρα έκτιζαν τη φωλιά τους και έφτιαχναν την οικογένειά τους. Θυμάμαι με τι λαχτάρα τα μικρά παιδιά περιμέναμε την ΄Ανοιξη να έρθουν. Τα παράθυρα έμεναν ανοιχτά ,για να μπορούν να μπαίνουν . Αν σε κάποιο σπίτι τα χελιδόνια δεν εμφανίζονταν , άκουγες τα χίλια δυο. Χάθηκαν στο ταξίδι , τους φέρθηκαν άσχημα ή τους χάλασαν τη φωλιά. Θυμάμαι μια θεία μου ,που κατά λάθος ασπρίζοντας το σπίτι ,τους χάλασε τη φωλιά. Τα χελιδόνια ήρθαν. Είδαν το σπίτι τους χαλασμένο και δεν ξαναπάτησαν. ΄Ετσι έκαναν σε όποιο δε τους συμπεριφερόταν καλά. Οι χωριανοί θεωρούσαν κακό σημάδι να μην υπάρχουν χελιδόνια στο σπίτι.

Χελιδόνια και άνθρωποι μαζί. Το έζησα και ήταν καταπληκτικό. Να ξυπνάς από τα τιτιβίσματά τους ,τις όμορφες φωνές τους. Να παρακολουθείς το κτίσιμο της φωλιάς. Ξυλαράκι ξυλαράκι ,λίγη λάσπη και πάντα το ίδιο σχέδιο. Η μητέρα να γεννά τα αυγά ,να τα επωάζει και ο πατέρας να φέρνει τροφή ,για να ταϊζει την οικογένεια. Όταν έβγαιναν τα μικρά ,γυμνά , να περιμένουν τροφή από τους γονείς, με το στόμα ανοιχτό. ΄Ολη μέρα μας συντρόφευαν οι φωνούλες τους και τα τραγούδια τους.

Το Φθινόπωρο τα χελιδόνια έφευγαν . Οι φωνές τους γίνονταν πιο δυνατές ,σαν να ήθελαν να μας ευχαριστήσουν για τη φιλοξενία. Και εμείς μικροί και άπειροι ρωτούσαμε πάντα , γιατί φεύγουν…….

Ακόμα και σήμερα …,όταν πηγαίνω στο χωριό και μπαίνω στο πατρικό μου σπίτι ,οι φωνές των χελιδονιών αντηχούν στα αυτιά μου. Βλέπετε οι νέοι τρόποι ζωής …πού να αφήσεις ανοιχτό παράθυρο τώρα…. Μας στέρησαν τα αυτονόητα….

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ

 

                                                                            

Μετά την διεξαγωγή των εκλογών που έγιναν στην Γενική Συνέλευση στις 11 Μαρτίου, αναδείχθηκε νέο Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Μεσαναγρού.

Τα μέλη του συλλόγου είναι τα εξής :

-Αρνίτταλης Μιχαήλ

-Μπόζιος Αναστάσιος-Μιχαήλ

-Γκόνου Βασιλεία

-Χατζηρήγας Χαράλαμπος

-Καραγιάννης Αλέξανδρος

-Γεωργαντζής Τσαμπίκος

-Ανθούλα Δέσποινα

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε το απερχόμενο Δ.Σ. που ανέλαβε τα ηνία του Πολιτιστικού Συλλόγου σε μια δύσκολη περίοδο για το χωριό μας και έκανε πολλές δράσεις ακόμα και πέραν της τυπικής αρμοδιότητάς του, πάντα με την στήριξη όλων των συγχωριανών μας.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

Όλες οι αντιδράσεις:

25Ilias Papantoniou, Nektaria Billi και 23 ακόμη

Ο Ο ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΠΑΛΙΑ

 

                                                       

Ηλεκτρισμός στο χωριό δεν υπήρχε και ο φωτισμός των σπιτιών γινόταν με ίδια μέσα. Λάμπες πετρελαίου και καντήλια. Σε κάθε σπίτι υπήρχαν οι λάμπες πετρελαίου ,που άναβαν μόλις σκοτείνιαζε. Το φως τους ήταν αμυδρό ,ίσα ίσα για να φωτίζει το σπίτι.. Η λάμπα αποτελείτο από δύο μέρη. Το κυρίως μέρος, όπου έμπαινε το πετρέλαιο και το φυτίλι ,και το γυαλί, που κάλυπτε το αναμμένο φυτίλι ,για να φωτίζει καλύτερα. Το γυαλί μαύριζε τακτικά και χρειαζόταν καθάρισμα ή σπούσε από τις απότομες αλλαγές θερμοκρασίας. Αν ψήλωνες ή χαμήλωνες τη φλόγα , με το μηχανισμό που υπήρχε.

Με το λίγο φωτισμό βολεύονταν όλοι στο σπίτι. Και όταν κοιμόντουσαν η λάμπα χαμήλωνε το φωτισμό ή έσβηνε και έμενε αναμμένο το καντήλι. Το δράμα ήταν για μας τους μικρούς που προσπαθούσαμε να γράψουμε και να διαβάσουμε. Το φως λίγο ,τα λάθη αρκετά και ο δάσκαλος αυστηρός. Πόσες φορές δεν έσπασε το γυαλί την ώρα που διαβάζαμε και το διάβασμα πήγαινε στράφι…Καθισμένοι κατάχαμα γύρω από το σουφρά , έπιπλο χαμηλό ,στρογγυλό , που χρησίμευε σαν τραπέζι ,γράφαμε και διαβάζαμε τα μαθήματά μας υπό το φως της λάμπας. Το λιγοστό φως δε στάθηκε εμπόδιο να μάθουμε γράμματα . Όταν θέλεις όλα γίνονται.

Πρόβλημα υπήρχε και στους δρόμους του χωριού τη νύχτα ,όταν κυκλοφορούσαμε. Φώτα δεν υπήρχαν και ιδίως το χειμώνα τα πράγματα ήταν δύσκολα. Υπήρχαν βέβαια τα φανάρια ,που φώτιζαν με λάδι αλλά και οι πυρσοί. Τυλίγαμε γύρω από ένα ξύλο πανί, το βουτούσαμε στο πετρέλαιο ,το ανάβαμε και πηγαίναμε στον προορισμό μας.

Αργότερα ήρθαν τα Λουξ, που τα χρησιμοποιούσαν σε πιο μεγάλους χώρους ,όπως στα καφενεία ή όταν γίνονταν χοροί και γλέντια. Αυτά φώτιζαν περισσότερο ,αλλά το μειονέκτημά τους ήταν ο αμίαντος που μετέδιδε το φως και σπούσε εύκολα.

Αρχές του -70 ήρθε το φως στο χωριό . Τα πράγματα άλλαξαν. Οι λάμπες χάθηκαν και τώρα στολίζουν τις γωνιές των σπιτιών , σαν πολύτιμα κειμήλια.

Ο ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΣ Η΄Η ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΣ

 

                                                                   

Ο Μεσαναγρός ή η Μεσαναγρός , τελικά ποιο είναι το σωστό ;

Το χωριό μας έχει μεγάλη ιστορία και και πολλές φορές το όνομά του προφέρεται με το άρθρο ο ή με το η . Αρκετοί το προφέρουν και με τους δύο τρόπους. Στο Βιβλίο μου “ Το χωριό μας ,ο Με­σαναγρός της Ρόδου” ,προτίμησα το “Ο Μεσαναγρός” ,για τους παρακάτω λόγους.

1) Ο Δάσκαλός μας Ιωάννης Μπίλλης ,που πρώτος εκπόνησε εργασία για το χωριό ,η οποία φυλάσ­σεται στην Ακαδημία Αθήνών, γράφει :

Το όνομά του προέρχεται εκ του ετυμολογικού Αγρός-Αναγρός-Καταγρός -Μέσα αναγρός- Με­σαναγρός.

2) Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μηνάς αναφέρεται για το όνομα του χωριού. (Μεσαναγρός – (Μέσα - άνω—αγρός ). Το άνω δικαιολογείται ,γιατί το χωριό βρίσκεται σε μεγάλο υψόμετρο.

3) Εγκυκλοπαίδειες ,όπως η Βικιπαίδεια αναφέρει και τους δύο τρόπους (ο,η).

4) Υπάρχουν χωριά και οικισμοί που έχουν παραπλήσιο όνομα με του χωριού μας ,όπως. Ο Μεσα­γρός στην Αίγινα και Ο Μεσαγρός ,χωριό της Λέσβου.

5) Στη Ρόδο υπάρχουν, το μεσαιωνικό χωριό στα Μάσαρη με το όνομα Ο Καταγρός και τοποθεσίες στον Αρχάγγελο και Μαριτσά ,με το όνομα Ο Αναγρός.

Σε όλα τα παραπάνω παραδείγματα παρατηρούμε ότι το δεύτερο συνθετικό του ονόματος είναι η λέξη αγρός. Το χωριό πάντα ήταν αγροτικό και αυτό δικαιολογεί τις διάφορες ονομασίες του. Συ­μπεραίνομε λοιπόν ότι το άρθρο (Ο) δικαιολογείται και υπαγορεύεται από τη λέξη αγρός ,που είναι γένους αρσενικού.

Ο Μεσαναγρός της Ρόδου λοιπόν όταν μιλάμε και γράφουμε.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

 

                                                                        

Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας

Οι γυναίκες όλων των χωρών γιορτάζουν σήμερα την ημέρα τους. Η γιορτή αυτή καθιερώθηκε το 1910 από τη Διεθνή γυναικεία διάσκεψη της Κοπεγχάγης ,ύστερα από πρόταση της μεγάλης φεμινίστριας Κλάρας Τσέτκιν.

Η ημέρα αυτή συμβολίζει τους αγώνες των γυναικών για τα δικαιώματά τους .Τα δικαιώματα αυτά ξεκίνησαν αγωνιστικά στις 8 Μαρτίου του 1837 στη Νέα Υόρκη που οι γυναίκες απήργησαν με αίτημα την ίση αμοιβή των δύο φύλων. Μόλις το 1952 με το νόμο 2159 οι γυναίκες στην Ελλάδα απέκτησαν το δικαίωμα « του εκλέγειν και εκλέγεσθαι» , με πρώτη Ελληνίδα Βουλευτή την Ελένη Σκούρα. Η πρώτη γυναίκα Υπουργός ήταν η Λίνα Τσαλδάρη.

Στις 8 Μαρτίου λοιπόν γιορτάζουν οι Γυναίκες ,οι Μάνες, οι Σύζυγοι, οι Εργαζόμενες . Αυτές που χαρίζουν ζωή και ενέργεια.

Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε ύστερα από αγώνες των γυναικών και δεν είναι μια απλή μέρα.

Θυμίζει δυστυχώς ότι υπάρχουν ακόμη γυναίκες που δεν έχουν την ίδια τύχη με κάποιες άλλες , την ίδια δύναμη, τις ίδιες ευκαιρίες.

Θυμίζει ότι υπάρχουν ακόμη γυναίκες που οδηγούνται στο περιθώριο ,που ακόμη και η μητρότητα είναι εμπόδιο στην ανέλιξή τους.

Θυμίζει ότι υπάρχουν γυναίκες που ακόμη κακοποιούνται ,καταπιέζονται ,απολύονται μόνο και μόνο, γιατί είναι γυναίκες .

Θυμίζει… Θυμίζει… Θυμίζει…

Σήμερα το γυναικείο κίνημα έχει πετύχει πολλά σε θεσμικό και κοινωνικό επίπεδο , αλλά ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ. Συνεχίζεται και θα συνεχίζεται.

Χρόνια Πολλά σε όλες τις γυναίκες του κόσμου.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

 

                                                                                      

Ο ΜΑΡΤΗΣ ΕΦΤΑΣΕ -ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΜΗΝΑΣ

 

                                                     

               

Ο Μάρτιος

Πήρε το όνομά του από το λατινικό όνομα του Θεού ¨Αρη (Mars). O Μάρτης είναι ο τρίτος μήνας κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο και έχει 31 ημέρες. Κατά το ρωμαϊκό ημερολόγιο το έτος άρχιζε από το Μάρτιο και συνεπώς ήταν ο πρώτος μήνας.

Λόγω του ευμετάβλητου του καιρού, ο λαός με τις παροιμίες του τον ονομάζει « γδάρτη, παλουκοκάφτη , πεντάγνωμο, καρβουνιάρη ,διπρόσωπο».

Στην πρώτη του Μάρτη φορούν στο χέρι μια κόκκινη κλωστή ,για να μη μαυρίζουν. Είναι ο μήνας των χελιδονιών και ο πρώτος της ¨Ανοιξης. Η λαϊκή φαντασία αποδίδει την αστάθεια του καιρού στον άστατο χαραχτήρα του.

Σύμφωνα με την παράδοση ο Μάρτης έχει δύο γυναίκες .Μια όμορφη και μια άσχημη. Το βράδυ κοιμάται ανάμεσά τους. ¨Όταν γυρίζει από τη μεριά της όμορφης χαίρεται και κάνει ηλιόλουστες μέρες. ¨Όταν γυρίζει από τη μεριά της άσχημης ,τη βλέπει και από το κακό του ,χειμωνιάζει και βρέχει.

Τις τελευταίες μέρες του Μαρτίου ή τις πρώτες του Απριλίου γίνονται μπόρες που τις λένε « της γριάς οι μπόρες». Σύμφωνα με την παράδοση ,έπειτα από ένα βαρύ χειμώνα , στο τέλος του Μάρτη μια γριά χαϊδεύοντας τα πρόβατά της μίλησε απαξιωτικά για το Μάρτη που έφευγε. Ο Μάρτης θύμωσε και παρακάλεσε τον Απρίλη να το δανείσει 3 ημέρες. Ο Μάρτης για να εκδικηθεί έκανε φοβερό κρύο . Η γριά κρύωνε , πλησίαζε τη φωτιά και στο τέλος κάηκε.

Αν και είναι ο πρώτος μήνας της ΄Ανοιξης , είναι από τους πιο κρύους μήνες του χρόνου. Θεωρείται όμως ο καταλληλότερος για το φύτεμα δέντρων

ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

 

                                                                           

                                        

Καθαρή Δευτέρα

Η Καθαρή Δευτέρα ονομάστηκε έτσι ,επειδή οι Χριστιανοί « καθαρίζονται σωματικά και πνευματικά» Οι Βυζαντινοί την ονόμαζαν Απόθεση ή Απόδοση.

Κούλουμα ονομάζεται η έξοδος στην εξοχή ,το πέταγμα του χαρταετού . Η λέξη κούλουμα προέρχεται από το λατινικό cumulus που σημαίνει αφθονία. Με την Καθαρή Δευτέρα ξεκινά η Σαρακοστή και τελειώνουν οι Απόκριες.

Την ημέρα αυτή συνηθίζονται εκδρομές και είναι η γιορτή που ταιριάζει με τη φύση και το πράσινο. Είναι η χαρά των παιδιών ,γιατί πετούν το χαρταετό τους. Κάποιοι λένε πως το πέταγμα του χαρταετού εκφράζει την επιθυμία του ανθρώπου να νιώσει ελεύθερος και να διώξει το κακό.

Γενικά η Καθαρή Δευτέρα είναι μια μέρα χαρούμενη ,μέρα χαλάρωσης και γλεντιού. Παραμερίζονται τα ταμπού , οι απαγορεύσεις και επιτρέπονται οι εκτροπές. Ο κόσμος μεταμφιέζεται ,χορεύει και διασκεδάζει. Ακόμα και το ψωμί της Καθαρής Δευτέρας ,η λαγάνα, ζυμώνεται νηστίσιμο.

Σε κάθε περιοχή της Ελλάδας υπάρχουν και διαφορετικά έθιμα . Στη Βόνιτσα , το έθιμο του « Αχυρένιου Γρηγοράκι»,στη Θήβα « ο Βλάχικος γάμος» , στη Μακεδονία οι « Μουτζούρηδες» , στη Χίο το έθιμο του «Αγά» και σε κάθε χωριό και πόλη κάτι διαφορετικό.

Στη Ρόδο ,σε όλα τα χωριά την καθαρή Δευτέρα κορυφώνονται οι γιορτές της Αποκριάς ,γίνονται εκδρομές στην ύπαιθρο , ο κόσμος ξεφαντώνει με νηστίσιμα .πέταγμα χαρταετού και χορό.

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ

   

                                                               

Χαρταετός

Ο χαρταετός είναι μια ελαφριά κατασκευή που πετά με τη βοήθεια του αέρα. Κρατιέται από ένα σπάγκο ,την καλούμπα.

Το έθιμο προέρχεται από την Κίνα. Υπάρχουν γραπτές αποδείξεις ότι χαρταετοί πετούσαν στον ουρανό της Κίνας από το 2000π.Χ. . Στην Ευρώπη εμφανίστηκε το 1400 μ.Χ.. Το 18^ο αιώνα χρησιμοποιήθηκε σαν επιστημονικό όργανο ,π.χ. για την καταγραφή θερμοκρασιών ,από το Βενιαμίν Φραγκλίνο, για να αποδείξει ότι οι αστραπές δεν είναι τίποτε άλλο από στατικός ηλεκτρισμός κ.α.

Κατά τη διάρκεια των δύο παγκόσμιων πολέμων οι χαρταετοί χρησιμοποιήθηκαν σαν συσκευές παρατήρησης.

Στην Ελλάδα το πέταγμά του γίνεται την Καθαρή Δευτέρα. Ο σκελετός κατασκευάζεται από ξύλο είτε από πλαστικό , ενώ το μέρος που φέρνει αντίσταση από πλαστικό φύλλο ή χαρτί. Σημαντικά σημεία του χαρταετού είναι.

• Τα ζύγια της καλούμπας

• Τα ζύγια της ουράς

• Το μέγεθος της ουράς

Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στο πέταγμα. Κάθε χρόνο γίνονται πολλά ατυχήματα ιδίως με παιδιά από ηλεκτροπληξία, όταν πετούν το χαρταετό κοντά στα ηλεκτροφόρα καλώδια.

Προσοχή

• Πετάμε τους χαρταετούς μακριά από τα ηλεκτροφόρα καλώδια

• Είναι προτιμότερο να τον αφήσουμε όταν μπλεχτεί στα καλώδια

• Δεν προσπαθούμε να ανεβούμε σε στύλους της ΔΕΗ ,για να ξεμπλέξουμε το χαρταετό

• Δεν πετάμε χαρταετό ,όταν ο καιρός είναι βροχερός και αστράφτει.

Καλό πέταγμα του χαρταετού την Καθαρή Δευτέρα αλλά πάνω από όλα προσοχή…

ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

 

                                                               

Καρναβάλι - Αποκριές στον Μεσαναγρό

Η λέξη Καρναβάλι ,προέρχεται από τις λατινικές λέξεις «carrus navalis » ,που σημαίνουν ναυτικό αμαξίδιο . Και αυτό γιατί στις πομπές που γίνονταν κατά τη διάρκεια των Ελευσίνιων μυστηρίων ,για να μεταφερθεί το Ιερό Πέπλο της Αθηνάς στον Παρθενώνα ,παρήλαυνε ένα μικρό πλοίο με ρόδες ,στολισμένο με άνθη και καρπούς.

Οι μεταμφιέσεις πρωτοεμφανίζονται το 2.00π.Χ. στην Ασία. Αργότερα στο Βυζάντιο ,στην Ευρώπη , όπου η αποκριά έπαιρνε πάνδημο χαρακτήρα. Η συνήθεια αυτή από το 2^ο αιώνα μ.Χ. βρήκε αντίθετη την εκκλησία που τις έβλεπε ειδωλολατρικές. Από τα κείμενα βλέπουμε ότι μεταμφιέζονταν άνδρες σε γυναίκες ,γυναίκες σε άνδρες ,φτωχοί σε πλούσιους ,άλλοι σε ζώα και ενοχλούσαν τους περαστικούς.

Τα κυριότερα χαρακτηριστικά του καρναβαλιού είναι το κέφι, η φαντασία, το παιχνίδι. Πολλές πόλεις είναι διάσημες για τις καρναβαλικές εκδηλώσεις .Ρίο Τζανέιρο ,στη Βραζιλία, Βενετία, Μαϊάμι και στην Ελλάδα το καρναβάλι της Πάτρας.

Στον  Μεσαναγρό έδωσαν στην αποκριά ένα ξεχωριστό νόημα. Οι μέρες αυτές ήταν ευκαιρία να ξεδώσουν από τον καθημερινό μόχθο Συνήθως ντύνονταν τα Σαββατοκύριακα «Καμουζέλες». Το τελευταίο Σαββατοκύριακο πριν την Καθαρή Δευτέρα μικροί και μεγάλοι ,άνδρες και γυναίκες φορούσαν κάτι διαφορετικό για να γίνονται αγνώριστοι .Δεν υπήρχαν τα σημερινά μέσα, αλλά είχαν τον τρόπο να αυτοσαρκάζονται και να προκαλούν γέλιο. Γύριζαν το χωριό παρέες-παρέες ,κρατώντας κουδούνια, μπαστούνια ,ξύλα και διασκέδαζαν τον κόσμο.

Την τελευταία Κυριακή ,οι οικογένειες μαζεύονταν σε ένα σπίτι και εκεί όλοι μαζί έτρωγαν ,διασκέδαζαν μέχρι τις 12 η ώρα τα μεσάνυχτα και μετά συνέχιζαν με νηστίσιμα .Κάθε νοικοκυρά έφτιαχνε κάτι διαφορετικό και το τραπέζι ήταν ξεχωριστό.

Την Καθαρή Δευτέρα , ημέρα σωματικής και πνευματικής κάθαρσης ,συνέχιζαν το γλέντι ‘εξω από το χωριό και ιδιαίτερα στον ΄Αγιο Θωμά. Σήμερα κάποια ΄εθιμα διατηρούνται και κάποια συνεχίζονται.

ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ

 

                                                                            

Τσικνοπέμπτη

Στο μέσο της κρεατινής εβδομάδας της Σαρακοστής ,βρίσκεται η Τσικνοπέμπη ,που καταναλώνεται μεγάλη ποσότητα κρέατος εν όψει της νηστείας της Σαρακοστής. Βασικό χαρακτηριστικό της γιορτής είναι το ψήσιμο, « τσίκνισμα» κρέατος στα κάρβουνα . Σύμφωνα με την παράδοση , όλοι , ακόμη και οι φτωχοί , πρέπει να ψήσουν κρέας με λίγο λίπος , ώστε η τσίκνα να γεμίσει την ατμόσφαιρα.

Οι αποκριές κρατούν 3 εβδομάδες .Η πρώτη λέγεται «προσφωνέσιμη» ,γιατί προσφωνούσαν , διαλαλούσαν στα χωριά τον ερχομό της αποκριάς. Η δεύτερη είναι η «κρεατινή» , επειδή έτρωγαν κρέας και η τρίτη η « τυρινή ή τυροφάγος», γιατί έτρωγαν γαλακτοκομικά προϊόντα.

Παλιά το γλέντι της ημέρας γινόταν στα σπίτια. Μαζεύονταν όλοι οι φίλοι και συγγενείς , έψηναν και γλεντούσαν. Σήμερα τα πράγματα άλλαξαν. Οι ταβέρνες έχουν την τιμητική τους. Πού να βρεις τραπέζι αν δεν έχεις κλείσει …

Καλή Τσικνοπέμπτη λοιπόν και σ΄αυτούς που θα βγουν και σ΄αυτούς που θα μείνουν σπίτια τους. Διασκεδάστε, χορέψτε, τηρήστε το έθιμο ,αλλά με μέτρο .

Καλά να περάσετε όλοι.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ

 

                                                                             

Επί τουρκοκρατίας η Εκκλησία διατήρησε κάποια προνόμια. Στην αρχή δεν επέτρεπαν να κτίζονται καινούριες εκκλησιές ,αλλά αργότερα επέτρεπαν τη συντήρησή τους. Ο Μητροπολίτης ήταν ο αρχηγός όλων των χριστιανών και είχε δικαίωμα να λύνει προβλήματα που αφορούσαν ,προίκα, κληρονομιές ,διαθήκες, διαζύγια κ.α.

Κάθε εκκλησία είχε τον κώδικά της και τηρούσε και ληξιαρχικά βιβλία. Χάρη σε όλα αυτά διασώθηκε ολόκληρη η ιστορία μιας μεγάλης περιόδου. Η ζωή τότε περιστρεφόταν γύρω από την εκκλησία.

Ο Μητροπολίτης επισκεπτόταν το χωριό τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο και η επίσκεψη του έπαιρνε πανηγυρικό χαραkτήρα. ¨Ολο το χωριό συμμετείχε στην υποδοχή του και από μέρες γίνονταν οι κατάλληλες προετοιμασίες. Την ημέρα που ερχόταν στο χωριό οι δρόμοι στρώνονταν με μυρτιές ,οι νοικοκυρές έκαναν διάφορα σχήματα με ασβέστη ,ιδίως κύκλους , στους πέτρινους δρόμους και όλοι βρίσκονταν στην είσοδο του χωριού. Προεστοί ,δάσκαλοι, μαθητές και οι γυναίκες κρατούσαν θυμιαστήρες , όταν η πομπή περνούσε μπροστά από τα σπίτια τους. Ο Δεσπότης έμενε στο καλύτερο σπίτι του χωριού και μετά τον εσπερινό ακολουθούσε δείπνο με όλες τις αρχές του χωριού και αργότερα έλυνε διάφορα προβλήματα των χωριανών.

Την επόμενη μέρα γινόταν η Θεία Λειτουργία και το κήρυγμα από τον ίδιο τον Δεσπότη.

Αυτό συνεχίστηκε και επί Ιταλοκρατίας και θυμάμαι και μέχρι τα παιδικά μας χρόνια ,τη δεκαετία του -50.

Ο Δεσπότης όριζε την Εκκλησιαστική Επιτροπή και της είχε παραχωρήσει ορισμένες αρμοδιότητες. Συντήρηση ναού, εξεύρεση πόρων ,λύση μικροπροβλημάτων ανάμεσα στους χωριανούς ,διαφύλαξη της Εκκλησιαστικής περιουσίας και πληρωμή των Δασκάλων που υπηρετούσαν στο χωριό.

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΩΜΑΣ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ( Β.ΙΑΤΡΙΔΗΣ -1968 )

 

                                                                 

ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ-14-

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΩΜΑΣ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ ΤΟΥ Κ. ΒΑΣΙΛΗ ΙΑΤΡΙΔΗ

Στον αυτοκινητόδρομο που οδεύει προς Κατταβιά και μερικά χιλιόμετρα πριν απ΄ αυτήν ,μια καλαίσθητη επιγραφή προς τα δεξιά σε εμβάζει σε μια εκτεταμένη κοιλάδα που στις βουνοπλαγιές της διακρίνεις έντονο το όργιο νεανικού πρασίνου με απόλυτον κυρίαρχον τον πεύκον και το κυπαρίσσι. Στον μυχό της κοιλάδας αυτής και σε μικρό, χαμηλό υψόμετρο , σε εντυπωσιάζει ένα μικρό κατάλευκο εκκλησάκι κάτω από πυκνή σκιά ρωμαλέων κυπαρισσιών. Είναι ο Άγιος Θωμάς Μεσαναγρού .

Σε εντυπωσιάζει πολύ με την ιδιορυθμίες του. Ημικατακόμβη με πολύ εφθαρμένες ,μόλις διακρινόμενες από την αφροντισιά και τον χρόνον αγιογραφίες στους τοίχους, Από το στυλ της ζωγραφικής διαπιστώνεις ότι πρόκειται περί εγκαταστάσεων , πιθανώς των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Καμία επιγραφή δεν σώζεται. Και απορείς….Πώς ο ανεκτίμητος αυτός χριστιανικός , αρχαιολογικός και αρχαιολογικός θησυρός ,διέλαθε της προσοχής των εκκλησιαστικών, αρχαιολογικών και τουριστικών παραγόντων μας….

Γραφικό τοπίο ,που την ομώνυμη Κυριακή συγκεντρώνει πολλλούς ευλαβικούς προσκυνητάς ,αλλά και ρομαντικούς των γειτονικών χωρίων και όχι ολίγους και από την πόλη. Μετά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας μερικά στιγμιότυπα είναι χαραχτηριστικά.

Γύρω στα πάμπολα τραπέζια προ του μπουφέ ,κάτω από την σκιά των κυπαρισσιών ,διακρίνεις εκλεκτόν κόσμο. Γνώριμοι επιστήμονες εμπορευόμενοι ,επιχειρηματίες από την πόλη και τη γύρω περιοχή.

Το πλούσιο κυλικείο που η προοδευτική επιτροπή εφρόντισε να εγκαταστήσει για ψυχαγωγία των πανηγυριστών ,σου επιτρέπει , συν τοις άλλοις , να απολαύσεις σουβλάκια με το νοστιμότατο βουνίσιο ριφίστικο κρέας της περιοχής. Ντόπια ορχήστρα σε μελωδικούς τόνους ,συναρπάζει λυγερές χωριατοπούλες και λεβεντόκορμα παλικάρια ,να σύρουν τον χορό. Κατά προτίμηση εθνικούς χορούς. Χαίρονται τα νιάτα και την ευτυχία τους.

Ο γνωστός ,συμπαθής και διακεκριμένος μαιευτήρας της πόλεως μας κ.Αθανάσιος Καραγιάννης ,πολύ κεφάτος ,δίνει διαρκώς τον τόνο και αδιάπτωτο γενικά κέφι και γλέντι. Προφανώς, κατασυγκινημένος και περήφανός ,γιατί βρίσκεται στο περιβάλλον των παιδικών του χρόνων. Κατάγεται από εδώ ο φίλος ιατρός.

Κατά τας πρώτας απογευματινάς ώρας γίνονται τα εγκαίνια του δρόμους προς καταρράκτη , που η διάνοιξή του έγινε προσφάτως ,με εσκαφέα δια μέσου του δάσους και ύστερα από πορεία ενός τετάρτου μας μεταφέρει μπροστά στον καταρράκτη. Ο καταρράκτης αυτός είναι μικρογραφία του Νιαγάρα της Αμερικής. Αυτήν την εποχή έχει λίγο νερό, αλλά τον χειμώνα περισσότερον . Αργότερα μπορεί να γίνει ένα φράγμα για να συγκρατεί τα νερά και να καλλιεργηθούν υδρόβια φυτά και ζώα, που θα προσελκύει ντόπιους και τουρίστες.

Αξίζει πολύς έπαινος στην εκκλησιαστικήν επιτροπήν και στον ακάματο παπα-Παντελεήμονα ,στους προοδευτικούς νέους και σε όλους τους χωριανούς ,για την χρηματική προσφορά για τη διάνοιξη του δρόμου.

Εάν εξακολουθήσει ο φετεινός ρυθμός και η φιλότιμη προσπάθεια των Μεσαναγρενών ,πολύ σύντομα ο Άγιος Θωμάς Μεσαναγρού ,θα γίνει ο σημαντικότερος τόπος προσκυνήματος και ψυχαγωγίας .Το ευχόμεθα ολοψύχως.

Παρασκευή 3 Μαϊου 1968 -Από την Εφημερίδα Ροδιακή

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ "Ο ΚΟΥΤΣΟΣ ΠΕΙΡΑΤΗΣ ( ΔΗΜΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ)

 

                                                                 

  

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ « Ο ΚΟΥΤΣΌΣ ΠΕΙΡΑΤΗΣ»

Φεβρουάριος ή Φλεβάρης, όπως καθιερώθηκε να τον αποκαλούν χαϊδευτικά, ίσως λόγω της φουσκωμένης από την οργή και την αποστροφή φλέβας του. Ο Φλεβάρης είναι ο έκπτωτος μήνας του ημερολογίου, αυτός ο οποίος στον καταμερισμό του ημερολογιακού έτους ανάμεσα στους μήνες πήρε…..»¨ο,τι περίσσεψε. Σαν να ήταν ο Βενιαμίν αυτής της δωδεκαμελούς οικογένειας στην οποία ο λόγος και οι απαιτήσεις του δεν είχαν ιδιαίτερη βαρύτητα.

΄Ετσι αποχώρησε μια για πάντα από το οικογενειακό συμβούλιο, έγινε ένας «πειρατής του χρόνου » που προκειμένου να αποκαταστήσει την πληγωμένη του τιμή αλλοίωσε το χρονικό κατεστημένο και σφήνωσε στο απαραβίαστο ημερολόγιο των 365 ημερών μια εμβόλιμη μέρα κάθε τέσσερα χρόνια. Φημολογείται μάλιστα ότι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού που έκανε σε αχαρτογράφητες θάλασσες, για να ανακαλύψει το ναυάγιο αυτής της έκπτωτης μέρας που δικαιωματικά του ανήκε ,έχασε το ένα του πόδι. Κάπως έτσι γεννήθηκαν και οι περιπαιχτικοί του χαραχτηρισμοί από τους υπόλοιπους μήνες που άλλοτε τον θέλουν « κουτσοφλέβαρο » και άλλοτε «δίσεκτο». Ο ίδιος αρνήθηκε να ενταχθεί σε οποιαδήποτε εποχή . Ως εκ τούτου ,οι υπόλοιποι τον κατέταξαν στον χειμώνα με μοναδικό κριτήριο το παγερό του βλέμμα την τελευταία φορά που τον αντίκρισαν .Κι όμως ο Φεβρουάριος δεν αποδέχτηκε ποτέ αυτήν την ιδιότητα…..

Ως Πειρατής, που ζει και ταξιδεύει χωρίς κανόνες είναι απρόβλεπτος .¨Όπως έγραφε το τελευταίο του σημείωμα που ξεβράστηκε στην ακτή μέσα σ΄ένα μπουκάλι. « Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει ,καλοκαίρι θα μυρίσει…..μα αν τύχει και θυμώσει , μες στα χιόνια θα μας χώσει…»

Ανώνυμος Μαθητής

Αμαράντειος Φεβρουάριος 2015

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

 

                                                                         

                                                                       

                                                       

          

Οι Τρεις Ιεράρχες

Η εκκλησία μας και η παιδεία γιορτάζουν σήμερα τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών .Οι τρεις επιφανείς ΄Αγιοι ο Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο Νανζιανζηνός ,αναδείχθηκαν οι πιο σημαντικοί εκκλησιαστικοί πατέρες . Και οι τρεις έδειξαν προσήλωση στη χριστιανική θρησκεία και η ζωή τους ήταν γεμάτη από αγώνες . Τα συγγράμματά τους έδωσαν αίγλη στη χριστιανική παιδεία.

Τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών καθιέρωσε ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αλέξιος Κομνηνός το 1.100 μ.Χ. για να τιμηθούν οι Τρεις μεγάλοι ΄Αγιοι της εκκλησίας και να σταματήσουν οι έριδες μεταξύ των πιστών με το ποιος από τους Τρεις είναι ο πιο σπουδαίος. Το 1842 το πανεπιστήμιο Αθηνών καθιέρωσε την εορτή των Τριών Ιεραρχών , ως ημέρα αφιερωμένη στην παιδεία και στα γράμματα.

Ο Μέγας Βασίλειος είχε σπουδάσει φιλοσοφία ,ιατρική, αστρονομία και νομικές επιστήμες. Ο Ι. ο Χρυσόστομος ήταν γνώστης της Ιουδαϊκής και Ελληνικής γραμματείας ,άριστος ρήτορας και συγγραφέας. Ο Γρηγόριος Θεολόγος ,ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές και λογοτέχνες.

Είναι οι προστάτες της Παιδείας ,γιατί πρώτευσαν σε όλους τους τομείς της πνευματικής ζωής, δίδασκαν καθημερινά διαφωτίζοντας τους νέους, συνέγραψαν θαυμάσια συγγράμματα, τα οποία ξεπέρασαν τη φθορά του χρόνου και είναι πάντα επίκαιρα, δίδασκαν με το παράδειγμά τους και με την ενάρετη ζωή τους.

Σε μια εποχή που οι πνευματικές αξίες έχουν υποτιμηθεί και κυριαρχούν οι υλικές ,χρειαζόμαστε τέτοιους Αγίους , σοφούς, ειλικρινείς και ασυμβίβαστους , για να οδηγήσουν τους νέους μας στο σωστό τρόπο ζωής .

ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΔΙΕΞΟΔΑ....ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ......

 

                                                                       

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος  Μεσαναγρού ,ήταν ένας από τους πιο δραστήριους του νησιού . Εκδηλώσεις τόσο στο χωριό ,όσο και στην πόλη , μαθήματα χορού σε παιδιά και ενήλικες , διοργάνωση πανηγυριών , συμβολή στη δημιουργία του Μουσείου και τόσα άλλα.

Τα τελευταία χρόνια θέλεις η οικονομική συγκυρία και ο κορονιός , ο Σύλλογος έχει σιγήσει. Πέρασαν τα Χριστούγεννα ,του Ταξιάρχη και άλλες γιορτές και τίποτα δεν γίνεται….

Είμαστε ένα χωριό που δυστυχώς συνεχώς ο πληθυσμός μειώνεται και η έλλειψη του Συλλόγου είναι εμφανής. Ο Σύλλογος πρέπει να ξαναζωντανέψει , να δραστηριοποιηθεί και να ξαναφέρει τον κόσμο στο χωριό, τουλάχιστον τα Σαββατοκύριακα και τις γιορτές. Από κριτική είμαστε πρώτοι. Κρίνουμε τα πάντα και ιδίως αυτοί που ποτέ δεν συμμετέχουν στα κοινά. Αγαπάμε το χωριό μας μόνο με τα λόγια . Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται στο χωριό μόνο στις εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια. Υπάρχουν σπίτια εγκαταλειμμένα που είναι επικίνδυνα για τους περαστικούς και οι κάτοχοί τους “ αγρόν αγοράζουν”.

Η θητεία των μελών του Δ.Σ. του Συλλόγου πρέπει να έχει λήξει. Πρέπει λοιπόν ,σύμφωνα με το καταστατικό να γίνει γενική Συνέλευση για τρεις φορές και αν δεν έχει αποτέλεσμα ,το Δ.Σ. προσφεύγει στη Δικαιοσύνη που ορίζει Προσωρινό Συμβούλιο από μέλη του Συλλόγου και τα μέλη αυτά προσπαθούν να βρουν λύση.

Πριν αρκετά χρόνια συνέβη η ίδια κατάσταση και ο σύλλογος αφέθηκε στην τύχη του και ήταν ανενεργός πάνω από δέκα χρόνια ...,μέχρι να βρεθούν κάποιοι να τον ενεργοποιήσουν.

Επειδή ήμουνα Πρόεδρος του Συλλόγου πάνω από δέκα χρόνια και ιδρυτικό μέλος ,γνωρίζω την αξία ύπαρξης του ,καλώ όλους τους χωριανούς να ενεργοποιηθούν και ιδίως τους νέους ,να βρεθεί λύση.

Ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου, το Τωρινό Δ.Σ. του Συλλόγου και η Εκκλησιαστική Επιτροπή να δραστηριοποιηθούν για να βρεθεί λύση. Διαφορετικά θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Και... στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα …..αλλά ούτε και στους Πολιτιστικούς Συλλόγους…..

ΠΕΡΙΗΓΗΤΕΣ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΡΟΔΟ

 

                                                       

ΠΕΡΙΗΓΗΤΕΣ ΤΟΝ 19^ο ΑΙΩΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΡΟΔΟ

Τον 19ο αιώνα φθάνουν στο νησί διάφοροι Ευρωπαίοι περιηγητές οι οποίοι μας περιγράφουν την οικονομική και πολιτιστική εξαθλίωση των κατοίκων. Μεταξύ τους και ο Viktor Guerin που πέρασε απ’ τα χωριά και αρχίζει το βιβλίο του με την αφιέρωση «-Αφιερώνεται-Στις σκιές των σοφών της ελληνοτραφούς Ευρώπης που ήρθαν προσκυνητές, μελέτησαν και ύμνησαν τα κλέη και την οικουμενική διάσταση της Ρόδου». Και τελειώνει γράφοντας «Είθε να έχω συμβάλλει από τη δική μου αδύναμη πλευρά, ώστε να γίνει καλύτερα γνωστό το περίφημο αυτό νησί, που, και ξεπεσμένο από τη δόξα του όπως είναι, αλίμονο! σήμερα, όμως φαίνεται γεμάτο ακόμη από ενδιαφέρον και μνήμες. Κανένα άλλο νησί του Αρχιπελάγους δεν υπήρξε και από τη φύση του πιο ευνοημένο και ταυτόχρονα κατάμεστο από συμβάντα. Κανένα άλλο δεν έχει παίξει στην σκηνή της ιστορίας ένα ρόλο λαμπρότερο». 

Μας ενημερώνει για τη ζωή και της ασχολίες των κατοίκων, για την μελισσοκομία την γεωργία την κτηνοτροφία και την αλιεία, όπως επίσης και για το κυνήγι, λαγούς, πέρδικες και τα κοπάδια από τα ελάφια της ποικιλίας «τάμα-τάμα» που συναντά, κυρίως στην περιοχή της Νότιας Ρόδου. Επίσης αναφέρεται στα δάση και στα φυτά. Ιδιαίτερη εντύπωση του κάνει το πεύκο, το οποίο φυτρώνει μεν πολύ εύκολα, αλλά παραμένει αδύνατο και λεπτοκαμωμένο. Δεν μοιάζει με τα χοντρόκορμα πεύκα που συνάντησε στη Κορσική. Αυτό το λεπτοκαμωμένο πεύκο παρατηρείται περσότερο στη Νότια Ρόδο λόγω της λειψυδρίας. Σε αντίθεση με τα Κυπαρίσσια που ανταγωνίζονται τις λεύκες της Γαλλίας. Λυπάται όμως για την αλόγιστη υλοτομία που γίνεται από τους Τούρκους και έτσι όπως λέει το νησί κινδυνεύει να χάσει τον πλούτο του. Μας δίνει επίσης και τις θέσεις διάφορων μνημείων που συνάντησε. Περνώντας από τα χωριά του Δήμου Νότιας Ρόδου, αναφέρει τα αρχαία ερείπια και το Ιπποτικό φρούριο που συναντά στο χωριό Ασκληπιειό, την ωραία πεδιάδα με τους αιωνόβιους ελαιώνες ανάμεσα στους οποίους είναι κτισμένο το χωριό Βάτι. Συναντά τον ωραίο Ιπποτικό πύργο που έστεκε ακόμα στο Γεννάδι, και λέει για την απομονωμένη θέση που βρίσκεται το χωριό Μεσαναγρός και πώς για αρκετά χρόνια είχε αγνοηθεί από τους Τούρκους, ξεφεύγοντας έτσι τη φορολογία. Στη Λαχανιά αναφέρει τα ερείπια δύο κατεστραμμένων χωριών, το μεγαλόπρεπο Ιπποτικό φρούριο, το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής και τα ερείπια της αρχαίας πόλης Ιξίας, καθώς και το ωραίο πευκόφυτο δάσος της περιοχής. Στην Κατταβιά μας λέει για το φρούριο που συναντά. Στην Απολακκιά αναφέρει τα ερείπια της Αγίας Αναστασίας στη θέση Ζωναρά που βρέθηκε προσφατα σε ανασκαφή και το ερειπωμένο φρούριο. Περιγράφει στην περίτεχνη διακόσμηση των μαρμάρων της Αγίας Ειρήνης στην Αρνίθα και το δάσος που περιβάλει την Προφύλια το οποίο είναι γεμάτο από ελάφια και αγριοκάτσικα. Τέλος, στο χωριό Ίστριος αναφέρεται στο εκκλησάκι του Άγιου Μερκούριου.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥΕΛΑΙΟΥ

 

                                                                                   

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥΕΛΑΙΟΥ

Ο Παναγιώτης Καραγιάννης πέρα από Λογιστής ,έχει μέσα του τη φλόγα του καλλιτέχνη. ¨Εργα του κοσμούν την εκκλησία του Ταξιάρχη Μεσαναγρού. Η θύρα στην είσοδο του ναού, αναλόγιο, θύρα ιερού και ο Παραδοσιακός Πολυέλαιος. Όλα αυτά τα έργα είναι φτιαγμένα από ξύλο με πολύ κόπο και μεράκι. Ο Πολυέλαιος έχει τοποθετηθεί στον ναό και ο φωτισμός του είναι φυσικός με κεριά. Είναι ένα έργο που δύσκολα θα δει κανείς σε άλλο ναό.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ!!!

                                                                   

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΑΣ

 

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΑΣ. ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΣΑΣ.

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

 

                                     

                                           

                                                                       

Τα Φώτα ήταν ξεχωριστή γιορτή. Την παραμονή έλεγαν τα παρακάτω κάλαντα ,από σπίτι σε σπίτι.

Ο μήνας έχει αύριο 6 Ιανουαρίου

κι όλοι μας εορτάζουμε

τα Φώτα του Κυρίου.

΄Ολοι οι παπάδες περπατούν

με το σταυρό στο χέρι

και μπαίνουν μες στα σπίτια μας

και λεν τον Ιορδάνη

βοήθεια να έχετε το Μέγα Ιωάννη.

Εγώ είμαι δούλος σου Χριστέ

κι ήρθες να σε βαπτίσω

την άχραντή σου κορυφή δεν ημπορώ να αγγίξω.

Κι άπλωσε ο Πρόδρομος με το δεξί του χέρι

κι ανοίχτηκαν οι ουρανοί και βγήκε περιστέρι.

Τ΄άγιο πνεύμα ήτανε κι ήρθε να μαρτυρήσει

ότι ο Χριστός γεννήθηκε σε Ανατολή και Δύση.

Να βαφτιστούνε τα νερά σε πέλαγο να μπούνε

και να αρμενίζουν με χαρά και να δοξολογούνε.

Και την Αγία Φωτεινή την επερικυκλώσαν

και κάτω στα Γυμνάσια μέγας σφαγάς εδώσαν.

Απάνω από την πόρτα σας έχει μια περιστέρα

κι ανοίξετε την πόρτα σας να πούμε καλησπέρα.

Το πρωί ο παπάς ευλογούσε τα νερά και όλοι έπαιρναν τον Αγιασμό στα σπίτια τους. Στο τέλος της εκκλησίας οι γεροντότεροι "φώτιζαν " τους νεότερους ,καίγοντας τού­φες μαλλιών σε σχήμα σταυρού. Μετά ο παπάς μαζί με τα παιδιά ,γύριζε τα σπίτια του χωριού ψάλλοντας "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε " και ευλογούσε τον κόσμο.

Στις 7 του Γενάρη ,τελευταία μέρα των γιορτών ,γιόρταζαν οι Γιάννηδες και το χωριό είχε πολλούς. Πάλι γλέντια και χοροί και μετά άρχιζε η καθημερινότητα ,τα σχολεία και η γλυκιά προσμονή των επόμενων γιορτών.