Τρίτη 28 Απριλίου 2009

" ΄Ομορφες στιγμές από το Πανηγύρι του Αγίου Θωμά στο Μεσαναγρό"

" Η Παναγιά Σκιαδενή Στον Αγιο Θωμά"
" Η Εκκλησιαστική Επιτροπή "
" Ο χορός καλά κρατεί"
" Από μικρός στα βάσανα"
" Η ομορφιά του τοπίου ανεπανάληπτη"
" Ψήνοντας σουβλάκια"

Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Εικόνες από το πανηγύρι του Αγίου Θωμά στο Μεσαναγρό"

" Εικόνα από το όμορφο τοπίο του Αγίου Θωμά"

" ¨Ομορφο τοπίο ,δροσιά και φαγοπότι"
" Το πατροπαράδοτο κέρασμα των επισκεπτών,αλλά με το αζημίωτο..."
" Ο Στέλιος Καραγιάννης με την παρέα του"
" Τα ακούραστα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου"

Σάββατο 25 Απριλίου 2009

"¨Ολα είναι έτοιμα για το Πανηγύρι του Αγίου Θωμά στο Μεσαναγρό"

"Το Μοναστήρι του Αγίου Θωμά"
" Ο Διευθυντής Τεχνικών Υπηρεσιών κ.Μ.Ξίπας "επί τω έργω"
' Χώρος γύρω από το Μοναστήρι"
" Τραπέζια ,καθίσματα κάτασπρα"

" Το κυλικείο της Μονής"
Συνεργεία του Δήμου Νότιας Ρόδου με επικεφαλής το Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών κ.Μιχάλη Ξίπα ,που κατάγεται από το Μεσαναγρό ,καθάρισαν και άσπρισαν τους χώρους του Αγίου Θωμά που είναι έτοιμοι να υποδεχθούν τους προσκυνητές. ΄Ολα είναι έτοιμα οι δρόμοι ,τα πάρκιν και η διάβαση προς τον καταρράκτη . Η Εκκλησιαστική Επιτροπή που είναι επικεφαλής της όλης προσπάθειας ,καλεί όλους τους Ροδίτες να επισκεφθούν τον ΄Αγιο Θωμά ,την Κυριακή 26 Απρίλη για να περάσουν μια αξέχαστη μέρα.

Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Το πανηγύρι του Αγίου Θωμά στο Μεσαναγρό"


Το πανηγύρι του Αγίου Θωμά είναι μαζί με το πανηγύρι της Παναγιάς Σκιαδενής, τα μεγαλύτερα πανηγύρια του χωριού .Θέλεις το όμορφο τοπίο μέσα σε πεύκα και κυπαρίσσια η περιοχή ,που σε μικρή απόσταση υπάρχει ο πανέμορφος καταρράχτης του Αγίου Θωμά, θέλεις η φιλοξενία των Μεσαναγρενών που είναι παροιμιώδης ,έκαναν τον κόσμο να το αγαπήσουν. Κάθε χρόνο χιλιάδες άνθρωποι έρχονται να προσκυνήσουν και να διασκεδάσουν.
Το πανηγύρι αρχίζει μέρες πριν με τις προετοιμασίες του χώρου ,τον εσπερινό που γίνεται την προηγούμενη ,το άσπρισμα των τραπεζιών ,το καθάρισμα των δρόμων και το στόλισμα . Το πανηγύρι κρατάει όλη την ημέρα της Κυριακής. Ξεκινάει με τη θεία λειτουργία ,τις αρτοκλασίες και την προσέλευση των προσκυνητών .Χιλιάδες άνθρωποι από τα γύρω χωριά και την πόλη της Ρόδου έρχονται στη χάρη του. Το πανηγύρι έχει κάτι το εντυπωσιακό που δε γίνεται αλλού. Κάθε οικογένεια έχει μαζί της τα απαραίτητα ,στρώνει την κουβέρτα ακόμα και καταγής και ετοιμάζεται για το γλέντι. Υπάρχουν τραπέζια και καθίσματα για όλους ,το Καφενείο το λειτουργεί ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών ,ο χώρος που υπάρχει φρέσκο κρέας από κατσικάκι για να αγοράσει κανείς και η ορχήστρα που καλεί τους μερακλήδες να δείξουν τις χορευτικές τους ικανότητες.
Μόλις τελειώσει η εκκλησία αρχίζει το ψήσιμο της σούβλας και αρχίζει το πατροπαράδοτο « Μεσαναγρενό γλέντι». Οι νοικοκυρές έχουν φτιάξει το «κοκκινιστό»,τα «γιαπράκια» ,το γιούρτι και μοιράζουν στους επισκέπτες. ΄Ολοι πίνουν ,τρώνε και γλεντούν. Όταν πας στον ΄Αγιο Θωμά σίγουρα πρέπει να επισκεφθείς τους καταρράχτες. Είναι ένα απίθανο τοπίο ,με νερά που πέφτουν από αρκετό ύψος, με δάσος από κυπαρίσσια και όταν ο χειμώνας είναι βαρύς το νερό τρέχει συνέχεια.
Στον ΄Αγιο Θωμά καταλήγει και η Παναγιά Σκιαδενή μετά από την περιφορά της σε όλα τα χωριά της Νότιας Ρόδου. Οι Μεσαναγρενοί παίρνουν την εικόνα από τους Λαχανιάτες και τη φέρνουν στον ΄Αγιο Θωμά . Η εικόνα έρχεται στο πανηγύρι κατά τις 4 η ώρα . Μόλις έρθει η εικόνα σταματά το γλέντι και γίνεται παράκληση. ΄Ολοι οι προσκυνητές ασπάζονται την εικόνα με σεβασμό. Το βράδυ η εικόνα καταλήγει στο Μεσαναγρό όπου γίνεται παράκληση και στο τέλος όποιος « μπατικιάσει» την εικόνα την έχει σπίτι του όλη τη νύχτα. Την επόμενη μέρα η εικόνα περνάει από όλα τα σπίτια του χωριού και κατά το μεσημέρι οι νέοι παίρνουν την εικόνα στις «μάντρες »,στάνες ,και οι βοσκοί δίνουν κατσικάκια ,τυριά και χρήματα. Το βραδάκι η εικόνα μεταφέρεται στη Μονή Σκιάδι και εκεί γίνεται ένα γλέντι με ψήσιμο κατσικιών και τραγούδι.
Την Κυριακή που έρχεται στις 26 Απριλίου η Εκκλησιαστική Επιτροπή και ο Πολιτιστικός Σύλλογος του Μεσαναγρού, σας προσκαλούν να έρθετε στο πανηγύρι για να βιώσετε κάτι το ανεπανάληπτο. Η ομορφιά του τοπίου και η θρησκευτική κατάνυξη θα σας ενθουσιάσουν.
Σας περιμένουμε

Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

" Το Μοναστήρι του Αγίου Θωμά στο Μεσαναγρό που γιορτάζει την Κυριακή"


Στα ερείπια παλιοτέρων ναών , ο αρχαιότερος των οποίων εκτιμάται πως ανήκε σε παλαιοχριστιανική βασιλική,είναι χτισμένο το μοναστήρι του Αγίου Θωμά. Πρόκειται για μικρών διαστάσεων ,κεραμοσκέπαστο κτίσμα με σταυροειδή κάτοψη . Εσωτερικά οι τοίχοι φέρουν αγιογραφίες της παλαιολόγιας ζωγραφικής ,που ιστορούν σκηνές από την Καινή Διαθήκη .

Εντυπωσιακή είναι στην κόγχη του Ιερού ,η δέηση στο Χριστό των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ στο επάνω τμήμα , ενώ στο κάτω ιεράρχες με ειλητά δέονται έμπροσθεν θυσιαστηρίου. Η Αγία Τράπεζα είναι μαρμάρινη . Αρκετά πρόσωπα Αγίων έχουν υποστεί καταστροφές από τη μανία των αλλοθρήσκων.

Εξωτερικά το μοναστήρι είναι ολόασπρο .Το προαύλιο είναι ψηλότερο από το δάπεδο του μοναστηριού ,γεγονός που μικραίνει το ύψος της εισόδου και αναγκάζει τον επισκέπτη να μπει στο ναό σκυφτός.

Το μοναστήρι γιορτάζει την επόμενη Κυριακή μετά το Πάσχα . Λόγω της θέσης του ,του πανέμορφου τοπίου , της ΄Ανοιξης που έχει μπει ,του καταρράχτη που βρίσκεται πλάι του και της πατροπαράδοτης φιλοξενίας των Μεσαναγρενών ,χιλιάδες κόσμου από όλο το νησί έρχονται να προσκυνήσουν στη χάρη του και να γλεντήσουν παραδοσιακά.

