"ΣΑΒΒΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΑΚΗΣ, Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ"

                                                                      

                               ΣΑΒΒΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΑΚΗΣ ,Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

Ο Σάββας Αυγουστάκης ,γεννήθηκε στην Ίστριο Ρόδου. Γνωριστήκαμε για πρώτη φορά στο Βενετόκλειο Γυμνάσιο Ρόδου όπου φοιτήσαμε ,χωριατόπαιδα τότε .Γίναμε φίλοι και μαζί πορευτήκαμε αρκετά χρόνια. Διακρίνεται για το ήθος του, την επιμονή και υπομονή του και καταφέραμε να γίνουμε δάσκαλοι ,κάτι που μας άρεσε και το υπηρετήσαμε σωστά.

   Υπηρέτησε ως δάσκαλος και Διευθυντής σε πολλά σχολεία της Ρόδου και διακρινόταν για την εργατικότητα και αγάπη στα παιδιά.

 Δειλά δειλά άρχισε να γράφει τα πρώτα του ποιήματα και να τα εκδώσει.  Τα ποιήματά του γεμάτα φιλοσοφία ,ρομαντισμό, αγάπη και μουσικότητα. Συνταξιούχος πια έχει φτιάξει ένα blog  με τον τίτλ﨨 savvasavgoustakis.blogspot.gr                                                          

Εκεί θα βρείτε αρκετά ποιήματά του που πιστεύω, θα σας συναρπάσουν.

Νάσαι καλά φίλε Σάββα ,συνέχισε να γράφεις και να δίνεις στους ανθρώπους  τα καλά από τον ψυχικό σου κόσμο.

Παρακάτω δημοσιεύουμε δυο από τα πολλά του ποιήματα.

( Αδράνειας Καρποί, οι, 'Ανθρωποι...! )

Ύπαρξης Ουλές,οι Αμφιβολίες
Το Σώμα εξωκύλουν,
σ'άστοχες, Περιπλανήσεις...!

Μαστιγωμένη, απ'τους υλικούς Ανέμους
σ' αποσώζουσες, αδρανοποιείται η Ζωή,
Εστίες Εγκαρτέρησης...!

Αδράνειας Καρποί, οι Άνθρωποι
ωριμάζουν στη Σιωπή και τη Στέρηση...!!!

{ Bελούδινο, Χέρι στην Καρδιά σου, η Αγάπη μου...! ]

Βελούδινο, Χέρι
στην Καρδιά σου, η Αγάπη μου
κι Καρδιά σου, αιμάτινος Αμφορέας των Αισθημάτων,
συνδαυλίζει το Συναίσθημα,
στον πυρίμαχο, Βωμό
του αιώνιου μας, 'Ερωτα.....!

'Αγγελέ μου ,πρωτοστάτη
με τα παιδικά, Αποθέματα των Ονείρων σου,
μες στις άυπνες, Νύχτες της Ετοιμότητας,
ανασταίνεις τις Επιθυμίες
κι επιχειρείς τη ριψοκίνδυνη, Κατάδυση
στα ενδότερα των απύθμενων,
Ψυχών και Σωμάτων!

Φωνές,άηχες
σ' Ετοιμότητα, δονούν
Καρδιές και Συνειδήσεις...!

Γαλακτοτρόφος της Ζωής, Θυγατέρα
με Κραυγές της Σιωπής,
εκθειάζεις την Αθωότητά σου..!

Στο Συμπόσιο της Ζωής,
είμαι , ο Κήπος σου κι ανθοφορείς,
τους Καρπούς, της Αγνότητάς σου....! ! !