Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

" Η Πιλότα,ένα χαρτοπαίγνιο για γερά νεύρα"


Το Σαββατοκύριακο στο χωριό έχει και την ατραξιόν του. Είναι το παιχνίδι της Πιλότας που παίζεται στο καφενείο του χωριού και το παρακολουθούν οι παρευρισκόμενοι. Το παιχνίδι παίζεται από δύο ομάδες ,από δύο παίχτες η κάθε μια και έχει κανόνες που τηρούνται όποτε μας συμφέρει...
Μόλις αρχίζει, παίρνουν μέρος γύρω γύρω και οι φίλαθλοι, γιατί έχει και τέτοιους. Παρακολουθούν ,σχολιάζουν ,κάνουν υποδείξεις και επισημαίνουν τα λάθη των παιχτών. Όλα τα βλέπουν και τα κατακρίνουν ,μόνον όταν δεν παίζουν αυτοί. ΄Όταν παίζουν ,βλέπετε αλλάζουν τα πράγματα. Όλα δικαιολογούνται και επιτρέπονται.
Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται μοιάζει με αυτή του γηπέδου. Φωνές ,φασαρίες, τσακωμοί. Μη μιλάτε ,μη φωνάζετε ,βλέπετε να μαθαίνετε . Παραδίδουμε μαθήματα ,τέχνη . Πόσες φορές δεν έχει διακοπεί το παιχνίδι από τις παρεμβάσεις αυτών που δεν παίζουν. Οι φωνές ακούγονται από μεγάλη απόσταση και αρκετές φορές οι τουρίστες που παρακολουθούν και αυτοί, νομίζουν ότι θα ξεσπάσει μεγάλος καυγάς και με τις μηχανές τους απαθανατίζουν τις στιγμές αυτές.
Η πιο δύσκολη στιγμή είναι όταν τελειώνει το παιχνίδι. Οι χαμένοι πρέπει να υποστούν την ειρωνεία των νικητών και των «φιλάθλων». Ειρωνείες τύπου…θα μάθετε…την άλλη φορά … το άλλο Σάββατο… δίνουν και παίρνουν. Οι νικητές θα πάρουν το έπαθλο ,μια σοκολάτα και χαμογελώντας θα αποχωρίσουν .
Αξέχαστες στιγμές ,ανθρώπινες , καθημερινές, που δίνουν μια άλλη διάσταση στην καθημερινότητα και ομορφαίνουν τη ζωή.