" Την Κυριακή 11 Απρίλη ελάτε στο πανηγύρι του Αγίου Θωμά στο Μεσαναγρό"

" Η Παναγιά Σκιαενή φτάνει στον ΄Αγιο Θωμά τελευταίο σταθμό της περιφοράς της"

" Ο καταρράκτης του Αγίου Θωμά"

" Το μοναστήρι του Αγίου Θωμά"

Την πρώτη Κυριακή μετά το Πάσχα γιορτάζει ο ΄Αγιος Θωμάς στο Μεσαναγρό. Ο ΄Αγιος Θωμάς είναι ένα πανέμορφο μοναστήρι που βρίσκεται στο Μεσαναγρό..Βρίσκεται σε ένα καταπληκτικό τοπίο ,ανάμεσα σε πεύκα και κυπαρίσσια και όποιος το επισκεφθεί κάθε χρόνο ξανάρχεται . Δίπλα και σε λίγα μέτρα βρίσκεται ο καταρράκτης του Αγίου Θωμά. Είναι ίσως ο μοναδικός που βρίσκεται στη Ρόδο. Την εποχή αυτή όσοι τον επισκεφθούν θα αντικρίσουν ένα υπέροχο θέαμα .Το ύψος του είναι αρκετό ,τα νερά τρέχουν και μπορεί κανείς να φθάσει πολύ κοντά και να τον απολαύσει.
Το πανηγύρι αρχίζει από την παραμονή με εσπερινό και συνεχίζει την Κυριακή το πρωί με τη θεία λειτουργία . Η εκκλησία τελειώνει κατά τις 11 η ώρα και μετά ακολουθεί γλέντι μέχρι τις 4 το απόγευμα ,που έρχεται η Παναγιά Σκιαδενή από τη Λαχανιά.
Η Εκκλησιαστική Επιτροπή και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσαναγρού ,σας προσκαλούν να έρθετε στο Πανηγύρι και σας υπόσχονται ότι θα περάσετε μια αξέχαστη μέρα. Το εγγυώνται το υπέροχο τοπίο και η φημισμένη φιλοξενία των Μεσαναγρενών.

ΕΛΑΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ ΣΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ . ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΣΥΝΔΙΑΖΕΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ,ΕΠΊΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ ΚΑΙ ΓΛΕΝΤΙ . ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΦΡΕΣΚΟ ΚΑΤΣΙΚΑΚΙ , ΣΟΥΒΛΑΚΙ ΚΑΙ ΠΟΤΑ.

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ

" Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ Α Ν Ε Σ Τ Η "

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ



Η Ανάσταση του Κυρίου να αναστήσει ότι καλό έχουμε μέσα μας και οι άνθρωποι όλου του κόσμου να ζήσουμε ειρηνικά και πάνω από όλα ανθρώπινα.
΄Οσο για τη χώρα μας ,να αναστηθούν οι δυνάμεις εκείνες που θα μας βγάλουν από την κρίση και θα μας οδηγήσουν σε καινούρια μονοπάτια, απάτητα από τις κακές συνήθειες του περελθόντος.

Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ Α Ν Ε Σ Τ Η

" Το χτύπημα των θρονιών το Μ. Σάββατο στο Μεσαναγρό"

" Το χτύπημα των θρονιών"

" Φέτος χτυπήσαμε και παλαμάκια όπως ήθελε ο καινούριος παπάς"

" Ο καθένας στο θρονί του"

"Με τις μυρτιές στα χέρια "

' Ανάστα ο Θεός κρίνων τη γη"

" Μικροί και μεγάλοι συμμετέχουν στο έθιμο"

Τη Μεγάλη Εβδομάδα το χωριό γέμισε από κόσμο. Ιδιαίτερα τη Μεγάλη Πέμπτη ,Μεγάλη Παρασκευή και Μεγάλο Σάββατο ,η εκκλησία ήταν γεμάτη από πιστούς και η περιφορά του Επιταφίου μας συγκλόνισε. Το Μεγάλο Σάββατο πρωί πρωί όλοι οι χωριανοί παραβρέθηκαν στην εκκλησία ,για να πιάσουν το θρονί που θα χτυπουσαν ,όπως προβλέπουν τα έθιμα.΄Οταν ήρθε η στιγμή ,ο θόρυβος από τα χτυπήματα ξύπνησε και αυτούς που ακόμα κοιμόνταν . ΄Ολα ήταν όμορφα ,εντυπωσιακά και πολλοί νέοι συμμετείχαν ενεργά.

Χρόνια πολλά σε όλους και να είμαστε όλοι καλά ναγιορτάσουμε τις ΄Αγιες ημέρες και του χρόνου.

