"ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

                                                                   

                                                ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

Στα παλιά χρόνια οι άνθρωποι  είχαν χιούμορ και καθετί που τους εντυπωσίαζε το τραγουδούσαν, ανάλογα με την κατάσταση που διαμορφωνόταν. Αλλαγές προς το καινούριο ,το νέο, ήταν δύσκολο να περάσουν απαρατήρητες. Σκωπτικά αναδείκνυαν το πρόβλημα και το τραγούδι κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα και μαθαινόταν σε όλο το χωριό.

-         Τα χρόνια εκείνα, η αντρική ενδυμασία ήταν χαρακτηριστική .Μαύρο γιλέκο, πουκαμίσα και κάτω βράκα μαύρη. ¨Όταν λοιπόν κυκλοφόρησαν τα Ευρωπαϊκά ρούχα και ιδίως το παντελόνι ,κανένας δεν τολμούσε να κάνει πρώτος την αλλαγή. Ο Κυρμηνής ,που ήταν και από τους «σοφούς» του χωριού, γνωστή η ρήση «το είπε και ο Κυρμηνής ¨» ,δηλαδή είναι σωστό , έκανε πρώτος την αλλαγή. Το τι καζούρα έπεσε ,στα καφενεία και στους δρόμους ,δε λέγεται. Μάλιστα κάποιος που είχε ποιητική φλέβα ,ταίριαξε ένα τραγουδάκι.

-         Πετάξανε οι πέρδικες

-         Και πήγανε στα αλώνια

-         Για να ιδούν τον Κυρμηνή

-         Που΄βαλε παντελόνια.

-Στους χορούς που γίνονταν τότε ,οι ερωτευμένοι, προσπαθούσαν να δείξουν τον έρωτά τους ,με τραγούδια

            Ω …Παραλιμιωτάκι μου

            Που΄σαι μες το στασί σου

            Ηβγα να δεις τι γίνεται

            Όξω που την αυλή σου.

          ……………………………….

          Ω…Παραλιμιωτάκι μου

          Που΄σαι μες στο χωριό μας

          Εσύ σαι ο Προστάτης μας

          Και το Καθολικό μας.

……………………………………

         Μες τα άνθη μες στα γιασεμιά

         Κοιμάται το πουλί μου

         Πάτε να το ξυπνήσετε

         Να ακούσει τη φωνή μου.

…………………………………………

        

         Το βυσσινή σου φόρεμα

         Κι η πράσινη ζακέτα

         Και το μαντήλι τα΄ ανθουί

         Και εκείνο με την πλέτα.

……………………………………

        Και το ρολόι εχτυπά

        Στις έντεκα η ώρα

        Και μένα η αγάπη μου

        Είναι στην Περαχώρα.

…………………………………..