Οι σχολικές εκδρομές
Τα σχολεία τότε λειτουργούσαν πρωί και απόγευμα. Από τις
8.00πμ. έως τις 12.00καιαπό τις 3.00 το απόγευμα έως τις 5.00. Κάθε Τετάρτη
απόγευμα δε γινόταν μάθημα . Πηγαίναμε περίπατο. Ο δάσκαλος επέλεγε την περιοχή
και με τα πόδια πηγαίναμε εκεί να παίξουμε και να δούμε διάφορα πράγματα. Οι
πιο κοντινές περιοχές ήταν το Πευκάκι ,στου ΄Εμπολου και στα Πάνω δέντρα .
Χτυπούσε το κουδούνι στις 3.00 ,μπαίναμε γραμμές και τραγουδώντας διάφορα τραγούδια φτάναμε στο προκαθορισμένο σημείο. Εκεί 2
ολόκληρες ώρες παίζαμε ,τρέχαμε και διασκεδάζαμε. Ποδόσφαιρο ,κυνηγητό ,πόλεμο
,κυλίστρες και διάφορα άλλα παιχνίδια
ανάλογα την εποχή. Πολλές φορές παίρναμε μαζί μας λίγο φαγητό, τυρί ,ψωμί και
νερό. Πόσα παντελόνια δε σχίσαμε παίζοντας κυλίστρες σε κατηφορικά μέρη…
Ποδόσφαιρο παίζαμε καταμεσής του δρόμου
ή σε κάποιο χωράφι που έμοιαζε με γήπεδο. Κατά τις 5 κατακουρασμένοι
γυρίζαμε στο χωριό ,τραγουδώντας με όση δύναμη μας είχε απομείνει. Οι φωνές μας
ξυπνούσαν το χωριό . Στο τέλος του
χρόνου πηγαίναμε εκδρομή στην πόλη της Ρόδου. Θυμάμαι την πρώτη εκδρομή με τη
ανυπομονησία την περιμέναμε. Όταν μας το ανακοίνωσε ο δάσκαλος ότι θα πάμε στη Ρόδο εκδρομή , μέρες
ολόκληρες κάναμε όνειρα . Ιούνιος θα ήτανε ,όταν πήγαμε εκδρομή. Μη φανταστείτε
ότι πήγαμε με κανένα πούλμαν … Υπήρχε ένα φορτηγό που έκανε μεταφορές στο χωριό. Μπήκαμε λοιπόν όλα τα παιδιά στην
καρότσα που είχαν βάλει σκάμνες και
ξεκινήσαμε. – Δε θα σηκώνεται κανένας
στη διαδρομή και θα είστε
φρόνιμοι ,τα λόγια του δασκάλου.
Το περισσότερο κομμάτι του δρόμου ήταν
χωματόδρομος. Φανταστείτε τι σκόνη φάγαμε ,αν τύχαινε μπροστά μας να υπήρχε κάποιο άλλο αυτοκίνητο.
Αυτό όμως δε μας πτοούσε ,μπροστά στα
όνειρά μας να γνωρίσουμε την πόλη. Περάσαμε όλα τα χωριά και ο δάσκαλος μας ενημέρωνε κάθε τόσο.
Όταν φτάσαμε στην πόλη της Ρόδου μείναμε με
ανοιχτό το στόμα . Σπίτια σπίτια, αυτοκίνητα και πολλοί άνθρωποι. Πήγαμε στο
Μαντράκι ,στο Ενυδρείο ,στην παλιά πόλη
και στο αρχαίο στάδιο. Καθίσαμε πίσω από τη Νομαρχία στα παγκάκια
,ανοίξαμε τα σακουλάκια μας και φάγαμε ότι είχαμε . Μπροστά μας ανοιγόταν η
απέραντη θάλασσα και τα πλοία που έτυχε
να ταξιδεύουν την ώρα εκείνη.
΄Ηταν η πρώτη μας εμπειρία ,η πρώτη μας
μεγάλη εκδρομή. Την απολαύσαμε ,τη χαρήκαμε και για μέρες μετά στο χωριό
διηγούμασταν στους άλλους τι είδαμε και που πήγαμε .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου