Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

" Ηλίας Ξύντας,ο Λοχαγός του Αμερικανικού στρατού από το Μεσαναγρό ,που έπεσε μαχόμενος στη Γαλλία .στο Β΄Παγκόσμιο πόλεμο "




 " Ηλίας Ξύντας ,έπεσε μαχόμενος στη Γαλλία , την ημέρα των γενεθλίωντου ,το Β΄Παγκόσμιο πόλεμο"
                                                         
" Η πλάκα που κοσμούσε το ηρώο του¨"




Ηλίας  Ξύντας , ο Λοχαγός του Αμερικανικού στρατού από το Μεσαναγρό, που έπεσε στη Γαλλία  το 1944,πολεμώντας για την ελευθερία.

Μπορεί  να είμαστε μικρό χωριό, αλλά οι καταγόμενοι από το Μεσαναγρό, πολλές φορές  έχουν τιμήσει το όνομά του με πράξεις και έργα , που ξεπερνούν τα όρια  του μικρού αλλά  ξακουστού χωριού μας.
΄Ενας από τους Μεσαναγρενούς που τίμησαν το χωριό, είναι και ο ήρωας Ηλίας Ξύντας. Γεννήθηκε  την 16η Ιουνίου του 1916 .. Ο Ηλίας Ξύντας έζησε στην Αμερική και αργότερα κατατάχθηκε στον Αμερικανικό στρατό και μάλιστα έφερε το βαθμό του Λοχαγού. Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο πολεμώντας στην Ευρώπη εναντίον των Γερμανών-Ιταλών  ,έπεσε μαχόμενος στη Γαλλία  την 16η Ιουνίου 1944 ,ημέρα των γενεθλίων του ,σε ηλικία 28 χρονών.
 Οι Μεσαναγρενοί της Αμερικής τιμώντας την μνήμη του και την προσφορά του , είχαν στήσει μνημείο στην πλατεία του χωριού, μπροστά  από την εκκλησία της Κοίμησης της θεοτόκου ,με την παρακάτω επιγραφή.
  
                       ΕΙΣ  ΜΝΗΜΗΝ   ΑΛΥΤΟΝ

ΥΠΕΡ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΠΕΣΌΝΤΟΣ ΕΝ ΓΑΛΛΙΑ ΤΗΝ 16Η ΙΟΥΝΙΟΥ 1944 ΛΟΧΑΓΟΥ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΗΛΙΑ Κ. ΞΥΝΤΑ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ  ΕΝΤΑΥΘΑ  ΤΗΝ 16Η  ΙΟΥΝΙΟΥ 1916 .
 Η ΕΝ  Β. ΑΜΕΡΙΚΗ  ΜΕΣΑΝΑΓΡΕΝΗ  ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ  Ο  ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ  ΤΑΥΤΗΝ  ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ  ΑΝΗΡΤΗΣΙ.

Και όπως σε όλα  τα πράγματα εμείς οι ΄Ελληνες  λέμε  θα γίνει αργότερα ,έτσι και στο Μνημείο του ήρωα Ηλία Ξύντα, κάποιοι διοικούντες ,το χάλασαν για να τον κάνουν καλύτερο ή να το μεταφέρουν αλλού, το ξέχασαν και χρόνια τώρα παραμένει  στο θα γίνει……… Ευτυχώς που η πλάκα  με την επιγραφή  βρέθηκε στο γραφείο της εκκλησίας και  μια ιστορία που τιμά το χωριό σώθηκε. Πέρσι συγγενείς του ήρθαν από την Αμερική ,ζήτησαν να δουν το μνημείο , αλλά ………..
Είναι υποχρέωση  όλων μας το μνημείο να ξαναγίνει σύντομα  και ο ήρωας Ηλίας Ξύντας, να τιμηθεί όπως αξίζει να  τιμούνται , οι ήρωες.

           

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

"Στιγμές από το Σαββατοκύριακο στο Μεσαναγρό"

 "28 Οκτωβρίου και η εκκλησία σημαιοστολισμένη"
 " Στην εκκλησία έγινε Δοξολογία και ο Παπα-Αγαθάγγελος μας κέρδισε με το κήρυγμά του'
 " Ο Παπα-Αγαθάγγελος με την απλότητά του και τον τρόπο του ,έγινε αγαπητός από την πρώτη στιγμή"
 " Το εκκλησίασμα αρκετό"
 " Μετά την αναπαλαίωση της πόρτας και του εικονοστασίου της εκκλησίας ,ο Παναγιώτης Καραγιάννης ετοιμάζει καινούρια έκπληξη ,το χειροποίητο πολύέλαιο"
 " Οι εργασίες στο καμπαναριό συνεχίζονται"
"Βρέθηκε η πλάκα που κοσμούσε το ηρώο του ήρωα Ηλία Ξύντα"
 " Ο καιρός χειμωνιάτικος"
 " Οι κήποι στις δόξες τους"
 " Η ομορφιά σε όλο της το μεγαλείο"
 " Σοκάκι του χωριού'
" Η πλατεία της εκκλησίας αλλάζει όψη"

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

"Το Μουσείο ως θεσμός στο χρόνο και στο χώρο-Διατριβή του Αρχαιολόγου Ιωάννη Μπαρδάνη-4ο"




                                                                    




ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΩΣ ΘΕΣΜΟΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ




ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ και ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ



Γύρω στα 1750, η Εποχή του Διαφωτισμού βρίσκεται στο απόγειό της. Κυριαρχεί η αστική τάξη και η Βιομηχανική Επανάσταση εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική.
Τα μουσεία σ’ αυτήν τη φάση συμβάλλουν τα μέγιστα στη συνειδητοποίηση των Ευρωπαίων ως προς την ταυτότητά τους, στη διαφύλαξη της εθνικής πολιτισμικής κληρονομιάς των λαών, στην προαγωγή της γνώσης και στην εκπαίδευση. Έχουν γίνει όλα πλέον κρατικά ιδρύματα, με παλαιότερο το Βρετανικό Μουσείο (1753), ξεκίνησε με συλλογές φυσικής ιστορίας, νομισμάτων και ζωγραφικών πινάκων, και στη συνέχεια πλουτίστηκε με τις αιγυπτιακές αρχαιότητες, τις κλασσικές ελληνικές, τα ανάγλυφα του Παρθενώνα, ασσυριακές αρχαιότητες, τα ευρήματα των ανασκαφών της Αλικαρνασσού, αλλά και με πάρα πολλά βιβλία στη βιβλιοθήκη του.
Από τα πρώτα ευρωπαϊκά μουσεία είναι επίσης το Λούβρο (Παρίσι 1789), το Νέο Ermitage (Αγία Πετρούπολη), το Altes Museum (Βερολίνο), επίσης στο Βερολίνο το Neues Museum και το Museum fur Vor und Fruhgeschichte και είναι το πρώτο που ασχολείται με συλλογές από την Προϊστορία, το παράδειγμά του ακολουθεί και το Saint Germain en Laye (Παρίσι 1862). Όσον αφορά τα πέρα από τον Ατλαντικό τεκταινόμενα, στην Αμερική, τα πρώτα κρατικά μουσεία που δημιουργούνται είναι, η Charleston Library Society στη Νότια Καρολίνα (1773) και το Smithsonian Institution, to οποίο θα εμπνεύσει πολλά άλλα μουσεία και ερευνητικούς τομείς, π.χ. τη μελέτη του πολιτισμού των Ινδιάνων της Αμερικής. Την ίδια περίπου εποχή ιδρύθηκαν επίσης τα Εθνικά Μουσεία της Νυρεμβέργης και της Πράγας.
Τα είδη των μουσείων κατά τον 18ο-19ο αιώνα έχουν σαν γνωστικό αντικείμενο την τέχνη, την αρχαιολογία, τις φυσικές επιστήμες και την ιστορία. Όμως ολοένα εξειδικεύονται και όλο και περισσότερο αντανακλούν την αυξανόμενη αντίληψη  του θεσμού του μουσείου ως μαθησιακού-εκπαιδευτικού εργαλείου.
Τα είδη των μουσείων που δημιουργούνται κατά την περίοδο του διαφωτισμού είναι:
Α) Μουσεία Τέχνης, προτιμούν καθιερωμένους μεγάλους ζωγράφους και συνήθως παρουσιάζουν συλλογές πινάκων κατά σχολές. Από το 1851 και εξής εμφανίζονται και οι πρώτες εκθέσεις χειροτεχνίας για προώθηση της βιομηχανίας και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία των Μουσείων Διακοσμητικών Τεχνών (South Kensington Museum, Victoria and Albert Museum κ.ά.)
Β) Μουσεία Αρχαιολογίας, διευρύνεται το περιεχόμενο των συλλογών τους με αντικείμενα από χώρες που εξουσιάζονται με τη δικαιολογία ότι έτσι αυτά περισώζονται… Και πλέον τα εκθέματα παρουσιάζονται κατά ιστορικές περιόδους.
Γ) Μουσεία Φυσικών Επιστημών, ερευνούν τρόπους εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων για τη βελτίωση της ζωής.
Δ) Μουσεία Ιστορίας, αντανακλούν τις εθνικιστικές και ιμπεριαλιστικές τάσεις της Ευρώπης του 19ου αιώνα. Αυτή την περίοδο δημιουργούνται τα πρώτα στρατιωτικά και ναυτικά πολεμικά μουσεία.
Ε) Μουσεία Εθνολογικά/Ανθρωπολογικά, τα μουσεία αυτά περιλαμβάνουν εξωτικά αντικείμενα αρπαγμένα από τις αποικίες του 19ου αιώνα.
Στ) Μουσεία Τεχνικά/Τεχνολογικά και Προηγμένης Τεχνολογίας, τα πρώτα μουσεία αυτού του είδους έθεσαν τις βάσεις για τη δημιουργία των μουσείων επιστημών και φυσικής ιστορίας.

                                                              Συνεχίζεται..........




Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

" Ομιλία του Μιχάλη Πιζήμολα,Ιεροψάλτη,του ιερού ναού του Ταξιάρχη Μεσαναγρού,στη χειροτονία του Παπα-Αγαθάγγελου"



 " Η Ομιλία του στη χειροτονία του Παπα-Αγαθάγγελου"
 "Για την πολύχρονη προσφορά του ως ψάλτης,ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης το χειροτόνησε Ιεροψάλτη"
 " Εικόνα από τη χειροτονία του ,ως Ιεροψάλτη"
 " Πιστός στο καθήκον. Μια ζωή στο αναλόγιο"
                                                                   
" Πολυτάλαντος.Μέχρι και τον καιρό προβλέπει με τα "Μερομήνια"




Ομιλία του Μιχάλη Πιζήμολα ,ιεροψάλτη, του ιερού ναού του Ταξιάρχη Μεσαναγρού ,στη χειροτονία του Παπα- Αγαθάγγελου



