Το μάζεμα των ελιών του Ταξιάρχη"

Μπορεί σε όλα τα προηγούμενα γεγονότα ,γάμο, κτίσιμο σπιτιών κλπ. η συμμετοχή να μην ήταν καθολική κάποτε ,για διάφορους λόγους , η συμμετοχή όμως σε θέματα εκκλησιαστικά ,έφτανε στο ανώτατο σημείο. Θέλεις ο σεβασμός στη θρησκεία ,θέλεις ο φόβος ,έφερνε το ανώτατο ποσοτό συμμετοχής. Σε κτίσιμο Μοναστηριών ,Εκκλησιών και εργασιών που αφορούσε την εκκλησία έπαιρναν μέρος ,άντρες, γυναίκες και παιδιά.
Όταν γιόρταζε ο Πολιούχος του χωριού ο Ταξιάρχης, την προηγούμενη Κυριακή μετά την εκκλησία ,χτυπούσε η καμπάνα και όλες οι γυναίκες του χωριού πήγαιναν να καθαρίσουν την εκκλησία. Ακόμα και τα παιδιά βοηθούσαν .
Εκείνο που ήταν εντυπωσιακό ήταν το μάζεμα των ελιών του Ταξιάρχη. Κάθε οικογένεια που είχε κάποιο πρόβλημα, έκανε τάμα στον Ταξιάρχη ελιές. Γι αυτό και σήμερα στους ελαιώνες ,σε κάθε χωράφι ,υπάρχει και ελιά του Ταξιάρχη. Όταν λοιπόν ερχόταν η εποχή που μάζευαν τις ελιές ,οι καθημερινές ήταν για το μάζεμα των ελιών των νοικοκυραίων και οι Κυριακές για τον Ταξιάρχη. Μόλις τέλειωνε η εκκλησία άντρες ,γυναίκες και παιδιά έφευγαν για τους ελαιώνες ,χωρισμένοι σε ομάδες από την εκκλησιαστική επιτροπή. Οι άντρες κρατούσαν τις «τέγκλες», τα ξύλα που χτυπούσαν τις ελιές, οι γυναίκες τα καλάθια και τα παιδιά οδηγούσαν τα ζώα φορτωμένα με τις ελιές στο ελαιοτριβείο. Υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός ποια ομάδα θα μαζέψει τις περισσότερες ελιές και ποια ομάδα θα χτυπούσε πρώτη την καμπάνα. Το έθιμο έλεγε ότι όποια ομάδα μαζέψει το πρώτο «γομάρι» ,φορτίο ελιές και το πάρει πρώτη στο ελαιοτριβείο ,θα χτυπούσε και την καμπάνα που ήταν δίπλα. Φαντάζεστε τον ανταγωνισμό που γινόταν και τι δικαιολογίες έβρισκαν οι ομάδες που δεν τα κατάφερναν. ..Δεν είχαν πάνω πολλές ελιές στην περιοχή που μαζεύαμε, δεν έγινα καλός χωρισμός σε ομάδες από την επιτροπή και οτιδήποτε άλλο.
Το βραδάκι κουρασμένοι αλλά πάντα με κέφι γύριζαν στο χωριό ,πειράζοντας ο ένας τον άλλο , κάνοντας τον απολογισμό της ημέρας και προσμένοντας την επόμενη Κυριακή .