Ο γάμος κρατούσε μια εβδομάδα. Από Κυριακή σε Κυριακή. ΄Αρχιζαν οι προετοιμασίες του σπιτιού ,το στόλισμα ,η προετοιμασία των φαγητών ,το ζύμωμα των ψωμιών και η κατασκευή των μελεκουνιών. ΄ Ολο το χωριό βοηθούσε και συμμετείχε στη χαρά των άλλων. Ακόμα και οι μικροί κάτι είχαν να κάνουν.
Το Σάββατο έπαιρναν τα προικιά του γαμπρού στο σπίτι του γάμου. Οι νέοι του χωριού σήκωναν τα μπαούλα και όλο το χωριό συνοδεία οργάνων τραγουδούσε και χαιρόταν.
Στο στρώσιμο των κρεβατιών τραγουδούσαν τραγούδια εξυμνώντας το γαμπρό και τη νύφη. Σας παραθέτουμε μερικά.
΄ Ελα η ώρα η καλή στα άσπρα τα σεντόνια
Να ευχηθούμε όλοι μας να ζήσουν χίλια χρόνια.
΄Ελα η ώρα η καλή στο άσπρο το σεντόνι
Που θα πλαγιάσει η πέρδικα μαζί με τα΄αηδόνι.
Νύφη μου ήσουν τυχερή κι είσαι πετυχημένη
το κρίνο που εδιάλεξες θα΄σαι ευχαριστημένη.
Με του θεού τη δύναμη με του Αγίου τη χάρη
ήρθε η ώρα η καλή να βάλετε στεφάνι.
΄ Ανοιξε η γαρυφαλιά με το γαρύφαλό της
πήρε λεβέντη μερακλή και έκανε σύζυγό της.
Γραμμένο ήταν στο χωριό το είπασι κι οι μοίρες
τον πιο λεβέντη του χωριού εδιάλεξες και πήρες.
Που να γεμίσει ο πλάτανος πόξω που την αυλή σας
και σαν το μέλι πιο γλυκό να είναι η ζωή σας.
Το αντρόγυνο που κάνατε να ζήσει χίλιους χρόνους
σαν τα ψαράκια του γιαλού να κάνει απογόνους.
Ακολουθούσε φαγητό για όλο το χωριό και μετά γλέντι μέχρι το πρωί.
Την Κυριακή στο σπίτι του γάμου ντυνόταν ο γαμπρός και η νύφη. Ο κανακιστής τραγουδούσε και επαινούσε τη νύφη, το γαμπρό και όλο το σόι. Στη μια πάντα ντυνόταν η νύφη και σε μια άλλη ο γαμπρός. Ο μπαρμπέρης, κουρέας, ξύριζε το γαμπρό και ο κανακιστής καλούσε ένα ένα τους συγγενείς τραγουδιστά ,τους κανάκευε και αυτοί ήταν υποχρεωμένοι να ρίξουν τον οβολό τους. Οι φίλοι του γαμπρού τον έντυναν ,αφού πρώτα ζητούσε την ευχή των γονιών του. Ταυτόχρονα οι φίλες της νύφης τη στόλιζαν ,την έντυναν για να είναι ετοιμη για το γάμο.
Σας παραθέτουμε παίνια από τον κανακιστή.
΄ Ελα Παναγιά μου σώσε νου και λογισμό μου δώσε
νου και λογισμό και γνώση και φωνή γλυκιά καμπόση.
Να παινέσω το γαμπρό που΄ναι άσπρος λαμπερός.
Να παινώ τη νυφοπούλα που΄ναι σα βασιλοπούλα.
Επίτυχες καλό γαμπρό και νέο παλικάρι
τρελαίνονται οι κοπελιές ποια να τον πρωτοπάρει.
Φέρτε τον πατέρα της μαζί με τη μητέρα της
απόψε είναι η χαρά τους που παντρεύουν τα παιδιά τους.
Σιγά σιγά περπεριστή σέρνε το ξυραφάκι
να μην του κάμεις του γαμπρού κανένα σημαδάκι.
Μετά μπροστά ο γαμπρός με το σόι του ,τα όργανα και μετά η νύφη με το σόι της, ξεκινούσαν για την εκκλησία. Οι δρόμοι του χωριού αντηχούσαν από τη μουσική και τα τραγούδια. Μπροστά από κάθε σπίτι οι νοικοκυρές με το δίσκο στο χέρι κερνούσαν το αντρόγυνο και τους συγγενείς. Όταν έφταναν στην εκκλησία έστηναν χορό και μετά ακολουθούσε το μυστήριο. Το βράδυ όλο το χωριό έτρωγε στο σπίτι του γάμου και ακολουθούσε ο χορός μέχρι το πρωί.
Το Σάββατο έπαιρναν τα προικιά του γαμπρού στο σπίτι του γάμου. Οι νέοι του χωριού σήκωναν τα μπαούλα και όλο το χωριό συνοδεία οργάνων τραγουδούσε και χαιρόταν.
Στο στρώσιμο των κρεβατιών τραγουδούσαν τραγούδια εξυμνώντας το γαμπρό και τη νύφη. Σας παραθέτουμε μερικά.
΄ Ελα η ώρα η καλή στα άσπρα τα σεντόνια
Να ευχηθούμε όλοι μας να ζήσουν χίλια χρόνια.
΄Ελα η ώρα η καλή στο άσπρο το σεντόνι
Που θα πλαγιάσει η πέρδικα μαζί με τα΄αηδόνι.
Νύφη μου ήσουν τυχερή κι είσαι πετυχημένη
το κρίνο που εδιάλεξες θα΄σαι ευχαριστημένη.
Με του θεού τη δύναμη με του Αγίου τη χάρη
ήρθε η ώρα η καλή να βάλετε στεφάνι.
΄ Ανοιξε η γαρυφαλιά με το γαρύφαλό της
πήρε λεβέντη μερακλή και έκανε σύζυγό της.
Γραμμένο ήταν στο χωριό το είπασι κι οι μοίρες
τον πιο λεβέντη του χωριού εδιάλεξες και πήρες.
Που να γεμίσει ο πλάτανος πόξω που την αυλή σας
και σαν το μέλι πιο γλυκό να είναι η ζωή σας.
Το αντρόγυνο που κάνατε να ζήσει χίλιους χρόνους
σαν τα ψαράκια του γιαλού να κάνει απογόνους.
Ακολουθούσε φαγητό για όλο το χωριό και μετά γλέντι μέχρι το πρωί.
Την Κυριακή στο σπίτι του γάμου ντυνόταν ο γαμπρός και η νύφη. Ο κανακιστής τραγουδούσε και επαινούσε τη νύφη, το γαμπρό και όλο το σόι. Στη μια πάντα ντυνόταν η νύφη και σε μια άλλη ο γαμπρός. Ο μπαρμπέρης, κουρέας, ξύριζε το γαμπρό και ο κανακιστής καλούσε ένα ένα τους συγγενείς τραγουδιστά ,τους κανάκευε και αυτοί ήταν υποχρεωμένοι να ρίξουν τον οβολό τους. Οι φίλοι του γαμπρού τον έντυναν ,αφού πρώτα ζητούσε την ευχή των γονιών του. Ταυτόχρονα οι φίλες της νύφης τη στόλιζαν ,την έντυναν για να είναι ετοιμη για το γάμο.
Σας παραθέτουμε παίνια από τον κανακιστή.
΄ Ελα Παναγιά μου σώσε νου και λογισμό μου δώσε
νου και λογισμό και γνώση και φωνή γλυκιά καμπόση.
Να παινέσω το γαμπρό που΄ναι άσπρος λαμπερός.
Να παινώ τη νυφοπούλα που΄ναι σα βασιλοπούλα.
Επίτυχες καλό γαμπρό και νέο παλικάρι
τρελαίνονται οι κοπελιές ποια να τον πρωτοπάρει.
Φέρτε τον πατέρα της μαζί με τη μητέρα της
απόψε είναι η χαρά τους που παντρεύουν τα παιδιά τους.
Σιγά σιγά περπεριστή σέρνε το ξυραφάκι
να μην του κάμεις του γαμπρού κανένα σημαδάκι.
Μετά μπροστά ο γαμπρός με το σόι του ,τα όργανα και μετά η νύφη με το σόι της, ξεκινούσαν για την εκκλησία. Οι δρόμοι του χωριού αντηχούσαν από τη μουσική και τα τραγούδια. Μπροστά από κάθε σπίτι οι νοικοκυρές με το δίσκο στο χέρι κερνούσαν το αντρόγυνο και τους συγγενείς. Όταν έφταναν στην εκκλησία έστηναν χορό και μετά ακολουθούσε το μυστήριο. Το βράδυ όλο το χωριό έτρωγε στο σπίτι του γάμου και ακολουθούσε ο χορός μέχρι το πρωί.
