Μια μέρα, ενώ έκανε βόλτα
μόνος του στον ουρανό, σιγομουρμούριζε κάποιο σκοπό. Ένα άλλο αστέρι, η
Αστερίνα, έτυχε να περάσει από δίπλα του και τον άκουσε. Της άρεσε πολύ ο
σκοπός και τον ρώτησε:
- «Τι ρυθμός είναι αυτός
που μουρμουρίζεις Νότη;»
- «Τίποτα, εντάξει;»,
είπε νευριασμένα ο Νότης και συνέχισε, «Ξέρω πως είμαι άφωνος! Δεν
τραγουδάω, τίποτα!»
Ο Νότης νόμιζε πως η
Αστερίνα ήθελε να τον κοροϊδέψει άλλη μια φορά για τη φωνή του. Ήταν πολύ
απότομος μαζί της και με το που τελείωσε αυτά που έλεγε, πήγε να φύγει. Όμως η
Αστερίνα τον σταμάτησε.
- «Όχι, αλήθεια. Τι
ρυθμός είναι αυτός; Που τον άκουσες; Είναι πάρα πολύ ωραίος.», είπε η
Αστερίνα προσπαθώντας να κάνει τον Νότη να αισθανθεί καλύτερα.
Η Αστερίνα κατάλαβε πως με
τη συμπεριφορά τους τόσο καιρό έκαναν τον Νότη να αισθάνεται πολύ άσχημα και να
νομίζει πως τα κάνει όλα λάθος.
- «Αλήθεια λες;»,
ρώτησε δειλά ο Νότης.
- «Ναι, αλήθεια.»,
απάντησε η Αστερίνα με χαμόγελο, «Που τον άκουσες;»
- «Πουθενά», απάντησε
ο Νότης
- «Δικός σου ρυθμός
είναι;», ξαναρώτησε η Αστερίνα.
- «Ναι…», απάντησε
πάλι δειλά ο Νότης.
- «Είναι πάρα πολύ
ωραίος! Έχεις ταλέντο να γράφεις μουσική εσύ.», του είπε η Αστερίνα και
έφυγε γιατί είχε δουλείες.
Ο Νότης κατάλαβε ότι τόσο
καιρό είχε το ταλέντο του μπροστά του και δεν το ήξερε. Κατάλαβε πως βιάστηκε
να παρατήσει την προσπάθεια. Τώρα όμως που το ανακάλυψε θα το καλλιεργούσε.
Πήγε αμέσως και αγόρασε μια
κιθάρα. Για πολύ καιρό έκανε συνέχεια μαθήματα και εξάσκηση. Όταν έμαθε να
παίζει καλά κιθάρα, άρχισε να γράφει μελωδίες. Μετά έκανε πρόβες ξανά και ξανά,
μέχρι να είναι σίγουρος για τον εαυτό του.
Όλο αυτό τον καιρό η
Αστερίνα τον βοηθούσε και τον στήριζε. Μαζί έβαλαν στίχους στις μελωδίες του.
Και κάποια στιγμή, είπε ο Νότης στην Αστερίνα, η οποία είχε πολύ όμορφη φωνή:
- «Θέλω να τραγουδήσεις
εσύ αυτά τα τραγούδια. Θα το κάνεις για μένα;»
Εκείνη δέχτηκε με χαρά και
άρχισαν να κάνουν πρόβες μαζί. Ο Νότης έπαιζε κιθάρα και η Αστερίνα
τραγουδούσε.
Μια μέρα, μετά από πολλή
εξάσκηση, σε μια πρόβα η Αστερίνα είπε στον Νότη.
- «Όλα ακούγονται
τέλεια.»
Αποφάσισαν, λοιπόν, πως ο
Νότης ήταν έτοιμος να δείξει το ταλέντο του. Θα έκανε μια συναυλία, στην οποία
θα έπαιζε τις μελωδίες του και η Αστερίνα θα τραγουδούσε. Μέχρι να έρθει η μέρα
της συναυλίας, συνέχιζαν να κάνουν πρόβες, για να πάνε όλα καλά.
Όταν ο Νότης ανακοίνωσε την
ημερομηνία της συναυλίας στα άλλα αστέρια φοβήθηκε ότι δε θα ερχόντουσαν. Όμως,
η Αστερίνα, που ήταν αγαπητή από όλα τα αστέρια, είπε σε όλους πόσο καλός ήταν
ο Νότης.
Τη μέρα της συναυλίας, όταν
ο Νότης άρχισε να παίζει μουσική, όλα τα αστέρια τον άκουγαν. Όλα μαζί
χειροκροτούσαν και ζητωκραύγαζαν.
Η συναυλία είχε επιτυχία. Οι
μελωδίες ήταν υπέροχες, αφού αυτό ήταν το ταλέντο του Νότη. Όσο έπαιζε κιθάρα ο
Νότης δεν έκανε κανένα λάθος και η Αστερίνα τραγουδούσε πολύ όμορφα. Οι πολλές
πρόβες τους και η συνεργασία τους είχαν ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα.
Όταν τελείωσε η συναυλία,
όλοι έλεγαν συγχαρητήρια στο Νότη και στην Αστερίνα. Πολλά αστέρια ζήτησαν
συγγνώμη από το Νότη για την παλιά συμπεριφορά τους. Ο Νότης, που είχε καλή
καρδιά και δεν κρατούσε κακία μέσα του, τους συγχώρεσε. Όλα μαζί τα αστέρια
άρχισαν, τότε, να τραγουδάνε πάνω στην υπέροχη μουσική που έπαιζε ο Νότης
Εκείνη ήταν η πιο
ευτυχισμένη μέρα του Νότη. Ήταν τόσο χαρούμενος, που η λάμψη του έγινε πιο
δυνατή. Και έμεινε για πάντα δυνατή, αφού δεν ένοιωθε πλέον στεναχώρια και
αγαπούσε τον εαυτό του.
Από εκείνη τη μέρα ο Νότης
και η Αστερίνα έγιναν οι πιο καλοί φίλοι. Τα αστέρια ζούνε αγαπημένα πάνω στον
ουρανό και μιλάνε όλα μεταξύ τους. Κανένα αστέρι δεν είναι θλιμμένο και ο
ουρανός είναι πιο φωτεινός. Αν κάποιο αστέρι στεναχωριέται τα υπόλοιπα το
βοηθάνε να νοιώσει καλύτερα.
Αν κάποια νύχτα δείτε ακόμα
πιο λαμπερά τα αστέρια, ο Νότης θα κάνει συναυλία και όλα μαζί θα διασκεδάζουν,
θα τραγουδάνε και θα γελούν. Γιατί από εκείνη τη μέρα ‘ζησαν τα αστέρια καλά
και εμείς ακόμα καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου