" Η Αγία Σοφία"Όπως σε κάθε τόπο έτσι και στο Μεσαναγρό οι άνθρωποι ήταν προληπτικοί, πίστευαν σε διάφορες δοξασίες και φοβόντουσαν τις «ανεράδες»και τα φαντάσματα. Θυμάμαι μικρός ακόμα , όταν κάποιος πέθαινε, οι χωριανοί κλείνονταν από νωρίς στα σπίτια τους και κυκλοφορούσαν φήμες για φαντάσματα που είδαν κάποιοι και ανεράδες που μίλησαν και κυνήγησαν κάποιους.
Οι φήμες αυτές κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα και μεγάλωναν τους φόβους μικρών και μεγάλων. – Ο Κώστας χτες βράδυ γυρίζοντας από το χωράφι είδε το συγχωρεμένο μπροστά του και μάλιστα του μίλησε . Μάλιστα κάποιοι περιέγραφαν πώς ήταν ντυμένος ,πώς περπατούσε και πόσο θεόρατος ήταν. Κάποιοι άλλοι έλεγαν ότι άκουσαν τις φωνές ή τα κλάματα των ανεράδων που μοιρολογούσαν . Τίποτα από αυτά δεν επαληθεύτηκαν, αλλά ο φόβος που μας δημιουργούσαν, σε πολλούς έμεινε μέχρι σήμερα.
Κάποτε τα βράδια κάποιος πετροβολούσε τους χωριανούς και μάλιστα χτύπησε και κάποιους. ΄Ολοι το απέδωσαν στα φαντάσματα και τα βράδια ήταν εφιαλτικά. Πού να βγεις να παίξεις κρυφτό, όταν οι πέτρες σφύριζαν δίπλα σου…Παρά τις προσπάθειες να πιάσουν το δράστη τίποτα δεν έγινε και οι ανεράδες βρήκαν τον μπελά τους… Χρόνια αργότερα ένας χωριανός ομολόγησε ότι ήταν αυτός ο δράστης και το έκανε για πλάκα.
΄Ημαστε μια παρέα από μικρά παιδιά και πήγαμε να ποτίσουμε τα «φυτολοϊκά »στην περιοχή «Περνός» . ΄Ηταν παραμονή της Αγίας Σοφίας , 17 του Σεπτέμβρη και γιόρταζε το νεκροταφείο του χωριού. Ήταν σούρουπο και την ώρα εκείνη χτύπησε η καμπάνα της εκκλησίας για τον εσπερινό. Αμέσως στο διπλανό ποταμάκι ‘αρχισαν να ακούονται θόρυβοι από τενεκέδες που χτυπούσαν . Με το παιδικό μας μυαλό συνδυάσαμε το νεκροταφείο που γιόρταζε ,τις ανεράδες και μας έπιασε πανικός. Μάταια περιμέναμε να σταματήσει ο θόρυβος. Παρατήσαμε στη μέση το πότισμα και όπως μας είχαν ορμηνέψει οι παλιοί ,δεν περάσαμε το ποταμάκι ,αλλά πήγαμε σε ένα μοναστήρι που ήταν δίπλα, τον ΄Αη –Γιώργη, ανάψαμε τα καντήλια και φύγαμε στο χωριό. Οι γονείς μας απέδωσαν όλα αυτά στις ανεράδες. Πιστεύω όμως ότι ένας μεγάλος και για να μας φοβερίξει τα έκανε όλα αυτά.
Πέρασαν χρόνια για να ξεπεράσουμε τους φόβους αυτούς. Σήμερα όλα αυτά χάθηκαν ,σβήστηκαν και οι ανεράδες ,νεράιδες ,είναι μόνο στα παραμύθια.
Οι φήμες αυτές κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα και μεγάλωναν τους φόβους μικρών και μεγάλων. – Ο Κώστας χτες βράδυ γυρίζοντας από το χωράφι είδε το συγχωρεμένο μπροστά του και μάλιστα του μίλησε . Μάλιστα κάποιοι περιέγραφαν πώς ήταν ντυμένος ,πώς περπατούσε και πόσο θεόρατος ήταν. Κάποιοι άλλοι έλεγαν ότι άκουσαν τις φωνές ή τα κλάματα των ανεράδων που μοιρολογούσαν . Τίποτα από αυτά δεν επαληθεύτηκαν, αλλά ο φόβος που μας δημιουργούσαν, σε πολλούς έμεινε μέχρι σήμερα.
Κάποτε τα βράδια κάποιος πετροβολούσε τους χωριανούς και μάλιστα χτύπησε και κάποιους. ΄Ολοι το απέδωσαν στα φαντάσματα και τα βράδια ήταν εφιαλτικά. Πού να βγεις να παίξεις κρυφτό, όταν οι πέτρες σφύριζαν δίπλα σου…Παρά τις προσπάθειες να πιάσουν το δράστη τίποτα δεν έγινε και οι ανεράδες βρήκαν τον μπελά τους… Χρόνια αργότερα ένας χωριανός ομολόγησε ότι ήταν αυτός ο δράστης και το έκανε για πλάκα.
΄Ημαστε μια παρέα από μικρά παιδιά και πήγαμε να ποτίσουμε τα «φυτολοϊκά »στην περιοχή «Περνός» . ΄Ηταν παραμονή της Αγίας Σοφίας , 17 του Σεπτέμβρη και γιόρταζε το νεκροταφείο του χωριού. Ήταν σούρουπο και την ώρα εκείνη χτύπησε η καμπάνα της εκκλησίας για τον εσπερινό. Αμέσως στο διπλανό ποταμάκι ‘αρχισαν να ακούονται θόρυβοι από τενεκέδες που χτυπούσαν . Με το παιδικό μας μυαλό συνδυάσαμε το νεκροταφείο που γιόρταζε ,τις ανεράδες και μας έπιασε πανικός. Μάταια περιμέναμε να σταματήσει ο θόρυβος. Παρατήσαμε στη μέση το πότισμα και όπως μας είχαν ορμηνέψει οι παλιοί ,δεν περάσαμε το ποταμάκι ,αλλά πήγαμε σε ένα μοναστήρι που ήταν δίπλα, τον ΄Αη –Γιώργη, ανάψαμε τα καντήλια και φύγαμε στο χωριό. Οι γονείς μας απέδωσαν όλα αυτά στις ανεράδες. Πιστεύω όμως ότι ένας μεγάλος και για να μας φοβερίξει τα έκανε όλα αυτά.
Πέρασαν χρόνια για να ξεπεράσουμε τους φόβους αυτούς. Σήμερα όλα αυτά χάθηκαν ,σβήστηκαν και οι ανεράδες ,νεράιδες ,είναι μόνο στα παραμύθια.
