" Τα Καφενεία του Μεσαναγρού"

" Η Περίφημη Λέσχη στην είσοδο του χωριού"
                                                         

                                          Τα Καφενεία του Μεσαναγρού

Όταν το χωριό ανθούσε  και οι άνθρωποι ήταν πολλοί  και τα καφενεία ήταν αρκετά. Μη φανταστείτε χώρους πολύ μεγάλους ,αρκεί να υπήρχαν τα αναγκαία . Κάθε καφετζής προσπαθούσε να προσελκύσει πολλούς πελάτες και για αυτό έπρεπε να τηρεί ορισμένους κανόνες. Βέβαια μεγάλο ρόλο έπαιζε η συγγένεια και πολλές φορές οι πολιτικές πεποιθήσεις.

  Στα καφενεία πήγαιναν συνήθως οι άντρες και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία. Οι νεότεροι μπορούσαν να πηγαίνουν , αλλά όταν έρχονταν οι μεγαλύτεροι έπρεπε να σηκώνονται για να προσφέρουν τη θέση τους , σε ένδειξη σεβασμού. Οι καφετζήδες πρόσφεραν συνήθως καφέ, τσάι, ούζο ,κρασί και διάφορους μεζέδες. Το χειμώνα είχαν και σόμπες για θέρμανση. Τα παιδιά απαγορεύονταν να πηγαίνουν και μόνο για να αγοράσουν κάτι. Τα πρώτα χρόνια ο φωτισμός γινόταν με λάμπες, αργότερα με λουξ και το πρόβλημα λύθηκε με την έλευση του ηλεκτρισμού.

  Στα καφενεία οι χωριανοί  έπαιζαν χαρτιά και συζητούσαν διάφορα θέματα και έλυναν προβλήματα.  Ο κόσμος ήταν φτωχός και πολλές φορές ακόμα και τον καφέ τον έπιναν βερεσέ. Κάθε καφενείο είχε ένα μαυροπίνακα και εκεί ο καφετζής σημείωνε όσους χρωστούσαν , σε κοινή θέα. Έγραφε το όνομα και δίπλα έβαζε σταυρούς ,ανάλογα με το πόσους καφέδες χρωστούσε ο πελάτης.

  Τα Χριστούγεννα ,έπαιζαν πόκα και πολλές φορές τους έβρισκε το πρωί. Κατά τις δύο τα μεσάνυχτα , ο καφετζής έφτιαχνε «πασταχιούτα» , μακαρονάδα, για να φάνε οι παίκτες και να συνεχίσουν το παιχνίδι. Όταν πλησίαζαν  ιδίως  τοπικές εκλογές ,τα καφενεία γίνονταν εκλογικά κέντρα , ανάλογα  με το ποιο υποστήριζαν.

   ΄Ένα διαχρονικό καφενείο ,είναι η περίφημη « Λέσχη» ,ονομάστηκε έτσι ,γιατί στην αρχή τη χρησιμοποιούσε η νεολαία ,ως Λέσχη. Είναι εκκλησιαστικό κτήριο και μέχρι σήμερα είναι το μοναδικό καφενείο στην είσοδο του χωριού.

Πόσες και πόσες ιστορίες δε μας διηγούνται οι παλαιότεροι για τους καφετζήδες. Για τα χούγια τους ,ποιος έψηνε τον καλύτερο καφέ και την καθαριότητά τους.

   Σήμερα όλα άλλαξαν και είναι παρελθόν. Είναι όμως ιστορία και μάθημα για τους νεότερους ,σύγκριση ανάμεσα σε δυο εποχές ,που δυστυχώς είναι ανόμοιε