ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΡΝΙΤΤΑΛΗΣ .Ο ΕΥΠΑΤΡΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣΤΟΥ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ

 

                                                                               

       (  Στη φωτογραφία αριστερά ο Μιχάλης ,δεξιά η σύζυγός του και ντυμένος Άγιος Βασίλης ο εγγονός του Μιχάλης)

(ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΡΟΔΙΑΚΗ- ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΟΝΔΡΟΣ4-17-8-21)

«Έφυγε» από τη ζωή ένας άνθρωπος που αγάπησε το χωριό του και που η δραστη­ριότητά του ήταν πολυσήμαντη και πολύπλευρη, γι’ αυτό και η πένθιμη καμπάνα της εκκλησίας Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Μεσαναγρού υπογράμμιζε το βαρύ πένθος και τη βαθιά συγκίνηση.

Ο Μιχάλης Αρνίτταλης, παραδοσιακός κουρέας στην πόλη της Ρόδου, (άλλοτε στη συνοι­κία Αγίας Αναστασίας και άλλοτε στην οδό Καμείρου), η καρδιά και το μυαλό του βρισκόταν στο αγαπημένο του χωριό «Μεσαναγρός». Όπως είναι γνωστό, το χωριό αυτό είναι μικρό και ανήκει στη Νότια Ρόδου, με φιλόξενους κατοίκους.

Όταν πριν από πολλά χρόνια, ο τότε κοινοτάρχης Ιωάννης Αθανασάς μας πρότεινε να κα­ταγράψουμε την ιστορία και τον λαϊκό πολιτισμό του Μεσαναγρού, ο Μιχάλης Αρνίτταλης, πρόθυμος και ευγενέστατος μας έσωσε σημαντικές πληροφορίες και ακόμα μας υπέδειξε πρόσωπα που μπορούσαν να αναφερθούν στην πατριδογνωσία. Επίσης μας φιλοξένησε στο παραδοσιακό του σπίτι.

Με τη βοήθειά του αυτή συγκεντρώσαμε ένα πολύ πλούσιο υλικό, με ιστορικά και λαογρα­φικά στοιχεία. Μακάρι να υπήρχαν σε κάθε χωριό και σε κάθε νησί παρόμοιοι άνθρωποι που αγαπούν και σέβονται τον τόπο τους, ο κόσμος θα ήταν αλλιώς. Όπως ο Τσαμπίκος Σηφόπουλος στα Αφάντου, όπως η Μαρίκα Μαρμαροκόπου στη Θολό, όπως ο Σάββας Φύλλης στα Μαριτσά, όπως τόσοι άλλοι…

Αυτό το υλικό, το πλουτίσαμε σιγά – σιγά με τα χρόνια και δημιουργήσαμε δώδεκα φα­κέλους με θέματα Μεσαναγρού. Ίσως κάποτε να γίνει βιβλίο, όπως εκείνος το ονειρευόταν για να μάθουν οι επόμενες γενιές τον πλούτο και τον θησαυρό του χωριού αυτού.

Τον Μιχάλη Αρνίτταλη, συναντήσαμε σε κάθε βήμα και σε κάθε θετική πρωτοβουλία του Μεσαναγρού. Στα εκκλησιαστικά της Παναγιάς Σκιαδενής και του Αγίου Θωμά, στα λαϊκά πανηγύρια, σε θέματα υποδομών του χωριού, σε θέματα πολιτισμού και περιβάλλοντος. Αναζητούσε για τον τόπο του την πρόοδο και την ευημερία.

Η γνωριμία του, αποτελούσε ένα πλεόνασμα ανθρωπιάς ενώ πάντα είχε ένα μειδίαμα στα χείλη καλοσύνης. Άτομο με ήθος και αξιοπρέπεια.
Ήξερε να συζητά, να ακούει τον συνομιλητή του και να εκφράζει τις προτάσεις του με πολι­τισμένο τρόπο.

Ο Μεσαναγρός «έχασε» ένα ξεχωριστό πατριώτη, γι’ αυτό και ο θάνατός του προκάλεσε θλίψη και συγκίνηση και αβάσταχτο πόνο στην οικογένειά του. Ήταν καλός οικογενειάρχης καικαλόςεπαγγελματίας.
Τον αποχαιρετούμε με βαθιά θλίψη, κρατώντας ως παρακαταθήκη και ως κληρονομιά την αγάπη που έδειχνε στο χωριό του, στις αξίες της ιστορίας και του πολιτισμού.

Στη σύζυγό του Μαρία και στα παιδιά του Μανώλη – Ευαγγελία και Θανάση – Χρυσούλα, και στα εγγόνια του, να είναι καλά και να τον θυμούνται ως ένα ευπατρίδη, καλοσυνάτο και προοδευτικό.
Αιωνία η μνήμη του.

Την επιθυμία του Μιχάλη Αρνίτταλη να εκδοθεί βιβλίο για τον Μεσαναγρό , ο δάσκαλος Γιάννης Καραγιάννης την έκανε πραγματικότητα τον Δεκέμβρη του 2020 και αρκετά στοιχεία του Βιβλίου είναι και απόψεις του Μιχάλη.Το Βιβλίο φέρει τον τίτλο “ Το χωριό μας ,ο Μεσαναγρός της Ρόδου”