Το χωριό Μεσαναγρός
Στο Ν.Δ. Τμήμα του νησιού της Ρόδου, σε απόσταση 87 χλμ. Και σε υψόμετρο 400 μ., βρίσκεται το χωριό Μεσαναγρός. Το όνομά του προέρχεται εκ του ετυμολογικού Αγρός – Καταγρός – Μέσα αναγρός – Μεσαναγρός.
Ιδρύθηκε σε προχριστιανικούς χρόνους, είναι χωριό ιστορικό, προνομιούχο. Απόδειξη ότι μόνο αυτό διασώθηκε από επιδρομές, ενώ τα γύρω χωριά είναι σωρός από ερείπια. Βρίσκεται ανάμεσα σε δύο λόφους και βουνά. Από τα πολλά δάση που υπήρχαν κλαδιά, έμεινε το παρατσούκλι «Κλαδίτες».
Στην περιοχή του Μεσαναγρού υπάρχουν σπήλαια και σε ανασκαφές που έγιναν βρέθηκαν διάφορα αντικείμενα που μαρτυρούν την τέχνη και τον πολιτισμό των κατοίκων. Μέσα στον οικισμό βρίσκεται ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου που κτίστηκε στη θέση δύο παλαιότερων ναών και χρονολογείται το 13ο αιώνα. Πολιούχος του χωριού είναι ο Ταξιάρχης Μιχαήλ που γιορτάζεται στις 8 του Νοέμβρη. Είναι το χωριό που έχει τα περισσότερα μοναστήρια και εκκλησιές στο νησί. Στο Μεσαναγρό βρίσκεται και η Μονή Σκιάδι που γιορτάζει στις 8 του Σεπτέμβρη.
Από τα παλιά χρόνια στο Μεσαναγρό οι κάτοικοι συμμετείχαν στα κοινά και πρόσφεραν για κοινωφελή έργα. Οι μόνιμοι κάτοικοι ανέρχονται σε 35. Ο αριθμός αυτός αυξάνει τους χειμερινούς μήνες και τα Σαββατοκύριακα. Αρκετοί κάτοικοι ζουν στην πόλη της Ρόδου, στην Αυστραλία και Αμερική. Οι κάτοικοι είναι γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Το Δημοτικό Σχολείο έκλεισε, όπως συμβαίνει και στα γύρω χωριά.
Το χωριό έχει δύο Συλλόγους. Τον Πολιτιστικό και τον Αθλητικό. Τα σπίτια είναι ισόγεια. Οι στέγες αποτελούνται από ξύλινη οροφή και ένα στρώμα αργίλου, πατελιάς. Τα περισσότερα σπίτια έχουν καμάρα και αρκετά μεσιά. Τα σπίτια είναι κολλημένα, οι δρόμοι στενοί και ασπρίζονται με ασβέστη. Το χωριό κράτησε τη φυσιογνωμία του και παρέμεινε πραγματικό «χωριό». Σήμερα το χωριό προσπαθεί να επιζήσει, να νικήσει το χρόνο. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος σε συνεργασία με το Δήμο Ν. Ρόδου, διοργανώνουν εκδηλώσεις, τόσο στο χωριό όσο και στην πόλη της Ρόδου. Ήδη ένα όνειρο των Μεσαναγρενών, χάρη στον Υπουργό κ. Αριστοτέλη Παυλίδη και στο Δήμαρχο Ν. Ρόδου κ. Μανόλη Σαββή, γίνεται πραγματικότητα. Στην είσοδο του χωριού κτίζεται το Μουσείο της Ν. Ρόδου, που θα δώσει ζωή στο χωριό.
