" H παλιά Πλημμυριανή όπως είναι σήμερα"
" Εδώ ήταν η στοά που έβγαινε το νάμα"
" Το εσωτερικό της Πλημμυριανής"
" Η είσοδος του Μοναστηριού"
" Το μόνο που θυμίζει το γάργαρο νερό πού έβγαινε από εδώ ,είναι τα χαλάσματα"
" Οι θάμνοι σκέπασαν το μοναστήρι"
Η Πλημμυριανή είναι ένα μοναστηράκι έξω από το χωριό ,κοντά στον ΄Αγιο Θωμά. Τυχαίνει δε να γιορτάζεται η Πλημμυριανή ,την Παρασκευή μετά το Πάσχα και ο ΄Αγιος Θωμάς ,την Κυριακή . Σήμερα το μοναστηράκι αυτό έχει ερειπωθεί λόγω κατολίσθησης και δίπλα ακριβώς σε λίγα μέτρα έχει κτισθεί ένα άλλο. Πηγαίνοντας την Παρασκευή μετά το Πάσχα στη γιορτή του Μοναστηριού, αντίκρισα ένα θέαμα όχι και τόσο ευχάριστο.
Το μοναστήρι έχει ανοίξει από τη σκεπή ,οι διπλανοί τοίχοι είναι ετοιμόρροποι και δεν υπάρχει κάτι που να θυμίζει τον παλιό καλό καιρό. Ακόμα και η Αγία Τράπεζα έχει κλαπεί από κάποιο ασυνείδητο . Επίσης κάτω από το μοναστήρι που παλιά έτρεχε το νερό –νάμα- ,από τις καθιζήσεις ,η στοά έχει κλείσει και το νερό έχει χαθεί.
Και τι δε θυμήθηκα όση ώρα κάθισα εκεί , αντικρίζοντας το μοναστήρι… Το πλήθος των πιστών που έρχονταν κάθε χρόνο… τις φωνές των παιδιών που έτρεχαν πάνω κάτω… τις όμορφες ψαλμωδίες …το πέρασμα από το παράθυρο…σύμφωνα με το έθιμο ,των παιδιών… Όλα τα παιδιά του χωριού έπρεπε να περάσουν την ημέρα από το παράθυρο του μοναστηριού τρεις φορές… Το Αγίασμα , που έτρεχαν να φέρουν από το νερό που έτρεχε κάτω από το μοναστήρι και να αλείψουμε όλοι το πρόσωπό μας… Το ίδιο αυτό νερό που έβγαινε από την πηγή ,πότιζε τους κήπους του χωριού που ήταν ακριβώς από κάτω.
Το μοναστήρι έχει ανοίξει από τη σκεπή ,οι διπλανοί τοίχοι είναι ετοιμόρροποι και δεν υπάρχει κάτι που να θυμίζει τον παλιό καλό καιρό. Ακόμα και η Αγία Τράπεζα έχει κλαπεί από κάποιο ασυνείδητο . Επίσης κάτω από το μοναστήρι που παλιά έτρεχε το νερό –νάμα- ,από τις καθιζήσεις ,η στοά έχει κλείσει και το νερό έχει χαθεί.
Και τι δε θυμήθηκα όση ώρα κάθισα εκεί , αντικρίζοντας το μοναστήρι… Το πλήθος των πιστών που έρχονταν κάθε χρόνο… τις φωνές των παιδιών που έτρεχαν πάνω κάτω… τις όμορφες ψαλμωδίες …το πέρασμα από το παράθυρο…σύμφωνα με το έθιμο ,των παιδιών… Όλα τα παιδιά του χωριού έπρεπε να περάσουν την ημέρα από το παράθυρο του μοναστηριού τρεις φορές… Το Αγίασμα , που έτρεχαν να φέρουν από το νερό που έτρεχε κάτω από το μοναστήρι και να αλείψουμε όλοι το πρόσωπό μας… Το ίδιο αυτό νερό που έβγαινε από την πηγή ,πότιζε τους κήπους του χωριού που ήταν ακριβώς από κάτω.