Σήμερα κατά τη Θεία λειτουργία τα συναισθήματά μας ήταν ανάμικτα. Λύπη και χαρά , χαρά και λύπη . Λύπη διότι ετελέσαμε το σαρανταήμερο μνημόσυνο του Αείμνηστου αγαπητού ιερέα μας ,πατρός Παπα- Ματθαίου. Τη λύπη όμως ήρθε να διαδεχτεί η χαρά, την οποία είμαστε σίγουροι ότι και η ψυχή του Παπα-Ματθαίου ,αυτή την ώρα που είναι κοντά μας ,θα αισθάνεται  , γιατί επιτέλους ήρθε ο καιρός να εκπληρωθεί  η επιθυμία του ,ο Ταξιάρχης , η εκκλησία του χωριού , να έχει από εδώ και πέρα μόνιμο ιερέα.
  Τόσο ο Παπα-Ματθαίος από εκεί ψηλά, όσο και όλοι εμείς  και κυρίως οι Μεσαναγρενοί, χαιρόμαστε για τη χειροτονία που έγινε στον Ιερό ναό μας. Από τις 17 Σεπτεμβρίου ,της Αγίας Σοφίας, όπου μας ανακοινώθηκε η σημερινή χειροτονία ,όλο το χωριό αισθάνεται χαρά και αγαλλίαση. Ο Μέγας Αρχάγγελος επέλεξε έναν Αγαθό ΄Αγγελο για να τον  υπηρετεί. ΄Οποιος έχει γνωρίζει από κοντά τον πατέρα Αγαθάγγελο θα έχει καταλάβει με τι άνθρωπο έχει να κάνει. Εξέχουσα φυσιογνωμία , άνθρωπος σοβαρός, υπεύθυνος, κατασταλαγμένος, ήρεμος και πάντα γελαστός και καλοσυνάτος , αγαπητός σε όλους. Αυτό βέβαια  Σεβασμιώτατε , εσείς προσωπικά το γνωρίζετε καλύτερα ,αφού για 2 χρόνια τον είχατε δίπλα σας ως Διάκονό σας. Εμείς από την πλευρά μας ,θα το στηρίξουμε όσο μπορούμε . Εκτιμούμε την απόφασή του ,που όντας νέος άνθρωπος, νέος ιερέας ,νέος οικογενειάρχης , δέχθηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες τους σε ένα τόσο μικρό χωριό, το Μεσαναγρό.
   Εγώ από την πλευρά μου , ως ιεροψάλτης του χωριού, θα είμαι δίπλα του και θα το στηρίζω όσο μου επιτρέψει ο Θεός. Θα ήταν παράλειψή μου ,Σεβασμιώτατε , εάν δε σας ευχαριστούσα και εσάς προσωπικά για την αγάπη και το ενδιαφέρον σας για το μικρό και μακρινό μα τόσο όμορφο και ιστορικό χωριό μας, το Μεσαναγρό. Και μόνο το ότι μέσα σε 40 ημέρες είσθε  2 φορές στο χωριό μας και στο ναό μας , αυτό είναι μεγάλη τιμή για όλους μας. Ξέρετε Σεβασμιώτατε , αν και είμαι 72 χρονών  , είναι η πρώτη  χειροτονία που βλέπω να γίνεται στο ναό μας και ο Θεός ξέρει πότε θα ξαναγίνει . Συμμεριζόμαστε την αγωνία σας ,που η πολιτεία , σας έχει δέσει τα χέρια και δεν μπορείτε να προχωρήσετε σε νέες χειροτονίες , έτσι ώστε να καλυφθούν οι κενές θέσεις ιερέων. Στις μέρες μας , σε πολλά χωριά , η ελπίδα και η παρηγοριά των ανθρώπων και αυτό που δίνει ζωή στη μικρή κοινωνία  είναι το χτύπημα της καμπάνας, η τέλεση της Θείας Λειτουργίας , η πανήγυρη του ενοριακού ναού και των μικρών παρεκλησίων. Είναι κρίμα να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν αυτά τα μικρά χωριά .
   ΄Οποιος δεν έχει γνωρίσει την απουσία του παπά στο ναό ,ίσως δεν καταλαβαίνει πόσο σημαντικό είναι να μπορεί να ακούγεται η καμπάνα κάθε Κυριακή . Εμείς παρ΄όλα αυτά , τα 2 και κάτι χρόνια που ο παπα- Ματθαίος δεν μπορούσε να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως ιερέας, δόξα τω Θεώ , αρκετές φορές εξυπηρετηθήκαμε από κληρικούς που η Μητρόπολη μας έστελνε.΄ Ένα  μεγάλο ευχαριστώ στην Μητρόπολη , για το ενδιαφέρον της  αλλά και σε όλους τους ιερείς που με χαρά μας εξυπηρέτησαν.
   Τελειώνοντας  να ευχηθούμε στο νέο ιερέα μας πατέρα Αγαθάγγελο Μανωλά, να είναι πάντα άξιος ιερουργός των Θείων Μυστηρίων και να ακολουθήσει τα χνάρια του προκατόχου του παπα- Ματθαίου. Αυτό θα είναι για εκείνο το καλύτερο μνημόσυνο.
    Να είσαι σίγουρος αγαπητέ μας παπα-Αγαθάγγελε ,ότι η απόφασή σου αυτή , να είσαι εδώ μαζί μας ,σου έχει ήδη χαρίσει μια θέση μέσα στην καρδιά μας.
 
                                   ΄Α Ξ Ι Ο Σ !!!!!!

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

" Μιλάτε Μεσαναγρενά (31)



                                   




              Μιλάτε  Μεσαναγρενά (31)


Συνορίζουμαι………………………   συναγωνίζομαι
Συντέκνισα…………………………   κουμπάρα
Σύξυλος……………………………   ακούνητος
Σφαλώ……………………………….κλειδώνω
Σφαχτάρι……………………………..εργαλείο για φούρνο
Σφηκαούνι…………………………...είδος σφήκας
Σφογγελώ……………………………φασκελώνω
Σωλογιάζω…………………………..τακτοποιώ
Ταβάς………………………………..τηγάνι
Σωμπίνει ……………………………περνά μέσα του το νερό
Σώνει………………………………..φτάνει
Σωσπώ………………………………σπάω
Νταλαβέρι………………………….. πάρε δώσε
Τανάς………………………………. ταύρος
Ταξιλάρης………………………….. εισπράκτορας φόρων
Ταχράς……………………………... κυρτό εργαλείο
Τέζα………………………………... πεθαμένος
Τσιμιομάντιλο……………………... πανί που καλύπτει τη τσιμιά
Τηανίτα……………………………  τηγανίτα
Τουβράς…………………………… είδος σακιού

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

"Το Μουσείο ως θεσμός στο χρόνο και στο χώρο-Διατριβή του Αρχαιολόγου Γιάννη Μπαρδάνη-Μέρος 3ο"




                                                             





ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΩΣ ΘΕΣΜΟΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ


ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ: Μέσα 15ου – τέλος 16ου αιώνα


Τους  σκοτεινούς χρόνους του Μεσαίωνα διαδέχεται η Αναγέννηση –από τα μέσα του 15ου μέχρι και τα τέλη του 16ου αιώνα, κατά τη διάρκεια της οποίας αναβιώνουν τα γράμματα και οι τέχνες κάτω από την επίδραση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Ανάλογη είναι και η εξέλιξη του μουσείου.
Το 1471 εγκαινιάζεται στο Καπιτώλιο της Ρώμης από τον πάπα Σίξτο IV, μια στοά με αρχαία αγάλματα, για την ευχαρίστηση και σαν πρότυπο έμπνευσης των σύγχρονων γλυπτών καθώς και για να διαφυλαχθεί η τέχνη του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού που τη θεωρούσαν εθνική κληρονομιά, άσχετα από τη μετάβαση προς τα χριστιανικά ιδεώδη. Το σημαντικό και συνάμα πρωτοποριακό είναι ότι για πρώτη φορά η συλλογή ανοίγει στο ευρύ κοινό και παύει πλέον να αποτελεί θησαυρό του ναού. Έτσι γίνεται ο πρόδρομος των χώρων εκθέσεων έργων, αλλά και ο πρόγονος των μουσείων με τη σύγχρονη έννοια του όρου.
Την ίδια εποχή επίσης, στη Φλωρεντία, στο πολιτιστικό κέντρο της πόλης, χρησιμοποιείται η λέξη «μουσείο» για να περιγραφεί η συλλογή του Lorenzo του Μεγαλοπρεπούς των Μεδίκων.
Από τον 16ο αιώνα και μετά το «μουσειολογικό κλίμα» θα απλωθεί σε όλη την Ευρώπη σαν κύμα, έτσι ώστε οι ηγεμόνες αλλά και οι πλούσιοι ιδιώτες (αστοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες) στα πλαίσια των ανθρωπιστικών σπουδών, να ιδρύουν τις λεγόμενες «αίθουσες θαυμάτων» με καλλιτεχνικά εκθέματα καθώς και τις «αίθουσες περίεργων πραγμάτων» με εκθέματα από τη φύση και την εθνογραφία. Προοδευτικά δε, κατά τον 17ο αλλά κυρίως κατά τον 18ο αιώνα, θα διαμορφωθεί η συστηματική και επιστημονική μεθοδολογία για την κατανόηση του ανθρώπινου γένους, αλλά και της φύσης.
Οι περισσότερες από αυτές τις συλλογές μετατράπηκαν σε δημόσιες από ιδιωτικές κι έτσι μπήκανε οι βάσεις για τα πρώτα ευρωπαϊκά μουσεία όπως το Ashmolean της Οξφόρδης (1683) και τα οποία πολλαπλασιάστηκαν με γοργούς ρυθμούς κατά την περίοδο του διαφωτισμού (18ο αιώνα). Αντιπροσωπευτικά παραδείγματα της περιόδου αυτής αποτελούν το Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο (1753), το Λούβρο στο Παρίσι (1789), αλλά και πέρα από τον Ατλαντικό, η Charleston Library Society στη Νότια Καρολίνα της Αμερικής (1773).
Τα πρώτα αυτά μουσεία μπορούμε να τα κατατάξουμε σε τρεις γενικές..........

                                                             Συνεχίζεται

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

" Μιλάτε Μεσαναγρενά-30-"


                                                     
                                          





Σινί……………………………………..σκεύος σπιτιού
Σίουρα…………………………………σίγουρα
Σκερβελές……………………………..άχρηστος
Σκοπός………………………………   αγροφύλακας
Σκορνταλιά……………………………σκορδαλιά
Σκοτίζουμαι…………………………...ζαλίζουμαι
Σκολόπετρα…………………………...σαρανταποδαρούσα
Σκω…………………………………...σκάω
Σμείω…………………………………ενώνω
Σουρτούκης…………………………. ακατάστατος
Σουφάς ……………………………… μέρος του σπιτιού
Σπάχος……………………………..... σπάγκος
Σπιούνος…………………………….. προδότης
Συλλογίζομαι……………………….. σκέφτομαι
Σταλός………………………………  μέρος που πάνε οι κατσίκες για να προφυλαχθούν
Στάξη……………………………….. σταγόνα
Στασίδι……………………………… κάθισμα εκκλησιάς
Στίβει………………………………..  πιέζει
Σύβραση…………………………….  παρασκεύασμα που μπαίνει πάνω από το φαγητό

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

"Σαββατοκύριακο στο Μεσαναγρό"


                                                 





                            

                                                   
 "Μια μεγάλη παρέα-Μεσαναγρός,Απολακκιά΄Κατταβιά'

 " Δυο Μιχάληδες. Ο Μιχαήλ και ο Τάντουλος"

                                                                  
   

 " Μια ζωή ο Ξίπας κάτι φτιάχνει. Εδώ πάντως ψήνει"





 " Είσοδος Πάνω εκκλησιάς"

                                

 "Η Επιτρόπισσα η Καθολική και η Αναστασία.Φυλάνε Θερμοπύλες"
                   


                                                                    



 " Παλαιοχριστιανική κολυμβήθρα.Μαρμάρινη σε σχήμα σταυρού"




  Σαββατοκύριακο  στο Μεσαναγρό(13-10-2012)


Το Σαββατοκύριακο ο Μεσαναγρός είναι στις δόξες του. Ζωντανεύει το χωριό ,οι δρόμοι, το Καφενείο και η Εκκλησία.
Από Παρασκευή αρκετοί Μεσαναγρενοί έρχονται στο χωριό να περάσουν το Σαββατοκύριακο, να ανοίξουν τα σπίτια τους , να  δουν τους κήπους τους και να ετοιμαστούν για το χειμώνα.
Η καμπάνα του Ταξιάρχη χτυπά τακτικά πια ,μετά την  τοποθέτηση του Παπα-Αγαθάγγελου στο χωριό. Ο Παπάς μας είναι αξιόλογος άνθρωπος  ,νέος ,δραστήριος  και με μια λέξη ,καλός κληρικός. Το Σάββατο στον Εσπερινό ,αλλά και την Κυριακή ,αρκετός κόσμος γέμισε την εκκλησία  και βλέπεις μια αλλαγή και χαρά στα πρόσωπα όλων.
Αργά το απόγευμα μια μεγάλη παρέα ,πήγαμε στο Σκιάδι ,όπου βρισκόταν ο Σεβασμιώτατος  Μητροπολίτης Ρόδου κ.κ. Κύριλλος. Η κουβέντα με το Σεβασμιώτατο πάντα σε κάνει πιο σοφό και ήρεμο άνθρωπο. Ο Σεβασμιώτατος ,πάντα ενδιαφέρεται για το Μεσαναγρό ,θέλει να μαθαίνει νέα  και οι Μεσαναγρενοί το σέβονται και τον εκτιμούν.
  Το βραδάκι υπήρξε μια συνάντηση τριών χωριών .Απολακκιάτες ,Κατταβενοί και Μεσαναγρενοί ,αρκετά μεγάλη παρέα ,καθίσαμε στη Λέσχη και απολαύσαμε τους μεζέδες του Τσαμπίκου. Είναι η παρέα ,που με επικεφαλής τους μαγείρους του Σκξιαδιού, Τάνταλου και Καραγιάννη ,φτιάχνουν τα φαγητά στο Σκιάδι και σε εκδηλώσεις των χωριών.
Μια άλλη παρέα ,οι  φανατικοί της Πιλότας , έκαναν επίδειξη της τέχνης τους και των ικανοτήτων τους. Αυτά τα παιδιά, μεγάλα είναι , πάνω από 50 όλοι ,δίνουν μια άλλη νότα στο χωριό. Μειονέκτημά τους , ο φανατισμός για τη νίκη και οι ιαχές σε στυλ γηπέδου.
Έτσι απλά ,ήρεμα κυλά το Σαββατοκύριακο στο Μεσαναγρό.













Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

"Το Μουσείο ως θεσμός στο χρόνο και στο χώρο-Διατριβή του Αρχαιολόγου Γιάννη Μπαρδάνη-Μέρος 2ο"





                                                          





ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΩΣ ΘΕΣΜΟΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ 


ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

Η έννοια του μηχανισμού που συλλέγει διάφορα πράγματα, τα οποία σχετίζονται με όλους τους τομείς της τέχνης και της γνώσης, είναι ήδη γνωστή πολύ πριν γεννηθεί η λέξη μουσείο. Με στέγη ή χωρίς στέγη, το μουσείο σαν έννοια το συναντούμε  ήδη από την προϊστορία, όταν οι πρώτοι άνθρωποι, συλλέγουν είτε αντικείμενα της φύσης, είτε προσωπικά τους χειροτεχνήματα. Κατά τον Γάλλο αρχαιολόγο, ανθρωπολόγο και μελετητή της προϊστορίας Andre Leroi Gourhan, «το συλλέγειν είναι ένα από τα πρωταρχικά ένστικτα του ανθρώπου, συγκερασμός του ζωώδους ενστίκτου της κυριαρχίας και της ανθρώπινης τάσης προς μάθηση».
Οι πρώτες συλλογές της ιστορικής εποχής αναπτύσσονται κυρίως μέσα στους ναούς και στη συνέχεια στα ανάκτορα. Πρόκειται για τα ειδώλια και τα αναθήματα στους θεούς που κατοικούν στα ιερά αυτά καθώς επίσης και για τις καλλιτεχνικές απεικονίσεις των επεισοδίων της ζωής των θεοτήτων και της λατρείας τους πάνω σε ποικίλα υλικά όπως την πέτρα, το ξύλο, το μέταλλο, το ύφασμα κ.ά. ο ναός λοιπόν παράλληλα με την κύρια χρήση του, δίνει την ευκαιρία στον επισκέπτη να περιεργασθεί και να θαυμάσει τα συγκεντρωμένα εκεί καλλιτεχνήματα.
Ωστόσο τη λέξη «Μουσείο» -ναός των Μουσών- την απαντούμε μόνο από τα Ελληνιστικά χρόνια και μετά, όταν οι ηγεμόνες συγκεντρώνουν στις αυλές τους φιλοσοφικές σχολές οι οποίες στην αρχή στεγάζονται σε ιερά κτίσματα αφιερωμένα στις προστάτιδες των τεχνών, τις Μούσες, τα οποία και τα διακοσμούν με έργα τέχνης. Το σημαντικότερο από αυτά (το πρώτο οργανωμένο μουσείο που αναφέρεται στην ιστορία), είναι της Αλεξάνδρειας. Το ίδρυσε ο Πτολεμαίος ο Α΄ ο Σωτήρ ή Λάγου τον 3ο αιώνα π.Χ. Εκεί δίδαξαν πολλοί Έλληνες φιλόσοφοι της εποχής, μεταξύ αυτών, ο Ευκλείδης και ο Αρχιμήδης. Αποκλειστικός σκοπός του ήταν η εκπαίδευση και εκτός από τα έργα τέχνης περιελάμβανε βιβλιοθήκη, αστεροσκοπείο, αμφιθέατρο και βοτανικό κήπο. Καταστράφηκε 600 χρόνια αργότερα από κάποιες εσωτερικές αναταραχές.
Στην Ευρώπη, θα ακολουθήσει μέχρι την Αναγέννηση μια μακρά περίοδος χειμερίας νάρκης, κατά την οποία, ενώ οι συλλογές θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να δημιουργούνται καινούριες, ωστόσο σε καμιά περίπτωση δεν θα αποσκοπούν στη διαφώτιση και στη διδασκαλεία των ανθρώπων. Σ’ αυτό συνέβαλλε τα μέγιστα ο Χριστιανισμός και οι αντιλήψεις που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα (5ος-15ος αιώνας). Αφού στις εκκλησίες και στις μονές συγκεντρώνονται μεγάλοι, αμύθητης αξίας θησαυροί που διακοσμούν τα εκκλησιαστικά κτίσματα, αλλά που είναι όμως απρόσιτα στο ευρύ κοινό. Παράλληλα δημιουργούνται και ιδιωτικές συλλογές από ευγενείς, αλλά και αυτές είναι προσπελάσιμες μόνο για τους λίγους.
Αντίθετα, το Ισλάμ αντιμετωπίζει εκ διαμέτρου αντίθετα την έννοια του συλλέγειν. Έτσι από τον 11ο αιώνα, με την εξάπλωση των Αράβων στην Ισπανία, έρχεται στο φως ένα νέο είδος συλλογής, που συνδέεται με τη γνώση και συνειρμικά παραπέμπει στη λατρεία των Μουσών όπως παλιότερα την είχε προσδιορίσει η Πλατωνική φιλοσοφία. Πρόκειται για τους πρώτους κήπους φαρμακευτικών φυτών, προδρόμους των βοτανικών.
Παρόμοια αντιμετώπιση υπάρχει και σε άλλα μέρη του κόσμου, από την Ιαπωνία μέχρι το Μεξικό, η οποία επίσης συνέβαλλε ώστε να τεθούν οι βάσεις για τις δύο μορφές που θα αποκτήσει στη συνέχεια ο θεσμός του μουσείου, τη συλλεκτική και την ερευνητική.

                                                Γιάννης  Μπαρδάνης, Αρχαιολόγος

                                                               ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ .....

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

"Γιάννης Γιωργατζής,ο Αυστραλός από το Γεννάδι,που ο Μεσαναγρός έγινε πατρίδα του"






 " Γιάννης Γιωργατζής"
 " Την περασμένη χρονιά πριν φύγει για Αυστραλία,δεξιώθηκε όλους τους φίλους στο χωριό"
 " Οι μηχανές η αδυναμία του"
 " Το κυνήγι το χόμπυ του"
 " Στο χορό πρώτος..."
 " Βοηθά σε όλες τις εκδηλώσεις.Εδώ στην Παναγιά Σκιαδενή"
 " Μονή Σκιάδι. Στο καθήκον"
                                                              
" Και καλός κυνηγός.Τώρα τις πέρδικες ,Γιάννη μου ,πού τις βρήκες...."




            Γιάννης Γιωργατζής, ο Αυστραλός από το Γεννάδι , που  ο Μεσαναγρός έγινε πατρίδα του.

