Οι κάτοικοι του χωριού ήταν Θεοσεβούμενοι. Πίστευαν στο Θεό και το έδειχναν με πολλούς τρόπους. Στο χωριό υπάρχουν 16 Εκκλησιές και Μοναστήρια ,πρωτόγνωρο για ένα μικρό χωριουδάκι.
Κάθε οικογένεια έχει και τον Προστάτη ΄Αγιο. ΄Εχει το εικόνισμα του στο εικονοστάσι και την ημέρα της γιορτής του ,γιορτάζει και αυτή. Δεν υπήρχε γιορτή που να μη γιόρταζε και μια οικογένεια. Πώς έγινε αυτό και κάθε οικογένεια να έχει τον ΄Αγιο της , δε το γνωρίζω. Κάποιοι προς τιμήν των Αγίων που τους προστατεύουν έκτισαν και μοναστήρια.
Όταν γιόρταζε ο ΄Αγιος της οικογένειας από νωρίς άρχιζαν οι προετοιμασίες. ΄Επρεπε να φτιάξουν το « Πεντάρτι»,τους άρτους δηλαδή ,να ετοιμάσουν το λάδι ,το κρασί και το πρόσφορο. Όλα αυτά τα ζύμωνε η νοικοκυρά και τα έψηνε στο φούρνο του σπιτιού. Το βράδυ στον Εσπερινό ήταν παρούσα όλη η οικογένεια και οι συγγενείς. Ευλογούσε ο παπάς τους άρτους και οι γιορτάζοντες βοηθούσαν παντού. Την άλλη μέρα μετά την Θεία λειτουργία ακολουθούσε το γιορτινό τραπέζι. Ανάλογα με τη γιορτή γινόταν και το τραπέζι. Αν ήταν νηστεία και το φαγητό ήταν νηστίσιμο, αν όχι ,έσφαζαν το κατσικάκι τους και ετοίμαζαν κάτι πιο καλύτερο.
Καλεσμένοι στο τραπέζι ήταν οι στενοί συγγενείς και απαραίτητα οι προύχοντες.Ο Παπάς ,οι ψάλτες ,οι δάσκαλοι και ο πρόεδρος του χωριού. Ο Παπάς ευλογούσε το φαγητό και η νοικοκυρά σέρβιρε ότι πιο νόστιμο είχε φτιάξει.
Χρόνια γίνονταν αυτά τα έθιμα. Σήμερα αυτά ξεχάστηκαν . ΄Εμεινε μόνο ο Προστάτης ΄Αγιος ,γιατί κάθε οικογένεια μεταβιβάζει την εικόνα στα παιδιά και ιδίως στην κόρη . Και σήμερα γιορτάζεται ο Προστάτης ΄Αγιος ,δε γίνονται όμως φαγητά .
Κάθε οικογένεια έχει και τον Προστάτη ΄Αγιο. ΄Εχει το εικόνισμα του στο εικονοστάσι και την ημέρα της γιορτής του ,γιορτάζει και αυτή. Δεν υπήρχε γιορτή που να μη γιόρταζε και μια οικογένεια. Πώς έγινε αυτό και κάθε οικογένεια να έχει τον ΄Αγιο της , δε το γνωρίζω. Κάποιοι προς τιμήν των Αγίων που τους προστατεύουν έκτισαν και μοναστήρια.
Όταν γιόρταζε ο ΄Αγιος της οικογένειας από νωρίς άρχιζαν οι προετοιμασίες. ΄Επρεπε να φτιάξουν το « Πεντάρτι»,τους άρτους δηλαδή ,να ετοιμάσουν το λάδι ,το κρασί και το πρόσφορο. Όλα αυτά τα ζύμωνε η νοικοκυρά και τα έψηνε στο φούρνο του σπιτιού. Το βράδυ στον Εσπερινό ήταν παρούσα όλη η οικογένεια και οι συγγενείς. Ευλογούσε ο παπάς τους άρτους και οι γιορτάζοντες βοηθούσαν παντού. Την άλλη μέρα μετά την Θεία λειτουργία ακολουθούσε το γιορτινό τραπέζι. Ανάλογα με τη γιορτή γινόταν και το τραπέζι. Αν ήταν νηστεία και το φαγητό ήταν νηστίσιμο, αν όχι ,έσφαζαν το κατσικάκι τους και ετοίμαζαν κάτι πιο καλύτερο.
Καλεσμένοι στο τραπέζι ήταν οι στενοί συγγενείς και απαραίτητα οι προύχοντες.Ο Παπάς ,οι ψάλτες ,οι δάσκαλοι και ο πρόεδρος του χωριού. Ο Παπάς ευλογούσε το φαγητό και η νοικοκυρά σέρβιρε ότι πιο νόστιμο είχε φτιάξει.
Χρόνια γίνονταν αυτά τα έθιμα. Σήμερα αυτά ξεχάστηκαν . ΄Εμεινε μόνο ο Προστάτης ΄Αγιος ,γιατί κάθε οικογένεια μεταβιβάζει την εικόνα στα παιδιά και ιδίως στην κόρη . Και σήμερα γιορτάζεται ο Προστάτης ΄Αγιος ,δε γίνονται όμως φαγητά .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου