Παίζαμε πολλά παιχνίδια μικροί στο χωριό. Ο μεγαλύτερος συναγωνισμός όμω ς γινόταν στο τέλος της σχολικής χρονιάς , όταν γίνονταν οι επιδείξεις. Χωριζόμασταν σε ομάδες και είχαμε και φιλάθλους ,τους γονείς μας .
Πάντα το τελευταίο παιχνίδι ήταν ο πότσος. ΄Επαιρναν ένα γερό σχοινί ,που το χρησιμοποιούσαν στα μάγγανα ,χωριζόμασταν σε δύο ομάδες ,έπιαναν τα παιδιά κάθε ομάδας το σχοινί από τη μεριά τους και προσπαθούσαμε να τραβήξουμε τους άλλους προς τη μεριά μας. Ο δάσκαλος ήταν ο διαιτητής . ΄Εβαζε το πόδι του πάνω στον πότσο ,στη μέση και περιμέναμε να δώσει το σύνθημα. Μόλις έδινε το σύνθημα οι αντίπαλες ομάδες προσπαθούσαν να νικήσουν τους άλλους. Πόσες φορές δεν αφήναμε το σχοινί απότομα και οι άλλοι ξάπλωναν κάτω . Στο παιχνίδι αυτό γινόταν πανικός ,γιατί ο δάσκαλος επέτρεπε να παίρνουν μέρος και οι γονείς. Σε ένα παιχνίδι και ενώ ο δάσκαλος είχε τοποθετήσει το πόδι του πάνω στο σχοινί ,για να δώσει το σύνθημα, η αντίπαλη ομάδα ξεκίνησε να τραβάει και ο δάσκαλος βρέθηκε φαρδύς πλατύς κάτω. Ο αγώνας διακόπηκε και ίσως είναι ο πρώτος αγώνας που δε συνεχίστηκε εξαιτίας του διαιτητή.
Πάντα το τελευταίο παιχνίδι ήταν ο πότσος. ΄Επαιρναν ένα γερό σχοινί ,που το χρησιμοποιούσαν στα μάγγανα ,χωριζόμασταν σε δύο ομάδες ,έπιαναν τα παιδιά κάθε ομάδας το σχοινί από τη μεριά τους και προσπαθούσαμε να τραβήξουμε τους άλλους προς τη μεριά μας. Ο δάσκαλος ήταν ο διαιτητής . ΄Εβαζε το πόδι του πάνω στον πότσο ,στη μέση και περιμέναμε να δώσει το σύνθημα. Μόλις έδινε το σύνθημα οι αντίπαλες ομάδες προσπαθούσαν να νικήσουν τους άλλους. Πόσες φορές δεν αφήναμε το σχοινί απότομα και οι άλλοι ξάπλωναν κάτω . Στο παιχνίδι αυτό γινόταν πανικός ,γιατί ο δάσκαλος επέτρεπε να παίρνουν μέρος και οι γονείς. Σε ένα παιχνίδι και ενώ ο δάσκαλος είχε τοποθετήσει το πόδι του πάνω στο σχοινί ,για να δώσει το σύνθημα, η αντίπαλη ομάδα ξεκίνησε να τραβάει και ο δάσκαλος βρέθηκε φαρδύς πλατύς κάτω. Ο αγώνας διακόπηκε και ίσως είναι ο πρώτος αγώνας που δε συνεχίστηκε εξαιτίας του διαιτητή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου