Εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο απολαμβάνουν το ηλιοβασίλεμα και διηγούνται τις εντυπώσεις τους ,κάνουν περιγραφές και εξυμνούν τους τόπους, από τους οποίους μπορεί κανείς να απολαύσει ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα.
Μικρός θυμάμαι, όταν πλησίαζε η χάρη της Παναγιάς Σκιαδενής ,στι 8 του Σεπτέμβρη, μια ολόκληρη βδομάδα μέναμε στα κελιά του μοναστηριού ,σχεδόν όλο το χωριό.Εκείνο που με εντυπωσίαζε, ήταν όταν ερχόταν το σούρουπο και ο ήλιος ήταν προς τη δύση του.Καθόμουν και παρακολουθούσα το ηλιοβασίλεμα.Κάτω από τη Μονή Σκιάδι ,απλώνεται ο Μεσαναγρενός Κάμπος, που βρίσκεται ανάμεσα στην Απολακκιά-Κατταβιά και μετά απλώνεται η απέραντη θάλασσα.
Καθώς προχωρούσε η ώρα, ο ήλιος άρχισε να αλλάζει χρώματα, να κατεβαίνει προς τη θάλασσα και να έρχεται το σκοτάδι.΄Οταν πια σχεδόν πλησίαζε τη θάλασσα ,χιλιάδες χρώματα ,με πιο έντονο το πορτοκαλί και το κίτρινο, ένωναν τον ουρανό με τη θάλασσα.Ο ήλιος ,όσο περνούσε η ώρα, λες και βυθυζόταν στα θαλασσινά νερά και τα χρώματα γίνονταν πιο έντονα.΄Ηταν ένας πανέμορφος ζωγραφικός πίνακας που ζωγράφιζε η ίδια η φύση και όχι ανθρώπινο χέρι.Και όταν πια ο ήλιος χανόταν και βυθιζόταν στη θάλασσα, τα υπέροχα χρώματα παρέμεναν αρκετό χρόνο και με τα χρώματα που δημιουργούσε το σκοτάδι που ερχόταν, ζωγράφιζε την υπέροχη στιγμή της αλλαγής. Η ημέρα που έφευγε και μας αποχαιρετούσε και η νύχτα που ερχόταν και μας άλλαζε τη διάθεση.
Ακόμα και τώρα αρκετές φορές,όταν είμαι στο χωριό,πηγαίνω στο Σκιάδι για να απολαύσω το ηλιοβασίλεμα.Πιστεύω ότι αξίζει μια στιγμή της ζωής μας ,να ζήσουμε το υπέροχο αυτό φαινόμενο.Ας επισκεφθούμε τη Μονή και ας ζήσουμε τις ανεπανάληπτες αυτές στιγμές.Αξίζει τον κόπο. Είναι κάτι που δεν μπορείτε να ζήσετε κάπου αλλού.
