"ΤΑ ΑΜΠΕΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ"

                                                             

                                                 ΤΑ  ΑΜΠΕΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ

Αμπέλια στον Μεσαναγρό υπήρχαν στους πρόποδες του βουνού Κουφού, απέναντι από το χωριό. Εκεί υπάρχει μια πανέμορφη κοιλάδα, όπου υπήρχαν τα αμπέλια. Κάθε οικογένεια είχε το αμπέλι της. Το αμπέλι ήταν μικρό ,αλλά έφτανε για τις ανάγκες της οικογένειας. Στα περισσότερα υπήρχαν και κάποια  δέντρα και ιδιαίτερα κυδωνιές.

    Ο πολλαπλασιασμός γινόταν συνήθως με καταβολάδες . Η καλλιέργεια είχε διάφορα στάδια. Φύτεμα, κλάδεμα ,σκάψιμο ,κορφολόγημα και μάζεμα του καρπού. Πέρα από τα σταφύλια που είχε η κάθε οικογένεια ,έφτιαχναν επίσης σταφίδες ,κρασί ,πετιμέζι ,μουσταλευριά ,ξύδι  και ούζο. Υπήρχαν οι ληνοί, που εκεί πατούσαν τα σταφύλια και ο μούστος έμπαινε σε πιθάρια ή άλλα αγγεία για 40 ημέρες ,για να γίνει το κρασί. Το ούζο ή το κρασί το τοποθετούσαν σε ταμερζάνες  και έτσι είχαν τα προϊόντα αυτά για όλο το χρόνο.

       Πόσες φορές δεν πηγαίναμε στα αμπέλια …Ακόμα και οι μικροί βοηθούσαν. Θυμάμαι εμείς οι μικροί μετά το σχολείο να πηγαίνουμε, για να ξεχορτιαριάσουμε το αμπέλι και μετά να το σκάψουμε. Το κλάδεμα ήταν δουλειά των μεγάλων. Πηγαίναμε μαζί και παρακολουθούσαμε πώς κλάδευαν ,για να μάθουμε την τεχνική. Πάντα μας έλεγαν .Το αμπέλι θέλει αμπελουργό και το καράβι ναύτη……. Εμείς πετούσαμε τις κληματόβεργες  και τα χόρτα.

   Σήμερα τα αμπέλια αφέθηκαν στο έλεος του θεού, όπως και τόσα άλλα. Μπορεί να ήταν μικρά κομμάτια ,αλλά έθρεφαν ολόκληρες οικογένειες. Περνώντας από εκεί βλέπεις  λίγα κλήματα  σε πείσμα της εγκατάλειψης  να  ζουν , για να δείχνουν πως κάποτε εδώ υπήρχε ζωή.