" Τα μεταφορικά μέσα της εποχής ,τα γαϊδουράκια , έτοιμα για δουλειά"
" Τα γαϊδουράκια για κάθε χρήση"Αν και το χωριό είναι ορεινό και οι κάμποι λίγοι , οι κάτοικοι ανέκαθεν ήταν γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Πριν αρκετά χρόνια δεν υπήρχε περιοχή του χωριού που να είναι χέρσα. Αντίθετα σήμερα οι γεωργοί επιδοτούνται για να μη σπέρνουν. Ακόμα και οι πλαγιές των λόφων και των βουνών ήταν σπαρμένες.
Οι οικογένειες ήταν πολυμελείς και για να ζήσουν έπρεπε να δουλέψουν σκληρά. Ακόμα και τα μικρά παιδιά δούλευαν. Δεν υπήρχε εποχή που οι γεωργοί να μην ασχολούνταν με κάτι. Ξεκινούσαν το Φθινόπωρο με το λόκοπο. Μικροί μεγάλοι με τις τσάπες στο χέρι ,πήγαιναν στα χωράφια για να τα καθαρίσουν από τους θάμνους και τα χόρτα. ΄Εκοβαν τα χόρτα και τους θάμνους, τα έκαναν σωρούς και τα έκαιγαν. Το χειμώνα ζευγάριζαν με τα ζώα .Το αλέτρι ήταν ξύλινο ή σιδερένιο και η δουλειά σκληρή για τους ανθρώπους και τα ζώα. ΄Εφευγαν το πρωί και γύριζαν το βράδυ .Πολλές φορές στις πλαγιές που τα ζώα δυσκολεύονταν , οι γεωργοί με τις τσάπες έσκαβαν τη γη για να σπείρουν. Ταυτόχρονα όσοι ήταν βοσκοί ,΄επρεπε να πηγαίνουν και στα ζώα τους. Η σπορά κρατούσε αρκετές μέρες ,ιδίως όταν ο καιρός ήταν βροχερός. Το καλοκαίρι ,τους περίμενε το θέρος . Με τα δρεπάνια στα χέρια ολημερίς θέριζαν και κουβαλούσαν τα δεμάτια στα αλώνια. Πολλές οικογένειες, έφευγαν από το χωριό την εποχή αυτή και έμεναν στα χωράφια, για να κερδίζουν χρόνο. Ακόμα και τα παιδιά βοηθούσαν κουβαλώντας τα δεμάτια με τα ζώα στα αλώνια και μετά πήγαιναν στο σχολείο. Ακολουθούσε το αλώνισμα με τα ζώα .΄Ολη η οικογένεια μαζεμένη στο αλώνι ,να συνοδεύει ένας ένας τα ζώα που πατούσαν και έλιωναν τα στάχυα. Ο πατέρας με το τιριάχτυλο να ξεχωρίζει το σιτάρι από το άχυρο ,να μπαίνει στα σακιά και να πηγαίνει στο σπίτι. Τίποτα δεν πήγαινε χαμένο. Σιτάρι, για τους γεωργούς, ποσίταρα, για τις κότες και το άχυρο για τα ζώα.
Αργότερα ήρθαν οι θεριστικές μηχανές ,τα αυτοκίνητα ,που έκαναν πιο εύκολη τη ζωή των γεωργών και περισσότερη την παραγωγή.
Οι οικογένειες ήταν πολυμελείς και για να ζήσουν έπρεπε να δουλέψουν σκληρά. Ακόμα και τα μικρά παιδιά δούλευαν. Δεν υπήρχε εποχή που οι γεωργοί να μην ασχολούνταν με κάτι. Ξεκινούσαν το Φθινόπωρο με το λόκοπο. Μικροί μεγάλοι με τις τσάπες στο χέρι ,πήγαιναν στα χωράφια για να τα καθαρίσουν από τους θάμνους και τα χόρτα. ΄Εκοβαν τα χόρτα και τους θάμνους, τα έκαναν σωρούς και τα έκαιγαν. Το χειμώνα ζευγάριζαν με τα ζώα .Το αλέτρι ήταν ξύλινο ή σιδερένιο και η δουλειά σκληρή για τους ανθρώπους και τα ζώα. ΄Εφευγαν το πρωί και γύριζαν το βράδυ .Πολλές φορές στις πλαγιές που τα ζώα δυσκολεύονταν , οι γεωργοί με τις τσάπες έσκαβαν τη γη για να σπείρουν. Ταυτόχρονα όσοι ήταν βοσκοί ,΄επρεπε να πηγαίνουν και στα ζώα τους. Η σπορά κρατούσε αρκετές μέρες ,ιδίως όταν ο καιρός ήταν βροχερός. Το καλοκαίρι ,τους περίμενε το θέρος . Με τα δρεπάνια στα χέρια ολημερίς θέριζαν και κουβαλούσαν τα δεμάτια στα αλώνια. Πολλές οικογένειες, έφευγαν από το χωριό την εποχή αυτή και έμεναν στα χωράφια, για να κερδίζουν χρόνο. Ακόμα και τα παιδιά βοηθούσαν κουβαλώντας τα δεμάτια με τα ζώα στα αλώνια και μετά πήγαιναν στο σχολείο. Ακολουθούσε το αλώνισμα με τα ζώα .΄Ολη η οικογένεια μαζεμένη στο αλώνι ,να συνοδεύει ένας ένας τα ζώα που πατούσαν και έλιωναν τα στάχυα. Ο πατέρας με το τιριάχτυλο να ξεχωρίζει το σιτάρι από το άχυρο ,να μπαίνει στα σακιά και να πηγαίνει στο σπίτι. Τίποτα δεν πήγαινε χαμένο. Σιτάρι, για τους γεωργούς, ποσίταρα, για τις κότες και το άχυρο για τα ζώα.
Αργότερα ήρθαν οι θεριστικές μηχανές ,τα αυτοκίνητα ,που έκαναν πιο εύκολη τη ζωή των γεωργών και περισσότερη την παραγωγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου