" Οι ονομαστικές γιορτές"

Οι ονομαστικές γιορτές ήταν κάτι το ιδιαίτερο . Οι γιορτές αυτές σπούσαν τη μονοτονία και ο κόσμος γλεντούσε. Συνήθως γλέντι γινόταν στη γιορτή του πατέρα. Κάποια ονόματα που τα είχαν πολλοί έδιναν άλλο χρώμα στο χωριό. Π.χ.όταν γιόρταζαν οι Γιάννηδες το γλέντι έδινε και έπαιρνε.
Από μέρες πριν η νοικοκυρά ετοίμαζε το σπίτι ,τα γλυκά και ψώνιζε για τα φαγητά που θα έφτιαχνε. Μόλις βράδιαζε την ημέρα της γιορτής ξεκινούσαν και οι επισκέψεις. Δεν πήγαιναν οικογενειακώς, αλλά συνήθως παρέες ανδρών γύριζαν από σπίτι σε σπίτι έπιναν ,έτρωγαν και γλεντούσαν. Την εποχή εκείνη υπήρχαν και οργανοπαίχτες .Βιολί ,λαούτο ,σαντούρι. Μέχρι και κουτάλια χτυπούσε κάποιος. Παρέες παρέες γύριζαν τραγουδώντας στους δρόμους του χωριού ,μέχρι το πρωί. Δεν έπρεπε να μείνει κάποιος που γιόρταζε και να μην το επισκεφθούν. ΄Επρεπε να πάνε σε όλους.
Τα ποτά ήταν συνήθως κρασί και ούζο. Κάποιοι που δεν άντεχαν το ποτό μεθούσαν και τότε άρχιζαν τα παρατράγουδα. ΄Επρεπε οι άλλοι να τον κουβαλάνε και να τον προσέχουν . Όταν τα πράγματα έφταναν στο Αμήν και ο μεθυσμένος δεν μπορούσε ούτε να περπατήσει, τον ξάπλωναν πάνω σε μια ξύλινη σκάλα και τον οδηγούσαν σπίτι του. ΄Εβλεπες μια παρέα από ανθρώπους κεφάτους να τραγουδάνε ,να λένε αστεία και να κρατούν ξαπλωμένο πάνω στη σκάλα το μεθυσμένο. ΄Ολοι οι μικροί τρέχαμε γύρω να δούμε το θέαμα και παρακολουθούσαμε με δέος τις απίθανες αυτές εικόνες.
Το γλέντι συνεχιζόταν μέχρι το πρωί και ο ήλιος έβρισκε πολλές παρέες ακόμα να τραγουδάνε και να γλεντούν.