"ΟΙ ΠΑΝΑΓΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ-ΜΕΡΟΣ 2ο"

                                                      

                                                         Η  ΠΑΝΑΓΙΑ  ΣΚΙΑΔΕΝΗ      

Για την  Παναγιά Σκιαδενή έχουν  αφιερωθεί χιλιάδες σελίδες  ,τόσο για την ιστορία της Μονής ,όσο και για τα θαύματά της. Εμείς θα αναφερθούμε  στην αγάπη και λατρεία των Μεσαναγρενών στην Παναγιά μας . Παναγιά Σκιαδενή και Μεσαναγρός , χρόνια τώρα πάνε μαζί. Η Μονή είναι κτισμένη μέσα στα όρια του Μεσαναγρού  και πάντα οι Μεσαναγρενοί  τη λειτουργούσαν και βοηθούσαν για τις ανάγκες της Μονής.

    Οι Μεσαναγρενοί τόσο στο χώρο της Μονής, όσο και στο χωριό που φέρνουν την Παναγιά , δείχνουν την πίστη τους και την αγάπη τους . Την ημέρα της γιορτής του Αγίου Θωμά ,οι χωριανοί πηγαίνουν στο γειτονικό χωριό τη Λαχανιά ,για να φέρουν με τα πόδια  την Παναγιά.  Νέοι, γυναίκες και παιδιά  ξεκινούν από Λαχανιά  κρατώντας την εικόνα εναλλάξ και περίπου σε 1 ώρα και 15 λεπτά ,φτάνουν στο Μοναστήρι του Αγίου Θωμά . όπου γίνεται πανηγύρι. Οι χοροί σταματούν και όλοι υποδεχόμαστε την Παναγία. Οι καμπάνες χτυπούν  χαρμόσυνα και οι ιερείς ψάλλουν παράκληση . Στο τέλος όλοι οι πιστοί ασπάζονται την εικόνα .

                                                                  

      Η  εικόνα μεταφέρεται στον Μεσαναγρό ,με προορισμό την εκκλησία του πολιούχου Ταξιάρχη. Εκεί γίνεται και πάλι παράκληση  και στο τέλος « μπατίκιασμα της εικόνας» . Ο Επίτροπος φωνάζει «μπατικιάζεται η εικόνα » και οι πιστοί κάνουν προσφορά χρηματικά ποσά . ¨Οποιος  δώσει τα περισσότερα ,μπατίκιασε την εικόνα και όλο το βράδυ την έχει σπίτι του .Συνήθως την εικόνα μπατικιάζουν άνθρωποι που έχουν κάποιο τάμα αλλά και όλοι οι πιστοί. ΄Ολο το βράδυ οι πιστοί ξενυχτούν στο σπίτι που βρίσκεται η εικόνα.

       Το πρωί η εικόνα ξαναμεταφέρεται στην εκκλησία ,γίνεται παράκληση  και όλοι οι πιστοί μαζί με τον ιερέα κρατώντας την Παναγιά ,γυρίζουν όλο το χωριό και σε κάθε σπίτι ο ιερέας προσεύχεται για τους ενοίκους. Οι νοικοκυρές υποδέχονται την Παναγία κρατώντας θυμιαστήρες και κάνοντας τον σταυρό τους. Η εικόνα ξαναμπατικιάζεται και παραμένει στο σπίτι του πιστού, μέχρι να την πάρουν οι νέοι του χωριού για να πάνε στις μάντρες.

     Οι νέοι του χωριού κρατώντας την εικόνα ,ο καθένας με τη σειρά στον ώμο του, περνώντας από δύσβατα μονοπάτια , πηγαίνουν στις μάντρες ,όπου τους περιμένουν οι βοσκοί με θυμιαστήρες για να ασπαστούν την εικόνα. Σε κάθε μάντρα οι βοσκοί δίνουν χρήματα για τη Μονή και κατσικάκια  και τυρί για τους νέους. Αυτό γίνεται μέχρι να πάνε σε όλες τις μάντρες και στο τέλος της ημέρας καταλήγουν στην Μονή , όπου η εικόνα τοποθετείται στη θέση της και ακολουθεί γλέντι .

                                                                   

   Στη χάρη της στις 8 του Σεπτέμβρη ,όλο το χωριό για πολλές ημέρες ήταν στη Μονή. Το θέρος είχε τελειώσει ,ο αλωνισμός και πριν 15 ημέρες οι μανάδες με τα παιδιά πηγαίναμε στο Σκιάδι. ΄Εβλεπες ένα κομβόι από γαϊδουράκια φορτωμένα με τα απαιτούμενα να προχωρούν . Εμείς τα παιδιά πηγαίναμε με τα πόδια και μάλιστα παραβγαίναμε ποιος θα φτάσει πρώτος. ¨Ολοι μέναμε στη Μεσαναγρενή κέλα, ξαπλωμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Παρακολουθούσαμε την εκκλησία ,βοηθούσαμε τον παπά και κάναμε ένα σωρό δουλειές. Οι μεγαλύτεροι καθάριζαν ,ετοίμαζαν τα τραπέζια και τα καθίσματα για τους προσκυνητές και έκαναν ότι μπορούσαν  για να λάμπει η Μονή. Την παραμονή όλοι είχαμε και κάποιο πόστο . Όταν τέλειωνε ο χορός τις αυγές , καθίζαμε κάτω από τον πλάτανο και άρχιζε τα τραγούδι συνοδεία λύρας που έπαιζε κάποιος Χαλκίτης. ΄Αντρες  και γυναίκες τραγουδούσαν για τη Μεγαλόχαρη. Το τραγούδι κρατούσε μέχρι να χτυπήσει η καμπάνα, για τη Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα παίρναμε τον δρόμο της επιστροφής για το χωριό, ευχαριστημένοι  αλλά και με μια υπόσχεση .και του χρόνου.

      Για την Παναγιά Σκιαδενή έχουν γραφτεί χιλιάδες στίχοι και τραγούδια. Θα σας αναφέρουμε μερικά ,που δείχνουν την πίστη και το σεβασμό των Μεσαναγρενών στην Παναγιά τους.

           Την Παναγιά τη Σκιαδενή όλοι την αγαπούμε

           Γιατί και εκείνη γιαίνει μας τον πόνο που πονούμε.

           Ω Παναγιά μου Σκιαδενή  πούσαι μες στο χωριό μας

           Παρακαλώ σε να γενείς προστάτης των παιδιών μας.

          Ω Παναγιά μου Σκιαδενή μεγάλη η δύναμή σου

          Βλέπε τον κόσμο τον ντουνιά νάρχονται στη γιορτή σου.

          Ω Παναγιά μου Σκιαδενή πούσαι καρτσί στη Χάλκη

          Τον κόσμο όλο βλέπετον του χρόνου να ξανάρθει.

          Στην Παναγιά τη Σκιαδενή ήρτα να ξενυχτίσω

          Πούναι πολύ θαυματουργή χάρη να της ζητήσω.

          Να βλέπεις τα παιδάκια μου όπως κρατάς το κρίνο

          Πούναι ο Ιησούς Χριστός και ζούμε από κείνον.

          Ω Παναγιά μου Σκιαδενή τρέξε να πας στα ξένα

          Όπου σε περιμένουνε ματάκια δακρυσμένα.

             ………………………………………………

                                                               

                          

                                        Η ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ   Η ΠΛΗΜΜΥΡΙΑΝΗ   

Βρίσκεται στη θέση Εβγάλες και στην ίδια   τοποθεσία υπάρχουν δυο μοναστήρια. Το Παλιό  που λόγω καθιζήσεων είναι ετοιμόρροπο και το καινούριο που κτίστηκε πρόσφατα.

     Η γιορτή γίνεται την Παρασκευή μετά το Πάσχα . ‘ Ολο το χωριό   ,παλιά με τα γαϊδουράκια και σήμερα με αυτοκίνητα ,μεταβαίνει για να προσευχηθεί. Οι γιορτιάρηδες έχουν ετοιμάσει τα πρόσφορα και τους άρτους  και όλα είναι καθώς πρέπει. Την ώρα που ο Παπάς βγάζει τα ΄Αγια, όλοι οι χωριανοί παίρνουν Αγίασμα νερό, που περνάει κάτω από το παλιό μοναστήρι   και αλείφουν το    πρόσωπό τους.  Στο τέλος γίνεται περιφορά της εικόνας γύρω από το Μοναστήρι και ευλογούνται οι άρτοι.  Αφού τελειώσει η Θεία λειτουργία, σύμφωνα με το έθιμο ,όλα τα παιδιά περνούν από το παράθυρο του Μοναστηριού ,βοηθούμενα από τους μεγάλους. Θεωρούνται ευλογημένα όσα θα περάσουν και για αυτό όλοι οι γονείς τηρούν το έθιμο.

                                          

(Τα τραγούδια είναι από την Καθολική Καραγιάννη και από το ζεύγος Μιχάλη και Καθολικής Πιζήμολα) .        

                    ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