Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

" Η Ιερά Μονή της Παναγιάς Σκιαδενής στο Μεσαναγρό,που γιορτάζει στις 8 του Σεπτέμβρη"

" H εικόνα της παναγιάς Σκιαδενής"
" Το τοπίο πανέμορφο"

"¨Το Μοναστήρι"



" Μια παλιά όμορφη στιγμή"



" Η είσοδος στο Μοναστήρι"



Στους πρόποδες του βουνού Σκιάδι βρίσκεται η Μονή της Παναγιάς Σκιαδενής. Οφείλει το όνομά της στο Σκιάδιο(σκιερό μέρος) .Κατά άλλους στη σκιά ενός μεγάλου σύννεφου ή αν κοιτάξει κανείς από το Μονόλιθο μοιάζει με σκιάδιον,καπέλο αρχαίων.

Στη θέση που βρίσκεται ο ναός υπήρχε αρχαιοελληνικό ιερό της Αρτέμιδος. Στα 1200μ.Χ. οικοδομήθηκε βυζαντινός ναός. Αγιογραφήθηκε το ΙΗ΄ αιώνα και η επέκτασή του ολοκληρώθηκε περί το 1861.

Σύμφωνα με την παράδοση κατά τον ΙΑ΄αιώνα ασκήτευαν δύο ή τρεις μοναχοί .Βλέποντας τη νύχτα φως πήγαν και εντόπισαν την εικόνα της Παναγίας ,που εκτίμησαν ότι ιστόρησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Την πήραν στο Ασκηταριό αλλά το πρωί χάθηκε. Την αναζήτησαν και τη βρήκαν εκεί που είναι σήμερα κτισμένος ο ναός.

Παλαιότερη εικόνα του μοναστηριού θα πρέπει να είναι αυτή που βρίσκεται στην Αγία Τράπεζα και είναι κατασκευασμένη με μαστίχι.Η εικόνα βρίσκεται αριστερά της εισόδου.Το πρόσωπο της Παναγίας έχει ζωντανά ,εκφραστικά ,γλυκά μάτια. Στη Μονή υπάρχει ένα σπάνιο Ευαγγέλιο του 1862.Το τέμπλο είναι έργο τέχνης και το δάπεδο είναι στρωμένο με μαύρα και άσπρα βότσαλα.
Το κτιριακό συγκρότημα αποτελείται από οντάδες και κάθε χωριό έχει το δικό του οντά.

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

" Εισαχθέντες στα Πανεπιστήμια από Μεσαναγρό"


ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ

Συγχαρητήρια στα παιδιά που εισήχθησαν στα Πανεπιστήμια
Μπορεί να είμαστε ένα μικρό χωριουδάκι, αλλά σε πολλά θέματα συμπεριφερόμαστε σαν μεγάλο χωριό και έχουμε παράδοση. Ιδιαίτερα οι νέοι μας διακρίνονται σε πολλούς τομείς. Σήμερα από το χωριουδάκι αυτό έχουν βγει αρκετοί εκπαιδευτικοί, οικονομολόγοι ,γιατροί ,ελεύθεροι επαγγελματίες ,αλλά πάνω από όλα καλοί και φιλόξενοι άνθρωποι.

Τα τελευταία χρόνια πολλά παιδιά εισάγονται στα Πανεπιστήμια και μάλιστα και με καλή σειρά. Τη φετεινή χρονιά εισάγονται 4 παιδιά .

Οι εισαχθέντες είναι.
1 ) Τσιρίγκα Τσαμπίκα Νεκταρία - Ιατρική Κρήτης – Ηράκλειο
2 ) Καραγιάννης Μιχαήλ - Ευελπίδων (ΣΣΕ)- ΟΠΛΑ-ΓΕΝ ΣΕΙΡΑ
3 ) Βατενός Μιχαήλ - - Λογιστικής ΤΕΙ Κρήτης – Ηράκλειο
4 ) Θαρρενός Κωνσταντίνος - Τεχν. Εκπ/ση - Σέρρες



Σ υ γ χ α ρ η τ ή ρ ι α

Στα παιδιά αυτά ,καλές σπουδές ,καλή διαμονή και πάνω από όλα υγεία. Αυτή τη στιγμή κάνατε ένα από τα πολλά βήματα που χρειάζονται και ευχόμαστε να συνεχίσετε έτσι. Και μη ξεχνάτε οι σπουδές δεν είναι το παν , αν δε συνοδεύονται από ένα ηθικό και συγκροτημένο χαρακτήρα.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσαναγρού σας συγχαίρει για μια άλλη φορά και σας υπενθυμίζει ότι όπου και αν βρίσκεστε να έχετε στη ψυχή και στο μυαλό σας, το μικρό χωριουδάκι μας ,από όπου κατάγεστε.

