"Το μπουγέλωμα "

" Οι μπουγελωτές ξεκουράζονται μετά τη μάχη"

" ΄Ετοιμοι για μπουγέλο"

" Μπροστά από τη βρύση"

' Ο αγώνας άρχισε"

" Ο ανεφοδιασμός με νερό συνεχίζεται"

Τέλειωσε η εκκλησία της Παναγίας και ο κόσμος απολάμβανε τον καφέ και το αναψυκτικό του στην πλατεία της Λέσχης. Ανάμεσά του και αρκετοί τουρίστες. Ξαφνικά μια ομάδα νεαρών κρατώντας μπουκάλια νερού ,καταβρεγμένοι , πήγαιναν προς τη βρύση, βρέχοντας ο ένας τον άλλο. Το γνωστό μπουγέλωμα που γίνεται στο τέλος της σχολικής χρονιάς στις αυλές των σχολείων.
Πολλοί χωριανοί αλλά και οι τουρίστες χαμογέλασαν βλέποντες τα παιδιά των 10 -14 χρόνων να δροσίζονται με τον τρόπο αυτό ,καταπολεμώντας έτσι την αφόρητη ζέστη. Ο εγγονός μου 5 χρονών εντυπωσιάστηκε και τους ακολούθησε. ΄Ετσι ακολούθησα κι εγώ. Οι νεαροί πήγαν στη βρύση γέμιζαν τα μπουκάλια και ένας ανελέητος νεροπόλεμος άρχισε. Στον πόλεμο αυτό πήρε μέρος και ο εγγονός μου κι εγώ παρακολουθούσα τα τεκταινόμενα.
Και τι δε μου θύμισαν οι σκηνές αυτές. Με έφεραν πολλά χρόνια πίσω , όταν τα παιδιά της Στ΄τάξης του Δημοτικού , την τελευταία μέρα της χρονιάς, έπαιζαν μπουγέλο. ΄Αλλοτε το απαγορεύαμε και άλλοτε σιωπηλά το επιτρέπαμε. Βλέποντας τα παιδιά αυτά να παίζουν στη βρύση του χωριού , πόσοι από εμάς δε θα ήθελαν να πάρουν μέρος. .. Οι νεαροί με κάλεσαν να πάρω μέρος και η δικαιολογία που βρήκα. Μη βρέξω τη φωτογραφική μηχανή που απαθανάτιζα τις σκηνές.
Πόσες φορές στη ζωή μας δε θέλαμε να κάνουμε κάτι ,το ποθούσαμε , αλλά « το έτσι πρέπει », δε μας άφησε να το χαρούμε. ΄Ετσι κι εγώ έχασα την ευκαιρία ,να παίξω με τα παιδιά και να ξαναγίνω παιδί.