" Το χωριό αδειάζει"

Πρώτα έφυγαν οι μετανάστες στην Αυστραλία και Αμερική, εξωτερική μετανάστευση και μετά άρχισε η εσωτερική μετανάστευση. Στα τέλη του -50 ,αρχές του -60 άρχισε η φυγή προς την πόλη της Ρόδου. Μέχρι τότε κανένα παιδί δεν πήγαινε στο Γυμνάσιο ,όταν τέλειωνε το Δημοτικό. Κάποιοι που πήγαν πριν, έφτασαν μέχρι το Γυμνάσιο του Γενναδίου. Μετά το Γυμνάσιο έκλεισε και τα παιδιά έπρεπε να πηγαίνουν στην πόλη της Ρόδου. ΄Οσα παιδιά ζητούσαν να πάνε Γυμνάσιο συναντούσαν δυσκολίες από τους γονείς τους. Πού θα πάτε μόνοι σας ,τα οικονομικά δε βοηθούν και ένα σωρό δικαιολογίες. Θυμάμαι όταν τέλειωσα το Δημοτικό, στην επιμονή μου να πάω Γυμνάσιο ,η μάνα μου ο Θεός να τη συγχωρήσει , μέχρι και το δάσκαλο επιστράτευσε για να με πείσει ότι δεν είμαι έτοιμος για να πάω. Με κάλεσε λοιπόν ο δάσκαλος και μου είπε.- ΄Ακου δεν τα ξέρεις καλά. θα κάτσεις άλλη μια χρονιά στην ΄Εκτη για να τα μάθεις ,δε θα μας κάνεις ρεζίλι στο Γυμνάσιο…΄Ετσι έκανα την ΄Εκτη τάξη δυο φορές και μετά πήγα Γυμνάσιο.
΄Ισως ήμουν από τους πρώτους που ήρθα στο Βενετόκλειο Γυμνάσιο. Σιγά σιγά και άλλα παιδιά έφυγαν από το χωριό και ήρθαν στην πόλη της Ρόδου. Στην αρχή μέναμε οικότροφοι σε κάποιο γνωστό σπίτι και αργότερα όταν ερχόταν και ο αδελφός μας ,αναγκαστικά ερχόταν και η μητέρα. Νοικιάζαμε ένα μικρό σπίτι και ο πατέρας έμενε στο χωριό για να ασχολείται με τη γεωργία και τα ζώα. ΄Όταν όμως αναπτύχθηκε ο τουρισμός και ήθελαν εργατικά χέρια ,πολλοί Μεσαναγρενοί έφυγαν από το χωριό και ήρθαν στην Ρόδο και το χειμώνα έσπερναν και τα χωράφια τους. ΄Ετσι στην πόλη της Ρόδου υπάρχουν οι περισσότεροι χωριανοί.