Στα παιδιά που δεν εισήχθησαν κουράγιο ,η ζωή είναι μπροστά σας και δε σταματά εδώ. Πολλές φορές μια αποτυχία είναι η αρχή μιας μεγάλης επιτυχίας.

Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

"Το μπουγέλωμα "

" Οι μπουγελωτές ξεκουράζονται μετά τη μάχη"
" ΄Ετοιμοι για μπουγέλο"


" Μπροστά από τη βρύση"


' Ο αγώνας άρχισε"



" Ο ανεφοδιασμός με νερό συνεχίζεται"



Τέλειωσε η εκκλησία της Παναγίας και ο κόσμος απολάμβανε τον καφέ και το αναψυκτικό του στην πλατεία της Λέσχης. Ανάμεσά του και αρκετοί τουρίστες. Ξαφνικά μια ομάδα νεαρών κρατώντας μπουκάλια νερού ,καταβρεγμένοι , πήγαιναν προς τη βρύση, βρέχοντας ο ένας τον άλλο. Το γνωστό μπουγέλωμα που γίνεται στο τέλος της σχολικής χρονιάς στις αυλές των σχολείων.
Πολλοί χωριανοί αλλά και οι τουρίστες χαμογέλασαν βλέποντες τα παιδιά των 10 -14 χρόνων να δροσίζονται με τον τρόπο αυτό ,καταπολεμώντας έτσι την αφόρητη ζέστη. Ο εγγονός μου 5 χρονών εντυπωσιάστηκε και τους ακολούθησε. ΄Ετσι ακολούθησα κι εγώ. Οι νεαροί πήγαν στη βρύση γέμιζαν τα μπουκάλια και ένας ανελέητος νεροπόλεμος άρχισε. Στον πόλεμο αυτό πήρε μέρος και ο εγγονός μου κι εγώ παρακολουθούσα τα τεκταινόμενα.
Και τι δε μου θύμισαν οι σκηνές αυτές. Με έφεραν πολλά χρόνια πίσω , όταν τα παιδιά της Στ΄τάξης του Δημοτικού , την τελευταία μέρα της χρονιάς, έπαιζαν μπουγέλο. ΄Αλλοτε το απαγορεύαμε και άλλοτε σιωπηλά το επιτρέπαμε. Βλέποντας τα παιδιά αυτά να παίζουν στη βρύση του χωριού , πόσοι από εμάς δε θα ήθελαν να πάρουν μέρος. .. Οι νεαροί με κάλεσαν να πάρω μέρος και η δικαιολογία που βρήκα. Μη βρέξω τη φωτογραφική μηχανή που απαθανάτιζα τις σκηνές.
Πόσες φορές στη ζωή μας δε θέλαμε να κάνουμε κάτι ,το ποθούσαμε , αλλά « το έτσι πρέπει », δε μας άφησε να το χαρούμε. ΄Ετσι κι εγώ έχασα την ευκαιρία ,να παίξω με τα παιδιά και να ξαναγίνω παιδί.

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

" Μεσαναγρός, μια δροσερή όαση στο ζεστό καλοκαίρι"

" Το πιο δροσερό μέρος του χωριού , η Λέσχη ".
" Ο πουνέντης που συντηρεί τα φυτά και δροσίζει το χωριό"

" Ο ΄Αγιος Θωμάς ,δροσερή απόλαυση το καλοκαίρι"


Όταν τα καλοκαίρια είναι πολύ ζεστά ,η παραμονή στο Μεσαναγρό τα κάνει δροσερά και ευχάριστα. Θέλεις το υψόμετρο του χωριού ,θέλεις ο πουνέντης που σε καθημερινή βάση καλύπτει τα βουνά και το χωριό ,κάνουν τα καλοκαίρι πιο ευχάριστο. Ο επισκέπτης που πηγαίνει στο Μεσαναγρό ,μόλις φτάσει στο δρόμο που οδηγεί στον ΄Αγιο θωμά , αντιλαμβάνεται ότι το κλίμα αλλάζει. Από το σημείο εκείνο ο καιρός γίνεται πιο δροσερός. Πόσοι και πόσοι ξένοι που επισκέπτονται το χωριό δεν εύχονται να ζούσαν για πάντα εκεί.
Φέτος το καλοκαίρι είναι πολύ πιο ζεστό από άλλα χρόνια. Το Δεκαπενταύγουστο που είχε ζεστές μέρες ήμουν στο χωριό. Όταν κατέβαινες στο Γεννάδι για ψώνια καταλάβαινες τη διαφορά. Βιαζόμουν να τελειώσω γρήγορα για να βρεθώ στον παράδεισό μου.
Μέσα στο ίδιο το χωριό υπάρχει μια περιοχή που είναι η πιο δροσερή. Είναι η είσοδος του χωριού ,εκεί που βρίσκεται η Λέσχη. Το πελώριο δέντρο που καλύπτει τη μικρή πλατεία ,ρίχνει τη σκιά του και μαζί με το δροσερό αεράκι ,κάνει την παραμονή σου παράδεισο.
Όταν βραδιάζει , ο πουνέντης , ένα τεράστιο σύννεφο ,ξεκινάει από το βουνό Σκιάδι και απλώνεται παντού. Καλύπτει τα βουνά που βρίσκονται γύρω από το χωριό και σιγά σιγά και το ίδιο το χωριό. Πολλές φορές τα βουνά χάνονται και η ορατότητα μηδενίζεται. Το σύννεφο καλύπτει τα πάντα μέχρι το πρωί και σταματά κατά τις 9,30. Το θέαμα είναι εξαίσιο. Ακόμα και οι ανεμογεννήτριες φαίνονται σαν ελικόπτερα που πετούν και διακρίνονται μόνο οι έλικες τους.
Φαντάζομαι, πόσοι άνθρωποι από την πόλη ,αν γνώριζαν τον παράδεισο που βρίσκεται δίπλα τους , δεν θα έρχονταν για να τον απολαύσουν.

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

" Στιγμές από τη γιορτή της Παναγιάς στο Μεσαναγρό"

" Ευλογία αρτοκλασίας"

" Ο κόσμος αρκετός"

" Ο Μάνης σκεπτικός. Βλέπετε σε λίγες μέρες αναχωρεί για Αυστραλία"

" Τι να σκέπτονται άραγε"




" Η Λέσχη ανοιχτή περιμένει..."



" Η εικόνα της Παναγίας περιμένει τους πιστούς να προσκυνήσουν"





Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

" 2 χρόνια με το blog -messanagros-rhodes.blogspot.com"


Ξεκινάμε αυτή την προσπάθεια από αγάπη για τον τόπο που γεννηθήκαμε ,μεγαλώσαμε και ζήσαμε τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μας. Θα προσπαθήσουμε να σας γνωρίσουμε τον τόπο αυτό ,το μικρό χωριουδάκι μας ,που βρίσκεται στη Νότια Ρόδο ,87 χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου .Είναι ένα μικρό χωριουδάκι με λίγους μόνιμους κατοίκους .Αρκετοί βρίσκονται στην πόλη της Ρόδου ,πάρα πολλοί στην Αυστραλία και αρκετοί στην Αμερική. Με όλους αυτούς θα επικοινωνούμε ,θα τους κάνουμε να ξαναζήσουν στιγμές αξέχαστες και όλοι οι άλλοι σιγά σιγά ,ξετυλίγοντας το κουβάρι της ιστορίας ,θα γνωρίσουν αυτόν τον τόπο. Τα ήθη, έθιμα ιστορία ,περιοχές και ότι άλλο το αφορά.
Με αυτά τα λόγια ξεκινήσαμε στην πρώτη μας ανάρτηση. Θέλαμε να σας γνωρίσουμε το χωριό μας ,να επικοινωνούμε μαζί σας και να βοηθήσουμε αυτόν τον τόπο. Πιστεύω ότι τα καταφέραμε. Γράψαμε για την ιστορία του , τα ήθη και έθιμά του , τις εκκλησιές του ,τα σχολεία ,τα πανηγύρια του, τις εκδηλώσεις και σας το γνωρίσαμε μέσα από χιλιάδες φωτογραφίες που αναρτήσαμε.
Αποκτήσαμε πολλούς αναγνώστες και φίλους από την Ελλάδα αλλά και από το εξωτερικό. Ειδικά οι μετανάστες από την Αυστραλία είναι φανατικοί μας αναγνώστες.
Πέρασαν ακριβώς 2 χρόνια από τότε. 18 Αυγούστου 2008 , ημέρα Δευτέρα . Σήμερα 18 Αυγούστου 2010 ,νιώθουμε πιο δυνατοί ,πιο σίγουροι και πιστεύω καλύτεροι . Το blog μας έχει συνδεθεί με τα blogs όλης της Ρόδου και πανελλαδικά με το SYNC στο οποίο συμμετέχουν blogs από όλη την Ελλάδα. Οι αναρτήσεις μας ανέρχονται στις 348 και από τα άρθρα αυτά ,πολλά έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες , περιοδικά και άλλα blogs .
Θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας και πιστεύουμε στη συμπαράστασή σας και στη βοήθειά σας.
Σας ευχαριστούμε και Χρόνια μας Πολλά.

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

" Παγκόσμια ημέρα Φάρων "


Καθιερώθηκε το 2003 με πρωτοβουλία της Διεθνούς ΄Ενωσης Φαροφυλάκων και γιορτάζεται στις 17 Αυγούστου.
Σκοπός , η ενημέρωση των πολιτών , για τη σημασία των Φάρων και των ναυτικών βοηθημάτων στη ναυσιπλοϊα και η προβολή του έργου που επιτελούν οι Φαροφύλακες συχνά κάτω από αντίξοες συνθήκες.
Την ημέρα αυτή οι Φάροι είναι ανοιχτοί για το κοινό και πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο.

Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

"Γιορτάστηκε η Κοίμηση της Θεοτόκου στο Μεσαναγρό"

" Η Θεία Λειτουργία τελέστηκε στην Πάνω εκκλησιά"
" Η ευλογία της αρτοκλασίας τελέστηκε στην πλατεία της Λέσχης "

" Ο παπα-Ματθαίος παρών "


" Η εκκλησία τέλειωσε και οι πιστοί αποχωρούν "



" Αναμνηστική φωτογραφία μετά το μπουγέλωμα . ΄Ομορφα παιδικά χρόνια"





" Και οι Αυστραλοί παρόντες . Αυτοί οι δυό αχώριστοι"




Με πολλούς Μεσαναγρενούς από την πόλη της Ρόδου ,γιορτάστηκε η Κοίμηση της Θεοτόκου στην πάνω Εκκλησιά. Όπως κάθε χρόνο, το Δεκαπενταύγουστο , η εκκλησία γίνεται στην Κοίμηση της Θεοτόκου ,που βρίσκεται στην είσοδο του χωριού. Η εκκλησία είναι του 13ου αιώνα και την επισκέπτονται κάθε χρόνο εκατοντάδες τουρίστες.
Την παραμονή ,Σάββατο, έγινε ο εσπερινός και μετά η πλατεία του χωριού μπροστά από τη Λέσχη ,γέμισε από Μεσαναγρενούς που γεύθηκαν τους μεζέδες του κυρ Μιχάλη. Το ευχάριστο είναι ότι υπήρχαν και αρκετά νέα παιδιά ,που έδωσαν ζωή και οι φωνές του ξαναζωντάνεψαν τα παλιά καλά χρόνια. Την Κυριακή έγινε η θεία λειτουργία και περιφορά της εικόνας . Τη θεία λειτουργία παρακολούθησαν πολλοί πιστοί. Το μεσημέρι βρήκε τους χωριανούς παρέες παρέες να ψήνουν στις αυλές τους και να απολαμβάνουν τα πλούσια εδέσματα. Παρέες νεαρών λόγω και της ζέστης έπαιζαν μπουγέλο και άλλοι με τα ποδήλατά τους απολάμβαναν τη βόλτα τους.
΄Ομορφες στιγμές που θύμιζαν τις παλιές καλές εποχές.
Χρόνια πολλά σε όλους και του χρόνου να έρθουν περισσότεροι ,για να γιορτάσουμε τη χάρη της Παναγίας.

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

" Η Παναγιά των Ελλήνων"

" Παναγιά η Σκιαδενή"
" Παναγιά η Παραμυθία"

" Παναγιά η Οδηγήτρια"


" Παναγιά η Ελεούσα"



" Παναγιά η Γλυκοφιλούσα"




" Παναγιά η Βρεφοκρατούσα"





Το δεκαπενταύγουστο είναι αφιερωμένο στην Παναγία. Στην Παναγία των Ελλήνων. Στην Παναγία που πιστεύουν και καταφεύγουν οι ΄Ελληνες στις δύσκολες στιγμές. Στην Παναγία με τα πολλά ονόματα. Στην Παναγία του κάθε ΄Ελληνα.
Τα επίθετα που έχουν αποδοθεί στην Παναγία υπολογίζονται σε πολλές εκατοντάδες και σχετίζονται με τη μορφή ,θέση τόπο , ιδιότητες.
Με τη μορφή – Οδηγήτρια, πλατυτέρα, Γλυκοφιλούσα ,Αγία Σκέπη , Ελεούσα.
Με τον τόπο - Αθηνιώτισσα , Καστριώτισσα , Βατοπεδινή ,Πυργιακή .
Με τη θέση στο ναό – Κρεμαστή , Σπηλιανή ,Μαρμαριώτισσα .
Με το όνομα του κτήτορα – Γλυκειά, Βροντού ,Μεσοπορίτισσα.
Με τα θαύματα - Υπακοή , Παραμυθία, Παρηγορήτρα ,Τρανή, Παυσολύπη
Με συνθετικό το χρυσό – Χρυσοπηγή , Χρυσογαλούσα, Χρυσοχεριά .
Οι Υμνογράφοι – Αμόλυντος , Υψηλοτέρα , Καθέδρα Σκέπη ,Καταφυγή, Κεχαριτωμένη ,΄Ορος Αλατόμητο.
Στη Ρόδο οι πιστοί τιμούν την Παναγία και έχουν κτιστεί πολλοί ναοί αφιερωμένοι στη χάρη της. Στο νησί υπάρχουν αρκετοί ναοί με διαφορετικό όνομα ο καθένας.
Η Παναγιά η Τσαμπίκα , Η Φανερωμένη , η Σκιαδενή , της Κρεμαστής , Ελεούσας, Γαλατούσα , Λουβιαρίτισσα , Πλημμυριανή , Καλόπετρα , η Καθολική κ.α.
Οι ημέρες αυτές είναι ημέρες προσευχής και νηστείας. ΄Ολο το δεκαπενταύγουστο καθημερινά η καμπάνα χτυπά και καλεί τους πιστούς. Οι ύμνοι και οι ψαλμοί που ακούονται είναι από τους καλύτερους της εκκλησίας μας.

Χρόνια Πολλά σε όλους.

Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

" Η μονόλιθος κολυμβήθρα στην Κοίμηση της Θεοτόκου στο Μεσαναγρό"


Στην πλατεία του χωριού υψώνεται ο ιερός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του 13ου αιώνα. Είναι κτισμένος στα ερείπια τρίκλιτης βασιλικής του 6ου αιώνα . Μέσα στο ναό βρίσκεται η μονόλιθος κολυμβήθρα . Σας παραθέτουμε τι αναφέρει ο Αν. Ορλάνδος. « …Αλλά το πλέον εντυπωσιακό λείψανο της παλαιάς βασιλικής αποτελεί μεγάλη μονόλιθος κολυμβήθρα , λαξευθείσα επί τεμαχίου λευκού μαρμάρου διαστάσεων 0,92χ0,89χ0,40. Η κολυμβήθρα αυτή, απολαμβάνουσα μεγάλου σεβασμού υπό των φιλοθρήσκων κατοίκων , έχει εξωτερικώς και εσωτερικώς το σχήμα του σταυρού. Την κολυμβήθρα αφιέρωσαν εις τη βασιλική ευλαβείς πιστοί ,οίτινες ηθέλησαν να μείνωσιν ανώνυμοι. Τούτο μας διδάσκει η επί της άνω επιφανείας του χείλους επιγραφή, της οποίας το κείμενο έχει ως εξής.
Υπέρ ευχής κε σωτιρίας ων ύδεν ο Θεός τα ονόματα.
Η μορφή των κιονοκράνων ,η τέχνη των ,ως και τα γράμματα της επιγραφής της κολυμβήθρας ,τάσσουσι τη βασιλική εκ την οποίας προέρχονται εις τον 5ο μ.Χ. αιώνα ». (ΟΡΛΑΝΔΟΣ 1948).

Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

" Η εκκλησιά της Παναγιάς του Μεσαναγρού που γιορτάζει στις 15 Αυγούστου"







Στο Δήμο Νότιας Ρόδου ανήκει το χωριό Μεσαναγρός που απέχει 89 χλμ. από την πόλη της Ρόδου. Πρόκειται για απομονωμένο τόπο που όμως παρουσιάζει μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Εμείς θα περιοριστούμε αποκλειστικά στο χώρο της εκκλησίας της Παναγίας ( Κοίμηση της θεοτόκου) που βρίσκεται στα Δυτικά του οικισμού , στην αρχή του δρόμου που οδηγεί στο χωριό. ΄Ηδη από το 1947 υπάρχει η πρώτη δημοσίευση σχετικά με την εκκλησία αυτή από τον Α. Ορλάνδο που την επισκέφθηκε μετά την απελευθέρωση του νησιού από την ιταλική κατοχή και την κατέγραψε ως έχει. Ακολουθεί μια δεύτερη αναφορά το 1980 από τον τότε επιμελητή τηε Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων κ. Ιωάννη Βολανάκη που σχετίζεται με τα αποτελέσματα και τα πορίσματα της ανασκαφικής έρευνας που προηγήθηκε σε αυτόν το χώρο. ΄Εκτοτε η Κοίμηση της Θεοτόκου του Μεσαναγρού αναφέρεται ως αρχαιολογικός χώρος στους τουριστικούς οδηγούς και αρκετοί είναι οι επισκέπτες του κάθε χρόνο, κυρίως ξένοι.
Τα περιελάμβανε αυτός ο χώρος πριν να ανασκαφεί … Η πρώτη αρχαιολογική δημοσίευση , όπως αναφέραμε, συνίσταται στον εντοπισμό αρκετών παλαιοχριστιανικών καταλοίπων που υφίστανται στην εκκλησία ,γεγονός που οδήγησε στο συμπέρασμα ότι σε αυτή τη θέση προϋπήρχε εκκλησία. Πράγματι πέντε κίονες μαρμάρινοι , επτά κιονόκρανα και η μονολιθική κολυμβήθρα με εγχάρακτη επιγραφή στο χείλος της αποτελούν τα δείγματα της προγενέστερης παλαιοχριστιανικής βασιλικής . Εξάλλου τα θεμέλια μιας μεγαλύτερης αψίδας έξω από το Ιερό συνηγορούσε προς αυτή την κατεύθυνση ,καθώς και η ύπαρξη μεγάλων κοίλων κεραμιδιών που είχαν μήκος Ο,735μ. ,πλάτος Ο,42μ. και πάχος Ο,Ο3 μ.
Από το 1979 με προτροπή του μακαριστού ιερέα π. Παντελή Αυγουστάκη που πηγαινοερχόταν στην Αρχαιολογική Υπηρεσία και επίμονα γύρευε να ληφθούν μέτρα για την προστασία της εκκλησίας που παρουσίαζε σοβαρά προβλήματα στατικά και υγρασίας , και με εντολή του τότε Εφόρου Αρχαιοτήτων κ. Ηλία Κόλλια άρχισαν οι εργασίες συντήρησης του μνημείου , αλλά και η διεξαγωγή ανασκαφής στον εξωτερικό χώρο της εκκλησίας. Για την κτηριακή συντήρηση υπεύθυνος ήταν ο αείμνηστος Λεωνίδας Μπάρκας ο οποίος με το συνεργείο της Υπηρεσίας άρχισε την στερέωση του κτίσματος ( στέγη ,επικεράμωση, ρωγμές ,αρμολογήματα) ενώ την ανασκαφή επέβλεπε ο αρχαιολόγος κ. Βολανάκης που την διεξήγαγαν οι φοιτήτριες του Πανεπιστημίου Αθηνών κ.κ. Διαμάντω Ρηγάκου, Βασιλική Βυθοπούλου , Μέλπω Πετρίδου και η γράφουσα.
Το ανασκαφικό συνεργείο το αποτέλεσαν άνθρωποι από το χωριό ,χωρίς ιδιαίτερη προηγούμενη εμπειρία , οι οποίοι όμως με την εργατικότητά τους , τη φιλοτιμία τους και την αγάπη προς τον τόπο τους κατάφεραν να φέρουν εις πέρας την έρευνα. Πρόκειται για τους Ι. Ματθαίο , Ξίπα, Τρ. Γεωργιάδη , Ι. Καψάλη , Αντ. Γεωργαλλή και Κ. Γιωργατζή . Συνοπτικά διατυπώνουμε τα όσα ήρθαν στο φως μετά την έρευνα αυτή.
Στο χώρο αυτό που ήταν προφανώς κοιμητηριακός και σε χρήση ήδη από τον 5ο αιώνα μ.Χ. μέχρι το 1950 , όπως προκύπτει από το μεγάλο αριθμό τάφων που αποκαλύφθηκαν στο νότιο και δυτικό τμήμα της αυλής , κτίστηκαν διαδοχικά τρεις εκκλησίες. Προς διευκόλυνση τις ορίζουμε ως Βασιλική Α, βασιλική Β και η σημερινή εκκλησία της Παναγίας με λείψανα τοιχογραφιών του 13ου αιώνα . Από το κτίσμα του 5ου αιώνα που συμπεραίνουμε ότι ήταν τρίκλητη βασιλική, ξυλόστεγη και κεραμοσκέπαστη , με νάρθηκα , σώζεται η τετράπλευρη εξωτερικά αψίδα με βαθμίδες από το σύνθρονο , όπου καθόντουσαν οι λειτουργούντες ,τα αρχιτεκτονικά μέλη που προαναφέραμε και τα οποία ενσωματώθηκαν στην τοιχοποιία της μεταγενέστερης εκκλησίας , καθώς και τμήματα του ψηφιδωτού δαπέδου. Συμπλεκόμενοι κύκλοι που σχηματίζουν τετράφυλλα και συνεχόμενες φολίδες αποτεολύν το διάκοσμο των ψηφιδωτών , τα οποία όμως καταστράφηκαν με την διάνοιξη των τάφων. Αυτή η βασιλική πιθανότατα να καταστράφηκε στα μέσα του 6ου αιώνα με το σεισμό του 553μ.Χ. ,στην ίδια θέση κτίστηκε μια δεύτερη μικροτέρων διαστάσεων , από την οποία διατηρείται τμήμα μικρότερης αψίδας Ιερού. Το δάπεδο του νάρθηκα ήταν πιο ευτελή κατασκευή φτιαγμένο με θραύσματα κεραμιδιών μπηγμένα κάθετα στο χώμα. Μια μικρή πέτρινη σκάλα οδηγούσε από το νάρθηκα στην αυλή , ενώ λιθόστρωτος δρόμος περνούσε στα δυτικά της εκκλησίας με κατεύθυνση από Β προς Ν. Στο ανατολικό τμήμα βρέθηκαν πολλά θεμέλια οικιών του παλαιότερου οικισμού , ενώ το βάρειο κλίτος της βασιλικής δεν έχει ερευνηθεί ολοκληρωτικά ακόμη , διότι το μεγαλύτερο τμήμα του βρίσκεται κάτω από το σημερινό δρόμο.
Αρκετά αξιόλογα είναι και τα κινητά ευρήματα ,όπως τα κοσμήματα από τάφους ,( βραχιόλια, δαχτυλίδια ,σκουλαρίκια ,περίαπτα ) αγγεία από τον αποθέτη στο χώρο του Ιερού , ίσως δισκοπότηρα κατά την ερμηνεία του κ. Βολανάκη ,και ο δοσιευμένος χάλκινος σταυρός ευλογίας του 6ου αιώνα με την επιγραφή Ιησούς Χριστός Μήτηρ Χριστό , γεγονός που οδήγησε στην υπόθεση ότι στην περιοχή υπήρχε αίρεση των Νεστοριανών που αποκαλούν την Παναγία Χριστοτόκο και όχι Θεοτόκο. Επίσης πλήθος οστράκων , μερικά γυάλινα και μαρμάρινα θραύσματα , ελάχιστα νομίσματα και μεγάλος αριθμός ψηφίδων έχουν συγκεντρωθεί κατά τη διάρκεια της ανασκαφής.
΄Εκτοτε ο χώρος περιφράχθηκε με καινούριο περίβολο , το ψηφιδωτό δάπεδο του νοτίου κλίτους αποκολλήθηκε από συντηρητές της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και αφού συντηρήθηκε ξανατοποθετήθηκε στη θέση του και έτσι διαμορφώθηκε κατάλληλα , ώστε να αποβεί επισκέψιμος. Θα δει κανείς το εσωτερικό της εκκλησίας με τις τοιχογραφίες ,τους μαρμάρινους κίονες ,με τα κιονόκρανά τους που χρονολογούνται στον 5ο-6ο αιώνα ,τη μαρμάρινη κολυμβήθρα και τα ψηφιδωτά στο νότιο λίτος εξωτερικά, καθώς και τα θεμέλια παλαιότερων κτισμάτων. ΄Οποιος καταφέρει να φράσει ως εδώ , θα ανακαλύψει την ενδοχώρα του νησιού που παραμένει πιο αυθεντική και αναλλοίωτη…και να περιπλανηθεί στη γύρω περιοχή θα βρει και άλλα κτιριακά λείψανα, όπως στην Παληοεκκλησιά- Αγία Βαρβάρα ,στα Πεντάθυρα , στην ΄Εριντο , στον Τίμιο Σταυρό ,τον ΄Αγιο Θωμά και αλλού.

Ελένη Κ. Παπαβασιλείου
Αρχαιολόγος 4ης Εφορείας
Βυζαντινών Αρχαιοτήτων

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

"Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Μεσαναγρό"


Στη θέση Αλώνια υψώνεται το μονόχωρο ,καμαροσκέπαστο μοναστηράκι που τιμάται στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού. Το μοναστηράκι περιτριγυρίζεται από τσιμεντοστρωμένη αυλή και σκιάζεται από δέντρα. Δεξιά της εισόδου μια μαρμάρινη , εντοιχισμένη επιγραφή αναφέρει. « ΔΑΠΑΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΕΜΜ ΠΙΛΛΗΡΗ ΙΔΡΥΘΕΙΣ ΤΟ 1985.
Στο εσωτερικό του οι τοίχοι είναι ασβεστωμένοι και φιλοξενούν εικονίσματα διαφόρων Αγίων. Το τέμπλο του είναι κτιστό και φέρει τις συνήθεις εικόνες και το εικόνισμα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
Το μοναστηράκι φροντίζουν σήμερα όσοι περαστικοί σταματήσουν για να προσκυνήσουν και όσοι Μεσαναγρενοί έχουν κοντά τα κτήματά τους.
Λειτουργείται τακτικά μόνο στις 6 Αυγούστου που γιορτάζει.

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

" Ελάτε νε γνωρίσετε το Μεσαναγρό ,αξίζει τον κόπο"


" Ψηφιδωτά στον αύλειο χώρο της Κοίμησης της θεοτόκου"

" Σπίτι πετρόκτιστο"



" Εσωτερικό Μεσαναγρενού σπιτιού"


" Αιολικό πάρκο"




" Τα ελάφια του Μεσαναγρού. Θα τα δείτε παντού"






" Ο καταρράκτης του Αγίου Θωμά"







" Η Παναγιά Σκιαδενή"





Λόγωτης θέσης του χωριού πολλοί Ροδίτες δε το γνωρίζουν. Δε βρίσκεται στον περιφερειακό δρόμο και για να πάς στο χωριό , πρέπει να πας ειδικά για το Μεσαναγρό. Αντίθετα εκατοντάδες τουρίστες τους καλοκαιρινούς μήνες επισκέπτονται το χωριό ,για να γνωρίσουν το υπέροχο τοπίο του και τις αρχαιότητές του.
Αξίζει λοιπόν τον κόπο να προγραμματίσετε μια εκδρομή , να έρθετε στο χωριό και πιστέψτε με θα ξανάλθετε σίγουρα.

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

" Ο κάμπος του Μεσαναγρού"

" Ο Άρκεφτας ,δέντρο που φύεται στον Κάμπο"
" Το σιτάρι ,δυνατό και όμορφο"

" Βουνό και Κάμπος"



Μπορεί το χωριό να είναι ορεινό αλλά έχει και τους κάμπους του. Σταυρής, ΄Εριντος και Κάμπος. Ο Κάμπος βρίσκεται ανάμεσα σε Κατταβιά και Απολακκιά ,παραλιακά. Το χωριό μπορεί σε πληθυσμό να είναι μικρό ,αλλά σε έκταση από τα μεγαλύτερα του νησιού. ΄Εχει σύνορα με τα χωριά Λαχανιά , Γεννάδι , Βάτι, Αρνίθα, Απολακκιά και Κατταβιά.
Ο κάμπος έχει έκταση 3.500 στρέμματα περίπου. Είναι η πιο εύφορη περιοχή ,η περιοχή που για αρκετά χρόνια το χωριό ζούσε από αυτή. Επειδή βρίσκεται μακριά από το χωριό, τα χρόνια που δεν υπήρχαν αυτοκίνητα και πήγαιναν με τα ζώα ,οι Μεσαναγρενοί έφτιαξαν εκεί υποδομές , για να γίνεται η ζωή τους πιο εύκολη. ΄Εκτισαν ένα σταύλο για να μένουν οι γεωργοί το χειμώνα και να αφήνουν τους σπόρους ,για να μη βρέχονται. Υπήρχε το βρυσί ,για να πίνουν νερό οι άνθρωποι και τα ζώα. Υπήρχαν τα αλώνια για να αλωνίζουν τα σιτάρια το καλοκαίρι. Το τελευταίο έργο ήταν ο δρόμος που έφερε το χωριό με τον κάμπο πιο κοντά.
Και τι δεν παράγει η περιοχή. Σιτάρι ,καρπούζια, πεπόνια, κηπευτικά , σουσάμι . Ότι και να σπείρεις ,φυτρώνεις ,λένε στο χωριό. Σήμερα που υπάρχει και νερό από το φράγμα ή από τις γεωτρήσεις ,είναι η γη της επαγγελίας.
Τα πρώτα χρόνια έσπερνα σιτάρι ,λόγω της καλής απόδοσης . Σιτοβολώνα του Μεσαναγρού το λέγανε ,λόγω της μεγάλης απόδοσης. Κάποια στιγμή οι Μεσαναγρενοί έσπειραν σουσάμι ,καρπούζια και πεπόνια. ΄Ημουν μικρός και μας παίρνανε να βοηθάμε στο βγάλσιμο του σισαμιού. Θεέ μου τι ύψος ήταν αυτό. Μάταια προσπαθούσαμε να το βγάλουμε με τα χέρια. ΄Οσο και αν τραβούσαμε δεν έβγαινε. Χρησιμοποιούσαμε κλαδευτήρια για να το κόβουμε. Το τι σισάμι έβγαλαν τη χρονιά εκείνη ήταν άλλο πράγμα.
Την επόμενη χρονιά φύτεψαν καρπούζια και πεπόνια ,άνυδρα. Η γη ξεκούραστη και γόνιμη ,έβγαζε το καλύτερο καρπούζι. Το καρπούζι του Μεσαναγρού ,άνυδρο και ολόγλυκο ήταν το καλύτερο του νησιού. Για να γίνει φυτεύαμε τους σπόρους ,το σκαλίζαμε ,το ψεκάζαμε και αυτό ήταν όλο ,σε σχέση με σήμερα που πρέπει να ποτίζεται. Φορτώναμε τα φορτηγά ή τα τρακτέρ με καρότσα και ερχόμαστε στην πόλη, για να πουλήσουμε. Σε μια μέρα ένα αυτοκίνητο 7 τόνων ξεπουλιόταν . Θυμάμαι τις τιμές . Από 90 λεπτά της δραχμής ,μέχρι 1,20 δρχ.
Τα χρόνια πέρασαν ,η γη κουράστηκε και σήμερα για να αποδώσει θέλει πολλά λιπάσματα, ψεκάσματα και νερό. Ο κάμπος όμως παρέμεινε , η καρποφόρα γη που έθρεψε για χρόνια το χωριό.