" Εικόνες από την περιφορά του Επιταφίου στο Μεσαναγρό"

" Εικόνες από το Μεσαναγρό τη Μεγάλη Παρασκευή"

"Πάσχα στο Μεσαναγρό"

Το Μεγάλο Σάββατο στις 11 η ώρα χτυπούσε η καμπάνα για την πρώτη Ανάσταση. Οι νέοι του χωριού πήγαιναν στο προαύλιο της εκκλησίας για να ανάψουν τον « καλαφουνό». ΄Ολοι οι χωριανοί που πήγαιναν στην εκκλησία έπρεπε να περάσουν να δουν τον καλαφουνό και να κάνουν τα σχόλιά τους. Φέτος είναι καλύτερος ή φέτος δε μαζέψατε πολλά ξύλα και δεν αξίζει. Μόλις χτυπούσε η εκκλησία ,η κλησάρισσα κρατώντας ένα αναμμένο φαναράκι γύριζε σπίτι σπίτι και ξυπνούσε τους πιστούς για να έρθουν στην εκκλησία και αυτοί της έδιναν κουλούρια και πασχαλινά αυγά. ¨Ολοι ντυμένοι στα καλά τους κρατώντας λαμπάδες και στις τσέπες αυγά γέμιζαν την εκκλησία. Μόλις πλησίαζε να πει ο παπάς «το ¨Χριστός Ανέστη » ,έβγαιναν στον πρόναο και άρχιζαν οι ψαλμοί. Με το Χριστός Ανέστη έπεφταν και οι πρώτες κροτίδες και ο θόρυβος σου τρυπούσε τα αυτιά. ΄Ολοι τσούγκριζαν τα αυγά τους και προσπαθούσαν να νικήσουν τους άλλους. Μετά ένας άνθρωπος ,συνήθως ο ψάλτης , έκλεινε την πόρτα ,στεκόταν πίσω και δεν άφηνε τον παπά και τους πιστούς να μπουν. Και « τις εστίν ο βασιλεύς της δόξης » έλεγε ο ψάλτης και ο παπάς απαντούσε « Κύριος δυνατός…»,Αυτό γινόταν τρεις φορές και την τελευταία ο παπάς κλωτσούσε την πόρτα για να ανοίξει. Ήταν κάτι συμβολικό. Ο Χριστός που νικά τον ΄Αδη. Τις περισσότερες φορές ο ψάλτης απομακρυνόταν και η πόρτα άνοιγε εύκολα .Κάποιες φορές ο ψάλτης πείσμωνε κρατούσε γερά την πόρτα και δεν άφηνε τον παπά να μπει. Θυμάμαι ατυχήματα , όταν η πόρτα χτύπησε αυτόν που ήταν πίσω της.
Την άλλη μέρα γινόταν η δεύτερη Ανάσταση. Γινόταν συνήθως απόγευμα , γιατί περίμεναν τους βοσκούς να γυρίσουν από τις « μάντρες» και αυτοί έφερναν στην εκκλησία φρέσκο τυρί. Το πιο εντυπωσιακό μέρος ήταν το Ευαγγέλιο που λεγόταν σε ξένες γλώσσες και το κάψιμο του Ιούδα. Κάποιοι που το έπαιζαν γλωσσομαθείς έπαιρναν θέσεις σε διάφορα μέρη της εκκλησίας και αφού έλεγε ο παπάς το Ευαγγέλιο , άρχιζαν και αυτοί. Συγχωρέστε με ,αλλά το τι γέλιο έπεφτε δε λέγεται. Μόλις τέλειωνε η εκκλησία έβαζαν φωτιά στον Ιούδα και όλοι οι πιστοί βγαίνοντας από την εκκλησία απολάμβαναν το κάψιμό του.
Το πασχαλιάτικο τραπέζι ήταν πλούσιο. Κάθε οικογένεια έσφαζε το κατσικάκι της και το έψηνε. Και τι δεν έβλεπες πάνω στο τραπέζι. Κουλούρια ,αυγούλες ,γλυκά και ότι φανταστείς.
Την άλλη μέρα του Πάσχα γιόρταζαν τον ΄Αγιο Γεώργιο. Πήγαιναν στο μοναστήρι ,έκαναν τη λειτουργία και κάθε οικογένεια είχε μαζί της τα απαραίτητα για το φαγητό. ΄Εστρωναν κατά γης τα «χρέμια » ,έτρωγαν και γλεντούσαν .
Την Τετάρτη έβγαζαν τα εικονίσματα από την εκκλησία , τα έπαιρναν σε ένα ύψωμα, ο παπάς τελούσε λειτουργία. Στο τέλος « μπατίκιαζαν » τα εικονίσματα. Ο παπάς με τους επιτρόπους έπαιρναν ένα ένα εικόνισμα και έλεγαν . « Μπατικιάζεται η εικόνα ». Οι πιστοί ανάλογα με τις προτιμήσεις τους έπαιρναν μέρος πλειοδοτώντας. 20 από μένα .Κάποιος άλλος ανέβαζε σε 50 και αυτό συνεχιζόταν μέχρι να πάρει την εικόνα αυτός που θα έδινε τα περισσότερα. Τα περισσότερα χρήματα δίνονταν σε εικόνες που είχαν το όνομα σου. Όταν λοιπόν π.χ. είχε πολλούς Γιάννηδες γινόταν σφαγή. Στο τέλος όσοι είχαν μπατικιάσει εικόνες τις μετέφεραν στην εκκλησία.
Την Παρασκευή όλο το χωριό πήγαινε στο μοναστήρι της Πλημμυριανής, Ζωοδόχου Πηγής. Εντυπωσιακό είναι το Αγίασμα που βγαίνει κάτω από το μοναστήρι και το παράθυρο που πρέπει να περάσουν τα παιδιά. Μόλις βγάλει ο παπάς τα ΄Αγια όλες οι γυναίκες παίρνουν Αγίασμα ,πίνουν όλοι και πλένουν το πρόσωπό τους. Όταν τελειώσει η εκκλησία όλα τα μικρά παιδιά « περνούν από το παράθυρο της εκκλησίας τρεις φορές». ΄Ετσι λέει το έθιμο.
Το μεγάλο πανηγύρι όμως για τους Μεσαναγρενούς ,είναι του Αγίου Θωμά.

"Προσέχετε...Αύριο Πρωταπριλιά"

Το έθιμο να λέμε ψέματα την πρωταπριλιά έχει έρθει από την Ευρώπη. Σύμφωνα με μια εκδοχή ξεκίνησε από τους Κέλτες. Οι Κέλτες ήταν πολύ καλοί ψαράδες . Η εποχή του ψαρέματος άρχιζε την 1η Απριλίου . Την εποχή αυτή τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Και όπως όλοι οι ψαράδες λένε ψέματα για το πόσα ψάρια πιάνουν , έτσι και οι Κέλτες ψαράδες. Αυτή η συνήθεια έγινε έθιμο.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή το έθιμο γεννήθηκε στη Γαλλία το 16ο αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η 1η Απριλίου. Ο Βασιλιάς Κάρολος ο 9ος άλλαξε την πρωτοχρονιά και άρχιζε την 1η Γενάρη. ΄Οσοι αντιδρούσαν συνέχισαν να γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου και οι άλλοι τους έστελναν δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε σε έθιμο.
Στην Ελλάδα λέμε αθώα ψέματα για να ξεγελάσουμε τους άλλους. Σε κάποια μέρη πιστεύουν ότι όποιος ξεγελάσει τον άλλο θα έχει καλή σοδειά, τύχη και παραπλανά τις δυνάμεις του κακού.
Σήμερα σε όλο τον κόσμο είναι ημέρα αστείων και ψεμάτων. Ακόμα και τα ΜΜΕ έχουν μπει στο παιχνίδι .Κάθε χρόνο στις ειδήσεις και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων διακινούνται χιλιάδες ψέματα. Το πρωταπριλιάτικο ψέμα κάθε σταθμού ή εφημερίδας ,αποτελεί προϊόν συσκέψεων ,συζητήσεων για το καλύτερο πρωταπριλιάτικο ψέμα..
Κατά καιρούς την ημέρα αυτή στα ΜΜΕ έχουν κάνει την εμφάνισή τους εξωγήινοι ,έπεσαν κυβερνήσεις ,υπουργοί ,ύπαρξη μικροσκοπικών ανθρώπων 15 εκατοστών ,έρχεται το τέλος του κόσμου και το Υπουργείο πολιτισμού ανακοίνωσε ότι βρέθηκε ό τάφος του Σωκράτη και ο αμφορέας με ίχνη κώνειου.
Όλα αυτά τα ψέματα , μικρά ή μεγάλα δίνουν άλλο τόνο στη ζωή μας ,φτάνει να μη δημιουργούν ανεπανόρθωτα προβλήματα.
Καλός σας μήνας με πολλά…ψέματα.

" Η Μεγάλη Εβδομάδα στο Μεσαναγρό"

Οι προετοιμασίες για το Πάσχα άρχιζαν από την προηγούμενη Κυριακή των Βαϊων. Την ημέρα εκείνη ο Παπάς στην εκκλησία μοίραζε σταυρούς από Βάγια στους πιστούς. Το μεσημέρι χτυπούσε η καμπάνα για να πάνε οι γυναίκες του χωριού να καθαρίσουν και να ντύσουν πένθιμα την εκκλησία. Όταν το βράδυ χτυπούσε η καμπάνα και πηγαίναμε ,βλέπαμε κάτι διαφορετικό. ΄Ολες οι εικόνες ήταν ντυμένες στα μαύρα. Είναι κάτι που μου έχει μείνει. Και μόνο που το έβλεπες αυτό ,μέσα σου βαθιά πίστευες ότι από σήμερα η εβδομάδα που ακολουθεί θα είναι πένθιμη.
Κάθε μέρα της Μεγάλης βδομάδας έχει ακόμα και τώρα κάτι το ξεχωριστό. Μας το υπενθύμιζαν οι γονείς μας. Σήμερα Κυριακή των Βαϊων θα βγάλουν το μικρό Χριστό και πρέπει την ώρα εκείνη να είμαστε εκεί. Τη Μεγάλη Τρίτη πρέπει να ακούσουμε το τροπάρι της Κασσιανής ,τη Μεγάλη Τετάρτη θα γίνει το Ευχέλαιο, τη Μεγάλη Πέμπτη τα δώδεκα Ευαγγέλια ,τη Μεγάλη Παρασκευή τα Εγκώμια ,το Μεγάλο Σάββατο θα χτυπήσουμε τα θρονιά και την Κυριακή ,το Πάσχα. Ομορφες μέρες. Κάποιες στιγμές όμως και κάποια γεγονότα μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη. Τη Μεγάλη Πέμπτη οι γυναίκες του χωριού ξενυχτούσαν στην εκκλησία ψάλλοντας τα Πάθη του Χριστού και το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής γύριζαν το χωριό μάζευαν λουλούδια και μετά στόλιζαν τον επιτάφιο. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής λέγαμε τα Εγκώμια. Πως γινόταν κάθε χρόνο να φτιάχνονται 4 ομάδες για να τα πούμε , είναι κάτι που γινόταν εθιμικά και γίνεται και σήμερα ,όσο λίγοι και αν είναι οι πιστοί. 2 ομάδες οι ψάλτες, αριστερός, δεξιός ,μια οι άνδρες και μια οι γυναίκες. Είχαμε και κόντρες ποια ομάδα τα λέει καλύτερα ή ποια ομάδα θα πει τα πιο ωραία λόγια. π.χ. ΄Ερανα τον τάφο…, Ω γλυκύ μου έαρ…Κάποια ομάδα που ήταν η σειρά της να πει κάτι άλλο το άφηνε και έλεγε ένα από τα παραπάνω. ΄Αλλαζε τη σειρά. Η ομάδα που έπρεπε να το πει το ξαναεπαναλάμβανε και επενέβαινε ο Παπάς για να βάλει τάξη.
Το βράδυ γυρίζαμε τον Επιτάφιο σε όλο το χωριό. ΄Ηταν τιμή να κρατήσεις τον Επιτάφιο. Όταν πλησίαζε η ώρα έπρεπε να είσαι κοντά για να πάρεις θέση. Μόλις έβγαιναν έξω από την εκκλησία ,όλο το χωριό περνούσε κάτω από τον Επιτάφιο 3 φορές. Να περάσεις τρεις φορές ,όχι μια ,είναι κακό. Από την ώρα εκείνη άρχιζαν να πέφτουν και τα πρώτα βαρελότα. Σε ορισμένες θέσεις όπως στα Αλώνια, στις Καστάνιενας , και στη διακλάδωση προς Αρνίθα ,οι νέοι άναβαν φωτιές και έκαιγαν λάστιχα ή ξύλα.
Το πρωινό του Μεγάλου Σαββάτου ήταν ξεχωριστό. Χτυπούσαμε τα θρονιά. Ξυπνούσαμε πρωί για να πιάσουμε θρονί .Μόλις ο Παπάς έδινε το σύνθημα γινόταν
« χαλασμός Κυρίου». Ο Θόρυβος από το χτύπημα των θρονιών ακουγόταν σε πολύ μεγάλη απόσταση. Το Μεγάλο Σάββατο ήταν η ημέρα που όλο το χωριό μεταλάβαινε.
Μετά την εκκλησία οι νέοι του χωριού αναλάμβαναν να μαζέψουν ξύλα για τον «Καλαφουνό » και να φτιάξουν τον Ιούδα. ΄Ολοι μαζί γύριζαμε το χωριό ή πήγαιναμε έξω από το χωριό για να φέρουμε ξύλα. Τα στίβαζαμε έξω από την εκκλησία και φτιάχναμε τον Καλαφουνό. Ο Ιούδας κάθε χρόνο άλλαζε μορφή ανάλογα με τα πολιτικά γεγονότα ή οτιδήποτε άλλο συνέβαινε. Γεμίζαμε με άχυρα το παντελόνι, το σακάκι , του φορούσαμε σκούφο και η μορφή του ταίριαζε με την περίπτωση. Θυμάμαι κάποια χρόνια η μορφή του να είναι ο « Κίσιγκερ» , ο Χάρτινκ κ.α. Τον κρεμούσαμε στο καμπαναριό ,του περνούσαμε στο λαιμό χρήματα και τον καίγαμε στη Δεύτερη Ανάσταση.

