"Οι Μεσαναγρενοί μετανάστες της Αμερικής-Βασίλειος Ηλιάδης"

Αι παιδικαί αναμνήσεις μου και το ιερόν προς την Πατρίδα καθήκον .Αυτήν τη στιγμή που αρχίζω να χαράζω αυτές τις λίγες γραμμές ο νους μου και η διάνοιά μου στρέφεται προς την μικράν εκείνη γωνία της γης η οποία με εγέννησε με ανέθρεψε με εδίδαξε τη μητρική μου γλώσσα και με εφοδίασε με όλα εκείνα τα απαραίτητα εφόδια και μέσα τα οποία έχει έκαστος ανάγκη απομακρυνόμενος του τόπου του. Ο νους μου στρέφεται προς εκείνο το πτωχό αλλά τιμημένο χωριό μου που φέρει το όνομα Μεσαναγρός που παιδί καθώς ήμουν τότε ,απελάμβανα παρ΄ όλας τας ελλείψεις του τόπου και παρά τας απειλάς και περιορισμούς του τότε βαρβάρου κατακτητού , όλα τα αγαθά τα οποία απολαμβάνει κάθε παιδί στην παιδική του ηλικία. Αμέριμνο ,χωρίς σκέψεις και υποχρεώσεις ,χωρίς συλλογισμούς και φροντίδες δια το αύριον , νόμιζα πως η ζωή ήταν παιχνίδι σαν τα καθημερινά μας παιχνίδια και οι γονείς μου ήταν υποχρεωμένοι να ξοδεύουν δια τας σπουδάς και τη συντήρησή μου για πάντα. ΄Όταν όμως έφθασα στην εφηβική ηλικία και συναισθανόμουν καλύτερα τη ζωή και τας μεγάλας υποχρεώσεις που έχει και ταυτοχρόνως έβλεπα τους γονείς μου να στενοχωρούνται δια τα καθημερινά του σπιτιού έξοδα, συνέλαβα την ιδέα να ξενητευθώ για να μπορέσω να φανώ χρήσιμος στους γονείς και στην πατρίδα μου. Παρά την επίμονον άρνηση των γονέων μου και αδελφών μου να ξενητευθώ ,το όνειρό μου πραγματοποιήθηκε. Ελθών δε στην Αμερική ,που στο χωριό μου πίστευαν πως τα δολάρια τα μαζεύουν από τους δρόμους , εδοκίμασα από την πρώτην ημέρα τας μεγάλας δυσκολίας που έκαστος δοκιμάζει ευρισκόμενος για πρώτη φορά σε ξένη χώρα. Μακράν των γονέων μου ,των αδελφών μου, των παιδικών μου φίλων ,ήμουν υποχρεωμένος ,τώρα όλα να τα υποφέρω και να στερούμαι και προπαντός έπρεπε να συνηθίσω εις την πολύμοχθον 12ωρίαν της βαριάς εργασίας ,δια να εκπληρώσω την ιερά μου αποστολή ,το ιερόν μου καθήκον. Εργάσθηκα σκληρά ,δια να εκπληρώσω τα προς τους γονείς μου καθήκοντα ,αλλά ουδέποτε έπαυσε η νοσταλγία μου προς το αγαπημένον μου χωριό…………………. Εν έτει 1922 συναθροισθέντες όλοι οι Μεσαναγρενοί έν τινι υπογείω ως άλλη Φιλική Εταιρία εθέσαμε τα θεμέλια της ιδρύσεως της Μεσανγρενής Αδελφότητας « Ο Ταξιάρχης» ,της οποίας είχα την τιμή να εκλεγώ Πρώτος Πρόεδρος……………….. Κλείνω γόνυ ευλαβικόν προς τους μεγάλους ευεργέτας ,τους γονείς μου, εις τους οποίους οφείλω την ύπαρξη μου και τους οποίους σκεπάζει το βαρύ χώμα της γης ,ευχόμενος όπως ο ύψιστος κατατάξει αυτούς μεταξύ των δικαίων. Μετ΄ αδελφικής αγάπης Βασίλειος Ηλιάδης Γραμματεύς