Κάθε χρόνο Αυστραλοί μετανάστες που κατάγονται από το Μεσαναγρό ,επισκέπτονται το χωριό και κάνουν τις διακοπές τους. Τα τελευταία  χρόνια επισκέπτεται τακτικά το Μεσαναγρό ,ο Γιάννης Γιωργατζής .
Ο Γιάννης Γιωργατζής γεννήθηκε στο Γεννάδι της Ρόδου και σε ηλικία 18 χρονών έφυγε για Αυστραλία ,όπως και τόσοι άλλοι Ροδίτες. Παντρεύτηκε Μεσαναγρενή στην Αυστραλία, τη Φαίδρα και όπως λέμε εδώ στη Ρόδο ,όταν μας ρωτάνε από πού είμαστε, απαντάμε. Από της γυναίκας μου το χωριό.
Ο Γιάννης είναι άνθρωπος δραστήριος ,έξυπνος ,κοινωνικός ,άνθρωπος της παρέας. Μένει στην Αδελαϊδα και συμμετάχει στα κοινά και ιδιαίτερα στους Ελληνικούς Συλλόγους της Αυστραλίας. Είναι Πρόεδρος της Παρροδιακής ΄Ενωσης « Ο Κολοσσός» και Πρόεδρος της Παροδιακής Ομοσπονδίας όλης της Αυστραλίας.
΄Ερχεται τακτικά στο χωριό και ο ερχομός του είναι αξιοπρόσεκτος . Βοηθά σε όλες τις εκδηλώσεις που γίνονται στο χωριό και οι συμβουλές του είναι σημαντικές. Τελευταία στην Πανήγυρη του Σκιαδιού ,ήταν ο πρωτοστάτης και ο οργανωτής. Τα χέρια του πιάνουν όπως λέμε και η επιθυμία του να φτιάξει το σπίτι στο χωριό πραγματοποιήθηκε και μάλιστα  με δική του εργασία.
Τώρα πια θα έρχομαι πιο τακτικά λέει ,έχω το δικό μου σπίτι και αυτό είναι κάτι άλλο.΄ Εφυγε βιαστικά στην Αυστραλία λόγω κάποιου προβλήματος ,αλλά έδωσε την υπόσχεση ,πως σύντομα θα ξανάρθει.
   Στο καλό φίλε Γιάννη και να ξέρεις οι φίλοι σου και οι χωριανοί ,πάντα θα σε περιμένουν να ξανάρθεις.

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

"Επίσκεψη κλιμακίου στο Μεσαναγρό'




                                                "Επίσκεψη κλιμακίου στο Μεσαναγρό"                             





 " Το κλιμάκιο επισκέφθηκε και τα έργα που γίνονται στην εκκλησία και ενημερώθηκε και ο νέος Παπάς μας Αγαθάγγελος"
 " Τα έργα στο καμπαναριό συνεχίζονται"
 " Επίσκεψη στο Μουσείο ,για τη μελέτη του περιβάλλοντος χώρου"
 " Μπροστά στο κτήριο του Μουσείου"
 " Ο Μηχανικός Γιάννης Αργυρόπουλος ,ενημερώνει τις αρχές"
 " Αυτός ο χώρος σε λίγο θα αλλάξει "
 " Το κλιμάκιο ανέβηκε και στην κορυφή του βουνού Σκιάδι"


" Ο δρόμος προς την κορυφή του βουνού Σκιάδι είναι βατός .Είναι ευκαιρία να ανεβείτε για να απολαύσετε τη πανέμορφη θέα"




 " Στο τέλος απόλαυσαν τους μεζέδες του "καλλιτέχνη καφετζή" ,Τσαμπίκου Καραγιάννη"

 Την Πέμπτη ,3 Οκτωβρίου 2012 ,κλιμάκιο αποτελούμενο από το Πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου κ. Μπάμπη Λάμπρου, το Μηχανικό του Δήμου κ. Αργυρόπουλο Γιάννη, τον Επίτροπο κ. Μανόλη Αρνίτταλη, τους Υπαλλήλους του Δήμου κ.κ. Μιχάλη Σισκαμάνη και Μιχάλη Ξίπα ,παρόντος και του Αιδεσιμώτατου κ.κ. Αγαθάγγελου, Ιερέα του χωριού ,επισκέφθηκε το χωριό ,για να συνταχθεί μελέτη που αφορά τον περιβάλλοντα χώρο του Μουσείου.

΄Ηδη έχει υπογραφεί η προγραμματική σύμβαση  και αναμένεται η δημοπράτηση του έργου. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ,όλα είναι έτοιμα και οι εργασίες στο Μουσείο θα ξεκινήσουν την καινούρια χρονιά.

 Η μελέτη για τον περιβάλλοντα χώρο του Μουσείου ,θα χρηματοδοτηθεί από την Περιφέρεια με το ποσό των 45.000 Ε.

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

"Το Μουσείο ως θεσμός στο χρόνο και στο χώρο-Διατριβή του Αρχαιολόγου Γιάννη Μπαρδάνη"



 "Γιάννης  Μπαρδάνης,ο Αρχαιολόγος που αγαπά το Μεσαναγρό,ως δεύτερη πατρίδα του"
 " Παρών σε όλες τις εκδηλώσειςτου χωριού.Εδώ με τη σύντροφό του Λίνα Παπατσή,Περιφερειακή Σύμβουλο"
                                                                 

" Γιάννης Μπαρδάνης ,ο Μεσαναγρενός ,που υποστηρίζει ένθερμα την υλοποίηση του Μουσείου στο χωριό"





Η ιστοσελίδα μας φιλοξενεί κατά διαστήματα  φίλους του Μεσαναγρού  ή ανθρώπους που κατάγονται από το Μεσαναγρό. Είναι χαρά μας, όποιος θέλει να εκθέσει τις απόψεις του  ή να μας παρουσιάσει κάποιο θέμα , να φιλοξενείται στην ιστοσελίδα μας.
   Από σήμερα και κάθε Παρασκευή θα φιλοξενούμε ένα  δικό μας άνθρωπο ,που μπορεί να μην κατάγεται από  το Μεσαναγρό, αλλά νιώθει Μεσαναγρενός  και αγαπά το Μεσαναγρό, ως δεύτερη πατρίδα του. Κυρίες και Κύριοι  είναι μεγάλη μου τιμή να φιλοξενώ στην ιστοσελίδα μου, το Γιάννη Μπαρδάνη. Ο Γιάννης Μπαρδάνης γεννήθηκε στην Απείρανθο της Νάξου και από το 1978 είναι εγκαταστημένος στη Ρόδο.  Γνώρισε από κοντά το Μεσαναγρό, ως σύντροφος της συγχωριανής μας , Λίνας Παπατσή, Περιφερειακής Συμβούλου και από τότε δηλώνει λάτρης του χωριού. Δεν υπάρχει εκδήλωση ,πρόβλημα του χωριού ,Σαββατοκύριακο ή γιορτή ,που να μη δίνει το παρόν και πάντα να βοηθά. Φίλε Γιάννη  και συγχωριανέ ,σε ευχαριστούμε για όλα.

                                            ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Γιάννης Μπαρδάνης  γεννήθηκε στην Απείρανθο Νάξου.  Από το 1978 εγκαταστάθηκε στη Ρόδο  όπου και ανέπτυξε επιχειρηματική δραστηριότητα.  Η αγάπη του για την αρχαιολογία και την αρχαία ελληνική ιστορία τον ώθησε να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Αρχαιολογία   όπου εξειδικεύεται στον  τομέα της προϊστορικής αρχαιολογίας. Επίσης στο πλαίσιο της  μεταπτυχιακής του επιμόρφωσης παρακολούθησε  το εξ-αποστάσεως πρόγραμμα    του  Καποδιστριακού Πανεπιστημίου  Αθηνών  «Ελληνισμός και Δύση».                                                                                                                                                        Ως σύντροφος της συγχωριανής μας  Λίνας Παπατσή γνώρισε από κοντά το Μεσαναγρό, όπου δηλώνει λάτρης του, γεγονός που αποδεικνύει και έμπρακτα   με  τη συνεχή παρουσία του τόσο στο χωριό μας όσο και στα δρώμενα του. Ασχολείται με τα κοινά του τόπου μας, έχει διατελέσει πρόεδρος του συλλόγου καταστηματαρχών Παλαιάς Πόλης επί 12ετία, είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του συλλόγου  Φίλων της  Κυμισάλας καθώς και μέλος σε διάφορους άλλους συλλόγους.

ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΩΣ ΘΕΣΜΟΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ


Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ

Στην κοινωνία όπου ζούμε το μουσείο έχει μπει στην πολιτιστική μας ζωή σε τέτοιο βαθμό που σπάνια αναρωτιόμαστε για το πότε προσδιορίστηκε σαν οργανισμός. Η συλλεκτική τάση των ανθρώπων είναι αρχαιότατη και οι απαρχές των συλλογών ανάγονται στο απώτατο παρελθόν, ωστόσο όμως η έννοια του μουσείου προσδιορίζεται για πρώτη φορά στην Αμερική, το 1889, από τον George Brown Goode.
Σύμφωνα με αυτόν, το μουσείο είναι ένας οργανισμός ο οποίος ασχολείται με τη «συλλογή διδακτικών θεμάτων, το καθένα από τα οποία αντιπροσωπεύεται από κάποιο πολύ καλά επιλεγμένο δείγμα». Αργότερα –το 1895- ολοκλήρωσε τη διατύπωσή του λέγοντας ότι: «το μουσείο είναι ένας οργανισμός ο οποίος διαφυλάσσει όσα αντικείμενα απεικονίζουν καλύτερα τα φυσικά φαινόμενα, τις τέχνες και τον πολιτισμό του ανθρώπου με σκοπό τον πλουτισμό των γνώσεων, το διαφωτισμό και την πολιτισμική του ανύψωση». Από τότε έχουν διατυπωθεί πάρα πολλοί ορισμοί για το μουσείο είτε από μεμονωμένα άτομα, είτε από διεθνείς οργανισμούς, από τους οποίους ο καθένας προσθέτει κατά κανόνα και κάποια επιπλέον παράμετρο.
Έτσι, το 1973 ο Αμερικανικός Σύνδεσμος Μουσείων όρισε ότι μουσείο είναι «ένας οργανωμένος, μόνιμος, μη κερδοσκοπικός οργανισμός, ο οποίος αποσκοπεί βασικά στη μόρφωση και στην καλαισθησία, επανδρωμένος από επαγγελματικό προσωπικό, και ο οποίος κατέχει και χρησιμοποιεί απτά αντικείμενα, τα οποία φροντίζει, συντηρεί και συγχρόνως τα εκθέτει στο κοινό με κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα».
Στην Ευρώπη, η ουσιαστική ενασχόληση με τον ορισμό του μουσείου ανάγεται στους χρόνους που ακολούθησαν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1948, το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) αναφέρει στο πρώτο τεύχος του περιοδικού του ICOMNews, ότι «η λέξη μουσείο» περιλαμβάνει όλες τις συλλογές οι οποίες είναι ανοιχτές στο κοινό, είτε αυτές είναι τέχνης, είτε τεχνολογίας, επιστημονικές, ιστορικές, αρχαιολογικές, λαογραφικές, καθώς επίσης ζωολογικοί και βοτανικοί κήποι.
Το 1975 διατυπώθηκε ο τελικός ορισμός του μουσείου ως εξής: «Μουσείο είναι ένα μόνιμο ίδρυμα, μη κερδοσκοπικό, για την υπηρεσία και την εξέλιξη της κοινωνίας, ανοικτό στο κοινό, που ασχολείται με έρευνες σχετικά με τα υλικά κατάλοιπα του ανθρώπου και του περιβάλλοντός του, τα οποία αποκτά, συντηρεί, κοινοποιεί, αλλά κατά βάσην εκθέτει, με σκοπό τη μελέτη, τη μόρφωση και την απόλαυση.
                            Γιάννης Μπαρδάνης ,Αρχαιολόγος  

                                                         
Συνεχίζεται την άλλη Παρασκευή