" Η Μεγάλη Εβδομάδα στο Μεσαναγρό"

Οι προετοιμασίες για το Πάσχα άρχιζαν από την προηγούμενη Κυριακή των Βαϊων. Την ημέρα εκείνη ο Παπάς στην εκκλησία μοίραζε σταυρούς από Βάγια στους πιστούς. Το μεσημέρι χτυπούσε η καμπάνα για να πάνε οι γυναίκες του χωριού να καθαρίσουν και να ντύσουν πένθιμα την εκκλησία. Όταν το βράδυ χτυπούσε η καμπάνα και πηγαίναμε ,βλέπαμε κάτι διαφορετικό. ΄Ολες οι εικόνες ήταν ντυμένες στα μαύρα. Είναι κάτι που μου έχει μείνει. Και μόνο που το έβλεπες αυτό ,μέσα σου βαθιά πίστευες ότι από σήμερα η εβδομάδα που ακολουθεί θα είναι πένθιμη.
Κάθε μέρα της Μεγάλης βδομάδας έχει ακόμα και τώρα κάτι το ξεχωριστό. Μας το υπενθύμιζαν οι γονείς μας. Σήμερα Κυριακή των Βαϊων θα βγάλουν το μικρό Χριστό και πρέπει την ώρα εκείνη να είμαστε εκεί. Τη Μεγάλη Τρίτη πρέπει να ακούσουμε το τροπάρι της Κασσιανής ,τη Μεγάλη Τετάρτη θα γίνει το Ευχέλαιο, τη Μεγάλη Πέμπτη τα δώδεκα Ευαγγέλια ,τη Μεγάλη Παρασκευή τα Εγκώμια ,το Μεγάλο Σάββατο θα χτυπήσουμε τα θρονιά και την Κυριακή ,το Πάσχα. Ομορφες μέρες. Κάποιες στιγμές όμως και κάποια γεγονότα μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη. Τη Μεγάλη Πέμπτη οι γυναίκες του χωριού ξενυχτούσαν στην εκκλησία ψάλλοντας τα Πάθη του Χριστού και το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής γύριζαν το χωριό μάζευαν λουλούδια και μετά στόλιζαν τον επιτάφιο. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής λέγαμε τα Εγκώμια. Πως γινόταν κάθε χρόνο να φτιάχνονται 4 ομάδες για να τα πούμε , είναι κάτι που γινόταν εθιμικά και γίνεται και σήμερα ,όσο λίγοι και αν είναι οι πιστοί. 2 ομάδες οι ψάλτες, αριστερός, δεξιός ,μια οι άνδρες και μια οι γυναίκες. Είχαμε και κόντρες ποια ομάδα τα λέει καλύτερα ή ποια ομάδα θα πει τα πιο ωραία λόγια. π.χ. ΄Ερανα τον τάφο…, Ω γλυκύ μου έαρ…Κάποια ομάδα που ήταν η σειρά της να πει κάτι άλλο το άφηνε και έλεγε ένα από τα παραπάνω. ΄Αλλαζε τη σειρά. Η ομάδα που έπρεπε να το πει το ξαναεπαναλάμβανε και επενέβαινε ο Παπάς για να βάλει τάξη.
Το βράδυ γυρίζαμε τον Επιτάφιο σε όλο το χωριό. ΄Ηταν τιμή να κρατήσεις τον Επιτάφιο. Όταν πλησίαζε η ώρα έπρεπε να είσαι κοντά για να πάρεις θέση. Μόλις έβγαιναν έξω από την εκκλησία ,όλο το χωριό περνούσε κάτω από τον Επιτάφιο 3 φορές. Να περάσεις τρεις φορές ,όχι μια ,είναι κακό. Από την ώρα εκείνη άρχιζαν να πέφτουν και τα πρώτα βαρελότα. Σε ορισμένες θέσεις όπως στα Αλώνια, στις Καστάνιενας , και στη διακλάδωση προς Αρνίθα ,οι νέοι άναβαν φωτιές και έκαιγαν λάστιχα ή ξύλα.
Το πρωινό του Μεγάλου Σαββάτου ήταν ξεχωριστό. Χτυπούσαμε τα θρονιά. Ξυπνούσαμε πρωί για να πιάσουμε θρονί .Μόλις ο Παπάς έδινε το σύνθημα γινόταν
« χαλασμός Κυρίου». Ο Θόρυβος από το χτύπημα των θρονιών ακουγόταν σε πολύ μεγάλη απόσταση. Το Μεγάλο Σάββατο ήταν η ημέρα που όλο το χωριό μεταλάβαινε.
Μετά την εκκλησία οι νέοι του χωριού αναλάμβαναν να μαζέψουν ξύλα για τον «Καλαφουνό » και να φτιάξουν τον Ιούδα. ΄Ολοι μαζί γύριζαμε το χωριό ή πήγαιναμε έξω από το χωριό για να φέρουμε ξύλα. Τα στίβαζαμε έξω από την εκκλησία και φτιάχναμε τον Καλαφουνό. Ο Ιούδας κάθε χρόνο άλλαζε μορφή ανάλογα με τα πολιτικά γεγονότα ή οτιδήποτε άλλο συνέβαινε. Γεμίζαμε με άχυρα το παντελόνι, το σακάκι , του φορούσαμε σκούφο και η μορφή του ταίριαζε με την περίπτωση. Θυμάμαι κάποια χρόνια η μορφή του να είναι ο « Κίσιγκερ» , ο Χάρτινκ κ.α. Τον κρεμούσαμε στο καμπαναριό ,του περνούσαμε στο λαιμό χρήματα και τον καίγαμε στη Δεύτερη Ανάσταση.

" Ο Λάζαρος"

Την παραμονή του Λαζάρου έκλειναν τα σχολεία λόγω των διακοπών του Πάσχα. Αρκετές μέρες πριν οι δάσκαλοι μας προετοίμαζαν για το Λάζαρο και τα εγκώμια.
Πόσες πρόβες γίνονταν δε θυμάμαι .Ειδικά για το Λάζαρο ο αγώνας ποιος θα ντυθεί Λάζαρος,ήταν μεγάλος. Για να ντυθείς Λάζαρος έπρεπε να έχεις πολλά προσόντα και πάνω από όλα καλή φωνή. ΄Οποιος ήθελε έπρεπε να ξέρει τα λόγια απόξω και να τραγουδήσει μπροστά σε όλους και οι δάσκαλοι αποφάσιζαν.
Ο Λάζαρος ξεχώριζε από τα άλλα παιδιά, γιατί ήταν ντυμένος με στολή που έδινε η εκκλησία, φορούσε στο κεφάλι στεφάνι από λουλούδια , κρατούσε την εικόνα του Λαζάρου και φορούσε τις περισσότερες αρμαθιές από λουλούδια. Την παραμονή όλα τα παιδιά του σχολείου ξεχύνονταν στα χωράφια κρατώντας ένα καλάθι. Αφού γεμίζαμε το καλάθι ,πηγαίναμε σπίτι και φτιάχναμε όσες περισσότερες αρμαθιές μπορούσαμε.
Το πρωί μετά την εκκλησία όλα τα παιδιά με τις αρμαθιές τα λουλούδια περασμένες στο σώμα μας ,ο Λάζαρος ντυμένος πιο όμορφα από όλους ,μαζί και οι δάσκαλοι ξεκινούσαμε να πούμε το Λάζαρο. Τα μεγαλύτερα παιδιά της ΄Εκτης κρατούσαν το καλάθι που μέσα βάζαμε τα αυγά που μας έδιναν οι νοικοκυρές.
Πηγαίναμε λοιπόν από σπίτι σε σπίτι όμορφα ,με τάξη και τραγουδούσαμε. Στην αρχή όλοι μαζί και όταν έφτανε η σειρά που ο Λάζαρος έπρεπε να πει τα λόγια του γονάτιζε κάτω από τις εικόνες του σπιτιού και έψαλλε. « Είδα φόβους είδα τρόμους είδα βάσανα και πόνους….»
Σας παραθέτουμε το Λάζαρο όπως τον τραγουδούσαμε τότε.
Σήμερον έρχεται ο Χριστός ο επουράνιος Θεός
Εν τη πόλει Βυθανία Μάρθα κλαίει και Μαρία
Λάζαρο τον αδερφό της και γλυκύ τον καρδιακό της.
Τρεις ημέρες το θρηνούσαν και τον εμοιρολογούσαν.
Την ημέρα την Τετάρτη κίνησε ο Χριστός για νάρθει
Και εβγήκε η Μαρία έξω από τη Βυθανία.
Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου δε θα απέθνησκε ο αδελφός μου
Μα και τώρα εγώ πιστεύω και καλότατα ηξεύρω
Πως εσύ εάν θελήσεις και νεκρούς θα αναστήσεις.
Δεν επίστευε η Μαρία ,αγομένη στα μνημεία.
Τότε ο Χριστός δακρύζει και τον ΄Αδη φοβερίζει.
΄Αδη τάρταρε και χάρε Λάζαρο θα σου τον πάρω.
Και παρευθύς από τον ΄Αδη ως εξαίσιο σημάδι
Λάζαρος απελυτρώθη ανεστήθη και σηκώθη
Ζωντανός σαβανωμένος και με το κερί ζωσμένος.
Δόξα τω Θεώ φωνάζει και το Λάζαρο ξετάζει.
Πες μας Λάζαρε τι είδες εις τον ΄Αδη που επήγες.
-Είδα φόβους ,είδα τρόμους ,είδα βάσανα και πόνους
Δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι
Της καρδίας των χειλέων και μη με ρωτάτε πλέον.
Και μεις του χρόνου θάρθουμε στα σπίτια σας χαρούμενοι
Για να σας ευχηθούμε και το Λάζαρο να πούμε.
Και του χρόνου
Μετά οι νοικοκυρές μας φίλευαν ,μας έδιναν αυγά και μας εύχονταν.
Αυτό γινόταν σε κάθε σπίτι. Στο τέλος τα καλάθια γέμιζαν αυγά που πήγαιναν για ιερό σκοπό. Οι δάσκαλοι τα έστελναν σε ιδρύματα στην πόλη της Ρόδου. Και νιώθαμε περήφανοι όταν μετά τις διακοπές ο δάσκαλος μας διάβαζε το ευχαριστήριο γράμμα αυτών που τα έπαιρναν.

" Η ώρα της γης"

Το 2007 ξεκίνησε στο Σίδνευ της Αυστραλίας μια πρωτοβουλία για την ευαισθητοποίηση των πολιτών ενάντια στις κλιματικές αλλαγές. Η πρωτοβουλία αυτή καλούσε τους ανθρώπους να σβήσουν τα φώτα τους για μια ώρα για εξοικονόμηση ενέργειας. Την επόμενη χρονιά επαναλήφθηκε σε 35 χώρες και συμμετείχαν 100 εκατομμύρια Φέτος στόχος είναι να συμμετάσχει πάνω από το ένα δέκατο του πληθυσμού της γης. Η κίνηση είναι προγραμματισμένη για το Σάββατο 27 Μαρτίου 2010 στις 20.30 για μια ώρα. Με τον τρόπο αυτό θα σταλεί ένα μήνυμα στους ισχυρούς του κόσμου, να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ,προς όφελος του πλανήτη.Στην Ελλάδα συμμετέχουν πολλοί Δήμοι και παγκόσμια σύμβολα όπως ο Παρθενώνας , η Ακρόπολη και δεκάδες ιστορικά κτήρια θα σκοτεινιάσουν. Ανάμεσα στους Δήμους που συμμετέχουν είναι και ο Δήμος μας , ο Δήμος Νότιας Ρόδου.Μικρές καθημερινές κινήσεις ,όπως να σβήνουμε τα φώτα όταν βγαίνουμε από ένα δωμάτιο, να μην αφήνουμε τις συσκευές σε κατάσταση αναμονής κ.α. ,έχουν σημασία και συμβάλλουν στη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου.Πρέπει λοιπόν όλοι μαζί στις 27 Μαρτίου 2010 στις 20.30 ,να σβήσουμε τα φώτα στα σπίτια μας ,στα καταστήματα , στα κέντρα , να ευαισθητοποιήσουμε και αυτούς που δεν το γνωρίζουν για να συμμετάσχουν, να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά μας , να τους μιλήσουμε για το μέλλον του πλανήτη και στα σχολεία μέρες πριν, να αρχίσει προετοιμασία για την ημέρα αυτή, όπως καλά ξέρουν οι εκπαιδευτικοί.Και η επιτυχία θα είναι μεγάλη , αν το ποσοστό αυτών που θα συμμετάσχουν αυξηθεί και η κίνηση αυτή κάθε χρόνο παίρνει και μεγαλύτερες διαστάσεις.

" Η Επανάσταση του 1821"

Η Ελληνική επανάσταση είναι το πρώτο μέρος του Ελληνικού αγώνα της ανεξαρτησίας ,που κατέληξε στην αναγνώριση του1832.Η 25η Μαρτίου είναι εθνική γιορτή ,καθώς είχε οριστεί με βασιλικό διάταγμα του ΄Οθωνα στις 15 Μαρτίου του 1838 ,ως επέτειος της έναρξης της Επανάστασης. Σύμφωνα με την παράδοση στις 25 Μαρτίου του 1821 ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε τη σημαία και κήρυξε την έναρξη της επανάστασης στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας. Όμως η Ελληνική Επανάσταση είχε ξεκινήσει στις 21 Φεβρουαρίου από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη στο Ιάσιο.Στη Στερεά Ελλάδα κηρύχθηκε στις 27 Μαρτίου στη Μονή Οσίου Λουκά , στη Λειβαδιά. Σιγά σιγά εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα.Η Ελληνική επανάσταση του 1821 ,υπήρξε ο πιο σημαντικός σταθμός της ιστορίας του νεότερου Ελληνισμού. Σφράγισε την εθνική πορεία των Ελλήνων ,σήμανε την ίδρυση του Ελληνικού κράτους και την ένταξη της Ελλάδας στο χάρτη των ανεξάρτητων κρατών της γης. Και γύρω από αυτό το κρατίδιο, θα συγκεντρωθεί σιγά σιγά όλος ο Ελληνισμός. Ο αγώνας ήταν άνισος με κορυφώσεις ηρωισμού ,αλλά και με περιόδους κάμψης.Ταυτόχρονα ,υπήρξε και κορυφαίο γεγονός για την ίδια την ιστορία της Ευρώπης ,αφού απασχόλησε την Ευρωπαϊκή διπλωματία και παρέσυρε τις κυβερνήσεις των μεγάλων δυνάμεων να ενδιαφερθούν και να υποχρεωθούν να αναγνωρίσουν το Ελληνικό κράτος. Και τα λόγια του Μακρυγιάννη είναι πιο επίκαιρα από κάθε άλλη στιγμή. «Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί και αμαθείς και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσωμεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί. Και να μην λέγει ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγη ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστή μόνος του και φκιάση ή χαλάση, να λέγη «εγώ». Όταν όμως αγωνίζωνται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λέη «εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» και όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση, αν θέλωμεν να φκιάσωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί».

" Τα Σαββατοκύριακα στο Μεσαναγρό είναι υπέροχα"

" Πραγματικά μυρίζεις γαρύφαλο"

" Στο καφενείο με ουζάκι και καλό μεζέ"

" Μετά την εκκλησία το απαραίτητο καφεδάκι "

" Η καινούρια αίθουσα φιλοξενεί μετά την εκκλησία όλους για ένα καφέ"

" Κάθε Κυριακή μετά την εκκλησία όλοι οι χωριανοί ξαναβρίσκονται"

Τα Σαββατοκύριακα ο Μεσαναγρός ξαναζωντανεύει. Πολλοί κάτοικοι από την πόλη της Ρόδου πηγαίνουν στο χωριό ,είτε να περάσουν ένα ήσυχο Σαββατοκύριακο ,είτε γιατί ασχολούνται με γεωργικές εργασίες. Το καφενείο γεμίζει ,οι δρόμοι ζωντανεύουν ,τα τζάκια ανάβουν και οι χωριανοί ξαναβρίσκονται.
Τόπος συνάντησης το καφενείο. Εκεί ξανανταμώνουν φίλοι ,γνωστοί ,συγγενείς . Το κλου της βραδιάς είναι η πιλότα. Τιτανομαχίες θα χαρακτήριζα τα παιχνίδια . Το έπαθλο μια σοκολάτα ,αλλά και η καζούρα στους ηττημένους. Το χειμώνα τα τζάκια ανάβουν και οι παρέες γύρω τους ξεχνούν την καθημερινότητα της πόλης. Το πρωί στην εκκλησία βρίσκονται κάποιοι άλλοι και μετά οι γυναίκες θα καθίσουν στην αίθουσά τους για ένα καφέ, για συζήτηση ,για ανταλλαγή απόψεων . ΄Ομορφες στιγμές . Οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν και όλα τα νέα που αφορούν το χωριό ξετυλίγονται σαν κουβάρι.
Μετά οι παρέες διαλύονται. ΄Αλλοι θα πάνε στα χωράφια τους ,στις ελιές και στους κήπους. Η εύφορη γη του χωριού προσφέρει πολλά. Οι τσάντες γεμίζουν από λαχανικά, χόρτα, φρέσκα αυγά και ψωμιά. Η πιο όμορφη στιγμή είναι η έξοδος προς τα χωράφια. Κάθε εποχή έχει τις δικές της ομορφιές. Ο χειμώνας στολίζει τη γη με τις κουμαριές ,τις μυρτιές ,το πράσινο που εμφανίζεται και τη βροχή που ποτίζει τη γη. Η ΄Ανοιξη ομορφαίνει τη φύση με τα λογής λογής αγριολούλουδα και τα πουλιά που κελαηδούν χαρούμενα. Το καλοκαίρι ,οι κάμποι γίνονται χρυσοί από τα πανέμορφα στάχυα των σιταριών και το Φθινόπωρο τα φρούτα και οι ελιές γεμίζουν τα σακιά των χωριανών.
Η πιο δύσκολή ώρα ,είναι η ώρα της αναχώρησης .Το απόγευμα της Κυριακής κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Οι επισκέπτες φεύγουν και απομένουν οι λιγοστοί κάτοικοι να φυλάνε Θερμοπύλες.

" Εικόνες από το φράγμα του Γαδουρά"

" Η εκκλησιαστική επιτροπή ευχαριστεί τον Αγιογράφο κ. Γιάννη Μανωλά"

" Η παράδοση της εικόνας του Αγίου Γεωργίου στην εκκλησιαστική επιτροπή"

" Η εικόνα του Αγίου Γεωργίου"

" Η εικόνα τοποθετημένη στον πρόναο της εκκλησίας"

Ο γνωστός Αγιογράφος ,Γιάννης Μανωλάς, που αρκετές φορές έχουμε μιλήσει για το έργο του ,δώρισε την εικόνα του Αγίου Γεωργίου στην εκκλησία του Ταξιάρχη στο Μεσαναγρό.
Ο κ. Γιάννης Μανωλάς κατάγεται από το Βάτι ,αλλά είναι παντρεμένος στο Μεσαναγρό ,αρκετές από τις Αγιογραφίες του έχει δημιουργήσει στο σπίτι του στο χωριό και έχει πάρει μέρος σε αρκετές εκδηλώσεις του Πολιτιστικού Συλλόγου εκθέτοντας έργα του. Το τελευταίο έργο του, ο Άγιος Γεώργιος, αποφάσισε να το δωρίσει στην εκκλησία του χωριού. Την περασμένη Κυριακή παρέδωσε την εικόνα στην εκκλησιαστική επιτροπή ,η οποία την τοποθέτησε στον πρόναο .
Η εκκλησιαστική επιτροπή ευχαριστεί τον κ. Γιάννη Μανωλά και εύχεται ο Ταξιάρχης να του χαρίζει υγεία.

" Εικόνες από τη γιορτή της ελιάς στα Λάερμα"