Την Κυριακή στις 26 Απρίλη ελάτε στο Μεσαναγρό να ζήσετε στιγμές θρησκευτικής κατάνυξης, να μαγευτείτε από το υπέροχο τοπίο και να ζήσετε μοναδικές στιγμές. Πιστέψτε με όταν έρθετε μια φορά , κάθε χρόνο κάτι θα σας τραβάει και θα είστε πάλι εκεί.

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ

Δευτέρα 20 Απριλίου 2009

" Η Εβδομάδα μετά το Πάσχα στο Μεσαναγρό"


Την άλλη μέρα του Πάσχα γιόρταζαν τον ΄Αγιο Γεώργιο. Πήγαιναν στο μοναστήρι ,έκαναν τη λειτουργία και κάθε οικογένεια είχε μαζί της τα απαραίτητα για το φαγητό. ΄Εστρωναν κατά γης τα «χρέμια » ,έτρωγαν και γλεντούσαν .
Την Τετάρτη έβγαζαν τα εικονίσματα από την εκκλησία , τα έπαιρναν σε ένα ύψωμα, ο παπάς τελούσε λειτουργία. Στο τέλος « μπατίκιαζαν » τα εικονίσματα. Ο παπάς με τους επιτρόπους έπαιρναν ένα ένα εικόνισμα και έλεγαν . « Μπατικιάζεται η εικόνα ». Οι πιστοί ανάλογα με τις προτιμήσεις τους έπαιρναν μέρος πλειοδοτώντας. 20 από μένα .Κάποιος άλλος ανέβαζε σε 50 και αυτό συνεχιζόταν μέχρι να πάρει την εικόνα αυτός που θα έδινε τα περισσότερα. Τα περισσότερα χρήματα δίνονταν σε εικόνες που είχαν το όνομα σου. Όταν λοιπόν π.χ. είχε πολλούς Γιάννηδες γινόταν σφαγή. Στο τέλος όσοι είχαν μπατικιάσει εικόνες τις μετέφεραν στην εκκλησία.
Την Παρασκευή όλο το χωριό πήγαινε στο μοναστήρι της Πλημμυριανής, Ζωοδόχου Πηγής. Εντυπωσιακό είναι το Αγίασμα που βγαίνει κάτω από το μοναστήρι και το παράθυρο που πρέπει να περάσουν τα παιδιά. Μόλις βγάλει ο παπάς τα ΄Αγια όλες οι γυναίκες παίρνουν Αγίασμα ,πίνουν όλοι και πλένουν το πρόσωπό τους. Όταν τελειώσει η εκκλησία όλα τα μικρά παιδιά « περνούν από το παράθυρο της εκκλησίας τρεις φορές». ΄Ετσι λέει το έθιμο. Το μεγάλο πανηγύρι όμως για τους Μεσαναγρενούς ,είναι του Αγίου Θωμά

Κυριακή 19 Απριλίου 2009

" Πάσχα στο Μεσαναγρό"


Το Μεγάλο Σάββατο στις 11 η ώρα χτυπούσε η καμπάνα για την πρώτη Ανάσταση. Οι νέοι του χωριού πήγαιναν στο προαύλιο της εκκλησίας για να ανάψουν τον « καλαφουνό». ΄Ολοι οι χωριανοί που πήγαιναν στην εκκλησία έπρεπε να περάσουν να δουν τον καλαφουνό και να κάνουν τα σχόλιά τους. Φέτος είναι καλύτερος ή φέτος δε μαζέψατε πολλά ξύλα και δεν αξίζει. Μόλις χτυπούσε η εκκλησία ,η κλησάρισσα κρατώντας ένα αναμμένο φαναράκι γύριζε σπίτι σπίτι και ξυπνούσε τους πιστούς για να έρθουν στην εκκλησία και αυτοί της έδιναν κουλούρια και πασχαλινά αυγά. ¨Ολοι ντυμένοι στα καλά τους κρατώντας λαμπάδες και στις τσέπες αυγά γέμιζαν την εκκλησία. Μόλις πλησίαζε να πει ο παπάς «το ¨Χριστός Ανέστη » ,έβγαιναν στον πρόναο και άρχιζαν οι ψαλμοί. Με το Χριστός Ανέστη έπεφταν και οι πρώτες κροτίδες και ο θόρυβος σου τρυπούσε τα αυτιά. ΄Ολοι τσούγκριζαν τα αυγά τους και προσπαθούσαν να νικήσουν τους άλλους. Μετά ένας άνθρωπος ,συνήθως ο ψάλτης , έκλεινε την πόρτα ,στεκόταν πίσω και δεν άφηνε τον παπά και τους πιστούς να μπουν. Και « τις εστίν ο βασιλεύς της δόξης » έλεγε ο ψάλτης και ο παπάς απαντούσε « Κύριος δυνατός…»,Αυτό γινόταν τρεις φορές και την τελευταία ο παπάς κλωτσούσε την πόρτα για να ανοίξει. Ήταν κάτι συμβολικό. Ο Χριστός που νικά τον ΄Αδη. Τις περισσότερες φορές ο ψάλτης απομακρυνόταν και η πόρτα άνοιγε εύκολα .Κάποιες φορές ο ψάλτης πείσμωνε κρατούσε γερά την πόρτα και δεν άφηνε τον παπά να μπει. Θυμάμαι ατυχήματα , όταν η πόρτα χτύπησε αυτόν που ήταν πίσω της.
Την άλλη μέρα γινόταν η δεύτερη Ανάσταση. Γινόταν συνήθως απόγευμα , γιατί περίμεναν τους βοσκούς να γυρίσουν από τις « μάντρες» και αυτοί έφερναν στην εκκλησία φρέσκο τυρί. Το πιο εντυπωσιακό μέρος ήταν το Ευαγγέλιο που λεγόταν σε ξένες γλώσσες και το κάψιμο του Ιούδα. Κάποιοι που το έπαιζαν γλωσσομαθείς έπαιρναν θέσεις σε διάφορα μέρη της εκκλησίας και αφού έλεγε ο παπάς το Ευαγγέλιο , άρχιζαν και αυτοί. Συγχωρέστε με ,αλλά το τι γέλιο έπεφτε δε λέγεται. Μόλις τέλειωνε η εκκλησία έβαζαν φωτιά στον Ιούδα και όλοι οι πιστοί βγαίνοντας από την εκκλησία απολάμβαναν το κάψιμό του.
Το πασχαλιάτικο τραπέζι ήταν πλούσιο. Κάθε οικογένεια έσφαζε το κατσικάκι της και το έψηνε. Και τι δεν έβλεπες πάνω στο τραπέζι. Κουλούρια ,αυγούλες ,γλυκά και ότι φανταστείς.

Παρασκευή 17 Απριλίου 2009

" Κ Α Λ Ο Π Α Σ Χ Α"


Διανύουμε τη Μεγαλή Εβδομάδα με τα Πάθη του Χριστού. Και όπως πάντα , μετά τα Πάθη ακολουθεί η Ανάσταση.

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Και η Ανάσταση του Χριστού να φέρει γαλήνη, ψυχική ηρεμία ,ευτυχία και πάνω από όλα υγεία. Να μας χαρίσει υπομονή και επιμονή και ο Γολγοθάς που διαβαίνει ο καθένας μας , να γίνει Ανάσταση και το ξεκίνημα μιας καινούριας ζωής.

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

" Η Μεγάλη Εβδομάδα στο Μεσαναγρό"

"Το ιερό της εκκλησίας του Ταξιάρχη"
" Ο Ταξιάρχης"
Οι προετοιμασίες για το Πάσχα άρχιζαν από την προηγούμενη Κυριακή των Βαϊων. Την ημέρα εκείνη ο Παπάς στην εκκλησία μοίραζε σταυρούς από Βάγια στους πιστούς. Το μεσημέρι χτυπούσε η καμπάνα για να πάνε οι γυναίκες του χωριού να καθαρίσουν και να ντύσουν πένθιμα την εκκλησία. Όταν το βράδυ χτυπούσε η καμπάνα και πηγαίναμε ,βλέπαμε κάτι διαφορετικό. ΄Ολες οι εικόνες ήταν ντυμένες στα μαύρα. Είναι κάτι που μου έχει μείνει. Και μόνο που το έβλεπες αυτό ,μέσα σου βαθιά πίστευες ότι από σήμερα η εβδομάδα που ακολουθεί θα είναι πένθιμη.
Κάθε μέρα της Μεγάλης βδομάδας έχει ακόμα και τώρα κάτι το ξεχωριστό. Μας το υπενθύμιζαν οι γονείς μας. Σήμερα Κυριακή των Βαϊων θα βγάλουν το μικρό Χριστό και πρέπει την ώρα εκείνη να είμαστε εκεί. Τη Μεγάλη Τρίτη πρέπει να ακούσουμε το τροπάρι της Κασσιανής ,τη Μεγάλη Τετάρτη θα γίνει το Ευχέλαιο, τη Μεγάλη Πέμπτη τα δώδεκα Ευαγγέλια ,τη Μεγάλη Παρασκευή τα Εγκώμια ,το Μεγάλο Σάββατο θα χτυπήσουμε τα θρονιά και την Κυριακή ,το Πάσχα. Ομορφες μέρες. Κάποιες στιγμές όμως και κάποια γεγονότα μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη. Τη Μεγάλη Πέμπτη οι γυναίκες του χωριού ξενυχτούσαν στην εκκλησία ψάλλοντας τα Πάθη του Χριστού και το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής γύριζαν το χωριό μάζευαν λουλούδια και μετά στόλιζαν τον επιτάφιο. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής λέγαμε τα Εγκώμια. Πως γινόταν κάθε χρόνο να φτιάχνονται 4 ομάδες για να τα πούμε , είναι κάτι που γινόταν εθιμικά και γίνεται και σήμερα ,όσο λίγοι και αν είναι οι πιστοί. 2 ομάδες οι ψάλτες, αριστερός, δεξιός ,μια οι άνδρες και μια οι γυναίκες. Είχαμε και κόντρες ποια ομάδα τα λέει καλύτερα ή ποια ομάδα θα πει τα πιο ωραία λόγια. π.χ. ΄Ερανα τον τάφο…, Ω γλυκύ μου έαρ…Κάποια ομάδα που ήταν η σειρά της να πει κάτι άλλο το άφηνε και έλεγε ένα από τα παραπάνω. ΄Αλλαζε τη σειρά. Η ομάδα που έπρεπε να το πει το ξαναεπαναλάμβανε και επενέβαινε ο Παπάς για να βάλει τάξη.
Το βράδυ γυρίζαμε τον Επιτάφιο σε όλο το χωριό. ΄Ηταν τιμή να κρατήσεις τον Επιτάφιο. Όταν πλησίαζε η ώρα έπρεπε να είσαι κοντά για να πάρεις θέση. Μόλις έβγαιναν έξω από την εκκλησία ,όλο το χωριό περνούσε κάτω από τον Επιτάφιο 3 φορές. Να περάσεις τρεις φορές ,όχι μια ,είναι κακό. Από την ώρα εκείνη άρχιζαν να πέφτουν και τα πρώτα βαρελότα. Σε ορισμένες θέσεις όπως στα Αλώνια, στις Καστάνιενας , και στη διακλάδωση προς Αρνίθα ,οι νέοι άναβαν φωτιές και έκαιγαν λάστιχα ή ξύλα.΄Ολοι μαζί γύριζαμε το χωριό ή πήγαιναμε έξω από το χωριό για να φέρουμε ξύλα. Τα στίβαζαμε έξω από την εκκλησία και φτιάχναμε τον Καλαφουνό. Ο Ιούδας κάθε χρόνο άλλαζε μορφή ανάλογα με τα πολιτικά γεγονότα ή οτιδήποτε άλλο συνέβαινε. Γεμίζαμε με άχυρα το παντελόνι, το σακάκι , του φορούσαμε σκούφο και η μορφή του ταίριαζε με την περίπτωση. Θυμάμαι κάποια χρόνια η μορφή του να είναι ο « Κίσιγκερ» , ο Χάρτινκ κ.α. Τον κρεμούσαμε στο καμπαναριό ,του περνούσαμε στο λαιμό χρήματα και τον καίγαμε στη Δεύτερη Ανάσταση.
Το πρωινό του Μ.Σαββάτου ήταν ξεχωριστό. Χτυπούσαμε τα θρονιά. Ξυπνούσανε πρωί για να πιάσουμε θρονί. Μόλις ο παπάς έδινε το σύνθημα γινόταν "χαλασμός Κυρίου". Ο θόρυβος από το χτύπημα των θρονιών ακουγόταν σε πολλή μεγαλη απόσταση.



)

Σάββατο 11 Απριλίου 2009

" Το ΄Εθιμο του Λαζάρου στο Μεσαναγρό"


Την παραμονή του Λαζάρου έκλειναν τα σχολεία λόγω των διακοπών του Πάσχα. Αρκετές μέρες πριν οι δάσκαλοι μας προετοίμαζαν για το Λάζαρο και τα εγκώμια.
Πόσες πρόβες γίνονταν δε θυμάμαι .Ειδικά για το Λάζαρο ο αγώνας ποιος θα ντυθεί Λάζαρος,ήταν μεγάλος. Για να ντυθείς Λάζαρος έπρεπε να έχεις πολλά προσόντα και πάνω από όλα καλή φωνή. ΄Οποιος ήθελε έπρεπε να ξέρει τα λόγια απόξω και να τραγουδήσει μπροστά σε όλους και οι δάσκαλοι αποφάσιζαν.
Ο Λάζαρος ξεχώριζε από τα άλλα παιδιά, γιατί ήταν ντυμένος με στολή που έδινε η εκκλησία, φορούσε στο κεφάλι στεφάνι από λουλούδια , κρατούσε την εικόνα του Λαζάρου και φορούσε τις περισσότερες αρμαθιές από λουλούδια. Την παραμονή όλα τα παιδιά του σχολείου ξεχύνονταν στα χωράφια κρατώντας ένα καλάθι. Αφού γεμίζαμε το καλάθι ,πηγαίναμε σπίτι και φτιάχναμε όσες περισσότερες αρμαθιές μπορούσαμε.
Το πρωί μετά την εκκλησία όλα τα παιδιά με τις αρμαθιές τα λουλούδια περασμένες στο σώμα μας ,ο Λάζαρος ντυμένος πιο όμορφα από όλους ,μαζί και οι δάσκαλοι ξεκινούσαμε να πούμε το Λάζαρο. Τα μεγαλύτερα παιδιά της ΄Εκτης κρατούσαν το καλάθι που μέσα βάζαμε τα αυγά που μας έδιναν οι νοικοκυρές.
Πηγαίναμε λοιπόν από σπίτι σε σπίτι όμορφα ,με τάξη και τραγουδούσαμε. Στην αρχή όλοι μαζί και όταν έφτανε η σειρά που ο Λάζαρος έπρεπε να πει τα λόγια του γονάτιζε κάτω από τις εικόνες του σπιτιού και έψαλλε. « Είδα φόβους είδα τρόμους είδα βάσανα και πόνους….»
Σας παραθέτουμε το Λάζαρο όπως τον τραγουδούσαμε τότε.
Σήμερον έρχεται ο Χριστός ο επουράνιος Θεός
Εν τη πόλει Βυθανία Μάρθα κλαίει και Μαρία
Λάζαρο τον αδερφό της και γλυκύ τον καρδιακό της.
Τρεις ημέρες το θρηνούσαν και τον εμοιρολογούσαν.
Την ημέρα την Τετάρτη κίνησε ο Χριστός για νάρθει
Και εβγήκε η Μαρία έξω από τη Βυθανία.
Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου δε θα απέθνησκε ο αδελφός μου
Μα και τώρα εγώ πιστεύω και καλότατα ηξεύρω
Πως εσύ εάν θελήσεις και νεκρούς θα αναστήσεις.
Δεν επίστευε η Μαρία ,αγομένη στα μνημεία.
Τότε ο Χριστός δακρύζει και τον ΄Αδη φοβερίζει.
΄Αδη τάρταρε και χάρε Λάζαρο θα σου τον πάρω.
Και παρευθύς από τον ΄Αδη ως εξαίσιο σημάδι
Λάζαρος απελυτρώθη ανεστήθη και σηκώθη
Ζωντανός σαβανωμένος και με το κερί ζωσμένος.
Δόξα τω Θεώ φωνάζει και το Λάζαρο ξετάζει.
Πες μας Λάζαρε τι είδες εις τον ΄Αδη που επήγες.
-Είδα φόβους ,είδα τρόμους ,είδα βάσανα και πόνους
Δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι
Της καρδίας των χειλέων και μη με ρωτάτε πλέον.
Και μεις του χρόνου θάρθουμε στα σπίτια σας χαρούμενοι
Για να σας ευχηθούμε και το Λάζαρο να πούμε.
Και του χρόνου
Μετά οι νοικοκυρές μας φίλευαν ,μας έδιναν αυγά και μας εύχονταν.Αυτό γινόταν σε κάθε σπίτι. Στο τέλος τα καλάθια γέμιζαν αυγά που πήγαιναν για ιερό σκοπό. Οι δάσκαλοι τα έστελναν σε ιδρύματα στην πόλη της Ρόδου. Και νιώθαμε περήφανοι όταν μετά τις διακοπές ο δάσκαλος μας διάβαζε το ευχαριστήριο γράμμα αυτών που τα έπαιρναν.

Τρίτη 7 Απριλίου 2009

" Τοπωνύμια Μεσαναγρού"


Τοπωνύμια Μεσαναγρού
Συνεχίζουμε την καταγραφή των Τοπωνυμίων του Μεσαναγρού, τα οποία ξεχωρίζουν τόσο για την ευρηματικότητά τους ,όσο και την ιστορία τους.

Ευγάλες - Τόποι γόνιμοι και παραγωγικοί
Σκαλί - Κλίμακα
Φλέες - Τόποι υδάτων
Σπίνος -Τόπος πτηνών
Κουταλόφτης - Σχήμα τόπου
Αγγάρειες - Τόποι αγγαρειών για το Φεδουάρχη ή Σπαχή
Καλαμάνα - Καλή μάνα
Μαστιχάες - Σχίνοι μαστιχοφόροι
Φαντάκι -Χαντάκι
Τοπάρια -Μικροί τόποι
Λαϊκός -Τόπος του λαού
Αντρολίανοι -Δενδρολίβανοι
Μαύρου - Κατοικία Μαύρου
Λιάι - Λιβάδι
Μακκέλα - Θύρα στάνης
Πίμαχο - Διεκδικούμενος τόπος
Αυτολές - Αυτοτελές
΄Ασπες - Κούσπες ορύγματα

Από την εργασία του αείμνηστου δασκάλου μας Ιωάννη Μπίλλη

Κυριακή 5 Απριλίου 2009

" Το χωριό αδειάζει"




Οι μετανάστες από το Μεσαναγρό

Το χωριό άρχισε να αδειάζει κάποτε. Οι άνθρωποι άρχισαν να φεύγουν στην Αυστραλία ,Αμερική και αργότερα κάποιοι και στη Γερμανία. Μου έχουν μείνει αξέχαστες οι στιγμές του αποχωρισμού. Αποβραδίς στο σπίτι αυτού που έφευγε ,γινόταν το αποχαιρετιστήριο γλέντι. Ένα ολόκληρο χωριό να πηγαίνει στο σπίτι του, να παίρνει το μεζέ και να συμπαραστέκεται στην οικογένεια . Οι περισσότεροι έλεγαν τραγούδια του μισεμού ,τραγούδια λυπητερά ,τραγούδια του αποχωρισμού. Το γλέντι , γλέντι να το πει κανείς, κρατούσε μέχρι τις αυγές, που ακολουθούσε κάτι πιο συναρπαστικό.
Πρωί πρωί πριν τις 6 , έφευγε το λεωφορείο του ΚΤΕΛ .Ο παπάς χτυπούσε την καμπάνα και όλο το χωριό πήγαινε για να αποχαιρετήσει το μετανάστη. Ο παπάς διάβαζε τις ευχές ,αλλά η φωνή του δεν ακουγόταν από το κλάμα των συγγενών και φίλων. Περισσότερο κηδεία μου φαινόταν ,παρά αποχωρισμός.
Μετά όλοι μαζί έπαιρναν το δρόμο προς την πλατεία ,όπου ήταν το λεωφορείο. ΄Ηταν η πιο δύσκολη στιγμή του χωριού απ΄όσες θυμάμαι. ΄Ενας ένας οι χωριανοί να αποχαιρετούν το μετανάστη και να του εύχονται με δάκρυα στα μάτια. ΄Ολοι σχεδόν βουρκωμένοι ,αμίλητοι ,η μάνα ,η γυναίκα του, τα παιδιά του, να κλαίνε και να τον αγκαλιάζουν. Το λεωφορείο ξεκινούσε σε λίγο και εκατοντάδες μαντήλια να κουνιούνται και να τον αποχαιρετούν.
΄Ετσι γινόταν κάθε φορά που κάποιος έφευγε ,ακόμα και αν πήγαινε κανείς στρατιώτης. ΄Ετσι άδειασε και το χωριό σιγά σιγά. Ο ένας «έκανε τα χαρτιά» ,όπως λέγανε στον άλλο συγγενή και ολόκληρες οικογένειες έφυγαν στα ξένα.
Θυμάμαι αργότερα όταν ερχόταν ο ταχυδρόμος. Η καμπάνα του χωριού χτυπούσε για να ειδοποιήσει ότι ήρθε. ΄Ολοι όσοι είχαν ξενιτεμένους πήγαιναν να δουν αν έχουν γράμμα .Ο ένας ρωτούσε τον άλλο ,κάπως χιουμοριστικά. ΄Ηρθε πάλι το «τσέκι» (τσεκ).
Οι μετανάστες δεν ξέχασαν το Μεσαναγρό. ΄Ιδρυσαν συλλόγους και βοήθησαν το χωριό σε διάφορα έργα. Εκκλησία, ύδρευση, σχολείο και σε ότι ανάγκες είχε το χωριό. Σήμερα τα ονόματά τους κοσμούν μαρμάρινες πλάκες ,που μας θυμίζουν την αγάπη τους σε αυτόν τον τόπο.



Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

" Καλή Πρωταπριλιά"



Πρωταπριλιά
Το έθιμο να λέμε ψέματα την πρωταπριλιά έχει έρθει από την Ευρώπη. Σύμφωνα με μια εκδοχή ξεκίνησε από τους Κέλτες. Οι Κέλτες ήταν πολύ καλοί ψαράδες . Η εποχή του ψαρέματος άρχιζε την 1η Απριλίου . Την εποχή αυτή τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Και όπως όλοι οι ψαράδες λένε ψέματα για το πόσα ψάρια πιάνουν , έτσι και οι Κέλτες ψαράδες. Αυτή η συνήθεια έγινε έθιμο.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή το έθιμο γεννήθηκε στη Γαλλία το 16ο αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η 1η Απριλίου. Ο Βασιλιάς Κάρολος ο 9ος άλλαξε την πρωτοχρονιά και άρχιζε την 1η Γενάρη. ΄Οσοι αντιδρούσαν συνέχισαν να γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου και οι άλλοι τους έστελναν δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε σε έθιμο.
Στην Ελλάδα λέμε αθώα ψέματα για να ξεγελάσουμε τους άλλους. Σε κάποια μέρη πιστεύουν ότι όποιος ξεγελάσει τον άλλο θα έχει καλή σοδειά, τύχη και παραπλανά τις δυνάμεις του κακού.
Σήμερα σε όλο τον κόσμο είναι ημέρα αστείων και ψεμάτων. Ακόμα και τα ΜΜΕ έχουν μπει στο παιχνίδι .Κάθε χρόνο στις ειδήσεις και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων διακινούνται χιλιάδες ψέματα. Το πρωταπριλιάτικο ψέμα κάθε σταθμού ή εφημερίδας ,αποτελεί προϊόν συσκέψεων ,συζητήσεων ,για το καλύτερο πρωταπριλιάτικο ψέμα..
Κατά καιρούς την ημέρα αυτή στα ΜΜΕ έχουν κάνει την εμφάνισή τους εξωγήινοι ,έπεσαν κυβερνήσεις ,υπουργοί ,ύπαρξη μικροσκοπικών ανθρώπων 15 εκατοστών ,έρχεται το τέλος του κόσμου και το Υπουργείο πολιτισμού ανακοίνωσε ότι βρέθηκε ό τάφος του Σωκράτη και ο αμφορέας με ίχνη κώνειου.
Όλα αυτά τα ψέματα , μικρά ή μεγάλα δίνουν άλλο τόνο στη ζωή μας ,φτάνει να μη δημιουργούν ανεπανόρθωτα προβλήματα.
Καλός σας μήνας με πολλά…ψέματα.