" ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ"

                                                                 

                                                   ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ

Η  επικοινωνία με τον άλλο κόσμο ήταν δύσκολη. Δεν υπήρχαν τηλέφωνα και δρόμοι ,για να έρθει κανείς σε επαφή με τα γύρω χωριά ,αλλά και την πόλη της Ρόδου. Για να πας στα γύρω χωριά ,χρησιμοποιούσες τα γαϊδουράκια και τα μουλάρια ,πηγαίνοντας μέσα από μονοπάτια ,που πολλές φορές ήταν δύσκολα. Για την πόλη της Ρόδου τα πράγματα ήταν ακόμη πιο δύσκολα. Η απόσταση ήταν μεγάλη και έπρεπε να περπατάνε πολλές ώρες και ημέρες. Τα βράδια σταματούσαν σε χωριά που είχαν «γιαρένηδες» , που τους φιλοξενούσαν  και τους πρόσφεραν δώρα από τις παραγωγές τους .

    Στοιχεία του 1992 αναφέρουν ότι επί Ιταλοκρατίας με τηλέφωνα συνδέονταν μόνο τα χωριά Γεννάδι και Κατταβιά  στη Νότια Ρόδο. Μετά την απελευθέρωση συνδέθηκαν όλα τα χωριά με τον ΟΤΕ. Ο Μεσαναγρός πρέπει να συνδέθηκε γύρω στο 1951.

   Το τηλέφωνο βρισκόταν στο Κοινοτικό  Γραφείο και το διαχειριζόταν ο Γραμματέας της Κοινότητας. Για να πάρει  κανείς τηλέφωνο ήταν αρκετά δύσκολο, γιατί έπρεπε να συνδεθείς μέσω του Γενναδίου . «Κουρδιστήρι « το λέγαμε ,γιατί γύριζες  ένα μοχλό ,για να ανοίξει η γραμμή. Όλοι κρεμόντουσαν από τα χείλη του Γραμματέα ,όταν ερχόταν μια είδηση τηλεφωνικά και την ανακοίνωνε στο Καφενείο.  Μου έχει μείνει στο μυαλό ,μια είδηση που ήρθε με τηλεγράφημα από Αθήνα για ένα συγχωριανό μας που νοσηλευόταν εκεί. ΄Ελεγε το τηλεγράφημα.( Ανέφερε το όνομα του ασθενούς και συνέχιζε…ασθενεί βαρέως .Ελπίς σωτηρίας δεν υπάρχει . Στείλετε τάχιστα πιστοποιητικό απορίας . )

   Αργότερα τα τηλέφωνα έγιναν αυτόματα και σήμερα κάθε  σπίτι  έχει το δικό του τηλέφωνο.